Ουραγός και στις κοινωνικές δαπάνες είναι η Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Ενωση, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της Eurostat, της επίσημης στατιστικής υπηρεσίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης που δόθηκαν χθες στη δημοσιότητα. Υπολογισμένες σε Μονάδες Αγοραστικής Δύναμης (ΜΑΔ) ώστε να είναι συγκρίσιμα τα μεγέθη στις χώρες - μέλη της ΕΕ, οι κοινωνικές δαπάνες στην Ελλάδα το 1995 ήταν 2.250 ΜΑΔ. Την ίδια χρονιά, ο μέσος όρος στην Ευρωπαϊκή Ενωση ήταν 4.831 ΜΑΔ και τις υψηλότερες δαπάνες είχε το Λουξεμβούργο με 7.725 ΜΑΔ και στη συνέχεια η Δανία με 6.391 ΜΑΔ. Είναι χαρακτηριστικό, επίσης, ότι η προτελευταία Πορτογαλία παρουσίαζε κοινωνικές δαπάνες 2.313 ΜΑΔ.

Αυτά, βεβαίως, δεν εμποδίζουν την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό να μιλούν για "κοινωνικό πρόσωπο" και "κοινωνική ευαισθησία". Μάλιστα ο κ. Σημίτης, επικεφαλής της κυβέρνησης, που δίνει τα λιγότερα για την κοινωνική προστασία στην ΕΕ, εμφανίστηκε στην τελευταία Σύνοδο Κορυφής με ένα "μνημόνιο", με το οποίο καλούσε τους υπόλοιπους να οικοδομήσουν από κοινού την "κοινωνική Ευρώπη". Το θράσος και η υποκρισία είναι η άλλη όψη της ενοχής. Οπως προκύπτει, λοιπόν, από το σχετικό πίνακα που δημοσιεύουμε οι κοινωνικές δαπάνες στην Ελλάδα βρίσκονται στο 50% του μέσου κοινοτικού όρου, ενώ η σχέση που παρουσιάζουν οι σχετικές δαπάνες στο Λουξεμβούργο μ' αυτές στην Ελλάδα είναι 3,4 προς 1.

Η ίδια περίπου εικόνα παρουσιάζεται και αν οι κοινωνικές δαπάνες υπολογιστούν σαν ποσοστό επί του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος (ΑΕΠ). Μ' αυτόν τον τρόπο υπολογισμού η Ελλάδα και η Πορτογαλία μοιράζονται την προτελευταία θέση με ποσοστό 20,7%, ενώ τελευταία είναι η Ιρλανδία με 19,9%. Στην περίπτωση αυτή, η Σουηδία είναι η χώρα που έχει το μεγαλύτερο ποσοστό κοινωνικών δαπανών, 35,6% επί του ΑΕΠ, ενώ ο μέσος κοινοτικός όρος είναι 28,4%.

Σημειώνεται ότι οι κοινωνικές δαπάνες παρουσιάζουν συνεχή μείωση τα τελευταία χρόνια σε γενικό κοινοτικό επίπεδο. Συγκεκριμένα, ενώ το 1993 αντιπροσώπευαν το 28,9% του κοινοτικού ΑΕΠ, το 1994 έπεσαν στο 28,6% και το 1995 στο 28,4%. Αυτό σαν αποτέλεσμα των οικονομικών πολιτικών που ακολουθούνται σε όλες τις χώρες - μέλη, με στόχο την Οικονομική και Νομισματική Ενωση. Εξάλλου, είναι γνωστό ότι οι δαπάνες κοινωνικού χαρακτήρα έχουν κηρυχτεί επισήμως σε "διωγμό", αφού θεωρούνται από τους ιθύνοντες της ΕΕ ότι είναι το μεγαλύτερο "εμπόδιο" στην άνοδο της ανταγωνιστικότητας της ευρωπαϊκής οικονομίας, εμποδίζουν δηλαδή την ασύδοτη κερδοφορία των πολυεθνικών επιχειρήσεων.

