Τα γεγονότα που καταγράφηκαν στα φύλλα του "Ρ", της Τρίτης 19 και της Παρασκευής 22 Ιούνη 1945, δεν αφήνουν περιθώρια για να αμφιβάλει κανείς ότι το μεταβαρκιζιανό καθεστώς, η ντόπια αντίδραση και οι ξένοι, στην προσπάθειά τους να συντρίψουν το ΕΑΜικό κίνημα, δε δίσταζαν μπροστά σε τίποτα. Κάθε τους επιχείρηση αποσκοπούσε να περάσει πλατιά ένα μήνυμα. Το μήνυμα ότι για να ζήσει κανείς έπρεπε να υποταχθεί πλήρως στην εξουσία τους, να συνθηκολογήσει και να την υπηρετήσει ακόμη, με τον πιο δουλικό τρόπο. Διαφορετικά, θα εξοντωνόταν.

Σ' αυτά τα φύλλα, μεταξύ άλλων, περιγράφονται δύο τρομοκρατικές επιθέσεις. Η μία έγινε εναντίον του εργατικού κινήματος. Το σχετικό ρεπορτάζ δημοσιεύεται στο φύλλο της Τρίτης 19 Ιούνη με τίτλο: "Τι πρέπει να γνωρίζουν οι τρεις μεγάλοι: Οι χωροφύλακες του κ. Τσάτσου, μοναρχικοί τρομοκράτες και εθνοφύλακες αιματοκύλησαν τη συνέλευση των υφαντουργών - Ο δικαστικός αντιπρόσωπος κ. Βαρελίδης που κακοποιήθηκε βάναυσα καταγγέλλει ότι επρόκειτο για οργανωμένη δολοφονική επίθεση - Πρωτοφανείς αγριότητες κρατικών οργάνων".

Η άλλη εκδηλώθηκε εναντίον των ανθρώπων της τέχνης, εναντίον των ηθοποιών των θεάτρων "ΕΡΜΗΣ" και "Λυρικόν". Το σχετικό ρεπορτάζ δημοσιεύεται στο φύλλο της Παρασκευής 22 Ιούνη, με τίτλο: "Τα αιματηρά γεγονότα των θεάτρων - Οργανωμένες δολοφονικές επιθέσεις - Οι αρχηγοί των γκάγκστερ γυρίζουν ελεύθεροι! Κινδυνεύει ο Ιατρίδης - Πώς αφηγούνται τα γεγονότα η Ντιριντάουα και ο Γιαννίδης - Να συλληφθούν οι αρχηγοί της Χ και οι αρχιτρομοκράτες Πανωλιάσκος και Ρεμπού".

Ο στόχος αυτών των επιθέσεων ήταν προφανής και σαφής και στις δύο περιπτώσεις. Να χτυπηθούν, να τρομοκρατηθούν και να πάψουν να δρουνη εργατική τάξη και το δικό της συνδικαλιστικό κίνημα, αλλά και προοδευτικοί άνθρωποι του πολιτισμού, που σε κείνες τις συνθήκες πρωτοστατούσαν στον αγώνα για μια άλλη Ελλάδα του λαού της. Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι το εργατικό κίνημα το καλοκαίρι του '45 βρισκόταν σε ανοδική πορεία και ενδεικτικό αυτής της εξέλιξης είναι το γεγονός ότι στις αρχαιρεσίες των συνδικαλιστικών οργανώσεων οι δυνάμεις του ΕΑΜ, μέσω της συνδικαλιστικής παράταξης ΕΡΓΑΣ, σημείωναν τη μία νίκη μετά την άλλη. Επίσης, σε ό,τι αφορά τις επιθέσεις στα Θέατρα "ΕΡΜΗΣ" και "ΛΥΡΙΚΟΝ", θα πρέπει να σημειωθεί ευθύς εξαρχής ότι ήταν στο στόχαστρο των φασιστοειδών, κυρίως γιατί οι ηθοποιοί που έδιναν εκεί παραστάσεις - ιδίως οι πρωταγωνιστές - είχαν λάβει ενεργό μέρος στο ΕΑΜικό κίνημα αντίστασης κατά των κατακτητών και συνέχιζαν - και στην περίοδο μετά την απελευθέρωση - την ενεργό δράση τους στο πλευρό του προοδευτικού - λαϊκού κινήματος.

Ας δούμε, όμως, τα σχετικά ρεπορτάζ, του "Ρ", στο σύνολό τους: