Το πάθημα του 1996, δεν έγινε μάθημα το 1997. Οι παράγοντες του ελληνικού μπάσκετ επέμειναν στην εισαγωγή ξένων... προϊόντων, αποδεικνύοντας ότι δε διαθέτουν εθνική συνείδηση. Η διάκριση έγινε αυτοσκοπός και οι ανάγκες της Εθνικής ομάδας πετάχτηκαν στο καλάθι των αχρήστων. Η αγορά πλημμύρισε κοινοτικούς και Αμερικανούς, ενώ για πρώτη φορά Ελληνες διεθνείς πήραν το δρόμο της ξενιτιάς. Εκτός Ελλάδας βρέθηκαν να αγωνίζονται οι Ρεντζιάς, Σιγάλας, Παπανικολάου, ενώ τα "παιδιά" της απόφασης Μποσμάν απέκτησαν πλειοψηφία σε πολλούς ελληνικούς συλλόγους.

Παρά τις δυσμενείς συνθήκες και τον εξοστρακισμό πολλών Ελλήνων παικτών από τις πεντάδες των ομάδων τους, η ανανεωμένη Εθνική ομάδα με τον Παναγιώτη Γιαννάκη στον πάγκο της, πέτυχε το καλύτερο δυνατό στο 30ό Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Ισπανίας. Μετά από μια αήττητη πορεία επτά αγωνιστικών, υπέκυψε στον ημιτελικό στη Γιουγκοσλαβία, τερματίζοντας τελικά στην τέταρτη θέση. Οχι κι άσχημα, αν αναλογιστεί κανείς ότι ο μ.ο. ηλικίας των νέων παιδιών που κάλεσε ο ομοσπονδιακός προπονητής ήταν κάτω των 25 χρόνων. Στην πρώτη φάση επικράτησε της Τουρκίας με 74 - 52, της Ρωσίας με 74 -72 και της Βοσνίας με 78 - 76. Στη δεύτερη φάση, νίκησε τη Λιθουανία με 73 - 66, τη Γαλλία με 80 - 71 και το Ισραήλ με 85 - 82. Στον προημιτελικό απέκλεισε την Πολωνία με 72 - 62. Η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη. Η αίσθηση ότι κάναμε το καθήκον μας, κυριάρχησε στις γραμμές της Εθνικής όπως το 1994 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και το 1995 στο Ευρωπαϊκό. Διεκδικώντας μια θέση στον τελικό, ηττήθηκε από τη μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης Γιουγκοσλαβία με 80 - 88, ενώ στο μικρό τελικό παραδόθηκε άνευ όρων στη Ρωσία με 77 - 97. Η ελληνική ομάδα που αγωνίστηκε για πρώτη φορά μετά το 1987 χωρίς τον Π. Φασούλα που έκρινε ότι είχε εκπληρώσει το καθήκον του απέναντι στην Εθνική και τον Π. Γιαννάκη που στην Ατλάντα το 1996 κρέμασε τα αθλητικά του παπούτσια, είχε για πρώτο σκόρερ τον Ν. Οικονόμου με 116 πόντους, κορυφαίο ριμπάουντερ τον Παπανικολάου με 45 ριμπάουντ, ενώ αγωνίστηκε με τους Οικονόμου, Κορωνιό, Ρεντζιά, Παπανικολάου, Σιγάλα, Αλβέρτη, Χριστοδούλου, Μυριούνη, Γιαννούλη, Παταβούκα, Μπουντούρη και Καλαϊτζή.

Το 'χε φαίνεται η μοίρα του Κ. Πολυχρονίου και των παιδιών αυτής της Εθνικής ομάδας. Κάποιες στιγμές η τύχη να τους... χαμογελά, όμως την κρίσιμη να τους... γυρνάει την πλάτη. Μετά το πανευρωπαϊκό και τ' όνειρο της δεύτερης συμμετοχής σε Μουντιάλ μετατράπηκε στο τσακ σ' εφιάλτη. Ηταν εκείνο το παγωμένο βράδυ στο ΟΑΚΑ απέναντι στους Δανούς, όπου όλα είχαν ξεκινήσει σχεδόν ιδανικά.

