Να μην υποταχτούν, να μη δεχτούν τετελεσμένα είναι αποφασισμένοι οι εργαζόμενοι στην "Ολυμπιακή". Αυτή είναι, άλλωστε, και η ακριβή παρακαταθήκη του δεκαπενθήμερου αγώνα τους, από την ώρα που η κυβέρνηση κατέθεσε στη Βουλή το επαίσχυντο νομοσχέδιο, που έγινε νόμος με τις ψήφους όλων των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ. Την κατηγορηματική τους αντίθεση στο νόμο - ντροπήεξέφρασαν ήδη με ανακοινώσεις τους η Ενωση Πτυχιούχων Τεχνικών Αεροπλάνων ΟΑ (ΕΠΤΑΟΑ) και το Σωματείο Εργατικού Προσωπικού ΟΑ (ΣΕΠΟΑ), που καλούν τα μέλη τους να μην εφαρμόζουν τα νέα μέτρα, αλλά και η Ενωση Τεχνικών Εναέριων Μεταφορών - Πτυχιούχων (ΕΤΕΜ - Π). Στο μεταξύ προγραμματίζονται οι γενικές συνελεύσεις των σωματείων, ενώ η "πράσινη" ηγεσία της ΟΣΠΑ εξακολουθεί να κρύβεται.

Καρπός της διαπίστωσης από ολοένα και περισσότερους εργαζόμενους ότι είναι αναγκαίο το μέτωπο των εργαζόμενων στις ΔΕΚΟ, αλλά και συνολικά των εργαζόμενων για την απόκρουση της αντιλαϊκής αντεργατικής λαίλαπας, είναι και η δημιουργία της "Επιτροπή Σωτηρίας της Ολυμπιακής Αεροπορίας".

Δεκάδες συνδικαλιστές απ' όλες τις ΔΕΚΟ, αγκάλιασαν και στηρίζουν αυτή την πρωτοβουλία. Την περασμένη Δευτέρα έγινε στο Δημαρχείο Ελληνικού σύσκεψη, στην οποία συμμετείχαν δεκάδες συνδικαλιστικά στελέχη. Εκεί, στη βάση τεσσάρων βασικών αξόνων, αναδείχτηκε μια προσωρινή επιτροπή, η οποία αποτελείται από τους Κ. Κορτζίδη,δήμαρχο Ελληνικού, Γ. Μαυρίκο,αναπληρωτή πρόεδρο της ΓΣΕΕ, Α. Καλύβη,αναπληρωτή γγ της ΓΣΕΕ, Σ. Μαντζουράνη και Κ. Ησυχο,μέλη ΔΣ της ΟΣΠΑ, Λιάνα Κανέλλη,δημοσιογράφο, τους προέδρους των Εργατικών Κέντρων Ζακύνθου, Δ. Σιγούρο,Πρέβεζας, Α. Λορέντζο,και Μυτιλήνης, Θ. Τσαγγαρέλη,τον Π. Πάλμο,αντιπρόεδρο της ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ, τη Χ. Παπαδέα,πρόεδρο του Συλλόγου Εργαζομένων σε ξένες αεροπορικές εταιρίες, τον Στ. Μανούσο,μέλος ΔΣ διοικητικών υπαλλήλων ΟΑ, τους Κ. Ανέστο και Ν. Σιτζάνη από τους εργαζόμενους στον ΟΤΕ και τον Χρ. Σταμούλο,μέλος της διοίκησης του Συνδικάτου Εργαζομένων ΟΑΣΑ.

Οι τέσσερις βασικοί άξονες είναι:

1) Η "Ολυμπιακή" και συνολικά οι ΔΕΚΟ, αμιγής ιδιοκτησία του δημοσίου. Δημοκρατικός εκσυγχρονισμός τους, μακριά από νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις, ιδιωτικοποίηση ή μετοχοποίηση και απορύθμιση των εργασιακών σχέσεων. Κατάργηση του νόμου για τις ΔΕΚΟ.

