Κρίσιμες ώρες περνά ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κων. Καραμανλής,μετά το έμφραγμα του μυοκαρδίου που υπέστη στις 2.30 τα ξημερώματα της Κυριακής. Σύμφωνα με το ιατρικό δελτίο που εκδόθηκε το πρωί της Κυριακής, η ανακοπή καρδιάς, που διήρκεσε περί τα 30 δευτερόλεπτα, φαίνεται να οφείλεται σε ηλεκτρική διαταραχή της καρδιάς. Μεταφέρθηκε στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, όπου η αναπνοή του υποστηρίζεται μηχανικά.

Το ίδιο βράδυ, ξεκίνησαν οι προσπάθειες ενεργητικής συμμετοχής του τέως Προέδρου της Δημοκρατίας σε ασκήσεις αναπνοής. Οι προσπάθειες των γιατρών να τον αποσυνδέσουν από τον αναπνευστήρα συνεχίστηκαν μέχρι χτες το απόγευμα, χωρίς, όμως, να έχουν θετικό αποτέλεσμα. Αυτό συνέβη, διότι έχουν ατροφήσει οι πνεύμονες, εξαιτίας της λοίμωξης. Επίσης, ενώ καταβάλλονταν προσπάθειες για την αποσύνδεσή του από τον αναπνευστήρα, έπεσε η τιμή του οξυγόνου στο αίμα κάτω από το φυσιολογικό όριο (σ.σ. το κατώτατο φυσιολογικό όριο είναι 88 και η τιμή του οξυγόνου στο αίμα έπεσε στο 82). Σύμφωνα με τους γιατρούς, αν ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας έμενε περισσότερη ώρα εκτός αναπνευστήρα, υπήρχε περίπτωση να πέσει κι άλλο η τιμή του οξυγόνου στο αίμα και να μην οξυγονώνεται κανένα όργανο.

Ωστόσο, οι γιατροί φοβούνται την εμφάνιση νέας λοίμωξης με την παραμονή του στον αναπνευστήρα, γι' αυτό σήμερα - αν το επιτρέψει η κατάσταση της υγείας του - θα ξανακάνουν προσπάθειες να τον αποσυνδέσουν.

Εντείνει τις πιέσεις για "ξεπούλημα τώρα" των δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών στο κεφάλαιο η ηγεσία της ΝΔ, η οποία αναλαμβάνει "νομοθετικές πρωτοβουλίες" σ' αυτήν την κατεύθυνση. Μετά το Πάσχα, πρόκειται να καταθέσει στη Βουλή "νόμο - πλαίσιο" για τις ιδιωτικοποιήσεις των ΔΕΚΟ, διευκολύνοντας και στηρίζοντας την κυβέρνηση που σχεδιάζει παρόμοια μέτρα. Βασική αρχή του σχεδίου νόμου που ετοιμάζει η ηγεσία της ΝΔ είναι ότι "ανεξάρτητα από το ποσοστό μετοχοποίησης της κάθε ΔΕΚΟ, το "μάνατζμεντ" πρέπει να παραχωρηθεί σε ιδιώτη".

Προκειμένου να κάνει κάπως "ελκυστική" τη νεοφιλελεύθερη αυτή επιλογή, προσανατολίζεται να περιλάβει διατάξεις που προβλέπουν τη διανομή μετοχών στους εργαζόμενους και συμμετοχή στα κέρδη των επιχειρήσεων. Το θέμα απασχόλησε χτες, για ακόμα μια φορά, τη σύσκεψη των τομεαρχών υπό τον Κ. Καραμανλή.

Παράλληλα, η ηγεσία της ΝΔ, μετά την έγκριση από το υπουργικό συμβούλιο του σχεδίου για την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, ετοιμάζει τις δικές της θέσεις και παρεμβάσεις, οι οποίες πλειοδοτούν στη λήψη μέτρων που ανταποκρίνονται στις επιταγές του ΣΕΒ για "ελαστικές μορφές απασχόλησης", ενώ, ταυτόχρονα, για να αποφύγει τη λαϊκή δυσαρέσκεια, ισχυρίζεται ότι "πρέπει να διασφαλιστούν τα δικαιώματα των εργαζομένων".

Ο γνωστός διανοούμενος Κώστας Ζουράρις, χαρακτηρίζοντας την πολιτική συμπεριφορά της Μ. Δαμανάκη και του Μ. Παπαγιαννάκη, είπε: "... ανήκουν στη χαβιαροαριστερά (la gauche caviar), δηλαδή η γκλαμουριάρικη ζητιανιά της εξουσίας σε σωστότερα ελληνικά" ("Βραδυνή", 12/4/1998).