Γεμάτο γήπεδο, με τον κόσμο να δίνει παλμό και τους Ελληνες διεθνείς, που ήθελαν μόνο νίκη, να "τρώνε σίδερα". Ομως υπήρχε ο Σμάιχελ, το άγχος που θόλωνε το μυαλό, η ατυχία, αλλά και ένας περίεργος Γάλλος διαιτητής. Πολλές φορές σηκώσαμε τη... σφραγίδα, αλλά ποτέ δεν τη βάλαμε στο εισιτήριο. Αποκορύφωμα το τετ α τετ του Αλεξανδρή στο 90' και η κεφαλιά του Καλιτζάκη στο 94'.

Παρ' όλα αυτά ο απολογισμός ήταν θετικός. Σε οκτώ συνολικά αγώνες πέτυχε 4 νίκες, 2 ήττες και ισάριθμες ισοπαλίες με 11 - 4 γκολ. Στους αγώνες που έδωσε μέσα στο '97 κέρδισε εκτός έδρας Βοσνία, Σλοβενία με 1 - 0 και 3 - 0 αντίστοιχα, έχασε στη Θεσσαλονίκη από την Κροατία (για πολλούς το καθοριστικό αποτέλεσμα) με 1 - 0 και παραχώρησε 0 - 0 στη Δανία.

Η στυφή γεύση απ' τον αποκλεισμό παρά την καλή εμφάνιση συνόδευε για καιρό τους Ελληνες. Το ίδιο και η απορία για την εντελώς αψυχολόγητη μετατροπή της μέρας σε νύχτα από τα βεγγαλικά στο τελευταίο παιχνίδι. "Παιδικές" αρρώστιες που φανερώνουν έλλειψη παιδείας. Βέβαια, όπως συμβαίνει πάντα στη χώρα μας, οι κρίσεις και οι επικρίσεις εναλλάσσονταν σε χρόνο dt με τον θαυμασμό και τις ζητωκραυγές. Προπονητής και παίχτες πότε ήταν "θεοί" ή "ήρωες" και πότε "πεθαμένοι" ή "άχρηστοι".

Αντίθετα με τους άνδρες, οι ελπίδες ήταν πιο τυχερές όταν χρειάστηκε. Εκμεταλλεύτηκαν την αξία τους και εξασφάλισαν την παρουσία τους στα τελικά του Πανευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Εστειλαν έτσι ένα μήνυμα στους κάθε λογής υπεύθυνους πως υπάρχουν και μπορούν. Αν θα τους δοθεί εμπιστοσύνη και ευκαιρίες είναι "άλλου παπά ευαγγέλιο".

Η χρονιά που σε λίγες μέρες αποχαιρετούμε δυστυχώς δεν έφερε, όπως κάποιοι ήλπιζαν, θετικές αλλαγές στο ποδόσφαιρο. Ο εναγκαλισμός του με τη στυγνή εμπορευματοποίηση και η χειραγώγησή του από τους επιχειρηματίες μεγιστοποιήθηκε. Φυσικό επόμενο λοιπόν η αύξηση της αναξιοπιστίας, των εκφυλιστικών φαινομένων και της αποχής από την εξέδρα. Ο κατήφορος απέκτησε μάλιστα νέα ποιοτικά χαρακτηριστικά με την είσοδο πολυεθνικών στην... πιάτσα.

