ΚΟΙΝΩΝΙΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Δυσοίωνο προδιαγράφεται το μέλλον του Ιδρύματος Βρεφονηπιακών Σταθμών Αττικής (ΙΒΣΑ). Η λειτουργία του υποβαθμίζεται χρόνο με το χρόνο. Οι πιστώσεις παραμένουν καθηλωμένες στα επίπεδα του 1993 και το κράτος μεταθέτει σταδιακά τις ευθύνες τους στις πλάτες των γονέων. Το πρώτο καμπανάκι χτύπησε το 1993: Κονδύλια που αντιστοιχούσαν σε βασικές λειτουργίες εκμηδενίστηκαν. Το Μάη του 1997, αυξήθηκαν τα τροφεία και τα μεταφορικά των παιδιών από 25% έως 185% - ανάλογα με το ετήσιο εισόδημα των γονέων. Ωστόσο, ο προϋπολογισμός που εγκρίθηκε για το 1998 παραμένει στα ίδια επίπεδα και μπορεί πλέον να καλύψει μόνο τη μισθοδοσία.

Ηδη έχει αρχίσει η μεταβίβαση των κρατικών παιδικών σταθμών στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, με τη μετακύληση των βαρών στις πλάτες των δημοτών, παρότι η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι η μεταβίβαση γίνεται με την "προίκα των σταθμών". Δεν αποκλείεται, δηλαδή, να συμβεί και αυτό με τους σταθμούς του ΙΒΣΑ.

Στην τελευταία γενική συνέλευση της Ομοσπονδίας Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων ΙΒΣΑ, τονίστηκε η ανάγκη να γίνει υποχρέωση του κράτους η παροχή της βρεφονηπιακής μέριμνας, καθώς είναι το θεμέλιο για τη στήριξη της ελληνικής οικογένειας.

Στην εισήγησή του ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ν. Παπακωνσταντίνου διαπιστώνει τα εξής:

Εχουν μονιμοποιηθεί... οι τεράστιες ελλείψεις σε εκπαιδευτικό και βοηθητικό προσωπικό. Τουλάχιστον σε 110 ανέρχονται τα κενά των οργανικών θέσεων.
Συχνά μια δασκάλα μεριμνά για 30 - 40 παιδιά και νήπια.
Πιστώσεις για ζωτικές λειτουργίες του ΙΒΣΑ είναι "παγωμένες", και ονομαστικά ακόμη, στα επίπεδα του 1993.
Δεν υπάρχει σχεδιασμός και χρηματο - οικονομική στήριξη για μεταστέγαση σταθμών, αγορά οικημάτων και δημιουργία νέων σταθμών.
Πολλαπλασιάζονται σε πολλούς σταθμούς τα προβλήματα που οφείλονται στην ελλιπή συντήρηση των εγκαταστάσεων.

Μειωμένη, σε σχέση με την περσινή, είναι η επιχορήγηση για το 1998. Πέρσι είχε εγκριθεί ποσό ύψους 3,5 δισ. Το ποσόν που εγκρίθηκε για το 1998 ανέρχεται σε 3,2 δισ. και σύμφωνα με τον Ν. Παπακωνσταντίνου καλύπτει μόνο τη μισθοδοσία. Το Λογιστήριο του ΙΒΣΑ στην εισήγηση που απέστειλε στη Διοίκηση του Ιδρύματος στις 29.5.1997 κρούει τον κώδωνα του κινδύνου. Συγκεκριμένα, αναφέρει: "Είναι αδύνατη η υποβολή ισοσκελισμένου προϋπολογισμού με κρατική επιχορήγηση του επιπέδου του 1997, ήτοι μέχρι στιγμής τακτική εγκριθείσα 2.650.000.000. Και τούτο για τον απλό λόγο ότι η δαπάνη των αμοιβών του προσωπικού βάσει της εφαρμογής των διατάξεων του Ν. 2470/97 και των οικονομικών άρθρων των αποφάσεων της Διαιτησίας, αυξάνεται κατά πολύ (ίσως κατά μέσο όρο 30% ήτοι 790.000.000 περίπου). Βεβαίως - συνεχίζει - σύμφωνα και με τις σχετικές οδηγίες έχει προβλεφτεί αύξηση των υπολοίπων εσόδων, αλλά η κάλυψη του κονδυλίου τούτου είναι εφικτή μόνο δι' αυτών".

