ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 16 Σεπτέμβρη 1998
Σελ. /32
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΣΥΝ
Η ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΛΑΘΡΟΧΕΙΡΙΑΣ

Είναι γεγονός ότι οι εκλογές για την Αυτοδιοίκηση συνδέονται απ' όλες τις πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα με τη γενικότερη πολιτική πραγματικότητα που διαμορφώνεται και αντικειμενικά δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά. Η Αυτοδιοίκηση, σαν θεσμός του κράτους, εντάσσεται όλο και πιο οργανικά στο μηχανισμό του, ασκώντας πολιτική σ' ένα πλαίσιο, το οποίο, βεβαίως, είναι θεσμικά προκαθορισμένο. Ακόμη και στην όποια σχετική αυτοτέλειά του, λόγω άμεσης εκλογής της διοίκησης, τα περιθώρια άσκησης πολιτικής, σε αντίθεση με την κεντρική εξουσία και την κυρίαρχη τάξη, είναι ανύπαρκτα, χωρίς τη λαϊκή πάλη.

Ετσι, ανεξάρτητα από την τακτική της προπαγάνδας κάθε πολιτικής δύναμης για το χαρακτήρα των εκλογών για την Αυτοδιοίκηση, δεν μπορεί να συγκαλυφτεί το γεγονός ότι η αυτοδιοικητική πολιτική που προβάλλει είναι ενταγμένη στη γενικότερη πολιτική της και ότι θα αξιοποιήσει το ίδιο το αποτέλεσμα στις γενικότερες πολιτικές επιδιώξεις της. Απ' αυτή την άποψη, η γενική πολιτική κάθε κόμματος αντανακλάται και στην Αυτοδιοίκηση και είναι το καθοριστικό κριτήριο για τη λαϊκή ψήφο στις εκλογές. Αυτή την αλήθεια προσπαθεί να την παρουσιάσει ο ΣΥΝ με τέτοιο τρόπο που να συγκαλύπτει τον πραγματικό του ρόλο και τη στήριξη που παρέχει η πολιτική και η τακτική του στην κυρίαρχη πολιτική. Αποκαλυπτικές της μεθόδου αυτής είναι διάφορες παρεμβάσεις και συνεντεύξεις στελεχών του ΣΥΝ, όπως, π.χ., η συνέντευξη του Στ. Πιτσιώρλα, μέλους της ΠΓ του ΣΥΝ στο "Εθνος" (31/8/98).

* * *

Ο ΣΥΝ προβάλλει την περίφημη τακτική της προγραμματικής αντιπολίτευσης στην κυβέρνηση, που εδώ επαναλαμβάνεται ως εξής: "Εμείς - σε αντίθεση με το ΠΑΣΟΚ - ποτέ δεν υποτάξαμε τα πραγματικά συμφέροντα της χώρας και του ελληνικού λαού σε αντιπολιτευτικές σκοπιμότητες. Δυστυχώς όμως, η πολιτική της κυβέρνησης Σημίτη δεν αφήνει περιθώρια για ήπια αντιπολίτευση".

Το ερώτημα που προκύπτει είναι το εξής: Τι σημαίνει "αντιπολιτευτική σκοπιμότητα" και "ήπια αντιπολίτευση"; Εδώ γίνεται προσπάθεια συγκάλυψης της ουσίας της πολιτικής του ΣΥΝ, γιατί, αν η πολιτική του είναι φιλολαϊκή, δε χρειάζεται ο προσδιορισμός "αντιπολιτευτική σκοπιμότητα", πολύ περισσότερο, ο χαρακτηρισμός "ήπια" ή "σκληρή". Είτε έχει πολιτική φιλολαϊκή, αντίθετη από την κυρίαρχη και, επομένως, αντιπολιτεύεται υπέρ των λαϊκών συμφερόντων - εδώ δεν υπάρχουν σκοπιμότητες, ούτε "ηπιότητες" - είτε η πολιτική του δεν είναι φιλολαϊκή, άρα, δεν είναι αντίθετη με την κυρίαρχη, δηλαδή στην ουσία στηρίζει την κυβερνητική πολιτική, άρα, ουσιαστικά, δεν ασκεί αντιπολίτευση, παρά τις φραστικές αντιπαραθέσεις προς την κυβέρνηση και αυτό είναι που υποκρύπτει σκοπιμότητα. Και πράγματι, η πολιτική του ΣΥΝ είναι παραλλαγή της αστικής πολιτικής, άρα, δεν είναι αντιπολιτευτική. Επομένως, δεν πείθει ούτε με τους χαρακτηρισμούς "ήπια" ή όχι "ήπια" αντιπολίτευση, αφού στη συνέχεια ανατρέπει το υπονοούμενο ότι κάνουν σκληρή αντιπολίτευση, γιατί "δεν υπάρχουν περιθώρια για ήπια", λέγοντας ότι "είμαστε αντίθετοι στη λογική του στείρου αντιΠΑΣΟΚισμού. Αυτές οι λογικές έχουν δημιουργήσει τα σημερινά αδιέξοδα!".

