Τον Αύγουστο του 1946, μια στυγερή δολοφονία συντάραξε το πανελλήνιο, αποκαλύπτοντας πλήρως το πρόσωπο της μοναρχοφασιστικής τρομοκρατίας και τις στενές της σχέσεις με την επίσημη εξουσία. Ο πρωτοπόρος κομμουνιστής δημοσιογράφος, πολιτικός συντάκτης του "Ριζοσπάστη" και μέλος της Ενωσης Συντακτών, ένας από τους δυο - τρεις καλύτερους δημοσιογράφους της χώρας, ο Κ. Βιδάλης δολοφονήθηκε με φρικτό τρόπο από τους ληστοσυμμορίτες του Σούρλα.

Ο Κώστας Βιδάλης έφυγε από την Αθήνα για τη Λάρισα την Κυριακή 11 Αυγούστου, με αποστολή να κάνει έρευνα για τη δράση των συμμοριών στην περιοχή της Θεσσαλίας. Το απόγευμα 13 του μηνός - κι αφού είχε ολοκληρώσει την αποστολή του στη θεσσαλική πρωτεύουσα - πήρε το τρένο για το Βόλο. Ομως, δεν έφτασε ποτέ εκεί. Λίγα χιλιόμετρα έξω από τη Λάρισα, οι Σούρληδες φρόντισαν να τον αρπάξουν μέσα από το τρένο και, αφού τον βασάνισαν άγρια, τον δολοφόνησαν με τρόπο κανιβαλικό.

Η δολοφονία του Βιδάλη, όπως ήταν φυσικό, πλημμύρισε με συγκίνηση, τόσο την Ελλάδα, όσο και το εξωτερικό. Πολιτικοί αρχηγοί, κόμματα και οργανώσεις, δημοσιογράφοι απ' όλους τους πολιτικούς χώρους, η Ενωση Συντακτών, κοινωνικοί φορείς κ.ά. εξέφρασαν τον αποτροπιασμό τους, καλώντας την κυβέρνηση - μάταια, βέβαια - να ανακαλύψει τους ενόχους και να βάλει τέλος στο κράτος του αίματος και του τρόμου. Ο Τύπος, σχεδόν στο σύνολό του - πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, που ξέρναγαν απύθμενο αντικομμουνιστικό μίσος - για αρκετές μέρες απασχολήθηκε με το θέμα, φέρνοντας στο φως αποκαλυπτικές μαρτυρίες και στοιχεία για τους εγκληματίες. Στο εξωτερικό έντονες ήταν οι αντιδράσεις, ενώ η Σοβιετική Ενωση έφερε το θέμα στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.

Οπως εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς, η απώλεια του Βιδάλη ήταν μεγάλη για την ελληνική δημοσιογραφία και δυσαναπλήρωτη για την εφημερίδα του, το "Ρ", που είχε πληρώσει μεγάλο φόρο αίματος στο βωμό της υπεράσπισης των λαϊκών συμφερόντων. Ο Κ. Βιδάλης γεννήθηκε στην Αθήνα στα 1904 από φτωχή οικογένεια. Οταν τον βρήκε ο θάνατος, είχε συμπληρώσει 25 χρόνια στο δημοσιογραφικό επάγγελμα. Υπήρξε για πολλά χρόνια οπαδός του ΚΚΕ και έγινε μέλος του το 1941, με πρόταση - όπως λέει ο ίδιος στο βιογραφικό του - του Κ. Καραγιώργη. Πήρε ενεργό μέρος στην ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση και δούλεψε κάτω από δύσκολες συνθήκες στον αντιστασιακό Τύπο. Μετά την Απελευθέρωση, ανέλαβε αρχισυντάκτης της εφημερίδας του ΕΑΜ "Ελεύθερη Ελλάδα" και μετά τα Δεκεμβριανά διακινδύνευσε και μπήκε στη στρατοκρατούμενη Αθήνα, για να προετοιμάσει την έκδοση της εν λόγω εφημερίδας. Στη συνέχεια, ανέλαβε το πολιτικό ρεπορτάζ του "Ρ". Από τον Οκτώβρη του 1945, ήταν μέλος του Γραφείου της Κομματικής Οργάνωσης του "ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ", θέση στην οποία επανεκλέχτηκε λίγες μέρες πριν ξεκινήσει για το ταξίδι του θανάτου στη Θεσσαλία.

Τιμώντας τη μνήμη του Κ. Βιδάλη, θα ξαναζωντανέψουμε ορισμένες από τις στιγμές που έζησε ο "Ρ", το Κόμμα και η Ελλάδα ολόκληρη, τις μέρες του άδικου χαμού του. Ασφαλώς, δεν είναι δυνατό να παρουσιάσουμε το σύνολο των δημοσιευμάτων, που τον αφορούν, τα οποία δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα, που υπηρέτησε με τόσο πάθος και που η ίδια μαχαιρώθηκε κατάκαρδα από την απώλειά του. Θα σταθούμε σε τρία μόνο φύλλα. Στο φύλλο της Κυριακής 18 Αυγούστου 1946, όπου ανακοινώνεται η εξαφάνισή του και εκφράζονται έντονοι φόβοι για την τύχη του, στο φύλλο της Τρίτης 20 Αυγούστου, όπου φιλοξενούνται ανατριχιαστικές μαρτυρίες για τη δολοφονία του και στο φύλλο της Τετάρτης 21 Αυγούστου, όπου, όταν πια έχει χαθεί κάθε ελπίδα να βρίσκεται εν ζωή - μεταξύ άλλων - δημοσιεύεται η ανακοίνωση της Συντακτικής Επιτροπής του "Ρ" για την προσωπικότητα και την παρακαταθήκη που άφησε στους κομμουνιστές δημοσιογράφους ο αδικοχαμένος σύντροφος.