2) Συνολική και κάθετη απόρριψη του νόμου για την "Ολυμπιακή".

3) Αποχώρηση της ΓΣΕΕ από τον "κοινωνικό διάλογο".

4) Υπεράσπιση και διεύρυνση των εργασιακών, μισθολογικών και ασφαλιστικών παροχών.

Για τη σημασία της "Επιτροπής Σωτηρίας", τους στόχους της και το δύσκολο έργο που επωμίζεται το επόμενο διάστημα, μαζί με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, μιλάνε σήμερα στον "Ρ" πέντε μέλη της προσωρινής "Επιτροπής Σωτηρίας".

Γιάννης ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ

"Μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου μία και μόνη μπορεί να είναι η απάντηση των εργαζομένων και του συνδικαλιστικού κινήματος της ΟΑ: Αυτός ο νόμος δε γίνεται αποδεκτός. Τον απορρίπτουμε και δεν τον εφαρμόζουμε. Με όποιους τρόπους μπορούμε, με όποιες μορφές κρίνουμε αναγκαίες. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος για τους εργαζόμενους. Αυτός ο αγώνας πρέπει να κινητοποιήσει και όλους εκείνους - αν πραγματικά το πιστεύουν - που λένε ότι το νομοσχέδιο είναι "πιλότος", και να εξασφαλίσει την ευρύτερη συνδικαλιστική και κοινωνική συμπαράταξη.

Η αντίσταση των εργαζόμενων πρέπει να είναι υπόθεση όλων των συνδικάτων των ΔΕΚΟ, με επικεφαλής τη ΓΣΕΕ. Αλλά όχι μόνο αυτών. Πρέπει να γίνει υπόθεση όλων των κοινωνικών εκείνων στρωμάτων, που καταλαβαίνουν και πιστεύουν ότι οι δημόσιες επιχειρήσεις είναι ένας πλούτος που δεν πρέπει να ξεπουληθεί. Οτι τα σημερινά μέτρα, είναι αυτά που θα παρθούν αύριο και εναντίον τους. Δημοτικοί άρχοντες, κοινωνικοί φορείς, άνθρωποι της επιστήμης, της τέχνης, ενώσεις συνδικαλιστικές, φοιτητικές, αγροτικές, γυναικών, νεολαίας, να φτιάξουν ένα μεγάλο μέτωπο αντίστασης σ' αυτή την πολιτική και στήριξης του αγώνα των εργαζόμενων της ΟΑ,που σε τελευταία ανάλυση δεν είναι δικός τους αγώνας μονάχα και δεν μπορούν μόνοι τους να τον βγάλουν πέρα.

Για παράδειγμα: Το 48ωρο μπορεί να μην εφαρμοστεί στην πράξη, με ομόφωνη απόφαση της ΟΣΠΑ, και στήριξη της ΓΣΕΕ. Και αν υπάρξει περίπτωση προσωπικών "επιθέσεων" με απολύσεις, εκκλήσεις σε απολογία κ. λ. π. να ληφθεί απόφαση από σήμερα, όλων των συνδικάτων, ότι θα απαντήσουμε αγωνιστικά σε πανεργατική και πανελλαδική κλίμακα. Με μια τέτοια λογική και με κοινωνική στήριξη που μπορεί και πρέπει να επεκταθεί και στα συνδικάτα της ΕΕ - σε όποιο βαθμό αυτό είναι δυνατόν - μπορεί να οικοδομηθεί το κοινωνικό μέτωπο αντίστασης, που θα εμψυχώσει το συνδικαλιστικό κίνημα, θα στηρίξει τους εργαζόμενους στην ΟΑ, και σ' όλες τις ΔΕΚΟ, και θα δώσει ένα σαφέστατο μήνυμα στην κυβέρνηση ότι αυτή η πολιτική δε θα περάσει.

Σ' αυτή την κατεύθυνση προχωρήσαμε στη δημιουργία της "Επιτροπής Σωτηρίας" που είναι ανοιχτή σ' όλους όσοι έχουν πάρει την απόφαση ν' αγωνιστούν".