Ωστε, λοιπόν, η καταδίκη της κυβερνητικής πολιτικής, της κυρίαρχης αστικής πολιτικής, που εξυπηρετεί την άρχουσα τάξη, τον ιμπεριαλισμό και την εξουσία τους, η δράση για την οργάνωση της εργατικής τάξης και του λαού, για να την ανατρέψει είναι που δημιουργεί τα σημερινά αδιέξοδα! Για ποιον; Για το λαό; Μα, αυτή η πολιτική κάνει άγρια επίθεση στα δικαιώματά του καθημερινά και καθολικά. Αυτή είναι, που δημιουργεί τα αδιέξοδα για τους εργαζόμενους και όχι η αντίθεση σ' αυτήν. Αρα, ο ΣΥΝ θέλει να διευκολύνει το ΠΑΣΟΚ και την κυβερνητική πολιτική, να βγει από τα, κατά το ΣΥΝ, "αδιέξοδά" της. Αυτή η τακτική, όμως, είναι προς όφελος της κυβερνητικής πολιτικής, γενικότερα προς όφελος του κεφαλαίου.

Φαίνεται ότι ο ΣΥΝ δουλεύει καλά την τακτική της δημιουργίας αυταπατών, συγχύσεων στις λαϊκές μάζες, για να ανταποκριθεί όσο γίνεται καλύτερα στην ανάγκη λαθροχειρίας και υφαρπαγής, μπροστά στις εκλογές, ψήφων, προκειμένου, όχι μόνο να καρπωθεί μέρος από τη δυσαρέσκεια, αλλά να τη διοχετεύσει στα ίδια κανάλια που την προκαλούν. Γιατί ενώ δηλώνει ότι αντιπολιτεύεται, στην ουσία, και μέσα από το "μη στείρο αντιΠΑΣΟΚισμό" αναδεικνύει αυτό που δε λέει με το όνομά του, ότι, δηλαδή, δεν κάνει αντιπολίτευση, αλλά συμπολιτεύεται. Γιατί ή κάνει αντιπολίτευση στη βάση συμφερόντων αντίθετων απ' αυτά που υπηρετεί η κυβέρνηση ή δεν κάνει αντιπολίτευση.

* * *

Και πραγματικά, η επιδίωξη του ΣΥΝ δεν είναι η υπεράσπιση, η στήριξη και η διεκδίκηση των συμφερόντων της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, αλλά η συμμετοχή του σε κυβέρνηση για τη διαχείριση της πολιτικής που εξυπηρετεί το σύστημα. Αυτό, τουλάχιστον, το αναφέρει στην ίδια συνέντευξη το στέλεχος του ΣΥΝ, που αποκαλύπτει, όχι μόνο τις πραγματικές τους προθέσεις, όχι μόνο τη σκοπιμότητα της "αντιπολιτευτικής" τους τακτικής, αλλά και το ποια πραγματικά συμφέροντα επιδιώκει να εξυπηρετήσει. "Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να καταλάβει ότι έναντι της ανόδου της ΝΔ στην εξουσία, μόνη ρεαλιστική λύση είναι μια κυβέρνηση ευρείας προοδευτικής συνεργασίας. Και, ακόμη περισσότερο, ότι μια τέτοια κυβέρνηση είναι και η μόνη σοβαρή λύση για τη φάση που διανύει σήμερα η χώρα". Αυτή είναι η απάντηση του στελέχους του ΣΥΝ, σε σχέση με τη λαϊκή δυσαρέσκεια απέναντι στην κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ. Δεν προβάλλει την αναγκαιότητα ανατροπής αυτής της πολιτικής, αλλά, αναδεικνύοντας ως κίνδυνο την άνοδο της ΝΔ, τείνει "χείρα βοηθείας" στο ΠΑΣΟΚ, με αντάλλαγμα τη συμμετοχή του στη συνδιαχείριση της κυβερνητικής εξουσίας με το ΠΑΣΟΚ. Υπονοεί, βέβαια, και το ΔΗΚΚΙ, αφού προτείνει "μια προγραμματική συμφωνία όλων των δυνάμεων, που αρνούνται το νεοφιλελευθερισμό...". Και, βεβαίως, δεν κρύβει την ετοιμότητά του να συμβάλει στη διαχείριση της κρίσης και του καπιταλιστικού συστήματος, όταν ο ΣΥΝ προβάλλει τη θέση ότι "υπό τις παρούσες συνθήκες είναι επιβεβλημένη η συμμετοχή του ΣΥΝ στη διεύθυνση της κοινωνίας", δηλαδή στην κυβέρνηση.