Μετά το ξεπούλημα των ομάδων σε ντόπιους επιχειρηματίες, άρχισε πλέον και η αφελληνοποίηση των εταιριών. Αλλοδαπά κεφάλαια εισρέουν στη χώρα μας και εν είδει σωτήρα αγοράζουν ΠΑΕ. Εντελώς τυχαία τη στιγμή που η χώρα μας έχει αναλάβει τους Ολυμπιακούς του 2004 που σημαίνουν αρκετά έργα... Επίσης, με την κορύφωση των διεργασιών για την καθιέρωση του pay per view, δηλαδή της έναντι καταβολής παρακολούθηση συγκεκριμένου γεγονότος, π.χ., των αγώνων μιας ομάδας...

Από τις σχετικά πρόσφατες εκλογές στα δύο διοικητικά όργανα του (ΕΠΑΕ, ΕΠΟ) άλλαξαν τα πρόσωπα όχι όμως και η νοοτροπία. Πριν, κατά και μετά το πέρας της διαδικασίας ακούστηκαν φοβερά πράγματα. Για ύπαρξη ενός εκατομμυρίου δολαρίων που εξαγόραζε συνειδήσεις, για προδοσίες, συνεδριάσεις μέσα σ' εκκλησία και άλλα φαιδρά. Ως και η μυστική ψηφοφορία έγινε υπό το... άγρυπνο βλέμμα μιας κάμερας! Οπως λέει σε μια παλιά ελληνική ταινία ο Σπ. Καλογήρου "είναι πολλά τα λεφτά, Αρη"... Βλέπετε, η εξασφάλιση της πρωτιάς μεταφράζεται σε δισ. λόγω του Τσάμπιονς Λιγκ. Δε διστάζουν λοιπόν οι επιχειρηματίες σε "ψευτοδιλήμματα" του τύπου ήθος ή κέρδος.

Εντός των αγωνιστικών χώρων είχαμε μια από τα ίδια. Ανύπαρκτο θέαμα, κάκιστους αγωνιστικούς χώρους, άσχημες διαιτησίες και επεισόδια. Τα τελευταία αποδίδονται σε λίγους κακούς, που δεν έχουν σχέση με το άθλημα. Οι πάτρωνές τους όμως; Ελάχιστοι πλέον χάβουν το παραμύθι του "κεραυνού εν αιθρία". Γιατί όταν οι επιχειρηματίες δεν εξυπηρετούνται από ανώμαλες καταστάσεις δε συμβαίνει το παραμικρό (!)...

Με λίγα λόγια αυτή ήταν η εικόνα του ελληνικού ποδοσφαίρου τη χρονιά που φεύγει. Το χειρότερο είναι πως τίποτα δεν μας κάνει να αισιοδοξούμε ότι μπορεί ν' αλλάξει. Γιατί δεν υπάρχει η βούληση ούτε από τους παράγοντες, ούτε φυσικά από την πολιτεία. Η οποία, καλυπτόμενη πίσω από την ανεξαρτησία του ποδοσφαίρου, προσπαθεί να τηρήσει ίσες αποστάσεις από τους πάτρωνές του. Επιχειρηματίες που φυσικά επεκτείνουν τις δραστηριότητες και την επιρροή τους σε άλλους πιο σημαντικούς τομείς...

Υστερα από δέκα... πέτρινα χρόνια ο Ολυμπιακός, έχοντας στο τιμόνι τον Ντούσαν Μπάγεβιτς, αναδείχτηκε πρωταθλητής Ελλάδας. Οι ερυθρόλευκοι ήταν από την αρχή στην κορυφή και παρέμειναν έως το τέλος. Κατέκτησαν τον τίτλο και είχαν για συγκάτοικο στην πρώτη θέση - μόνο για μια αγωνιστική - τον Παναθηναϊκό, που στη συνέχεια απογοήτευσε και έμεινε εκτός Ευρώπης ύστερα από 14 χρόνια!

