Με τη μυστική διπλωματία ο Γλύξμπουργκ και οι υποτακτικές βασιλικές κυβερνήσεις του, προετοίμαζαν με τις κυβερνήσεις της Τουρκίας την απόσυρση της Ελληνικής Μεραρχίας από την Κύπρο ερήμην του ελληνικού λαού, ενώ, φαίνεται ότι πριν το πραξικόπημα των Συνταγματαρχών είχαν προχωρήσει και οι συζητήσεις ανάμεσα στις δύο πλευρές για ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, με ανταλλάγματα την παραχώρηση στην Τουρκία βάσεων στο νησί! Για το σκοπό αυτό, σε μυστική συνάντηση του Γλύξμπουργκ - είχε μεταβεί, επίσης, μυστικά στο Λονδίνο - με τον Βρετανό πρωθυπουργό ζητούνταν η παραχώρηση της βρετανικής βάσης της Δεκέλειας στην Κύπρο προκειμένου να παραχωρηθεί στην Τουρκία (με απ' ευθείας εκμίσθωση, είτε μέσω του ΝΑΤΟ).

Τα παραπάνω αποκαλύπτονται από "απόρρητα έγγραφα" του πρωθυπουργικού γραφείου και του υπουργικού Συμβουλίου της Βρετανίας που δόθηκαν στη δημοσιότητα με την παρέλευση 30 ετών. Το σύνολο των αρχείων του Φόρεϊν Οφις για το 1967, που αφορούν στο Απριλιανό πραξικόπημα, δε δόθηκαν στη δημοσιότητα εξαιτίας της απόφασης της βρετανικής κυβέρνησης να δίνονται ανά διετία, μετά την παρέλευση 30 χρόνων...

Οπως προκύπτει, λοιπόν, από τα συγκεκριμένα αυτά έγγραφα - εκθέσεις που δόθηκαν στη δημοσιότητα, στο τέλος του 1966 ο Γλύξμπουργκ και οι υποτακτικές κυβερνήσεις της χώρας, είχαν αναπτύξει μυστική διπλωματία και είχαν συζητήσεις με την τούρκικη κυβέρνηση για τη λύση του Κυπριακού στη βάση της Ενωσης με την Ελλάδα και με αντάλλαγμα την παραχώρηση στην Τουρκία των βάσεων στο νησί. Για το λόγο αυτό ο Γλύξμπουργκ μετέβη το 1996 (10 Νοεμβρίου) μυστικά στο Λονδίνο και σε μυστική συνάντηση με τον τότε Βρετανό πρωθυπουργό Χάρολντ Ουίλσον ζήτησε τη βοήθεια των Βρετανών προκειμένου να παραχωρήσουν τις βάσεις τους στη Δεκέλεια, για να μεταβιβαστούν στην Τουρκία. Η υπόθεση ωστόσο, δεν προχώρησε γιατί, όπως φαίνεται, οι Τούρκοι πρόβαλαν μεγαλύτερες απαιτήσεις και ζητούσαν - όπως αναφέρει ο ιδιαίτερος γραμματέας του Χ. Ουίλσον Α. Μ. Πάλισερ (που ήταν παρών στη συνάντηση) - την απόλυτη κυριαρχία των βάσεων όπου θα εγκαθίστατο τούρκικη φρουρά. Η ελληνική πλευρά αντέτεινε την ενοικίαση με κάποιον τρόπο (π.χ. για 99 χρόνια, είτε με την απόδοση της βάσης στο ΝΑΤΟ και μέσω αυτού στην Τουρκία... ). Ο Γλύξμπουργκ φέρεται να προκρίνει αυτή τη θέση για εκμίσθωση γιατί φοβόταν ότι η κυπριακή κυβέρνηση δε θα αποδεχόταν την παραχώρηση κατά πλήρη κυριαρχία στην Τουρκία (όπως, τουλάχιστον, φέρεται να είπε ο Γλύξμπουργκ στο Βρετανό πρωθυπουργό... ).