Στις 7.1.1998 η αρμόδια υπηρεσία του υπουργείου Υγείας - Πρόνοιας έστειλε έγγραφο, στην οποία αναφέρει ότι για το 1998 η πίστωση θα είναι 3,2 δισ. δραχμές "προς αντιμετώπιση δαπανών λειτουργίας, μισθοδοσίας και εκπλήρωσης του σκοπού σας. Περιθώρια αύξησης της παραπάνω επιχορήγησης - συνεχίζει - δεν υπάρχουν και κατά συνέπεια σας πληροφορούμε ότι ο προϋπολογισμός σας πρέπει να είναι ισοσκελισμένος με τη χρησιμοποίηση των ιδίων εσόδων, του ταμειακού υπολοίπου 1997 και του ύψους της ανωτέρω κρατικής επιχορήγησης"!

Η οδηγία αυτή μπορεί να μεταφραστεί σε νέα αύξηση των τροφείων μέσα στο 1998. (Στους Πίνακες 1 και 2 φαίνονται τα τροφεία και το αυτοκίνητο που ίσχυαν πριν και αυτά που άρχισαν να ισχύουν απ' τις αρχές του νέου σχολικού έτους).

Η ανάλγητη πολιτική της κυβέρνησης φαίνεται από τα εξής στοιχεία: το 1995 για τον ιματισμό (μαξιλαροθήκες, γάντια - αφορά τη βρεφική μέριμνα) ξοδεύτηκαν 2,8 εκατομ. δραχμές, ενώ φέτος αναλογούν 1 εκατομ. δραχμές. Για την καθαριότητα το 1996 ξοδεύτηκαν 19,5 εκατομ. δραχμές, ενώ φέτος αναλογούν 20 εκατομ. δραχμές. Για ανταλλακτικά και τέλη κυκλοφορίας το 1996 ξοδεύτηκαν 19,31 εκατομ. δραχμές, ενώ φέτος αναλογούν 18 εκατομ. δραχμές. Για επισκευές και συντήρηση των μονίμων εγκαταστάσεων, το 1996, το κονδύλι ήταν 3,8 εκατομ. δραχμές, ενώ το 1998 είναι 3 εκατομ. δραχμές.

Το Λογιστήριο του ΙΒΣΑ σημειώνει στην εισήγηση ότι για το 1998 δεν προβλέπεται κονδύλι για την ίδρυση νέων σταθμών, μεταστέγασή τους ή για αγορά οικημάτων - οικοπέδων. Επίσης, δεν εγγράφεται κονδύλι οργάνων παιδικής χαράς, στο πλαίσιο της περιστολής των δαπανών, αλλά ούτε και κονδύλι για πρόσληψη προσωπικού, εφ' όσον δεν υπάρχει σχετική εγκριτική πράξη.

Τέλος, αναφέρει ότι "σε σχέση με τον αναμορφωμένο προϋπολογισμό του 1997, έχουμε αύξηση των λειτουργικών δαπανών κατά 11.000.000, περίπου ποσοστό 2,5%".

Ελενα ΦΥΝΤΑΝΙΔΟΥ

Απ' τον Αύγουστο του 1994 μέχρι το Γενάρη του 1998 ο "Ευαγγελισμός" έγινε τέσσερις φορές "πρώτο θέμα" στην έντυπη και ηλεκτρονική ειδησεογραφία.

Τον Αύγουστο του 1994 μια δεκαεξάχρονη κοπέλα τραυματίστηκε σοβαρά σε τροχαίο. Ηταν απ' τις λίγες φορές που η "αλυσίδα επιβίωσης" - όπως λέγεται η επείγουσα ιατρική - λειτούργησε άρτια και η κοπέλα έφτασε στα επείγοντα στον"Ευαγγελισμό", όπου και αντιμετωπίστηκε απ' τους γιατρούς.