Η ΑΕΚ κατέκτησε το Κύπελλο, αφού νίκησε με 5 - 3 στα πέναλτι τον Παναθηναϊκό (0 - 0 ο αγώνας και η παράταση), ενώ ο ΟΦΗ και ο εκπληκτικός στον δεύτερο γύρο ΠΑΟΚ εξασφάλισαν την έξοδό τους στην Ευρώπη διά μέσου του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ. Ο Αρης για πρώτη φορά στην πολύχρονη ιστορία του υποβιβάστηκε στη Β' Εθνική (μαζί με Εδεσσαϊκό, Καστοριά). Αντίθετα στη μεγάλη κατηγορία ανέβηκαν τρεις ομάδες του Λεκανοπεδίου (Πανιώνιος, Εθνικός και Προοδευτική). Από τη Β' Εθνική υποβιβάστηκαν ΕΑΡ, Γιάννενα, Νάουσα και Πύργος, ενώ από τη Γ' προβιβάστηκαν Εθνικός Αστέρας, Καλλιθέα, Καρδίτσα και Λύκοι.

Χωρίς αμφιβολία η παρουσία των ομάδων μας στα ευρωπαϊκά γήπεδα ήταν πολύ θετική, γεγονός που έχει φέρει την Ελλάδα κοντά στην 8η προνομιούχο θέση της κατάταξης του ΟΥΕΦΑ που βγάζει δύο ομάδες στο επόμενο Τσάμπιονς Λιγκ. Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, αρχής γενομένης από τον Ολυμπιακό που έπαιξε στο σημαντικότερο θεσμό αυτό των πρωταθλητών της Γηραιάς Ηπείρου. Οι ερυθρόλευκοι ξεκίνησαν εντυπωσιακά με το 1 - 0 σε βάρος της Πόρτο, όμως ήρθαν οι δύο 5άρες από Ρόζενμποργκ, Ρεάλ και η προσγείωση ήρθε... ανώμαλα. Τα συνολικά αποτελέσματα των Πειραιωτών: με Πόρτο (1 - 0, 1 - 2), Ρεάλ Μαδρίτης (1 - 5, 0 - 0), Ρόζενμποργκ (1 - 5, 2 - 2). Η συγκομιδή των 5 βαθμών δεν είναι και άσχημη αν και θα μπορούσε η ομάδα του Μπάγεβιτς να πάρει ακόμη 1 - 2 πόντους, όπως τόνισε και ο τεχνικός του Ολυμπιακού. Το μεγάλο κέρδος (εκτός το οικονομικό) ήταν η πείρα που απέκτησαν οι ποδοσφαιριστές αγωνιζόμενοι με μεγάλες ομάδες.

Στο ΟΥΕΦΑ, ΠΑΟΚ και ΟΦΗ έφτασαν μέχρι τον τρίτο γύρο. Ο δικέφαλος απέκλεισε τη Σπάρτακ Τρνάβα (5 - 3, 1 - 0), την περίφημη Αρσεναλ (1 - 0, 1 - 1) ενώ έμεινε εκτός από την Ατλέτικο Μαδρίτης (2 - 5, 4 - 4). Ο ΟΦΗ πέρασε τη Ρέκιαβικ (0 - 0, 2 - 1) τη Φερεντσβάρος (1 - 2, 3 - 0) ενώ έμεινε εκτός από τη γαλλική Οσερ (1 - 3, 3 - 2).

Η ΑΕΚ στο Κύπελλο Κυπελλούχων βάζει πλώρη για την 4άδα του θεσμού. Εχει βγάλει εκτός διοργάνωσης την Ντίναμποργκ (5 - 0, 4 - 2) και Στουρμ Γκρατς (2 - 1, 0 - 1) ενώ κληρώθηκε το Μάρτη να αντιμετωπίσει μια ομάδα που είναι στα μέτρα της. Τη ρωσική Λοκομοτίβ Μόσχας. Ο δρόμος για τη διάκριση είναι ανοιχτός για την ομάδα του Ντουμίτριου Ντουμιτρίου. Αξίζει να σημειωθεί ότι με προπονητή τον Πέτρο Ραβούση η Ενωση έφτασε στους "8" του Κυπελλούχων για την περίοδο 1996 - 97, όπου αποκλείστηκε από την Παρί ΣΖ. Απέσπασε 0 - 0 στο Παρίσι, όμως ηττήθηκε με 0 - 3 στη Νέα Φιλαδέλφεια από τους Γάλλους.

Χρονιά - ορόσημο αποτελεί το 1997 για την ελληνική υδατοσφαίριση, αφού υπήρξαν πολλές διεθνείς επιτυχίες που επιβεβαίωσαν με τον καλύτερο τρόπο ότι το ελληνικό πόλο δίκαια συγκαταλέγεται στις μεγάλες δυνάμεις του χώρου.

Η δεύτερη θέση της εθνικής ομάδας στο ΦΙΝΑ - ΚΑΠ στην Αθήνα, η κατάκτηση του Κυπέλλου Κυπελλούχων Ευρώπης από τη Βουλιαγμένη και ο παγκόσμιος τίτλος των νεανίδων ανέβασαν το ελληνικό πόλο σε ψηλές θέσεις της παγκόσμιας κλίμακας και πρόσφεραν μεγάλες συγκινήσεις στους Ελληνες φιλάθλους.

Ας δούμε αναλυτικότερα...

ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗ: Απότομα μέσα σε ένα χρόνο θα 'λεγε κανείς ότι μεγάλωσαν οι"μπέμπηδες" του ελληνικού πόλο και κατάφεραν να φτάσουν στην κορυφή της Ευρώπης, αφού στέφθηκαν Κυπελλούχοι Ευρώπης. Κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά στην ιστορία του αθλήματος στη χώρα μας. Στο κατάμεστο κλειστό κολυμβητήριο του ΟΑΚΑ επιβλήθηκε της ιταλικής Ρόμα με 7 - 6 (το πρώτο παιχνίδι στη Ρώμη είχε λήξει ισόπαλο), φέρνοντας το τρόπαιο στη χώρα μας.

ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΔΡΩΝ: Τη σκυτάλη των επιτυχιών στο πόλο πήρε στις αρχές καλοκαιριού η εθνική ανδρών, όπου κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο στο ΦΙΝΑ ΚΑΠ (Παγκόσμιο Κύπελλο), που διεξήχθηκε στο ΟΑΚΑ. Μετά από μια εκπληκτική πορεία και σημαντικές νίκες επί ισχυρών αντιπάλων όπως η Ουγγαρία (8-4), η Ιταλία (6-4), η Ισπανία (7-6) κατάφερε να φτάσει μέχρι τον τελικό. Εκεί ηττήθηκε από τις ΗΠΑ με 8-5, αλλά ο στόχος είχε ήδη επιτευχθεί και με το παραπάνω. Στα αξιοσημείωτα, η μεγάλη προσέλευση του κόσμου στον τελικό, όπου σημειώθηκε ρεκόρ εισιτηρίων για αγώνα πόλο στη χώρα μας.

Παρ' όλα αυτά δυο μήνες αργότερα στο Πανευρωπαϊκό της Σεβίλλης τα όνειρα και οι προσδοκίες έμειναν ανεκπλήρωτα... Το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα δεν μπόρεσε να κάνει κάτι καλό τερματίζοντας στην 7η θέση. Κυριότερη αιτία τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας από τη διαφωνία των παικτών - Ομοσπονδίας για το θέμα των πριμ του ΦΙΝΑ ΚΑΠ και οδήγησε σε πολυήμερη αποχή από τις προπονήσεις.

ΕΘΝΙΚΗ ΝΕΑΝΙΔΩΝ: Οι μικρές... γοργόνες του ελληνικού πόλο ήταν αυτές που έκλεψαν την παράσταση, αφού ανέβηκαν στην κορυφαία θέση του κόσμου. Στο παγκόσμιο πρωτάθλημα κέρδισαν τον τίτλο, πετυχαίνοντας 8 νίκες σε αντίστοιχα παιχνίδια. Στον τελικό επικράτησαν της Αυστραλίας με 6-5.