Ιδιαίτερα καλές επιδόσεις στην αντικοινωνική πολιτική παρουσιάζει η ελληνική κυβέρνηση, που, ενώ διαθέτει τα λιγότερα για την κοινωνική προστασία και την κοινωνική ασφάλιση στην Ευρωπαϊκή Ενωση, εξαγγέλλει έναν προϋπολογισμό για το 1999, με τον οποίο περικόπτει ακόμη περισσότερο τις κοινωνικές δαπάνες.

Συνεχίζοντας τη βιομηχανία μηνύσεων και αγωγών, αντί απάντησης επί της ουσίας των όσων αποκάλυψε ο υπερνομάρχης Αθήνας - Πειραιά Θεόδωρος Κατριβάνος για το μύθο της αντιστασιακής δράσης Γιαννόπουλου, ο υπουργός Δικαιοσύνης υπέβαλε προχτές νέα μήνυση, τούτη τη φορά κατά του δημοσιογράφου του "Ελεύθερου Τύπου" Πέτρου Κασιμάτη για την παρουσίαση του Φύλλου του Στρατιωτικού του Μητρώου από την εφημερίδα του. Κι αυτό, ενώ την ίδια μέρα "προειδοποιούσε" όλους τους δημοσιογράφους να είναι προσεκτικοί πώς θα παρουσιάσουν όσα αποκάλυψε προχτές στη γνωστή συνέντευξη Τύπου ο Θ. Κατριβάνος, για το μύθο της αντιστασιακής δράσης του Ε. Γιαννόπουλου.

Οσον αφορά τη νέα μήνυση, με το γνωστό ύφος και ήθος του και με εκφράσεις "περί της δολίας, εμπαθούς και βρώμικης προσωπικότητάς του" ο Ε. Γιαννόπουλος κατηγορεί τον δημοσιογράφο Π. Κασιμάτη ότι με τα δημοσιεύματά του "εξαπέλυσε εναντίον μου επίθεση, με μοναδικό σκοπό να πλήξει την τιμή και την υπόληψή μου και την αντιστασιακή προσωπικότητά μου για την οποίαν έχω τιμηθεί δεόντως...". Και με τον ισχυρισμό ότι "δράσας δολίως και συκοφαντικώς ο εγκαλούμενος εξήμεσε (...) τα παρακάτω ψευδή και ανυπόστατα με πρόδηλο σκοπό - όπως προλέχτηκε - να πλήξει την προσωπικότητά μου εις όλας αυτής τας υποστάσεις και εκφάνσεις" - εννοεί με τα σχετικά δημοσιεύματά του - ο Ε. Γιαννόπουλος ζητά την τιμωρία του δημοσιογράφου δηλώνοντας ότι "παρίσταμαι και ως πολιτικώς ενάγων για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης που έχω υποστεί από την εις βάρος μου άδικη πράξη για το ποσόν των 10.000 δραχμών με επιφύλαξη".

Υπενθυμίζεται ότι, σύμφωνα με το Φύλλο Στρατιωτικού του Μητρώου που παρουσιάστηκε, ο Ε. Γιαννόπουλος το 1942 "εισήλθε" μετά από αίτησή του, που εγκρίθηκε από την κυβέρνηση των Κουίσλιγκ - Τσολάκογλου, στο Σώμα Μονίμων Αξιωματικών για να τεθεί σε διαθεσιμότητα ως βοηθητικός και να πάρει οριστική απόλυση το 1948 και, αργότερα, το 1951 να του αναγνωριστεί σύνταξη αναπηρίας για τον τραυματισμό του στον ελληνοϊταλικό πόλεμο.

Δηλαδή, σύμφωνα με όσα αποκάλυψε προχτές ο Θ. Κατριβάνος, ο Ε. Γιαννόπουλος σε μια περίοδο της Κατοχής κι ενώ ισχυρίζεται ότι έκανε αντίσταση ενταγμένος στον ΕΛΑΣ, την ίδια περίοδο εμφανίζεται να διεκδικεί βαθμούς από την κατοχική κυβέρνηση... Μάλιστα, ο Θ. Κατριβάνος ο οποίος τόνισε ότι είναι μύθος η αντιστασιακή δράση του Ε. Γιαννόπουλου την περίοδο 1941-44 αποκάλυψε πως, απλώς, ο Ε. Γιαννόπουλος επιστρατεύτηκε το 1944 από τον ΕΛΑΣ μαζί με άλλους πολίτες και παρέμεινε σ' αυτόν μέχρι το Δεκέμβρη του ίδιου χρόνου. Σχετικά, ο Θ. Κατριβάνος προκάλεσε τον Ε. Γιαννόπουλο να πει πού και πότε πολέμησε τους Γερμανούς. Ομως ο τελευταίος δεν απάντησε μέχρι σήμερα...

