Στο ναό της Αγίας Τριάδας η κοινωνία του Βύρωνα αποχαιρετά σήμερα, στις 12 το μεσημέρι, τον λαϊκό αγωνιστή και επί 16 χρόνια δήμαρχό της, Δημήτρη Νικολαϊδη. Ηταν το απόγευμα της Τετάρτης όταν ο επίτιμος δήμαρχος της πόλης, "ο δήμαρχός μας", όπως τον αποκαλούν οι Βυρωνιώτες και Βυρωνιώτισσες, "έφυγε". Για να αφήσει, όμως, πίσω του παρακαταθήκη την αγωνιστική στάση ζωής, το παράδειγμα δράσης σε όφελος των εργαζομένων, των δημοτών.

Με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, που συνήλθε εκτάκτως την Τετάρτη το βράδυ, η κηδεία του Δ. Νικολαϊδη θα γίνει δημοτική δαπάνη. Επίσης αποφασίστηκε να παραχωρηθεί οικογενειακός τάφος, να σταλούν συλλυπητήρια στην οικογένεια και σύσσωμο το Σώμα να παρακολουθήσει την κηδεία και να καταθέσει στεφάνι. Στο ίδιο ψήφισμα, το Δημοτικό Συμβούλιο χαρακτήρισε τη σχετική συνεδρίαση ως πολιτικό μνημόσυνο στη μνήμη του επίτιμου δημάρχου. Το ψήφισμα αναφέρει: Ο Δ. Νικολαϊδης "σφράγισε με τη δραστήρια, αγωνιστική και καταξιωμένη προσωπικότητά του τις δημοτικές εξελίξεις, διατελώντας δήμαρχος επί 16ετία και υπηρετώντας δημιουργικά, ενωτικά και με σύνεση την Τοπική Αυτοδιοίκηση επί αρκετές 10ετίες και προηγούμενα ως δημοτικός σύμβουλος και πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου. Για την πολύπλευρη, αξέχαστη και σημαντική προσφορά του, το Δημοτικό Συμβούλιο τίμησε και ανακήρυξε τον Δ. Νικολαϊδη σε επίτιμο δήμαρχο Βύρωνα, στις 26 Ιούνη του 1997".

Ενός λεπτού σιγή, στη μνήμη του Δ. Νικολαϊδη, κράτησαν προχτές το βράδυ, όλοι όσοι βρίσκονταν στο Θέατρο Βράχων του Δήμου Βύρωνα, στα πλαίσια του 11ου ομώνυμου Φεστιβάλ. Γιατί "στις μέρες που έρχονται και θα είναι ακόμα χειρότερες και για τον πολιτισμό, άνθρωποι σαν τον Δημήτρη Νικολαϊδη θα μας λείπουν", ήταν τα λόγια του καλλιτεχνικού διευθυντή του Φεστιβάλ, Βασίλη Κολοβού,προς το κοινό, πριν την παράσταση του Ορέστη.

Και συνέχισε: "Σας καλωσορίζουμε, εδώ πάνω στους βράχους που εξορύξαμε την πέτρα τους για να φτιάξουμε τα φτωχικά μας, μικρά σαν την ανάγκη των καιρών, μεγάλα σαν την καρδιά μας. Σε τούτους τους βράχους των αισθήσεων και των παραισθήσεων, που ο λαός του Βύρωνα με σκληρούς αγώνες, με καταλήψεις, με ατελείωτα ξενύχτια, κατάφερε, με επικεφαλής των επί 16 χρόνια δήμαρχο, Δημήτρη Νικολαϊδη, να μετατρέψει σε αυτόν τον ανθρώπινο όμορφο χώρο πολιτισμού".

"Είμαστε πολύ λυπημένοι, συνέχισε ο Β. Κολοβός, γιατί ο Δ. Νικολαϊδης, που κάθε βράδυ και χτες ακόμη από την πρώτη θέση, παρακολουθούσε γοητευμένος τις εκδηλώσεις, δεν είναι πια μαζί μας. Αποχαιρέτησε τούτο τον κόσμο, αφήνοντάς μας παρακαταθήκη τη στάση ζωής και αγώνα, τη βαθιά πίστη και αφοσίωση για την κοινωνία των ανθρώπων, τη σταθερή και ρωμαλέα πίστη του στην ιδεολογία που γύρισε ανάποδα τον αιώνα μας και θα τον ξαναγυρίσει στο έμπα του νέου που έρχεται".

• Στη μνήμη του αξέχαστου συντρόφου και φίλου, Δημήτρη Νικολαϊδη, ο δημοσιογράφος Νίκος Καραντηνός προσφέρει, μέσω της ΚΟΒ του "Ρ" 25.000 δραχμές για τα 80χρονα του ΚΚΕ.

Μαζί στους αγώνες για τη δημοκρατία, μαζί στην πάλη για τα προβλήματα του λαού και την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Μια κοινή πορεία, που σφράγισε η πίστη στα ιδανικά του σοσιαλισμού, η αφοσίωση στο ΚΚΕ και οι άρρηκτοι δεσμοί των λαϊκών συνοικιών του Βύρωνα και της Καισαριανής, που υπηρέτησαν ως δήμαρχοι ο Δημήτρης Νικολαϊδης και ο Παναγιώτης Μακρής, αντίστοιχα. Μια κοινή πορεία, που σφράγισε, τελικά, ο αλληλοσεβασμός, η συντροφικότητα και η φιλία. "Ο Μήτσος ήταν ένας σταθερός αγωνιστής, με απέραντο σεβασμό και αγάπη για το λαό και τον εργαζόμενο", θα μας πει ο συναγωνιστής και φίλος του Δ. Νικολαϊδη, επίτιμος δήμαρχος Καισαριανής, Π. Μακρής. Είχε σταθερούς δεσμούς με την Καισαριανή, που μαζί με το λαό τον Βύρωνα έζησαν κοινούς αγώνες την περίοδο της Αντίστασης. Και για τον Μήτσο - συνεχίζει ο Π. Μακρής - και για μένα, ο Βύρωνας και η Καισαριανή ήταν η ίδια πόλη, η ίδια γειτονιά. Η ίδια λαϊκή συνοικία των προσφύγων και των αγωνιστικών παραδόσεων.

Και θυμάται: "Γνωριστήκαμε το '48, όταν μας συνέλαβε, 300 περίπου άτομα, η Ασφάλεια, για να μας εκτοπίσει στην Ικαρία. Εκεί μείναμε καμιά 10αριά μήνες και, στη συνέχεια, μας στείλανε στη Μακρόνησο. Ο Μήτσος ήταν ακατάβλητος, σταθερός, κράτησε ψηλά της σημαία των ιδανικών της δημοκρατίας και του ΚΚΕ. Βρεθήκαμε ξανά μαζί στον Αϊ - Στράτη. Ηταν πάντα σεμνός, σοβαρός, κατάφερνε να δημιουργεί ένα κλίμα ανάτασης και αισιοδοξίας, ακόμα και στις πιο δύσκολες συνθήκες. Οταν βγήκε απ' τον Αϊ - Στράτη, συνδέθηκε με το ΚΚΕ, τις αρχές του οποίου υπερασπίστηκε σ' όλη του ζωή".

Οντας και οι δύο δήμαρχοι, είχαμε σταθερές σχέσεις - συνεχίζει ο Π. Μακρής. Ο Μήτσος είχε ιδιαίτερες ικανότητες στα ζητήματα της Αυτοδιοίκησης. Ηταν πρωτοπόρος σ' ένα διεκδικητικό κίνημα που είχε διαμορφωθεί τότε. Συμμετείχε ενεργά στα δημοτικά πράγματα. Μαζί, με άλλους αγωνιστές αιρετούς συντρόφους, αλλά και με τη βοήθεια του Τμήματος Τοπικής Αυτοδιοίκησης του Κόμματος, όπου δούλευε και ο Μήτσος, είχαμε μια δυναμική παρουσία στα συνέδρια του θεσμού, στους αγώνες για την επίλυση θεσμικών και οικονομικών ζητημάτων. Ο λόγος των κομμουνιστών ήταν σταθερός και είχαμε καταφέρει σημαντικές κατακτήσεις για τον θεσμό.

Με τη χούντα - θυμάται ο Π. Μακρής - μας συνέλαβαν. Ημασταν μαζί στον Ιππόδρομο, έπειτα στη Γιούρα κι από κει στο Παρθένι Λέρου. Μετά τη μεταπολίτευση, η επαφή μας ήταν σταθερή. Αγωνιστήκαμε ενωμένοι, οι λαοί της Καισαριανής και του Βύρωνα, για την απομάκρυνση του Σκοπευτηρίου, αλλά και για άλλα ζητήματα, τοπικά και γενικότερα.

Ο Μήτσος - μας λέει ο επίτιμος δήμαρχος Καισαριανής - ήταν πρωτοπόρος στην άσκηση μιας δημοτικής πολιτικής, που, πάνω απ' όλα, βάζει τα συμφέροντα του λαού και των εργαζομένων.Οταν συλλαμβάνονταν αιρετοί ή εργαζόμενοι, έτρεχε στα δικαστήρια και τα κρατητήρια. Πάλευε για ζητήματα δημοκρατίας και έδινε μεγάλη σημασία στον πολιτισμό, στον αθλητισμό, στη διάσωση των ελεύθερων χώρων. "Ηταν ένας λαϊκός αγωνιστής, ένας κομμουνιστής με σταθερές αξίες που προέβαλε και υπηρετούσε με δυναμισμό και σοβαρότητα. Χάσαμε ένα άξιο παιδί...".