Από την πλευρά του ο Βρετανός πρωθυπουργός, όπως γράφεται, εφ' όσον επρόκειτο η συμφωνία να σκαλώσει στο θέμα της εδαφικής κυριαρχίας της βάσης, "θα χρησιμοποιούσε την επιρροή του στο Μακάριο" ώστε να τον κάνει να δεχτεί την κυρίαρχη μάλλον παρά την εκμισθωμένη βάση... Οσο για την παραχώρηση της βάσης της Δεκέλειας, οι Βρετανοί φέρονται να συζητούσαν το θέμα εφ' όσον οι Αμερικανοί σύμμαχοι θα εξυπηρετούσαν τις αμυντικές ανάγκες τους μέσω της βάσης της Λιβύης.

Ομως, καταλήγει η έκθεση, όταν στις 18 Δεκέμβρη 1966 ο Βρετανός Υπατος αρμοστής της στην Κύπρο σερ Ντέιβιντ Χαντ επισκέφθηκε το νησί και επισκέφθηκε τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο, ο τελευταίος απέρριψε αμέσως το σχέδιο Ενωσης με παραχώρηση βάσης στην Τουρκία, για να επιβεβαιωθεί, μ' αυτόν τον τρόπο, πως ο Γλύξμπουργκ ψευδόταν όταν ανέφερε πως έχει τη συγκατάθεση του Αρχιεπισκόπου σχετικά...

Μ' αυτά και μ' αυτά, Αμερικανοί και Βρετανοί ιμπεριαλιστές με την άμεση συνενοχή του Παλατιού και των υποτακτικών τους κυβερνήσεων προετοίμαζαν το έδαφος για τον αφοπλισμό του νησιού και τη διχοτόμησή του ανοίγοντας το δρόμο στον Αττίλα με το πραξικόπημα των συνταγματαρχών, την ανατροπή της νόμιμης κυβέρνησης και του Μακαρίου και το πραξικόπημα στην Κύπρο...

Τη "σχέση εργασίας" και ουσιαστικής στήριξης του Απριλιανού πραξικοπήματος, στη βάση της εξυπηρέτησης των συμφερόντων τους, επέλεξαν οι Βρετανοί ιμπεριαλιστές "συντονίζοντας τις ενέργειές τους με τις κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της Τουρκίας κατά τη διάρκεια της κρίσης".

Τα παραπάνω ομολογούνται κυνικά στα επιμέρους αρχεία του πρωθυπουργικού γραφείου και του Υπουργικού Συμβουλίου της Βρετανίας, που δόθηκαν στη δημοσιότητα μετά την παρέλευση 30ετίας - τα βασικά αρχεία του "Φόρεϊν Οφις" παραμένουν κλειστά και θα δοθούν του χρόνου στη δημοσιότητα.

Οπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο Τζορτζ Μπράουν, τότε υπουργός Εξωτερικών της Βρετανίας, σε εισήγησή του προς το Υπουργικό Συμβούλιο, που συνεδρίασε στις 27 του Απρίλη: "Εμείς συντονίσαμε τις ενέργειές μας κατά τη διάρκεια της κρίσης με τις κυβερνήσεις των Ηνωμένων Πολιτειών και της Τουρκίας". Κι αυτό ενώ είναι γνωστό πλέον ότι το Απριλιανό πραξικόπημα ήταν καθοδηγούμενο από τους Αμερικάνους και έγινε ακριβώς για την προώθηση των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων... Βεβαίως, η επιλογή αυτή στήριξης ουσιαστικά της χούντας, όπως προκύπτει από τις σχετικές εκθέσεις Μπράουν, δεν έγινε παρά για την εξυπηρέτηση των βρετανικών συμφερόντων και σαν πρόσχημα αναφέρεται ότι... "απλώς, συνεχίζουμε τις σχέσεις μας με την κυβέρνηση μιας χώρας της οποίας ο ανώτατος άρχων (σ. σ. ο Γκλίξμπουργκ) παραμένει ο ίδιος". Μάλιστα, ο Μπράουν δε διστάζει να πλέξει και το εγκώμιο του Γκλίξμπουργκ, υποστηρίζοντας πως ο ίδιος "δεν είχε ρόλο στο κίνημα και επέδειξε μεγάλο θάρρος στις συνδιαλλαγές του με τους ηγέτες του κινήματος"! Κι αυτό όταν είναι γνωστός ο ρόλος του Παλατιού στην προετοιμασία και τη "νομιμοποίηση" του χουντικού πραξικοπήματος... Από την άλλη, ο Βρετανός πρεσβευτής στην Αθήνα Μάικλ Στιούαρτ στην έκθεσή του για το 1967, που συνέταξε το 1968, θεωρούσε τον Παπαδόπουλο μετριοπαθές στοιχείο, ενώ ωραιοποιούσε παραποιώντας τα πραγματικά γεγονότα που συνέβησαν με το πραξικόπημα. Ανάμεσα στα άλλα, ανέφερε χαρακτηριστικά: "Τα γεγονότα της χρονιάς αυτής υπήρξαν δραματικά, αλλά, σχεδόν, κανείς δε σκοτώθηκε, σχετικά λίγοι τραυματίστηκαν και οι δουλιές δεν πήγαν και τόσο άσχημα, ακόμη και για τον τουρισμό"! Εξέφραζε μάλιστα την άποψη ότι ο Παπαδόπουλος θα επιχειρούσε να κερδίσει την υποστήριξη του Κέντρου και της Αριστεράς!

Πρώτον, η εισοδηματική και φορολογική πολιτική του 1998, όχι μόνο δε στηρίζει - όπως διατείνεται η κυβέρνηση - τα λαϊκά εισοδήματα αλλά τα υποβαθμίζει σε ακόμη πιο χαμηλά επίπεδα. Ετσι, με αναμενόμενο πληθωρισμό γύρω στο 4% για το 1998, η κυβέρνηση περιόρισε τις ονομαστικές αυξήσεις μισθών και συντάξεων στο δημόσιο στο 2,5% κάνοντας παράλληλα την υπόδειξη να εφαρμοστεί ανάλογη αύξηση και στους μισθούς του ιδιωτικού τομέα. Με πρόσχημα επίσης, την "αντοχή της οικονομίας", η κυβέρνηση περιόρισε την τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας (που παραμένει στα επίπεδα του 1992 και κανονικά έπρεπε να αυξηθεί γύρω στο 40%) μόλις στο 5,5%.

Στην πρόκληση αυτή, οι εργαζόμενοι, έχουν όχι απλά δικαίωμα αλλά και υποχρέωση να αντισταθούν και να επιδιώξουν - με την κοινή δράση και κοινούς αγώνες - την ανατροπή της ακολουθούμενης πολιτικής, για το καλό τους και για το καλό της οικονομίας.

Πραγματοποιείται σήμερα και αύριο συνεδρίαση της ΚΕ του ΚΚΕ με θέματα:

1. Πολιτικές εξελίξεις.

2. Οικονομικός απολογισμός του 1997 και νέος προϋπολογισμός για το 1998.

Η Επιτροπή Ειρήνης Νέας Σμύρνης προσκαλεί όλα τα παιδιά των φίλων της ειρήνης μαζί με τους γονείς τους στη γιορτή που διοργανώνει για τον καινούριο χρόνο με παιχνίδια, απαγγελίες, διήγηση, συζήτηση, μουσική, αγαπημένα τραγούδια και χορό.

Θα κοπεί επίσης πρωτοχρονιάτικη πίτα.

Η γιορτή θα γίνει στη Νέα Σμύρνη τη Δευτέρα 5 Γενάρη στις 5.00 μμ στην οδό Ικονίου 26 και Καλλιπόλεως (κοντά στον κιν/φο ΦΙΛΙΠ).

Η είσοδος είναι ελεύθερη.