Αυτό, ουσιαστικά, δοκιμάζει και με την τακτική του στις εκλογές για την Αυτοδιοίκηση, όταν στον πρώτο δήμο της Ελλάδας, την Αθήνα, με γενικότερη πολιτική σημασία, στέλεχός του γίνεται υποψήφια διαχειρίστρια της κυβερνητικής πολιτικής. Και ας μην παραπλανούν οι εμφανισθείσες για άλλους λόγους τριβές - αν αυτό δεν ίσχυε, γιατί να την επιλέξει και, σ' ένα βαθμό, να την επιβάλει το ΠΑΣΟΚ; Οταν την προηγούμενη τετραετία η Αυτοδιοίκηση αποτέλεσε πεδίο καλής δοκιμής συνδιαχείρισης ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ, αφού συνεργάστηκαν σχεδόν πανελλαδικά, τότε ο ΣΥΝ δε χρειάζεται και άλλα πειστήρια, για να πείσει ότι το άγχος του είναι μήπως και δεν προχωρήσει το εγχείρημα της "κεντροαριστερής" διαχείρισης για τη "σωτηρία" της κοινωνίας των μονοπωλίων.

Η ίδια η Μ. Δαμανάκη, άλλωστε, σε συνέντευξή της στο "ΒΗΜΑ" (6/9/98), αναφέρει ότι "η ανησυχία ήταν, αν θα μπορούσα να ενώσω εγώ ένα χώρο πέραν της ΝΔ. Αν θα μπορούσα να ενώσω το χώρο μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ", ότι "η ιδέα για συνεργασίες όλου του ευρύτερου προοδευτικού χώρου, όχι μόνο του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ, είναι μια ιδέα, που εγώ την υποστηρίζω. Αυτό δεν το έκρυψα ποτέ και είναι μια ιδέα που περπατάει και στην Ευρώπη", ή ότι "εγώ πριν από τέσσερα χρόνια δεν έκανα αγώνα ενάντια στον Πάγκαλο". Αρέσκεται δε να προβάλει ως "βήμα ανάσας για την Αθήνα", την ανάπτυξη της επιχειρηματικής δραστηριότητας από το δήμο και την ανταποδοτικότητα. Για την υπέρογκη αύξηση της φορολογίας δεν κάνει κουβέντα, όταν προβάλει ότι η ίδια θα διαχειρίζεται καλύτερα τους πόρους. Ναι, τους ίδιους πόρους της επιχειρηματικότητας και της ανταποδοτικότητας, εις βάρος των εργαζομένων!

* * *

Μετά απ' όλα αυτά, οι λαϊκές δυνάμεις δεν έχουν άλλη επιλογή στην προοπτική ενίσχυσης του δικού τους μετώπου πάλης από το να συσπειρωθούν στους ενωτικούς συνδυασμούς, που υποστηρίζουν οι κομμουνιστές και άλλοι λαϊκοί αγωνιστές, και να δουλέψουν ακούραστα για την ενίσχυσή τους και μέσα από τις εκλογές.

Στέφανος ΛΟΥΚΑΣ

Η γενική πολιτική κάθε κόμματος αντανακλάται και στην Αυτοδιοίκηση και είναι το καθοριστικό κριτήριο για τη λαϊκή ψήφο στις εκλογές. Αυτή την αλήθεια προσπαθεί να την παρουσιάσει ο ΣΥΝ με τέτοιο τρόπο, που να συγκαλύπτει τον πραγματικό του ρόλο και τη στήριξη που παρέχει η πολιτική και η τακτική του στην κυρίαρχη πολιτική


ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΝΤΑΓΚΟΥΝΑΚΗ, ΥΠΟΨΗΦΙΟΥ ΝΟΜΑΡΧΗ ΧΑΝΙΩΝ ΤΗΣ "ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗΣΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ"
Προχωράμε με δυνατή τη φωνή

- Κλείνουν τέσσερα χρόνια λειτουργίας της αιρετής Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης (ΝΑ). Πώς εκτιμάτε την πορεία του θεσμού;

- Τα τέσσερα αυτά χρόνια ήταν αρκετά για να επιβεβαιωθούν στη ζωή αυτά που υποστήριζε η "Νομαρχιακή Αγωνιστική Συνεργασία" (ΝΑΣ) για το νεοσύστατο θεσμό της ΝΑ. Αποδείχτηκε στην πράξη πως η ΝΑ δεν είναι δευτεροβάθμια Αυτοδιοίκηση, αλλά ένας ακόμη διοικητικός μηχανισμός μακριά από το λαό και, αντίθετα, στην υπηρεσία της κυρίαρχης πολιτικής. Επιβεβαιώθηκε ότι η ΝΑ είναι ένα "εκσυγχρονισμένο" θεσμικό όργανο, χωρίς πόρους και αρμοδιότητες, αναγκαίο για την προσαρμογή του πολιτικού συστήματος της χώρας στα πλαίσια της λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