Το νέο είχε κυκλοφορήσει απίστευτα γρήγορα. Σχεδόν όλοι ήξεραν ότι ο επί 16 χρόνια δήμαρχος της πόλης, Δημήτρης Νικολαϊδης, έφυγε το βράδυ της Τετάρτης. Το διαπιστώσαμε σε μια μικρή βόλτα χτες στους δρόμους του Βύρωνα. Μιλήσαμε με κάποιους. Ολοι είχαν να πουν μόνο καλά λόγια για το δήμαρχο που έφτιαξε την πόλη τους, που αγάπησε τον Βυρωνιώτη, που στάθηκε δίπλα του στα προβλήματα και τις αγωνίες του. Αλλωστε, τέσσερις τετραετίες εκλεγόταν ως δήμαρχος με το ποσοστό του 70%.Και είναι εμφανές: Ο Βύρωνας σήμερα πενθεί.

"Ηταν ντόμπρος. Τον έβλεπες παντού, στις γειτονιές, στις συγκεντρώσεις. Ηταν εργατικός. Αφησε μεγάλο έργο στο δήμο μας", μας λέει ο Χρήστος Βαλιλίτης.

"Ηταν πάνω απ' όλα άνθρωπος.Θα τον θυμόμαστε πάντα", μας είπε η Δέσποινα Κοτόρη.Ενώ ο σύζυγός της, Βασίλης Κοτόρης,63 χρόνια κάτοικος Βύρωνα, δεν έχει παρά τα καλύτερα λόγια να πει για το δήμαρχο: "Ηταν σ' όλα τέλειος. Δε βρίσκω ούτε μια άσχημη κουβέντα να πω γι' αυτόν τον άνθρωπο. Υπήρξε χρόνια αγωνιστής. Ηταν εργατικός και έτρεχε παντού. Στα υπουργεία, στις γειτονιές, πάντα δίπλα στον κόσμο και στα προβλήματα. Τα έργα που έκανε πολλά. Τι να πρωτοπεί κανείς; Για τον πολιτισμό, τον αθλητισμό, την καθαριότητα;"...

"Ηταν ο καλύτερος άνθρωπος που έχει περάσει απ' το Βύρωνα", θα μας πει οΓιάννης Περδικούρης,17 χρόνια υπάλληλος στο Δήμο. "Η σχέση του με τους εργαζόμενους του Δήμου - συνεχίζει - ήταν άψογη. Ο,τι πρόβλημα, ό,τι παράπονο είχαμε το συζητούσαμε μαζί, εργαζόμενοι και δήμαρχος.Και μαζί βρίσκαμε τη λύση, γιατί νοιαζόταν. Ηταν σπουδαίος άνθρωπος. Ο Βύρωνας σήμερα πενθεί".

"Ο Δ. Νικολαϊδης έχει στιγματίσει την πόλη μας, με το παράδειγμα και τη δράση του ως αγωνιστή, ως ζωντανού ανθρώπου. Θα τον θυμάμαι...", μας λέει η Βυρωνιώτισσα Αγγελική.

Ακόμα και οι νεότεροι, όμως, έχουν κάτι να πουν για τον Δ. Νικολαϊδη. "Εχω μάθει απ' τη μητέρα μου ότι ήταν πολύ καλός και ως άνθρωπος και ως δήμαρχος", μας λέει ο 17χρονος Μάριος.Και ο φίλος του, Δημήτρης,ξέρει πως τα γήπεδα του μπάσκετ, που ασχολείται, ο αθλητισμός γενικότερα, υπήρξαν από τα κύρια μελήματα του αγωνιστή δημάρχου. "Ο δήμος μας είναι πρώτος σε πολιτιστικές και αθλητικές δραστηριότητες", μας λέει.

Αξίζει να θυμίσουμε ορισμένες μόνο ενέργειες του Δημήτρη Νικολαϊδη ως δημάρχου που καταδεικνύουν την αντίληψή του για το ρόλο και τη δράση της Δημοτική Αρχής. Ηταν στις 15 Δεκέμβρη του 1981 όταν συγκαλεί λαϊκή συνέλευση για τη διαμόρφωση του νέου τεχνικού προγράμματος του Δήμου. Οπως έλεγε: "εφαρμόζουμε την άμεση επικοινωνία με το λαό γιατί θέλουμε υπεύθυνους πολίτες για το χειρισμό των προβλημάτων".

Στην κατεύθυνση αυτή, και γιατί "η ανύψωση του πνευματικού και μορφωτικού επιπέδου των δημοτών αποτελεί βασική επιδίωξη", ιδρύει Λαϊκό Πανεπιστήμιο. Δεντροφυτεύει δρόμους και πλατείες. Κλείνει, το Σεπτέμβρη του 1985, το Δήμο γιατί δεν του δόθηκε η τακτική οικονομική ενίσχυση. Και άλλα...

Σε μόνιμη αγωνιστική πορεία, μαζί με το λαό του Βύρωνα, βρισκόταν πάντα ο Δ. Νικολαϊδης. Το στιγμιότυπο από κινητοποίηση των κατοίκων της πόλης, στα μέσα του 1980, για να μη γίνει νεκροτομείο απέναντι από τα Δημοτικά Σχολεία 3ο και 9ο της περιοχής Κοπανά. Ενας αγώνας, μάλιστα, που έληξε νικηφόρα