Τα ηλεκτρονικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης παρουσίασαν καταγγελία συγγενών της 16χρονης ότι νοσηλεύεται στο διάδρομο και όχι σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ). Ηταν ένα θέμα "που έπαιξε" - όπως λένε στη δημοσιογραφική γλώσσα - κάπου πέντε μέρες, με τον τότε υπουργό Υγείας Δ. Κρεμαστινό να προσπαθεί να αποδείξει το αυτονόητο: Οτι, δηλαδή, το κορίτσι σώθηκε, γιατί αντιμετωπίστηκε με τον τρόπο που το αντιμετώπισαν οι γιατροί. Να τι έλεγε στο "Ρ" στις 14.8.1994 ο γιατρός Σ. Μπαράτσης που αντιμετώπισε το περιστατικό: "Δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι το περιστατικό έπρεπε να πάει κατευθείαν στη ΜΕΘ. Θα ήταν λάθος να πάει κατευθείαν στη ΜΕΘ, από τη στιγμή που δεν έχει προηγηθεί το στάδιο της σταθεροποίησης και των αποφάσεων. Στη ΜΕΘ θα πάει, εφόσον έχει αποκλειστεί το χειρουργείο, έχει σταθεροποιηθεί ο άρρωστος και ξέρουμε ότι θα πρέπει να παρακολουθηθούν τα ζωτικά σημεία. Εγώ- και το είπα στους συγγενείς της - δε θα επέτρεπα να πάει αμέσως το περιστατικό στη ΜΕΘ. Επίσης δε θα επέτρεπα να πάει σε ΜΕΘ νοσοκομείου που δε θα διέθετε νευροχειρουργικό και ορθοπεδικό τμήμα για τα δύο μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετώπιζε το παιδί. Και θα πρέπει να μην είναι μια οποιαδήποτε ΜΕΘ, αλλά εξειδικευμένη στους τραυματισμούς, στην αιματολογία κλπ. Ενα περιστατικό που μπαίνει με τραυματισμό στη ΜΕΘ κινδυνεύει να πάθει και μολύνσεις. Επομένως, έχουμε ανάγκη από Μονάδες σε νοσοκομεία, που να έχουν τις αντίστοιχες ειδικότητες και ταυτόχρονα έχουμε ανάγκη να εξειδικευτούν και Μονάδες σε Μονάδες Τραύματος".

Στο τέλος του Ιούνη 1997 ο "Ευαγγελισμός" γίνεται και πάλι "πρώτο θέμα" στην ειδησεογραφία του "Σκάι". Η κόρη ενός χειρουργηθέντος καρκινοπαθούς έκανε "καταγγελία" στο σταθμό - ο οποίος για κάμποσες μέρες είχε την καταγγελία ως πρώτη είδηση - ότι τέσσερις γιατροί αφαίρεσαν και εμπορεύτηκαν το νεφρό του καρκινοπαθούς.

Η ιστορία, σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα ο "Ευαγγελισμός", έχει ως εξής: Το Νοέμβρη του 1996 χειρουργήθηκε στον "Ευαγγελισμό" κάποιος για καρκίνο στο παχύ έντερο. Ακολούθησε και αφαίρεση του νεφρού, στον οποίο είχε γίνει μετάσταση του καρκίνου, όπως έδειξε η ιστολογική εξέταση που έγινε και βεβαιώνεται με πιστοποιητικό του νοσοκομείου, που φέρει ημερομηνία 8.12.1996.

Στις 19.1.1998 η "Εξουσία" δημοσίευσεαναφορά ενός γιατρού προς την Επιστημονική Επιτροπή του νοσοκομείου για την ανάγκη λήψης μέτρων στην αντιμετώπισης των επειγόντων περιστατικών. Τη συνόδεψε με το "ντοκουμέντο - σοκ" για έξι θανάτους που οφείλονται στην "έλλειψη συντονισμού μεταξύ τμήματος Επειγόντων Περιστατικών και του ΕΚΑΒ".

