Από μια άλλη σκοπιά, ο λόρδος Οουεν, πρώην υπουργός Εξωτερικών της Βρετανίας και διαμεσολαβητής της ΕΕ στη Βοσνία, έρχεται να δείξει, σε συνέντευξή του στη χτεσινή "Ελευθεροτυπία", τι σημαίνει για τα Ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό η εξάρτηση και υποτέλεια της χώρας στις ΗΠΑ. Λέει, συγκεκριμένα: "Ακόμα και αν θέλατε να αποφύγετε να ασχοληθείτε με αυτό το πρόβλημα (σ.σ. τις ελληνοτουρκικές σχέσεις), οι Αμερικανοί δεν πρόκειται να σας αφήσουν... Δεν μπορείτε να είσαστε η χώρα στην Ευρώπη που αφ' ενός έχει τις στενότερες - μετά τη Βρετανία - σχέσεις με τις ΗΠΑ, και αφ' ετέρου να πιστεύετε ότι αυτή η στενή σχέση δε συνεπάγεται υποχρεώσεις και ευθύνες, όπως, π.χ., να ασχοληθείτε με το τουρκικό (!) πρόβλημα". Είναι αυτονόητο ότι οι "υποχρεώσεις και ευθύνες" που θα αναλάβει η ελληνική κυβέρνηση δεν είναι τίποτα άλλο παρά εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων στις ΗΠΑ.

Οσο για το Κυπριακό, δηλώνει απερίφραστα ότι "η Συμφωνία Ντέιτον μπορεί να αποτελέσει το μοντέλο για τη δομή ενός μελλοντικού κυπριακού κράτους". Αυτά, τα οποία γνωρίζουν όλοι οι ξένοι διπλωμάτες, η κυβέρνηση Σημίτη προσπαθεί να αποκρύψει από τον ελληνικό λαό ή, ακόμα χειρότερα, επιχειρεί να εμφανίσει την υποτέλειά της ως τη μόνη "εθνικά συμφέρουσα".

Ασφαλώς η περίπτωση του γνωστού δημοσιογράφου Β. Ραφαηλίδη, στον οποίο από τη διεύθυνση του ΕΘΝΟΥΣ απαγορεύτηκε να δημοσιεύσει άρθρο του που τύχαινε να χαρακτηρίζει θετικά την εκπομπή της Μαλβίνας Χαριτοπούλου στο ΜΕΓΚΑ - που ως γνωστόν έχει γίνει καρφί στους Τσουκατο - Πανταγιάδες της εκσυγχρονιστικής κυβέρνησης - δεν είναι μοναδική. Ισως αν ήταν έτσι θα μπορούσε να γίνει πιστευτή η δικαιολογία που πρόβαλε η διεύθυνση του "Εθνους" προχτές, πως πρόκειται "για ασήμαντη αφορμή που δημιούργησε ανεξήγητα (;) ένα μεγάλο ζήτημα". Και βεβαίως, "θα επρόκειτο για μια εσωτερική υπόθεση ανάμεσα στον Β. Ραφαηλίδη και την εφημερίδα που δεν αφορά κανένα τρίτο και κυρίως άλλες εφημερίδες", όπως επισημαίνει ο δημοσιογράφος. Αλλά, δυστυχώς, δεν πρόκειται γι' αυτό! Το ζήτημα παίρνει γενικότερες διαστάσεις καθώς είναι δοσμένη η κυβερνητική πρακτική φίμωσης κάθε πολιτικής κριτικής που αποκαλύπτει τον αντιλαϊκό της χαρακτήρα και γι' αυτό, όπως έχει δείξει η μέχρι τώρα πείρα, μετέρχεται κάθε μέσο, ώστε να... εξοβελιστεί κάθε ανεπιθύμητη κριτική και φορέας της από τα ΜΜΕ...

Ετούτη

η βδομάδα

πώς θυμίζει,

τον Κόσμο

που υποφέρει

και γογγύζει,

τον Κόσμο

που "Καγιάφες"

και "Πιλάτοι"

σταυρό βαρύ

του φόρτωσαν

στην πλάτη.

