95ο ΜΕΡΟΣ

Μετά από τον Κατσίνσκι μίλησε ο Λένιν, που τον άκουσαν αυτή τη φορά με μεγάλη προσοχή.

"Στη σημερινή στιγμή εμείς προσπαθούμε να λύσουμε όχι μόνο το ζήτημα της γης, μα και το ζήτημα της κοινωνικής επανάστασης, - και παράλληλα όχι μόνο εδώ, στη Ρωσία, αλλά και σ' όλο τον κόσμο. Το ζήτημα της γης δεν μπορεί να λυθεί ανεξάρτητα από τα υπόλοιπα ζητήματα της κοινωνικής επανάστασης... Ετσι, λόγου χάρη, η δήμευση των μεγάλων χτημάτων προκαλεί αντίδραση όχι μόνο στους Ρώσους τσιφλικάδες, μα και στο ξένο κεφάλαιο, με το οποίο συνδέεται η μεγάλη αγροτική ιδιοκτησία μέσω των τραπεζών...

Στη Ρωσία, η ατομική ιδιοκτησία στη γη αποτελεί τη βάση της μεγάλης καταπίεσης κι η δήμευση της γης από μέρους των αγροτών είναι ένα από τα σημαντικότερα βήματα της επανάστασής μας. Το βήμα όμως αυτό δεν μπορεί να πάει χωριστά από τα άλλα βήματα, πράγμα που φαίνεται ξεκάθαρα σ' όλα τα στάδια από τα οποία πέρασε η επανάστασή μας... Το λάθος των αριστερών εσέρων βρισκόταν στο ότι τότε δεν πάλευαν ενάντια στη συμβιβαστική πολιτική, γιατί υποστήριζαν τη θεωρία πως η συνείδηση των μαζών δεν είναι ακόμα αρκετά αναπτυγμένη...

Αν ο σοσιαλισμός μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο όταν το επιτρέψει η διανοητική ανάπτυξη των λαϊκών μαζών, τότε δε θα δούμε σοσιαλισμό ούτε έπειτα από πεντακόσια χρόνια... Το σοσιαλιστικό πολιτικό κόμμα είναι η εμπροσθοφυλακή της εργατικής τάξης, δεν πρέπει ν' αφήνει να το σταματά το χαμηλό επίπεδο ανάπτυξης των μαζών, αλλά πρέπει να τραβήξει τις μάζες μαζί του, χρησιμοποιώντας τα Σοβιέτ σαν όργανα επαναστατικής πρωτοβουλίας... Για να οδηγήσουν όμως τους ταλαντευόμενους, πρέπει οι ίδιοι οι σύντροφοι αριστεροί εσέροι να πάψουν να ταλαντεύονται...

Οι λαϊκές μάζες άρχισαν να απομακρύνονται από τους συμβιβαστές ακόμα από τον Ιούλη. Μα οι αριστεροί εσέροι εξακολουθούν ακόμα και σήμερα, το Νοέμβρη, να προσφέρουν το χέρι στον Αυξέντιεφ που γαντζώνεται από τα ψωροϋπολείμματα της δημοτικότητάς του... Αν δεν πάψουν οι συμβιβασμοί, η επανάσταση είναι χαμένη. Δεν μπορεί να γίνει κανένας συμβιβασμός με την αστική τάξη, η εξουσία της πρέπει να συντριβεί οριστικά.

Εμείς οι μπολσεβίκοι, δεν αλλάξαμε το αγροτικό μας πρόγραμμα. Δεν παραιτηθήκαμε και δε σκεφτόμαστε να παραιτηθούμε από την κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας στη γη. Παραδεχτήκαμε τον "κανονισμό των Αγροτικών Επιτροπών", - που δε βασίζονται καθόλου στην ατομική ιδιοκτησία -, γιατί προσπαθούμε να εκτελέσουμε τη λαϊκή θέληση, σύμφωνα με τους πόθους του ίδιου του λαού, για να κάνουμε ακόμα πιο στενή τη συνοχή ανάμεσα στα στοιχεία που παλεύουν για τη σοσιαλιστική επανάσταση.