Δεν πρόλαβε να αποσώσει και την ίδια στιγμή ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Ν. Κωνσταντόπουλος, επιβεβαίωνε για μια ακόμη φορά τη ζητιανιά της εξουσίας, όχι απλώς δύο στελεχών του, αλλά της ηγεσίας του ΣΥΝ - και όχι μόνο της ηγεσίας.

Σε συνέντευξή του στην "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία", με τον κραυγαλέο τίτλο "Θέλω κυβέρνηση, όπως της Γαλλίας",ο Ν. Κωνσταντόπουλος επανέλαβε τα εξής αποκαλυπτικά: "Ο εκλογικός νόμος πρέπει να τροποποιηθεί επί το αναλογικότερο, για να περάσουμε κάποτε και στη χώρα μας στην εποχή των κυβερνήσεων συνεργασίας, στηριγμένων σε πραγματική λαϊκή πλειοψηφία και σαφή προγραμματική συμφωνία, όπως συμβαίνει ήδη εδώ και χρόνια στα περισσότερα από τα κράτη - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης".

Να σημειωθεί ότι δεν έχει ακόμη στεγνώσει η μελάνη των γραφομένων για την αποστασιοποίηση του ΣΥΝ από το ΠΑΣΟΚ, για την πιο ...αριστερή στάση που θα κρατήσει ο ΣΥΝ και άλλα παρόμοια...

Ας έρθουμε, όμως, στο κύριο ζήτημα.

Η παραπάνω αναφορά του Ν. Κωνσταντόπουλου, στα της κυβέρνησης συνεργασίας κομμάτων, αποδείχνει και το είδος της αντιπολίτευσης που κάνει ο ΣΥΝ προς την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Αποδείχνει ότι η γραμμή του ΣΥΝ δε στρέφεται κατά της αντιλαϊκής πολιτικής, αλλά επιδιώκει να τη μερεμετίσει, προκειμένου η αντιλαϊκή πολιτική να γίνει ευκολοχώνευτη, προκειμένου ν' αποφευχθούν "κοινωνικές εκρήξεις"!Εχουμε, λοιπόν, να κάνουμε με έναν από τους πυροσβέστες της λαϊκής αγανάκτησης και της ταξικής πάλης. Πώς επιβεβαιώνονται αυτά; Από τους παρακάτω λόγους:

α) Απ' τη στιγμή που ο ΣΥΝ επιδιώκει συνεργασία με ένα κόμμα, όπως είναι το ΠΑΣΟΚ, σημαίνει ότι βλέπει δυνατότητες να πραγματοποιηθεί αυτή. Επομένως θεωρεί - και έτσι είναι - ότι με το ΠΑΣΟΚ ο ΣΥΝ ταυτίζεται ως προς την κατεύθυνση της πολιτικής. Διαφορετικά, δε θα έβλεπε δυνατότητες "να τα βρουν", και μάλιστα σε κυβερνητικό επίπεδο. Αρα, τα περί "αριστεροσύνης" του ΣΥΝ πάνε περίπατο...

β) Ο λαός υποφέρει από την κατεύθυνση της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ και των κομμάτων που την ακολουθούν. Δεν υποφέρει από την ανικανότητα του ΠΑΣΟΚ ή από την αναξιοπιστία ή από την έλλειψη σχεδιασμού, όπως καταγγέλλει ο ΣΥΝ την κυβέρνηση, παρουσιάζοντας αυτές τις πομφόλυγες ως αντιπολίτευση... Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είναι ικανότατη, συνεπέστατη και ενεργεί με πρόβλεψη και σχεδιασμό. Με τη διαφορά, ότι αυτά όλα τα κάνει στη βάση της εξυπηρέτησης του μεγάλου κεφαλαίου. Ο ΣΥΝ, λοιπόν, κρίνει το ΠΑΣΟΚ ως ανίκανο, ως αναξιόπιστο κλπ., ακριβώς επειδή δε θέλει, να κρίνει την ουσία, το βάθος, την κατεύθυνση της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ. Αν επιχειρούσε κάτι τέτοιο, θα ήταν ως να αυτοχειριαζόταν.

Γι' αυτό ακριβώς και παριστάνει την ουσιαστική αντιπολίτευση, υψώνοντας τους τόνους, ενώ μιλάει περί ανέμων και υδάτων.