Ακολούθησε ανακοίνωση του "Ευαγγελισμού", με την οποία χαρακτήρισε "ανακριβή τα στοιχεία". Επίσης ανέφερε: "Κανένας από τους θανάτους που αναφέρονται στο δημοσίευμα δε σημειώθηκε την ημέρα της εφημερίας και δεν οφείλεται σε αδυναμίες του συστήματος αντιμετώπισης των επειγόντων περιστατικών και έλλειψη συντονισμού. Οι θάνατοι σημειώθηκαν ημέρες αργότερα κατά τη νοσηλεία και οφείλονται στη βαριά κατάσταση των ασθενών, για την οποία η ιατρική επιστήμη και οι γιατροί του νοσοκομείου μας δεν είναι δυνατόν να λοιδορούνται".

Αναγνώριση παθώναπ' το ΚΚΕ

Η τέταρτη φορά που έγινε πρωτοσέλιδο ο Ευαγγελισμός ήταν στις 9.4.1996. Τη μέρα εκείνη ο "Ρ" δημοσίευσε την Ερώτηση που κατέθεσαν στη Βουλή την προηγούμενη μέρα οι βουλευτές του ΚΚΕ Ορ. Κολοζώφ και Σπ. Στριφτάρης για το οικονομικό αδιέξοδο του νοσοκομείου.

Καθώς ήταν και μέρες του Πάσχα ο "Ρ" είχε το χαρακτηριστικό τίτλο: "Μέρες παθών για τον "Ευαγγελισμό". Πλήρης οικονομική ασφυξία για το "πρώτης γραμμής" νοσοκομείο". Η Ερώτηση των βουλευτών του ΚΚΕ είχε ως αντικείμενο το οικονομικό αδιέξοδο, στο οποίο είχε περιέλθει ο "Ευαγγελισμός", επειδή δεν είχε να πληρώσει τους προμηθευτές και οι οικονομικές υπηρεσίες ζητούσαν έκτακτη επιχορήγηση.

Ηταν η εποχή που η κυβέρνηση σχεδίαζε να λύσει το πρόβλημα των οφειλών των νοσοκομείων προς τους προμηθευτές με το δανεισμό τους. Ηταν μια αντίληψη που αντιπάλεψε το ΚΚΕ και ο "Ρ". Τελικά, βρέθηκε λύση στο τέλος του 1997, χωρίς το δανεισμό των νοσοκομείων.

Η αναδρομή αυτή έγινε για να αποδείξει ποιες είναι οι ενδιαφέρουσες πλευρές του "Ευαγγελισμού" από την άποψη της σωστής ενημέρωσης, αλλά και ποιες είναι οι πλευρές της εμπορικής ενημέρωσης. Ταυτόχρονα οι πλευρές της εμπορικής ενημέρωσης είναι υποταγμένες στα ευρύτερα σχέδια των κυβερνώντων. Ο "Ευαγγελισμός" δεν κινείται στη δική του σφαίρα. Υπακούει και αυτός στις γενικότερες πολιτικές επιλογές. Παρουσιάζει και αυτό το νοσοκομείο τα γενικότερα συμπτώματα της παθογένειας του δημόσιου συστήματος υγείας, που μεταφράζονται με λίστες, παραοικονομία και ράντζα.

Αλλά και στα πλαίσια αυτά έχει να παρουσιάσει κάποια πράγματα με πανελλαδική εμβέλεια που είναι προς όφελος του κόσμου.

Στον πίνακα που δημοσιεύουμε φαίνεται ότι το 1996 νοσηλεύτηκαν 37.070 - που σημαίνει ότι ολόκληρος ο νομός Γρεβενών "μπήκε για νοσηλεία" στον Ευαγγελισμό.

Τον ίδιο χρόνο εξετάστηκαν στα εξωτερικά ιατρεία 235.000 άτομα. Σύμφωνα με υπολογισμούς γιατρών υπάρχει και ένα 25% των ασθενών που δεν καταγράφεται. Αυτό σημαίνει ότι περνούν απ' τα τακτικά εξωτερικά ιατρεία και τα επείγοντα τμήματα του νοσοκομείου κάπου 300.000 ασθενείς. Αυτό - από πληθυσμιακής άποψης - αντιστοιχεί στους νομούς Γρεβενών, Κοζάνης, Καστοριάς και Φλώρινας.