"Η κυβέρνηση αρχίζοντας από την ΟΑ, επιδιώκει την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων και την αφαίρεση εργασιακών δικαιωμάτων και ταυτόχρονα την αλλαγή του κοινωφελούς χαρακτήρα των ΔΕΚΟ και την πλήρη ιδιωτικοποίησή τους.

Και τα δύο είναι μέτρα που δεν κρίθηκαν "αναγκαία" για να σωθεί η ΟΑ από την καταστροφή, αλλά που επιβάλλονται από το πρόγραμμα σύγκλισης της ΟΝΕ, και την υποτίμηση της δραχμής και εξυπηρετούν έναν και μόνο στόχο: Να παραδώσουν όλες τις ΔΕΚΟ, δηλαδή τον εθνικό μας πλούτο, μαζί με τους εργαζόμενους - και μάλιστα "δεμένους χειροπόδαρα" - βορά στο μεγάλο κεφάλαιο που θ' αποκομίσει τεράστια υπερκέρδη από την εκμετάλλευσή τους.

Αν τα μέτρα αυτά εφαρμοστούν στην ΟΑ, θ' ακολουθήσουν νομοσχέδια καρμπόν, το ένα μετά το άλλο, για κάθε ΔΕΚΟ χωριστά. Αλλωστε είναι ήδη έτοιμα για τον ΟΣΕ, ΕΛΤΑ, ΟΑΣΑ, ΟΛΠ, ΔΕΠ κλπ. Να γιατί ο αγώνας των εργαζομένων σήμερα στην ΟΑ μας αφορά όλους. Αυτή η πολιτική δεν μπορεί ν' ανατραπεί, αν η μάχη δοθεί μεμονωμένα σε κάθε ΔΕΚΟ. Χρειάζεται ένα ενιαίο, οργανωμένο μέτωπο πάλης ολόκληρου του εργατικού κινήματος. Ενα μέτωπο που θα έχει τη συμπαράσταση και την αλληλεγγύη όλου του ελληνικού λαού γιατί τις συνέπειες θα τις πληρώσουμε όλοι.

Γι' αυτό η δημιουργία της "Επιτροπής Σωτηρίας" είναι ανάγκη των καιρών και των αναμετρήσεων που έρχονται. Αλλωστε και ο ΟΤΕ δεν είναι έξω από τον "χορό". Αναμένουμε και στον ΟΤΕ ανάλογα νομοθετήματα. Η απάντηση δεν μπορεί να είναι άλλη από τη συσπείρωση, τον συντονισμό και την αντίσταση".

"Ο νόμος που εισάγει εργασιακές σχέσεις της προπολεμικής περιόδου στην ΟΑ, αλλά και ταυτόχρονα προετοιμάζει το έδαφος για την ιδιωτικοποίηση του εθνικού αερομεταφορέα, ψηφίστηκε μόνο από το ΠΑΣΟΚ στη Βουλή. Οι τροπολογίες ήταν το πεδίο της αντιπαράθεσης των διαφωνούντων βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, δηλαδή τα επουσιώδη και όχι η ουσία. Η επόμενη μέρα είναι διαφορετική και για τους εργαζόμενους στην ΟΑ. Τους βρήκε ενωμένους και αποφασισμένους να συνεχίσουν ν' αντιστέκονται, βρήκε επίσης το προεδρείο της ΟΣΠΑ να έχει χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα και τους εργαζόμενους, βρήκε την ηγεσία της ΠΑΣΚΕ απομονωμένη και "γωνιασμένη" από τις εξελίξεις.