Χαρακτηριστικό είναι ότι ο ΣΥΝ επικρίνει την κυβέρνηση, επειδή άλλα είπε προεκλογικά και άλλα κάνει μετά τις εκλογές! Τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι. Το ΠΑΣΟΚ είπε και προεκλογικά αυτά που υλοποιεί μετεκλογικά. Είναι άλλο θέμα πόσοι το κατάλαβαν αυτό. Οπως επίσης είναι άλλο θέμα, το κατά πόσο εκείνοι που το καταλαβαίνουν, όπως ο ΣΥΝ, παριστάνουν ότι δεν το καταλαβαίνουν...

γ) Λέει ο Ν. Κωνσταντόπουλος στην ίδια συνέντευξη: "Είναι βέβαιο ότι η ελληνική οικονομία επηρεάζεται από τις διεθνείς εξελίξεις και ότι χρειάζονται προσαρμογές, προκειμένου να αντέξουμε στο διεθνή ανταγωνισμό". Αυτά ακριβώς λέει και η κυβέρνηση. Στο όνομα του ανταγωνισμού των πολυεθνικών, για το ποιες, δηλαδή, θα κυριαρχούν σε βάρος των υπόλοιπων, υλοποιεί τις κατευθύνσεις της ΕΕ, τις οποίες συναποφάσισε μαζί με τις άλλες κυβερνήσεις - υπαλλήλους των μονοπωλίων.

Την ίδια ώρα, όμως, που ο ΣΥΝ λέει τα παραπάνω, φροντίζει να θολώσει τα νερά. Λέει ο Ν. Κωνσταντόπουλος: "Ομως δεν μπορούμε να μιμηθούμε σχηματικά λύσεις που προωθούνται από άλλες κυβερνήσεις σε χώρες με εντελώς διαφορετικές συνθήκες".Το πρόβλημα, λοιπόν, βρίσκεται, κατά τον ΣΥΝ, στο να προσαρμοστεί η πολιτική της πλουτοκρατίας στα ελληνικά δεδομένα! Να μην εφαρμοστεί άγαρμπα, δίχως να παίρνει υπόψη τις ιδιομορφίες...

δ) Από εδώ και η στάση του ΣΥΝ απέναντι στην ιδιωτικοποίηση της "ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ", όπου:

- Δεν αποκαλύπτει γιατί γίνονται οι ιδιωτικοποιήσεις, και μάλιστα σε παγκόσμια κλίμακα.

- Δεν καταγγέλλει την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων στο σύνολό της.

- Δεν τοποθετείται στη βάση της θέσης: "ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ" 100% στο Δημόσιο, με πλήρη σεβασμό στα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων, με λειτουργία σε όφελος του λαού, με φθηνές οικονομικά και υψηλής ποιότητας υπηρεσίες, μακριά από τα ιδιωτικά συμφέροντα. Και δεν παίρνει τέτοια θέση, επειδή γνωρίζει ότι η εφαρμογή της προϋποθέτει φιλολαϊκή πολιτική και όχι κυβέρνηση συνεργασίας ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ ή ευρωπαϊκών χωρών, όπου κι εκεί έχουν αναλάβει να υλοποιήσουν τις επιλογές των πολυεθνικών! Οι κυβερνήσεις συνεργασίας...

Αντίθετα, κάνει λόγο για "ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ", που θα λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και για την ανάγκη να είναι υπό δημόσιο έλεγχο, κάτι που δε σημαίνει ότι θα είναι και δημόσια.

Υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων, τελείως διαφορετικές μεταξύ τους, που γρήγορα θα αντιληφθούν ότι οι ελπίδες τους θα διαψευστούν.

Η μία, είναι εκείνων από ορισμένα ΜΜΕ, που έσπευσαν, εδώ και λίγες μέρες, να γράψουν ότι στο ΚΚΕ κάτι αλλάζει στην πολιτική των συμμαχιών και "βλέπουν" προσέγγισή του με το ΣΥΝ! Είναι μακριά νυχτωμένοι...

Η άλλη κατηγορία είναι ενός κόσμου που ακολουθεί το ΣΥΝ, που γρήγορα θα αντιληφθεί ότι οι προσδοκίες και οι προσπάθειές του να σπρώξει το ΣΥΝ αριστερά, είναι άνευ αντικρίσματος. Γιατί "τον αράπη κι αν τον πλένουν, το σαπούνι τους χαλούν".

Μ. Μ.