Ακόμα απ' τον πίνακα φαίνεται ότι στον "Ευαγγελισμό" έγιναν 4,4 εκατομμύρια εργαστηριακές εξετάσεις. Θεωρητικά, δηλαδή, ένας στους δυο Ελληνες έχουν κάνει μια εξέταση στον "Ευαγγελισμό".

Κι όλα αυτά με ελλείμματα σε πολλούς τομείς, και πρωτίστως στο νοσηλευτικό προσωπικό, καθώς είναι κενές πάνω από 600 θέσεις. Στο νοσοκομείο δουλεύουν 2.700 άτομα (γιατροί και υπόλοιπο προσωπικό) και για το 1998 προϋπολόγισε 40 δισ. δραχμές - ενώ το 1997 είχε προϋπολογισμό 34 δισ. δραχμές.

Ο Ηλίας Σιώρας γραμματέας της Επιστημονικής Επιτροπής του "Ευαγγελισμού" είπε στο "Ρ": "Στο νοσοκομείο παράγεται ένα τεράστιο επιστημονικό και κοινωνικό έργο με ανεκτίμητη αξία και εθνική σημασία. Εάν οι κυβερνώντες έπαιρναν κάποια μέτρα βελτίωσης της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ) το νοσοκομείο δε θα αναλωνόταν σε πράξεις ΠΦΥ. Επίσης εάν κάλυπταν τα κενά του προσωπικού θα έδιναν μια πολλαπλασιαστική ώθηση στις δυνατότητες προσφοράς του νοσοκομείου. Ακόμα θα έπρεπε να έχουν το νοσοκομείο ενταγμένο στη στρατηγική εκείνη που διασφαλίζει και στο μέλλον τον τριτοβάθμιο χαρακτήρα του "Ευαγγελισμού"".

Τέλος, ο Ηλ. Σιώρας υπογράμμισε ότι, ανάμεσα στα μέτρα που χρειάζονται για τον "Ευαγγελισμό", είναι και η συνολική αντιμετώπιση της παραοικονομίας στο χώρο της υγείας.

Οι επιθέσεις που γίνονται κατά καιρούς στο νοσοκομείο δεν έχουν καλοπροαίρετους σκοπούς και δε βγάζουν την πραγματική εικόνα του "Ευαγγελισμού", επισημαίνει στο "Ρ" ο διευθυντής του Β' Καρδιολογικού Τμήματος, Φ. Καρδαράς.

Η άποψή του δεν εδράζεται σε γενικές εκτιμήσεις. Προκύπτει πλέον απ' την εμπειρία - και την εποπτεία - του Τμήματος που είναι διευθυντής. "Υπάρχει, λέει, έλλειψη προσωπικού. Υπάρχουν δυσλειτουργίες, κυρίως όσον αφορά την οργάνωση, αλλά κάτι γίνεται".

Αυτό "το κάτι", που γίνεται, έχει την αντικειμενική βάση στο γεγονός ότι στον "Ευαγγελισμό" υπάρχουν όλες οι ειδικότητες και εξειδικεύσεις, ενώ λειτουργούν πολλά κέντρα αναφοράς. Από εκεί και πέρα "εάν υπάρχει βούληση μπορεί να διορθωθούν αρκετά πράγματα με πολύ γρήγορο και απλό τρόπο", λέει ο Φ. Καρδαράς και εξηγεί τη φιλοσοφία του: "Μια ομάδα λειτουργεί με κοινωνικά κριτήρια και έχει ως αρχή ότι η δουλιά σε ένα δημόσιο νοσοκομείο είναι λειτούργημα, που πρέπει να συμβάλλει στην ισότιμη και δίκαιη αντιμετώπιση των ασθενών".

Το πρώτο που επιχείρησαν - και το κατάφεραν - ήταν η κατάργηση του ράτζου (δηλαδή του φορείου στους διαδρόμους). "Δεν περιορίσαμε την εισαγωγή των ασθενών, αλλά, λειτουργώντας ως ομάδα, επιτύχαμε τη σωστή διακίνηση των ασθενών. Μόλις εισαχθεί ο ασθενής στο Τμήμα μας, κάνουμε ένα συγκεκριμένο σχέδιο για την εκτέλεση ορισμένων απαραίτητων εξετάσεων. Ετσι ο ασθενής δεν παραμένει επί μέρες στο νοσοκομείο να τριγυρίζει. Η νοσηλεία προσωποποιείται και για τον ασθενή υπάρχει ένα οργανόγραμμα και χρονοδιάγραμμα".

