Η Κέιτ (Τζένιφερ Ανιστον) έχει λόγους να είναι στενοχωρημένη. Το ταλέντο της και οι ιδέες της φέρνουν πελάτες και χρήμα στη διαφημιστική εταιρία, όπου εργάζεται. Ομως ο εργοδότης της αρνείται να αναγνωρίσει τις ικανότητές της και να ανταμείψει τη συνεισφορά της με μια αύξηση και μια προαγωγή, όπως θα της άξιζε. Οταν η Κέιτ ζητά εξηγήσεις γι' αυτή την αδικία σε βάρος της, ο εργοδότης τής αναπτύσσει τη θεωρία του, ότι για να εμπιστευτεί κάποιον σαν στέλεχος, εκτός από τα επαγγελματικά του προσόντα χρειάζεται και μια προσωπική ζωή, που να εμπνέει σιγουριά για την πίστη και την αφοσίωση του υπαλλήλου: Ενα ακριβό σπίτι, ένα ακριβό αυτοκίνητο, μια οικογένεια, με τις αυξημένες οικονομικές υποχρεώσεις που συνεπάγονται και με κάποιο συνακόλουθο δανεισμό από το ταμείο της εταιρίας αποτελούν εγγύηση και εξασφαλίζουν την εμπιστοσύνη του εργοδότη προς το πρόσωπο του υπαλλήλου. Ενώ, αντίθετα, ο τρόπος ζωής της Κέιτ, με την ανεμελιά και την ελευθεριότητα μιας φοιτήτριας, εκφράζει μια γενικότερη ανεξαρτησία, ανησυχητική για την υποστήριξη των μελλοντικών συμφερόντων της εταιρίας από την, κατά τα άλλα, αξιόλογη υπάλληλο... Το εμπόδιο στη σταδιοδρομία της φαίνεται αξεπέραστο για την Κέιτ, όμως μια καλή φίλη και συνάδελφος θα βάλει το χέρι της, παρουσιάζοντας την Κέιτ αρραβωνιασμένη με κάποιον άντρα, με τον οποίο είχε φωτογραφηθεί τυχαία σε έναν γάμο. Οι δισταγμοί του εργοδότη εξανεμίζονται, όμως τώρα αρχίζουν τα πραγματικά προβλήματα για την Κέιτ, που οφείλει να παρουσιάσει σε όλους τον Νικ, τον υποτιθέμενο μέλλοντα σύζυγό της, τη στιγμή μάλιστα που φαίνεται να καρποφορεί μια σχέση με τον Σαμ, τον δανδή γοητευτικό υπάλληλο του διπλανού γραφείου. Ετσι, μια γυναίκα κι δύο άντρες, ο ψεύτικος αρραβωνιαστικός που θέλει να γίνει αληθινός και ο αληθινός εραστής που προτιμά μια σχέση με μια παντρεμένη γυναίκα, παρά με μια ελεύθερη, αποδεκτά ψέματα, απρόσμενες αποκαλύψεις και μια αλυσίδα προσωπικών "ανατροπών", είναι από εκεί και πέρα αρκετά συστατικά για την ερωτική κωμωδία που ακολουθεί. Κωμωδία χωρίς διαχρονικές φιλοδοξίες, άλλα καλοστημένη όσο χρειάζεται, για να ξεπεράσει τα όρια μιας απλής φάρσας, κατάλληλη για όσους επιθυμούν ένα ευχάριστο δίωρο στην ταιριαστή με το όλο κλίμα δροσιά κάποιου θερινού κινηματογράφου. Σκηνοθεσία Γκλεν Γκόρντον Κάρον.

(ΑΡΚΑΔΙΑ, ΑΒΑΝΑ, ΓΛΥΦΑΔΑ, ΔΕΞΑΜΕΝΗ, ΗΛΕΚΤΡΑ, ΘΗΣΕΙΟΝ, ΦΙΛΙΠ, ΜΠΟΜΠΟΝΙΕΡΑ, ΠΛΑΝΗΤΗΣ, ΣΙΝΕ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ)

