Το Γ Ψήφισμα και η εργατική τάξη

Με το, χιτλερικής έμπνευσης, Γ Ψήφισμα "Περί εκτάκτων μέτρων κατά των επιβουλευομένων την δημόσιαν τάξιν και την ακεραιότητα του κράτους", η δεξιά κυβέρνηση, που προέκυψε από το εκλογικό πραξικόπημα της 31ης Μάρτη 1946, του Ντ. Τσαλδάρη, έκανε ένα ουσιαστικό βήμα προς τον πλήρη εκφασισμό της χώρας, για τη στερέωση και εδραίωση της εξουσίας της ντόπιας ολιγαρχίας και των Εγγλέζων προστατών της. Με τις διατάξεις του εν λόγω ψηφίσματος - μεταξύ άλλων - ποινικοποιούνταν η ελεύθερη έκφραση ιδεών και δράσης που αντιπολιτεύονταν το αστικό καθεστώς και την αγγλοκρατία, η συνδικαλιστική δράση για καλύτερες συνθήκες ζωής, η αυτοάμυνα για την προάσπιση του δικαιώματος στη ζωή, στην οποία κατέφευγαν χιλιάδες αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης για να γλιτώσουν από το μαχαίρι των μοναρχοφασιστικών συμμοριών. Οσοι προέβαιναν στις παραπάνω ενέργειες αντιμετώπιζαν τον κίνδυνο να οδηγηθούν στο εκτελεστικό απόσπασμα. Ταυτόχρονα νομιμοποιούνταν η δράση των φασιστικών τρομοκρατικών οργανώσεων, των οργανώσεων δηλαδή εκείνων που μετά τη Βάρκιζα είχαν συγκροτήσει οι χίτες, οι ταγματασφαλίτες και οι κάθε λογής δοσίλογοι - συνεργάτες των Γερμανών, με σκοπό την εξόντωση του ΕΑΜικού κινήματος. Οι οργανώσεις αυτές έμπαιναν κάτω από την κρατική "ομπρέλα" και χρησιμοποιούνταν δεόντως για την αντιμετώπιση του κινδύνου από... "αναρχικές εκδηλώσεις". Στη χώρα, πια, τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο έπρεπε να έχει ο χωροφύλακας, ο χαφιές, ο λυσσασμένος αντικομμουνιστής δικαστής του έκτακτου στρατοδικείου, ο συκοφάντης και ο ψευδομάρτυρας, σε αγαστή συνεργασία με την τρομοκρατική μαφία του Μαγγανά, του Σούρλα, του Λαμπρόπουλου στη Μυτιλήνη, του αστυνόμου Βουδούρη και όλων των άλλων... ευγενικών φυσιογνωμιών - υπερασπιστών του καθεστώτος.

Ηταν φυσικό λοιπόν η κατάθεση του Ψηφίσματος στη Βουλή - πριν ακόμη αυτό γίνει νόμος, πόσο μάλλον αργότερα - να φέρει έξαρση της τρομοκρατίας κατά του λαϊκού κινήματος και των αγωνιστών του. Ορισμένες, μόνο, σκόρπιες ειδήσεις από το "Ρ" του δεύτερου δεκαημέρου του Ιούνη του 1946 φανερώνουν του λόγου το αληθές:

- "Κι άλλη δολοφονία στην Αθήνα: Θύμα, στέλεχος του ΚΚΕ στην Καισαριανή", "Καταστρέφουν τη Μακεδονία: Εκκαθαριστικές επιχειρήσεις - φρικιαστικά εγκλήματα, εμπρησμοί, εκτοπίσεις - ερήμωση", "Μπλόκα και συλλήψεις στη Λάρισα και Τρίκαλα" (Από την πρώτη σελίδα του "Ρ" 12/6/1946).

- "Βασανίζονται μέχρι αίματος οι πιο ευυπόληπτοι πολίτες - Εντονη διαμαρτυρία του Μητροπολίτη Ελασσόνας", "Αλλοι 4 φόνοι δημοκρατικών" (Από την πρώτη σελίδα του "Ρ" 13/6/1946).

- "Και έτσι επιβάλουν την τάξη! - Μέσα σε 4 μέρες η τρίτη δολοφονία στην περιοχή της Πρωτεύουσας" (Από την πρώτη σελίδα του "Ρ" 14/6/1946).

- "Υπουργικές βαρβαρότητες: Ο υπουργός της υγιεινής θεραπεύει τη φυματίωση με... γκλομπς, λαβές πιστολιών και σιδερένιες γροθιές!" (Από την πρώτη σελίδα του "Ρ" 16/6/1946. Το θέμα αφορά βάρβαρη επίθεση αστυνομικών εναντίον 200 φυματικών της "Σωτηρίας" που ζητούσαν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και ικανοποιητικό συσσίτιο).

- "Ο διωγμός των δημοκρατικών φαντάρων", "Το αιματοκύλισμα της Κοκκινιάς: Αλλα δύο θύματα των μοναρχικών" (Από την πρώτη σελίδα του "Ρ" 19/6/1946).

Οπως γίνεται αντιληπτό, το Γ Ψήφισμα ήταν η λαιμητόμος που σημάδευε το λαιμό της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Και δεν μπορούσε παρά να συναντήσει τη σθεναρή αντίστασή της, πρωτίστως την αντίσταση της εργατικής τάξης και του οργανωμένου συνδικαλιστικού κινήματος. Ο αγώνας αυτός του εργατικού κινήματος, ώστε να μην περάσει το φασιστικό ψήφισμα είναι μια από τις λαμπρές σελίδες της ιστορίας του. Θα επιχειρήσουμε να την ξαναδιαβάσουμε αναδημοσιεύοντας από το "Ρ" της εποχής τα σχετικά ρεπορτάζ.