Η τήρηση αυτού του διαγράμματος δεν είναι απαλλαγμένη από τριβές, καθώς υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις: "Από τη στιγμή που όλο το προσωπικό (γιατροί, νοσηλευτικό και βοηθητικό προσωπικό) βλέπουν ότι λειτουργείς δίκαια, όλοι συνδράμουν" λέει ο Φ. Καρδαράς, και ως απόδειξη παρουσιάζει τη λειτουργία του Αιμοδυναμικού Τμήματος: Τώρα το Τμήμα δουλεύει σε πρωινή και απογευματινή βάρδια.

Οι ίδιοι εργαζόμενοι - και το υπογραμμίζει αυτό - προσφέρουν διπλάσιο έργο στο Αιμοδυναμικό Τμήμα. Οι στεφανιογραφίες από 578 το 1987, έφτασαν τις 1.745 το 1997. Ακόμα, οι αγγειοπλαστικές από 22 το 1987 ή από 251 το 1995 έφτασαν στις 732 το 1997.

Το Β Καρδιολογικό Τμήμα έχει 45 κρεβάτια και στο δεύτερο τρίμηνο του 1997 έγιναν 755 εισαγωγές, εξετάστηκαν 572 ασθενείς στα εξωτερικά ιατρεία, ενώ στα επείγοντα εξετάστηκαν 1.424 ασθενείς. Πέρυσι το τμήμα είχε πληρότητα 140% (η επέκταση οφειλόταν στα φορεία), ενώ φέτος έχει πληρότητα 70% χωρίς να έχουν μειωθούν οι εισαγωγές. Ο μέσος όρος νοσηλείας έχει πέσει στις 5,1 μέρες.

Στο ίδιο ομαδικό πνεύμα και με οδηγό την κοινωνική συνείδηση αξιοποιήθηκαν, όπως λέει ο Φ. Καρδαράς, οι όποιες παροχές προς όφελος συνολικά του νοσοκομείου. Ετσι σήμερα το Τμήμα απέκτησε, σε σύντομο χρονικό διάστημα, πλήρη και σύγχρονο εξοπλισμό.

Στο ερώτημα "γιατί δε γενικεύεται αυτός ο τρόπος;" ο Φ. Καρδαράς απαντά: "Εξαρτάται πώς αισθάνεται ο καθένας την αποστολή του".

Βέβαια, η αποστολή δεν μπορεί να είναι απεριόριστη προέκταση της καλής πρόθεσης. Αυτό γίνεται αντιληπτό όταν γίνει επίσκεψη στη Μονάδα Εμφραγμάτων.

Εκεί βλέπεις 14 υπερσύγχρονα κρεβάτια, που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτε τα νοσοκομεία του εξωτερικού. Ομως λειτουργούν τα έξι, γιατί υπάρχουν μόλις 13 νοσηλεύτριες, ενώ χρειάζονται 40 νοσηλεύτριες. Το ίδιο ισχύει και για τη ΜΕΘ. Διαθέτει 30 κρεβάτια, αλλά λειτουργούν μόνο τα 20.

"Αυτή η δουλιά είναι εθελοντισμός", είπε στο "Ρ" η προϊσταμένη της Μονάδας Εμφραγμάτων Αικ. Μεταξάτου,που δουλεύει 20 χρόνια στον "Ευαγγελισμό".

Απ' τον Αύγουστο του 1994 μέχρι το Γενάρη του 1998 ο "Ευαγγελισμός" έγινε τέσσερις φορές "πρώτο θέμα" στην έντυπη και ηλεκτρονική ειδησεογραφία.

Τον Αύγουστο του 1994 μια δεκαεξάχρονη κοπέλα τραυματίστηκε σοβαρά σε τροχαίο. Ηταν απ' τις λίγες φορές που η "αλυσίδα επιβίωσης" - όπως λέγεται η επείγουσα ιατρική - λειτούργησε άρτια και η κοπέλα έφτασε στα επείγοντα στον"Ευαγγελισμό", όπου και αντιμετωπίστηκε απ' τους γιατρούς.