Καλούμε τους αριστερούς εσέρους να μπουν στο συνασπισμό, επιμένουμε όμως πως πρέπει να πάψουν να κοιτάζουν προς τα πίσω και να διακόψουν τις σχέσεις τους με τη συμβιβαστική πτέρυγα του κόμματός τους...

Οσον αφορά τη Συντακτική Συνέλευση, είναι πέρα για πέρα σωστό, πως, όπως είπε ο προηγούμενος ομιλητής, το αποτέλεσμα των εργασιών της θα εξαρτηθεί από την επαναστατική πίεση των μαζών. Εγώ προσθέτω: Να έχετε εμπιστοσύνη σ' αυτή την επαναστατική πίεση, αλλά να μην ξεχνάτε το τουφέκι σας!"

Υστερα ο Λένιν διάβασε το μπολσεβίκικο σχέδιο απόφασης:

"Το αγροτικό συνέδριο υποστηρίζει στο ακέραιο και από κάθε άποψη το νόμο (διάταγμα) για τη γη της 26 του Οχτώβρη 1917, που επικυρώθηκε από το δεύτερο Πανρωσικό συνέδριο των Σοβιέτ των εργατών και στρατιωτών βουλευτών και εκδόθηκε από το Συμβούλιο των επιτρόπων του Λαού, που είναι η προσωρινή εργατοαγροτική κυβέρνηση της Ρωσικής Δημοκρατίας. Το αγροτικό συνέδριο εκφράζει τη σταθερή και ακλόνητη απόφασή του να παλέψει με όλα τα μέσα για την εφαρμογή αυτού του νόμου, καλεί όλους τους αγρότες να τον υποστηρίξουν ομόθυμα και να τον εφαρμόσουν οι ίδιοι αμέσως στις περιοχές τους, καλεί επίσης τους αγρότες να εκλέξουν σ' όλες τις υπεύθυνες θέσεις μόνο τους ανθρώπους εκείνους, που όχι με λόγια, μα με έργα απέδειξαν ότι είναι πέρα για πέρα αφοσιωμένοι στα συμφέροντα των εργαζομένων και εκμεταλλευόμενων αγροτών, ότι είναι έτοιμοι και ικανοί να υπερασπίζουν αυτά τα συμφέροντα παρά την αντίσταση των τσιφλικάδων, των καπιταλιστών και των οπαδών ή των οργάνων τους.

Το αγροτικό συνέδριο ταυτόχρονα εκφράζει την πεποίθησή του πως η ολοκληρωτική πραγματοποίηση όλων των μέτρων που προβλέπει ο νόμος για τη γη, είναι δυνατόν να γίνει μόνο αν πετύχει η εργατική σοσιαλιστική επανάσταση, που άρχισε στις 25 του Οχτώβρη, γιατί μόνο η σοσιαλιστική επανάσταση είναι σε θέση να εξασφαλίσει και το πέρασμα της γης χωρίς αποζημίωση στην εργαζόμενη αγροτιά και τη δήμευση των εργαλείων και των ζώων των τσιφλικάδων και την πλήρη διαφύλαξη των συμφερόντων των μισθωτών εργατών γης, - και παράλληλα ν' αρχίσει αμέσως την κατάργηση χωρίς όρους όλου του συστήματος της μισθωτής καπιταλιστικής δουλείας για τη σωστή και συνδυασμένη κατανομή ανάμεσα στις περιοχές και στους κατοίκους του κράτους των προϊόντων της γεωργίας και των προϊόντων της βιομηχανίας και την κυριαρχία πάνω στις τράπεζες (χωρίς μια τέτοια κυριαρχία δεν είναι δυνατή η κυριαρχία του λαού πάνω στη γη, με την κατάργηση και της ατομικής ιδιοκτησίας στη γη) και την ολόπλευρη βοήθεια, ακριβώς των εργαζομένων και εκμεταλλευομένων, από μέρους του κράτους κλπ.