ΕΘΝΙΚΕΣ ΕΦΗΒΩΝ -ΝΕΩΝ: Αξιόλογη ήταν η συγκομιδή τόσο των εφήβων όσο και των νέων. Οι έφηβοι ήταν τρίτοι στο παγκόσμιο πρωτάθλημα με νίκη επί των Αυστραλών στο μικρό τελικό. Οι νέοι πήραν την τρίτη θέση στην Ευρώπη, κερδίζοντας στο μικρό τελικό τους Γιουγκοσλάβους με 6-5. Επιτυχίες που έδειξαν ότι το ελληνικό πόλο δεν έχει μόνο παρόν αλλά και σπουδαίο μέλλον.

Με δυο διαφορετικά χρώματα ζωγραφίστηκε η εικόνα του βόλεϊ για το 1997. Γκριζόμαυρο στο μεγαλύτερο διάστημα τής χρονιάς, λευκό τις τελευταίες μέρες.

Η συγκλονιστική πρόκριση στα τελικά του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος του 1998 απέδειξε από τη μια πλευρά τις δυνατότητες του ελληνικού βόλεϊ και της Εθνικής ομάδας και από την άλλη άνοιξε νέους ορίζοντες για τη χρονιά που έρχεται.

Η Εθνική ομάδα που πήγε στη Λαμία με πολλά προβλήματα και αμφισβητήσεις και με το βάρος της αποτυχημένης εμφάνισης στην Ολλανδία, υπερέβαλε εαυτόν και κατάφερε να πάρει το εισιτήριο για την Ιαπωνία, όπου θα κάνει την τρίτη παρουσία της σε τελικά Παγκόσμιου Πρωταθλήματος.

Στο προκριματικό όμιλο της Λαμίας είχε πολύ δύσκολο έργο απέναντι στη δευτεραθλήτρια Ευρώπης Γιουγκοσλαβία την τέταρτη του Ευρωβόλεϊ Γαλλία και την έμπειρη Σουηδία.

Παίζοντας όμως με ψυχή και μυαλό, ιδιαίτερα στο κρίσιμο παιχνίδι με τη Γαλλία, ξαναμπήκε στο δρόμο των επιτυχιών και ξανάφερε το χαμόγελο στους ανθρώπους του βόλεϊ.

Ας γυρίσουμε όμως λίγους μήνες πιο πίσω, στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Ολλανδίας, όπου τα πράγματα δεν ήταν τόσο ευχάριστα όσο σήμερα για την Εθνική ανδρών.

Μετά την κατάκτηση της 6ης θέσης στο Κοσμοβόλεϊ '94 και της 7ης στο Ευρωβόλεϊ '95 - που είχε θεωρηθεί κι αποτυχία - η Ελλάδα έμεινε εκτός 8άδας στα τελικά του Ευρωβόλεϊ '97 στην Ολλανδία. Με πέντε ήττες σε αντίστοιχες συναντήσεις απογοήτευσε. Η αποτυχία της Ολλανδίας έφερε αναταράξεις στην Εθνική που οδήγησαν στην απομάκρυνση των Ντράγκοβιτς, Τσακιρόπουλου, Θεοδωρίδη ως "εξιλαστήριων θυμάτων". Η μη κλήση των τριών έγινε στο όνομα της ανανέωσης.

Και σε συλλογικό επίπεδο η ευρωπαϊκή παρουσία της Ελλάδας ήταν κατώτερη των προηγούμενων χρόνων. Μόνο μια ελληνική ομάδα, ο Ολυμπιακός, κατάφερε να φτάσει μέχρι το φάιναλ φορ. Στο Κύπελλο Κυπελλούχων οι ερυθρόλευκοι πήραν τη δεύτερη θέση χάνοντας στη Θεσ/νίκη από την ιταλική Κούνεο με 0 - 3. Στον ημιτελικό κέρδισε τη γερμανική Μπερλίν. Ο ΠΑΟ στο πρωταθλητριών, η Ορεστιάδα και ο Αρης στο Συνομοσπονδίας έμειναν εκτός φάιναλ φορ αν και είχαν αντιπάλους στα μέτρα τους.