Τα ηλεκτρονικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης παρουσίασαν καταγγελία συγγενών της 16χρονης ότι νοσηλεύεται στο διάδρομο και όχι σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ). Ηταν ένα θέμα "που έπαιξε" - όπως λένε στη δημοσιογραφική γλώσσα - κάπου πέντε μέρες, με τον τότε υπουργό Υγείας Δ. Κρεμαστινό να προσπαθεί να αποδείξει το αυτονόητο: Οτι, δηλαδή, το κορίτσι σώθηκε, γιατί αντιμετωπίστηκε με τον τρόπο που το αντιμετώπισαν οι γιατροί. Να τι έλεγε στο "Ρ" στις 14.8.1994 ο γιατρός Σ. Μπαράτσης που αντιμετώπισε το περιστατικό: "Δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι το περιστατικό έπρεπε να πάει κατευθείαν στη ΜΕΘ. Θα ήταν λάθος να πάει κατευθείαν στη ΜΕΘ, από τη στιγμή που δεν έχει προηγηθεί το στάδιο της σταθεροποίησης και των αποφάσεων. Στη ΜΕΘ θα πάει, εφόσον έχει αποκλειστεί το χειρουργείο, έχει σταθεροποιηθεί ο άρρωστος και ξέρουμε ότι θα πρέπει να παρακολουθηθούν τα ζωτικά σημεία. Εγώ- και το είπα στους συγγενείς της - δε θα επέτρεπα να πάει αμέσως το περιστατικό στη ΜΕΘ. Επίσης δε θα επέτρεπα να πάει σε ΜΕΘ νοσοκομείου που δε θα διέθετε νευροχειρουργικό και ορθοπεδικό τμήμα για τα δύο μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετώπιζε το παιδί. Και θα πρέπει να μην είναι μια οποιαδήποτε ΜΕΘ, αλλά εξειδικευμένη στους τραυματισμούς, στην αιματολογία κλπ. Ενα περιστατικό που μπαίνει με τραυματισμό στη ΜΕΘ κινδυνεύει να πάθει και μολύνσεις. Επομένως, έχουμε ανάγκη από Μονάδες σε νοσοκομεία, που να έχουν τις αντίστοιχες ειδικότητες και ταυτόχρονα έχουμε ανάγκη να εξειδικευτούν και Μονάδες σε Μονάδες Τραύματος".

Στο τέλος του Ιούνη 1997 ο "Ευαγγελισμός" γίνεται και πάλι "πρώτο θέμα" στην ειδησεογραφία του "Σκάι". Η κόρη ενός χειρουργηθέντος καρκινοπαθούς έκανε "καταγγελία" στο σταθμό - ο οποίος για κάμποσες μέρες είχε την καταγγελία ως πρώτη είδηση - ότι τέσσερις γιατροί αφαίρεσαν και εμπορεύτηκαν το νεφρό του καρκινοπαθούς.

Η ιστορία, σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα ο "Ευαγγελισμός", έχει ως εξής: Το Νοέμβρη του 1996 χειρουργήθηκε στον "Ευαγγελισμό" κάποιος για καρκίνο στο παχύ έντερο. Ακολούθησε και αφαίρεση του νεφρού, στον οποίο είχε γίνει μετάσταση του καρκίνου, όπως έδειξε η ιστολογική εξέταση που έγινε και βεβαιώνεται με πιστοποιητικό του νοσοκομείου, που φέρει ημερομηνία 8.12.1996.

Στις 19.1.1998 η "Εξουσία" δημοσίευσεαναφορά ενός γιατρού προς την Επιστημονική Επιτροπή του νοσοκομείου για την ανάγκη λήψης μέτρων στην αντιμετώπισης των επειγόντων περιστατικών. Τη συνόδεψε με το "ντοκουμέντο - σοκ" για έξι θανάτους που οφείλονται στην "έλλειψη συντονισμού μεταξύ τμήματος Επειγόντων Περιστατικών και του ΕΚΑΒ".