- Ποια τα προβλήματα του νομού σας και ποια η στάση της νομαρχιακής αρχής απέναντί τους;

- Τα προβλήματα του νομού μας δε διαφέρουν από τα προβλήματα των υπολοίπων νομών. Τα λαϊκά στρώματα ζουν τις συνέπειες της αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής. Η ύπαιθρος ερημώνει. Η γη ξεπουλιέται στους ξένους "αντί πινακίου φακής". Βασικά αγροτικά προϊόντα, όπως το λάδι και τα εσπεριδοειδή, οδηγούνται στα αζήτητα. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της αντιαγροτικής πολιτικής κυβέρνησης και ΕΕ. Οι εργαζόμενοι, οι γυναίκες, η νεολαία του νομού μας δοκιμάζονται από την ανεργία, τη λιτότητα, την υποαπασχόληση. Ζουν τις συνέπειες της πορείας προς την ΟΝΕ. Το Πολυτεχνείο έγινε το πρώτο πειραματόζωο για την εφαρμογή των ΠΣΕ. Η τουριστική ανάπτυξη είναι άναρχη, χωρίς την απαραίτητη υποδομή. Το χώρο λυμαίνονται οι μεγαλοπράκτορες, οι λεγόμενοι τουρ οπερέιτορς, ενώ οι εργαζόμενοι στον τουριστικό τομέα ζουν τον εργασιακό μεσαίωνα. Ο χανιώτικος λαός νιώθει πιο άμεσα στο πετσί του τι σημαίνει καταπάτηση της εθνικής ανεξαρτησίας, με τη λειτουργία των αμερικανικών βάσεων στην περιοχή του Ακρωτηρίου. Οι πολιτικοί, πολιτιστικοί και περιβαλλοντικοί ρύποι που εκπέμπουν είναι μόνιμος και σοβαρός κίνδυνος για την περιοχή.

Η απερχόμενη νομάρχης, με την ανοχή του συνόλου της αντιπολίτευσης, στήριξε την πολιτική που γέννησε τα παραπάνω προβλήματα. Ηταν απούσα από τους αγώνες που αναπτύχθηκαν στο νομό. Ολοι μαζί βρέθηκαν σε συμπόσια και τσιμπούσια, σε ημερίδες και συνέδρια, σε κοινωνικούς διαλόγους, που προπαγάνδιζαν τη συναίνεση και την υποταγή. Με απόφαση της νομάρχου καταργήθηκε η αργία της Κυριακής για τους εργαζόμενους στο εμπόριο. Νομάρχης και πλειοψηφία προωθούν τη λογική των αναδιαρθρώσεων στη γεωργία ως τη μόνη λύση, λες και οι ελιές και οι πορτοκαλιές είναι ραπανάκια. Ολοι μαζί επιφύλαξαν θερμή υποδοχή στον Αμερικανό πρέσβη, που περιόδευσε στο νομό ως ανθύπατος, ενώ στηρίζουν τον "εκσυγχρονισμό" και την επέκταση των βάσεων.

- Ποια η πρόταση της ΝΑΣ για μια αναπτυξιακή πορεία του νομού και ποιο το μήνυμα για τις επόμενες νομαρχιακές εκλογές;

- Είναι αυταπάτη να θεωρεί κανείς ότι υπάρχει η δυνατότητα να μπει ένας νομός σε αναπτυξιακή πορεία προς όφελος του λαού, ξέχωρα από τη γενική πορεία της χώρας. Είναι αναπόσπαστα δεμένο με τον αγώνα για την ανατροπή της πολιτικής που εφαρμόζεται και της λογικής του μονόδρομου της ΟΝΕ.

Η ΝΑΣ πιστεύει ότι οι νομαρχιακές εκλογές πρέπει να αποτελέσουν ένα ακόμα βήμα για να εκφραστεί η λαϊκή αγωνιστική συμπαράταξη. Για να έρθουν στο προσκήνιο τα πραγματικά προβλήματα. Για να αλλάξει συνολικά κατεύθυνση η κατάσταση. Ο χανιώτικος λαός, στηρίζοντας τη ΝΑΣ, στέλνει μήνυμα αντίστασης στην αντιλαϊκή πολιτική και στους ντόπιους εκφραστές της και υπερασπίζεται τα δικά του συμφέροντα, κόντρα στα συμφέροντα των Αμερικανών, της ΕΕ, και των πολυεθνικών.

Ε. Τ.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