Ετούτη

η βδομάδα

με τα πάθη

πώς την ελπίδα

ζωντανεύει,

εκεί, στα βάθη,

πως θα 'ρθει

η μέρα,

θα προβάλει,

ν' αναστηθεί

ο Κόσμος

με την πάλη!

Ο οίστρος

Ο ρόλος του κυρίου Τσουκάτου στο δημόσιο βίο της χώρας είναι πραγματικά χρήσιμος. Και αυτό διότι μόνο συνεργάτες του πρωθυπουργού με τέτοιο ύφος και ήθος, όπως ο κύριος Τσουκάτος, μπορούν να καθιστούν κρυστάλλινη και διαυγέστατη την πολιτική της κυβέρνησης, μέσω του κυνισμού και της αλαζονείας που τους διαπνέει.

Ετσι, λοιπόν, χτες ο κύριος Τσουκάτος είπε τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη σχετικά με όλη αυτή τη φιλολογία περί "ομηρίας" της κυβέρνησης από την "εσωκομματική αντιπολίτευση". "Εχετε αναλογιστεί τι πέρασε;" με το νόμο για την "Ολυμπιακή", ρώτησε ο κύριος Τσουκάτος. "Πέρασε το ελαστικό ωράριο, πέρασε το διακεκομμένο ωράριο, πέρασε η πολυαπασχόληση, άλλαξε η πολιτική στην εργατική νομοθεσία για τις αργίες και τις ασθένειες, αυξήθηκαν οι ώρες εργασίας"... κατέληξε.

Ιδού τα "επιτεύγματα" της κυβέρνησης. Ιδού η απάντηση σε όσους επιχειρούν να παραμυθιάσουν την κοινή γνώμη σχετικά με τις "αντιστάσεις" των... διαφωνούντων του ΠΑΣΟΚ. Ιδού η αθλιότητα σε όλο της το μεγαλείο. Αυτή είναι η κυβέρνηση Σημίτη, αυτό είναι το ΠΑΣΟΚ, όλο το ΠΑΣΟΚ. Ο κύριος Τσουκάτος τα λέει, και εμείς δεν έχουμε κανένα λόγο να τον αμφισβητήσουμε.

Το τελευταίο κρούσμα λογοκρισίας στη γνωστή για τις σχέσεις της με την κυβέρνηση Σημίτη εφημερίδα "Εθνος", δεν μπορεί παρά να ενταχθεί στην επιχείρηση φίμωσης κάθε αντίθετης φωνής, της πολιτικής κριτικής, όπως αυτή καταγράφεται με: Τα όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας για εξαγορές και μυστικά κονδύλια που ποτέ δεν αποκαλύπτονται από την κυβερνητική εξουσία. Τα όσα έχουν καταγραφεί για "γκρίζες λίστες" ανεπιθύμητων δημοσιογράφων και, αντίθετα, άλλων ημετέρων που προσδιορίζονται με τον εύγλωττο χαρακτηρισμό "Σημιτάκια". Την επιχείρηση που εξελίσσεται με τις αγωγές, με το πρόσχημα της συκοφαντικής δυσφήμισης, όπως χαρακτηρίζουν την πολιτική κριτική, για την οικονομική εξόντωση εφημερίδων αντιπολιτευόμενων όπως του "Ριζοσπάστη". Και γενικότερα, με τις εκτοξευόμενες, κατά καιρούς, απειλές του αρμόδιου υπουργού Δικαιοσύνης κατά δημοσιογράφων που υποστηρίζουν τα δίκαια αιτήματα των εργαζομένων, των αγροτών και δε συμφωνούν με τις κυβερνητικές θέσεις. Και, κυρίως, με τις απειλές του υπουργού για επαναφορά χουντικών διατάξεων και του μεταξικού νόμου περί Τύπου για περιύβριση Αρχής κλπ. Ολα αυτά, επιβάλλουν, τόσο γενικά στους εργαζόμενους, όσο και ειδικότερα, στους ίδιους τους δημοσιογράφους και τις οργανώσεις τους, να σηκώσουν φωνή κατά της επιχείρησης των διαπλεκόμενων κυβέρνητικο - εκδοτικών συμφερόντων για τη φίμωση της πολιτικής κριτικής και τον εξανδραποδισμό των δημοσιογράφων.