Ιδια γεύση και στις γυναίκες, όπου καμία ομάδα (Βριλήσσια, ΠΑΟ, Ιωνικός ΝΦ, Φιλαθλητικός) δεν έφτασε στο φάιναλ φορ.

Ο Αρης ήταν η ομάδα της χρονιάς στον εσωτερικό χώρο, αφού κατάφερε να σπάσει το 28χρονο μονοπώλιο στην κατάκτηση των τίτλων, που είχαν ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός. Οι δύο "αιώνιοι" έμειναν εκτός του τελικού των πλέι οφ, που είχε αποκλειστικά βορειοελλαδίτικο χρώμα. Αντίπαλος του Αρη στον τελικό ήταν η Ορεστιάδα. Οι Θεσσαλονικείς εκμεταλλεύτηκαν το πλεονέκτημα έδρας και με 2 - 1 νίκες έφτασαν στον τίτλο. Παρά την επιτυχία τους όμως δεν απαλλάχτηκαν από την οικονομική και διοικητική μιζέρια, που συνοδεύει τη μεγάλη πλειοψηφία των ΤΑΠ.

Στις γυναίκες τα Βριλήσσια συνέχισαν τη θριαμβευτική πορεία τους κερδίζοντας το δεύτερο συνεχόμενο τίτλο.

Σε συλλογικό επίπεδο, το 1997 ήταν χρονιά του Ολυμπιακού. Οι "ερυθρόλευκοι" με τον Ντούσαν Ιβκοβιτς στον πάγκο τους, κυριάρχησαν σε Ελλάδα και Ευρώπη.

Η αρχή έγινε από το Κύπελλο Ελλάδας. Στο φάιναλ φορ που φιλοξενήθηκε 12 - 13 Απριλίου στο ΟΑΚΑ, οι Πειραιώτες έχοντας και την τύχη με το μέρος τους, επικράτησαν στον ημιτελικό της ΑΕΚ με 63 - 61 και στον τελικό του Απόλλωνα Πάρας με 80 - 78.

Δέκα μέρες αργότερα (24 Απριλίου), επέστρεφαν από τη Ρώμη με τον τίτλο του πρωταθλητή Ευρώπης. Ηταν η δεύτερη συνεχόμενη χρονιά που ελληνική ομάδα κατακτούσε το ευρωπαϊκό στέμμα. Ο Ολυμπιακός διαδέχτηκε στην κορυφή της ευρωπαϊκής ιεραρχίας τον Παναθηναϊκό και μάλιστα ευκολότερα από ό,τι έδειχναν τα πράγματα λίγο πριν εκπνεύσει το 1996. Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε άσχημα στη διοργάνωση και στην πρώτη φάση της Ευρωλίγκα κατέλαβε την πέμπτη θέση. Η συνέχεια δικαίωσε τις επιλογές του Ντ. Ιβκοβιτς. Ανατρέποντας πλεονέκτημα έδρας της Παρτιζάν και του Παναθηναϊκού, προκρίθηκε στο φάιναλ φορ της Ρώμης μαζί με την Ολίμπια Λιουμπλιάνας, τη γαλλική Βιλερμπάν και την ισπανική Μπαρτσελόνα. Στον ημιτελικό οι "ερυθρόλευκοι" επικράτησαν της Ολίμπια με 74 - 65 και στον μεγάλο τελικό θριάμβευσαν επί της Μπαρτσελόνα με 73 - 58.