Κατά τα άλλα, ίσως είναι η ατμόσφαιρα στα θερινά σινεμά που, περιέχοντας από μόνη της κάποια σαγήνη, μπορεί - αν όχι να μειώσει - τουλάχιστον να τροποποιήσει τις απαιτήσεις του κινηματογραφικού θεατή, ο οποίος μπορεί τις καλοκαιρινές νύχτες να αρκεστεί και να ευχαριστηθεί με μια απλώς καλοφτιαγμένη ταινία. Μια ταινία που συγκεντρώνει τις προϋποθέσεις, για να αποτελέσει το "άλλοθι" κάποιου ανθρώπου που ψάχνει ένα λόγο να βγει από το σπίτι τις ώρες που αποσύρεται η μεγάλη ζέστη της μέρας. Ενα τέτοιο "άλλοθι" είναι η ταινία με την όμορφη Κέιτ της διαφημιστικής εταιρίας, όπως και η ταινία του Ρόμπερτ Πάτον Σπρούιλ, που αφηγείται την άτυχη έκβαση μιας ληστείας και τις καταστροφικές περιπέτειες που υφίστανται στη συνέχεια οι τέσσερις ληστές. Τέσσερις τύποι διαφορετικής νοοτροπίας και διαφορετικής, μέσα στο αμερικανικό φυλετικό μωσαϊκό, εθνικότητας ξεκινάνε για μια φαινομενικά "σίγουρη δουλιά", την κλοπή μερικών ακριβών πινάκων από ένα μουσείο ζωγραφικής. Ομως, η απερισκεψία του νεαρότερου της ομάδας τούς χαλά τα σχέδια, με αποτέλεσμα να σκοτωθεί επιτόπου ο πέμπτος συνεργάτης τους και μερικοί αστυνομικοί που φτάνουν για να τους συλλάβουν. Η συνέχεια, στην πεπατημένη μιας ταινίας δρόμου, με τους ληστές μέσα σε ένα αυτοκίνητο να προσπαθούν να φτάσουν στο Μαϊάμι και να πουλήσουν τους πίνακες, είναι γεμάτη από τη θανατηφόρα καχυποψία που επικρατεί ανάμεσά τους, τον ανταγωνισμό τους και τον πανικό που τους καταδιώκει. Τον καταλύτη στις σχέσεις τους θα αποτελέσει η Ναταλί, μια μυστηριώδης μελαχρινή (Λίντα Φιορεντίνο),την οποία σχεδόν απαγάγουν στο δρόμο, για να τους ακολουθήσει και να παίξει με τη μεταξύ τους εχθρότητα, χρησιμοποιώντας τις αντιζηλίες τους για τους δικούς της σκοπούς. Οσο, λοιπόν, το φιλμ πλησιάζει προς το τέλος του, τα αποτελέσματα της αρχικής κακοτυχίας αποδεικνύονται όλο και πιο κωμικοτραγικά. Ο αριθμός των φυγάδων σταδιακά λιγοστεύει χάρη σε ένα μικρόβιο αλληλοεξόντωσης, μέσα από καταστάσεις που τείνουν να μεταφέρουν την ταινία από το χώρο της περιπέτειας σε αυτόν της μαύρης κωμωδίας. Εκεί ανάμεσα αιωρείται και η αναποφασιστικότητα της σκηνοθεσίας και του σεναρίου, που δεν αποφεύγει μια χαλαρότητα και κάποιες εύκολες λύσεις στην εξέλιξή του, στοιχεία, τα οποία αδικούν τους ηθοποιούς που συμμετέχουν στη διανομή των ρόλων (Βινγκ Ρέιμς, Ντέιβιντ Καρούσο, Φόρεστ Γουιτάκερ) περιορίζοντας τα όρια των ερμηνειών τους και, γενικότερα, το ενδιαφέρον της δράσης.

(ΑΘΗΝΑΙΑ, ΒΙΛΑΤΖ)

Πιο συνεπής απέναντί στο υλικό της (χωρίς αυτό να οφείλεται αναγκαστικά σε κάποια ιδιαίτερη καλλιτεχνική "έμπνευση", αλλά μόνο σε μια τυποποιημένη χρήση των καθιερωμένων κλισέ του είδους), είναι η ταινία του Τζιμ Γκιλέσπι,ένα ψυχολογικό θρίλερ, με ήρωες μια παρέα από δυο αγόρια και δυο κορίτσια. Τη νύχτα της αποφοίτησής τους από το σχολείο τα τέσσερα παιδιά θα θελήσουν να γιορτάσουν το γεγονός, κάνοντας μια βόλτα με το καινούριο αυτοκίνητο του Μπάρι, ενός από τα αγόρια της παρέας. Ομως ένα απρόσμενο ατύχημα θα σημαδέψει τη συνέχεια. Οταν χτυπήσουν έναν άνθρωπο με το αυτοκίνητο, θα θελήσουν να εξαφανίσουν το πτώμα και μαζί του τις συνέπειες που μπορεί να έχει αυτό για το μέλλον τους. Και μόνο την τελευταία στιγμή, όταν πια θα είναι αργά, καταλαβαίνουν ότι ο άγνωστος που ρίχνουν στη θάλασσα είναι ακόμη ζωντανός. Κι ενώ πιστεύουν πως μπορούν να κρατήσουν αυτό το ένοχο μυστικό μεταξύ τους, σύντομα θα αντιληφθούν πως υπάρχει και κάποιος άλλος που το γνωρίζει. Κάποιος άλλος, που μπαίνει αθέατος στη ζωή τους, που τους καταδιώκει σαν μυστηριώδης εκδικητής, φέρνοντας μαζί του τον αναγκαίο τρόμο, τον απαραίτητο για την παραγωγή της κατάλληλης δόσης σασπένς και αγωνίας...

(ΑΘΗΝΑΙΟΝ, ΣΙΝΕΠΟΛΙΣ, ΑΛΕΚΑ, ΑΜΟΡΕ, ΒΙΛΑΤΖ, ΚΗΦΙΣΙΑ 1, ΜΠΡΟΝΤΓΟΥΑΙΗ, ΝΕΑ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΑ, ΠΑΛΑΣ, ΣΠΟΡΤΙΓΚ, ΑΛΣΟΣ, ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΧΑΛΑΝΔΡΙ, ΟΡΦΕΑΣ, ΑΝΕΣΙΣ ΠΕΙΡΑΙΑ)

Ενας μαύρος μικροαπατεώνας (Κρις Τάκερ) κατηγορείται άθελά του για μια απόδραση που κόστισε τη ζωή σε ένα πλήθος καταδίκων και αστυνομικών και βρίσκεται έτσι στο στόχαστρο, τόσο της Αστυνομίας που τον καταζητεί όσο και του πραγματικού οργανωτή της απόδρασης, που θέλει σαν μοναδικό αυτόπτη μάρτυρα να τον εξαφανίσει από προσώπου γης. Στην προσπάθειά του να σωθεί, θα έρθει σε επαφή με έναν ανερχόμενο αστέρα της τηλεοπτικής δημοσιογραφίας (Τσάρλι Σην),που θα βρει στο πρόσωπό του την ιδανική ευκαιρία, για να προωθήσει την επαγγελματική του καριέρα. Παραμονές του λαμπρού γάμου του ο δημοσιογράφος θα βρεθεί να μοιράζεται το κυνηγητό και μια βροχή από σφαίρες με τον αταίριαστο σύντροφό του σε μια κωμωδία, που σκιαγραφεί τους ήρωές της σαν καρικατούρες και, για να βγάλει γέλιο, επενδύει στην απλοϊκότητα των χαρακτήρων, των καταστάσεων και σε χιλιοπαιγμένες σκηνές κινηματογραφικής καταδίωξης. Σκηνοθεσία Μπρετ Ράτνερ.

(ΑΕΛΛΩ, ΑΝΝΑ ΝΤΟΡ, ΑΤΤΙΚΟΝ ΑΛΣΟΣ, ΒΙΛΑΤΖ, ΛΑΟΥΡΑ, ΑΜΑΡΥΛΛΙΣ, ΧΛΟΗ)

Και τελικά η καλύτερη κινηματογραφική πρόταση από τις ταινίες της εβδομάδας είναι ίσως το φιλμ του Ρομάν Πολάνσκι,παραγωγή του 1967 που προβάλλεται σε επανέκδοση με καινούριες κόπιες. Μια παρωδία των ταινιών τρόμου, όπου το δίδυμο που αποτελούν ο δειλός γκαφατζής Αλφρεντ (Ρομάν Πολάνσκι) και ο γενναίος και επιδέξιος Δρ Αμπρόνσιους (Τζακ Μακ Γκόραν) προσπαθούν να εξοντώσουν μια οικογένεια βρικολάκων στο γοτθικό περιβάλλον της Κεντρικής Ευρώπης, αντιμετωπίζοντας μια σειρά προβλήματα λόγω της ασταθούς φύσης των βαμπίρ. Προβλήματα, τα οποία στις συνηθισμένες ταινίες τρόμου μένουν πάντοτε στο παρασκήνιο κρυμμένα από το βλέμμα του θεατή...

(ΕΚΡΑΝ, ΕΛΛΗΝΙΣ, ΨΥΡΡΗ)

Αγης ΜΑΡΑΓΚΟΥΔΑΚΗΣ

"Εραστής σε τιμή ευκαιρίας",

του Γκλεν Γκόρντον

"Η ληστεία της Βοστώνης",

του Ρόμπερτ Πάτον Σπρούιλ

"Ξέρω τι κάνατε πέρσι το καλοκαίρι",

του Τζιμ Γκιλέσπι

"Το χρήμα στο λαιμό σου",

του Μπρετ Ράτνερ

"Η νύχτα των βρικολάκων",

του Ρομάν Πολάνσκι