Γι' αυτό το λόγο το αγροτικό συνέδριο, υποστηρίζοντας πέρα για πέρα την επανάσταση της 25 του Οχτώβρη και υποστηρίζοντάς την ακριβώς σαν επανάσταση σοσιαλιστική, εκφράζει την ακλόνητη απόφασή του να πραγματοποιήσει βαθμιαία, με τους αναγκαίους ρυθμούς, χωρίς όμως καμιά ταλάντευση, τα μέτρα του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού της Ρωσικής Δημοκρατίας.

Απαραίτητος όρος για τη νίκη της σοσιαλιστικής επανάστασης, που είναι η μόνη εφαρμογή του νόμου για τη γη, είναι η ολόπλευρη συμμαχία της εργαζόμενης αγροτιάς - εργαζόμενης και εκμεταλλευόμενης - με την εργατική τάξη - το προλεταριάτο - σ' όλες τις προηγμένες χώρες. Στη Ρωσική Δημοκρατία όλη η οργάνωση και διεύθυνση του κράτους από τα πάνω ως τα κάτω πρέπει από τώρα και στο εξής να βασίζεται σ' αυτή τη συμμαχία. Μόνο η συμμαχία αυτή, σαρώνοντας κάθε άμεση ή έμμεση, φανερή ή καλυμμένη προσπάθεια να γυρίσουμε στην καταδικασμένη από τη ζωή πολιτική των συμβιβασμών με την αστική τάξη και με τους κήρυκες της αστικής πολιτικής, θα εξασφαλίσει τη νίκη του σοσιαλισμού σ' όλο τον κόσμο".

ΑΥΡΙΟ ΤΟ 96ο ΜΕΡΟΣ

Σε μια επιχείρηση επίδειξης ηγεμονισμού προέβη χτες ο πρωθυπουργός, προχωρώντας στη διαγραφή από την ΚΟ του κόμματός του των βουλευτών Μ. Γικόνογλου, Χρ. Κηπουρού και Β. Κεδίκογλου, επειδή οι τελευταίοι δεν ψήφισαν κάποια κονδύλια του προϋπολογισμού το βράδυ της Κυριακής. Η κίνηση του Κ. Σημίτη - που από πολλούς χαρακτηρίστηκε "ανέξοδη", δεδομένου ότι οι τρεις είναι γνωστό ότι δε συμμετέχουν στη λεγόμενη "εσωκομματική αντιπολίτευση" - προκάλεσε αντιδράσεις στο εσωτερικό του κόμματος, με σημαντικότερη εκείνη του Αν. Πεπονή. Ας σημειωθεί ότι οι παραπάνω διαγραφές έρχονται σε μια στιγμή που η κατάσταση στη Νομαρχιακή Οργάνωση Α Αθήνας του ΠΑΣΟΚ είναι εξαιρετικά τεταμένη - την Κυριακή η πλειοψηφία ανέτρεψε απόφαση της "εκσυγχρονιστικής" πτέρυγας, που θεωρούσε μη νόμιμες τις εγγραφές 853 νέων μελών - καθώς χτες 8 μέλη του Νομαρχιακού Συμβουλίου τάχθηκαν κατά της Μ. Δαμανάκη. Στο μεταξύ, μαίνεται η σύγκρουση εντός της νεολαίας του κόμματος για το ποιος, οι "εκσυγχρονιστές" ή οι "τσοχατζοπουλικοί - αρσενικοί", θα καταλάβουν την πλειοψηφία στο επικείμενο συνέδριο, στα τέλη Φλεβάρη. Πάντως, λίγες ώρες μετά τη διαγραφή, από το πρωθυπουργικό περιβάλλον διοχετευόταν η πληροφορία πως, αν οι τρεις δείξουν "καλή διαγωγή", η ποινή της αποπομπής τους θα ανακληθεί...

Συγκεκριμένα, χτες ο Κ. Σημίτης με επιστολή που απέστειλε στον πρόεδρο της Βουλής, του έκανε γνωστή την αποπομπή των 3 βουλευτών, γιατί, όπως αναφέρει σε γραπτή του ανακοίνωση, "συμμετέσχαν κατά την ψήφιση του προϋπολογισμού επιλεκτικά στην υποστήριξη της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ" και "αυτό δε συμβιβάζεται με την ιδιότητα του μέλους της ΚΟ του ΠΑΣΟΚ".

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, ερωτώμενος αργότερα για το θέμα, δήλωσε ότι δεν τίθεται θέμα για την κομματική ιδιότητα των τριών, οι οποίοι παραμένουν μέλη του ΠΑΣΟΚ. Επιχειρώντας να δικαιολογήσει το γιατί ο Κ. Σημίτης είχε προβεί σε δηλώσεις κατά της απόφασης του Α. Παπανδρέου να διαγράψει το 1992 τρεις βουλευτές του κόμματος, είπε ότι τα δυο θέματα είναι διαφορετικά, αφού οι τότε διαγραφές δεν οφείλονταν σε μη υπερψήφιση του προϋπολογισμού. Παράλληλα, όταν ρωτήθηκε, απάντησε ότι επί πρωθυπουργίας Α. Παπανδρέου, ο Κ. Σημίτης ποτέ δεν είχε καταψηφίσει κονδύλια του προϋπολογισμού, αλλά πως τέτοια στάση είχε επιδείξει σε προϋπολογισμούς της ΝΔ, όταν, σε αντίθεση με τη γραμμή του ΠΑΣΟΚ, εκείνος καταψήφισε τις δαπάνες για την εθνική άμυνα.

Οσον αφορά τους 3 βουλευτές, ο Β. Κεδίκογλου, αφού υπενθύμισε ότι στο παρελθόν είχε ταχθεί υπέρ του Σημίτη για τη διαδοχή του Α. Παπανδρέου και αφού δήλωσε ότι "χαίρεται" γιατί ο ο Κ. Σημίτης ενήργησε ως πρωθυπουργός..., κατέληξε ότι είναι ΠΑΣΟΚ και πως "θα αγωνιστεί για το ΠΑΣΟΚ". Ο Μόσχος Γικόνογλου είπε ότι "χτυπούν το σαμάρι για να ακούσει ο γάιδαρος"..., και ο Χρ. Κηπουρός ότι "εγώ είμαι ΠΑΣΟΚ, αυτοί όχι"...

Στο θέμα παρενέβησαν βουλευτές, όπως ο Στ. Παπαθεμελής, που έκανε λόγο για "αδιανόητη απόφαση" του πρωθυπουργού, και ο Λ. Βερυβάκης, που μίλησε για "πλήγμα κατά του κοινοβουλευτισμού" και "απόλυτα αναιτιολόγητη απόφαση". Πάντως η πιο επιθετική ανακοίνωση καταδίκης της πρωθυπουργικής απόφασης εκδόθηκε από τον Αν. Πεπονή, ο οποίος υποστήριξε ότι με την απόφαση του Κ. Σημίτη "διαφαίνεται πρόθεση ελέγχου του ΠΑΣΟΚ και μετατροπής του σε κόμμα υποταγμένο σε συγκεκριμένη ομάδα". Ο πρώην υπουργός κάνει λόγο για "αμφισβήτηση εκ μέρους του πρωθυπουργού ακόμα και του δικαιώματος των επιμέρους επιφυλάξεων". "Πιστεύω - συνεχίζει - ότι όλα τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ θα εξαρθούν πάνω από προσωπικές εξαρτήσεις και δε θα επιτρέψουν να οδηγηθούμε σε ρήξεις που υπονομεύουν την ενότητά του".

Το όλο θέμα τέθηκε και κατά τη διάρκεια της χτεσινής συνεδρίασης του ΕΓ, η οποία συνεχιζόταν μέχρι αργά το βράδυ. Ο πρωθυπουργός εισαγωγικά υπεραμύνθηκε της απόφασής του, λέγοντας ότι έχει υπάρξει ανεκτικός στις δηλώσεις διαφοροποίησης, αλλά "η διαφωνία στον προϋπολογισμό είναι άλλο πράγμα". Από την άλλη πλευρά, οι Γερ. Αρσένης, Π. Οικονόμου και Μ. Δασκαλάκης φέρονταν αποφασισμένοι να αντιταχθούν στην απόφαση του πρωθυπουργού, επικαλούμενοι τον "τραυματισμό της ενότητας του ΠΑΣΟΚ" που προκαλεί.