Η "Επιτροπή Σωτηρίας της ΟΑ", πλαισιωμένη από συνδικαλιστές που κινούνται έξω από το ηγετικό δίπολο ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ, είναι γεγονός. Υπογραφές εκατοντάδων στελεχών της ΠΑΣΚΕ και της "Αυτόνομης Παρέμβασης" σε κείμενα που εκφράζουν την ελπίδα της αποτελεσματικής αντίστασης απέναντι στιςνεοφιλελεύθερες επιλογές της κυβέρνησης, είναι επίσης μια πραγματικότητα. Η επόμενη μέρα προδιαγράφει ένα διαφορετικό συνδικαλιστικό τοπίο, που θα δώσει ώθηση στους νέους αγώνες. Μια κοινωνική Αριστερά που θ' αντιστέκεται και θα δημιουργεί προϋποθέσεις ανόρθωσης, ανασύνταξης και ανασυγκρότησης του συνδικαλιστικού κινήματος, κάτι αναγκαίο και επιβεβλημένο".

"Τα γεγονότα στην ΟΑ βάζουν όλους τους εργαζόμενους και το συνδικαλιστικό κίνημα μπροστά στις ευθύνες τους. Οι νόμοι και οι "συμφωνίες" θα κριθούν και από την αντοχή που θα έχουν στην πράξη. Ο αγώνας τώρα αρχίζει. Και απ' την άποψη αυτή, όλοι τώρα πρέπει να σταθούμε δίπλα στους εργαζόμενους στην ΟΑ και στις υπόλοιπες ΔΕΚΟ που έχουν σειρά.

Η αλληλεγγύη, η συμπαράσταση και ο κοινός αγώνας είναι όσο ποτέ αναγκαίος. Οι κινητοποιήσεις και η εικοσιτετράωρη απεργία της ΓΣΕΕ ήταν η αρχή και το ξέσπασμα μιας καινούριας αγωνιστικής περιόδου, που θα πρέπει να μας βρει ενωμένους και συσπειρωμένους για να μην περάσουν τα σχέδια για την ανατροπή εργασιακών σχέσεων, οι ασφαλιστικές ρυθμίσεις να είναι προς όφελος των εργαζομένων και τέλος, να χτιστεί ένα μέτωπο αντίστασης στη λαίλαπα των ιδιωτικοποιήσεων, των μετοχοποιήσεων που προετοιμάζουν για τις ΔΕΚΟ".

"Θεωρώ υποχρέωσή μου να συμμετέχω στην Επιτροπή Σωτηρίας της ΟΑ, που παλεύει για τον κοινωνικό της χαρακτήρα και να είναι δημόσια 100%, καθώς εκπροσωπώ τους εργαζόμενους μιας ακριτικής περιοχής, της οποίας ο νησιώτικος χαρακτήρας της, την κάνει να εξαρτάται απόλυτα από τα μέσα μεταφοράς και σύνδεσης με το κέντρο.

Η ιδέα των πολλών αεροπορικών εταιριών, που στο πλαίσιο του ανταγωνισμού τους θα ρίχνουν την τιμή του εισιτηρίου, μπορεί να φαίνεται "ελκυστική", αλλά για όσους γνώρισαν τον ανταγωνισμό των εφοπλιστών στην ακτοπλοϊα, την απέρριψαν και την απορρίπτουν. Αλλωστε, είναι γνωστό ότι οι ιδιώτες, στο κυνήγι του κέρδους, όχι μόνο δεν πρόκειται να μπουν στον ανταγωνισμό, αλλά αντίθετα θα υποβαθμίσουν την παροχή υπηρεσιών στα μη κερδοφόρα δρομολόγια. Η θέληση για ΟΑ δημόσια 100% και με κοινωνικό χαρακτήρα είναι καθολική και, παρά την ψήφιση του νόμου, ο εθνικός μας αερομεταφορέας με τους κοινωνικούς και συνδικαλιστικούς αγώνες του λαού μας θα κατακτήσει και θα κατοχυρώσει τον πραγματικό κοινωνικό του χαρακτήρα.

Οι νόμοι και οι κυβερνήσεις αλλάζουν σαν αποτέλεσμα συσχετισμού δύναμης και αυτόν το συσχετισμό οι εργαζόμενοι θα τον δημιουργήσουν με το χτίσιμο ενός ρωμαλέου Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Μετώπου".