Στο ελληνικό πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός κατέκτησε τον τίτλο για πέμπτη συνεχόμενη χρονιά. Στο τελικό επικράτησε της ΑΕΚ με 3 - 1 νίκες (68 - 62, 77 - 78, 53 - 49, 68 - 53). Στον μικρό τελικό ο ΠΑΟΚ επικράτησε με 3 - 1 του Περιστερίου, κατακτώντας το τρίτο εισιτήριο για την ευρωπαϊκή λίγκα. Κορυφαίος παίκτης του πρωταθλήματος αναδείχτηκε ο Ντ. Ρίβερς και πρώτος σκόρερ ο Αλφόνσο Φορντ του Παπάγου με 614 πόντους.

Ο Σπόρτιγκ κράτησε τα πρωτεία για πέμπτη συνεχόμενη χρονιά στο πρωτάθλημα γυναικών. Η ομάδα των Πατησίων με 23 νίκες και 3 ήττες έπεσε πάνω στο νήμα μαζί με τον Παναθηναϊκό, κατακτώντας τον τίτλο λόγω καλύτερης διαφοράς πόντων στα παιχνίδια των δύο ομάδων. Κυπελλούχος Ελλάδας αναδείχτηκε ο Απόλλωνας Καλαμαριάς. Στον τελικό της διοργάνωσης που φιλοξενήθηκε στην Κατερίνη, επικράτησε του Ολυμπιακού Βόλου με 57 - 55.

Γ. Γ.

Το δρόμο για τη νέα Εθνική ομάδα προσπαθεί να χαράξει ο Π. Γιαννάκης. Ομως οι περισσότεροι από τους παίκτες κάθονται στον πάγκο στις ομάδες τους για χάρη των κοινοτικών και των Αμερικανών

Η Εθνική πόλο καθιερώθηκε στις μεγάλες δυνάμεις του κόσμου, με την κατάκτηση της δεύτερης θέσης του ΦΙΝΑ ΚΑΠ

Ανασκόπηση του 1997 με τα ατομικά αθλήματα

Τα κείμενα έγραψαν οι:

Γιάννης ΤΖΟΥΣΤΑΣ

Γιάννης ΓΕΩΡΓΑΚΗΣ

Ανδρέας ΠΑΓΑΝΟΠΟΥΛΟΣ

Γιώργος ΚΑΝΤΖΙΛΙΕΡΗΣ

Μπάμπης ΤΣΟΡΜΠΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ

Η Εθνική εφήβων και η γυναικεία ομάδα της Αναγέννησης Αρτας σημείωσαν τη χρονιά που πέρασε τις σημαντικότερες επιτυχίες στο διεθνή χώρο για το ελληνικό χάντμπολ.

Η Εθνική εφήβων κατέλαβε την 4η θέση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα αφού συμμετείχε στο μικρό τελικό της διοργάνωσης και ηττήθηκε από την αντίστοιχη της Ουγγαρίας με 27 - 20.

Σε συλλογικό επίπεδο η πρωταθλήτρια Αναγέννηση Αρτας κατόρθωσε να φθάσει μέχρι τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ και να συγκαταλέγεται στις 16 καλύτερες ομάδες της Ευρώπης.

Στα... του οίκου μας η Βέροια είχε την τιμητική το 1997, αφού η ομάδα της ΓΕΒ πανηγύρισε δυο τίτλους καθώς αναδείχτηκε πρωταθλήτρια στην Α1 ανδρών και στην Α1 γυναικών.

Στα αξιοσημείωτα της χρονιάς η αλλαγή διοίκησης στην Ομοσπονδία και τα όσα ακολούθησαν και αποκαλύφθηκαν μετέπειτα. Ο Κώστας Παπαναστασίου ανέλαβε τα ηνία της διοίκησης αντικαθιστώντας τον πρώην πρόεδρο Γ. Αλικάκο, τον οποίο κατηγορεί για διαφθορά και οικονομικές ατασθαλίες.

Δέκα χρόνια χρειάστηκαν για να ξαναγιορτάσουν οι ερυθρόλευκοι έναν τίτλο