"Εφυγε" ο σ. Χριστόφιας Δαμάνης

Ανακοίνωση της ΝΕ Λάρισας του ΚΚΕ

Η Νομαρχιακή Επιτροπή Λάρισας του ΚΚΕ με βαθιά οδύνη ανακοινώνει το θάνατο του σ. Χριστόφορου Δαμάνη, πρώην γραμματέα και για δεκάδες χρόνια ηγετικού στελέχους της ΚΟ Λάρισας και της ΚΟ Θεσσαλίας.

Ο σ. Χριστόφορος Δαμάνης, γεννήθηκε το 1915 στη Μαγούλα Ελασσόνας, καταγόταν από αγροτική οικογένεια και από τα πρώτα χρόνια της ζωής του συμμετείχε δραστήρια στο κίνημα. Τελείωσε το Γυμνάσιο το 1935 στην Τσαρίτσανη και το 1939 πέρασε στη Νομική Σχολή Αθηνών, χωρίς να μπορέσει να ολοκληρώσει τις σπουδές του. Το 1940 έγινε μέλος του ΚΚΕ και εθελοντικά πήρε μέρος στην πρώτη γραμμή του Μετώπου Κορυτσάς - Πόγραδεστ. Τραυματίστηκε βαριά σε μία από τις τελευταίες μάχες στις αρχές Απρίλη του 1941. Μετά το νοσοκομείο επέστρεψε στη Μαγούλα και αμέσως άρχισε την αντιστασιακή του δράση μέσα από τις γραμμές τις Κομματικής Οργάνωσης Ελασσόνας. Μέχρι την απελευθέρωση δραστηριοποιήθηκε στην περιοχή Ελασσόνας και αμέσως μετά έφυγε για την Αθήνα, με στόχο να ολοκληρώσει τις σπουδές του. Συνδέθηκε με την ΚΟ Πειραιά και δούλεψε δραστήρια καθοδηγώντας οργανώσεις. Τον Φλεβάρη του 1946 πιάστηκε και φυλακίστηκεγια πρώτη φορά από την Ασφάλεια Πειραιά. Αποφυλακίσθηκε τον Οκτώβρη του ίδιου χρόνου και συνέχισε τις κομματικές δραστηριότητες. Από τη Γενάρη του 1947 πέρασε στην παρανομία. Πιάστηκε για δεύτερη φορά το Μάρτη του 1949 και το κακουργιοδικείο Βόλου τον καταδίκασε σε 20 χρόνια φυλακή. Τον Ιούλη το 1949 πέρασε με στημένη υπόθεση έκτακτο στρατοδικείο στις Φυλακές Λάρισας. Για την ίδια υπόθεση το 1958 δικάζεται σε 5 χρόνια φυλακή. Αυτό το διάστημα γνώρισε όλα τα κολαστήρια των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης και των μελών και στελεχών του ΚΚΕ. Γιούρα - Κεφαλονιά - Τρίκαλα - Λευκάδα - Αλικαρνασσός - Καλάμι - Κέρκυρα - Γιούρα - Τρίκαλα - Γεντικουλέ - Αβέρωφ ήταν το αγωνιστικό δρομολόγιό του. Το 1964 αποφυλακίστηκε από τις φυλακές Τρικάλων.

Αμέσως ήρθε στη Λάρισα συνδέθηκε με την ΕΔΑ και ανέλαβε Γραμματέας Πόλης μέχρι το 1967. Η στρατιωτική χούντα τον έκλεισε στη Γιούρα και μετά στο Παρθένι Λέρου έως το Δεκέμβρη του 1970. Με την αποφυλάκισή του συνδέθηκε αμέσως με το Κόμμα και ανέλαβε παράνομη δουλιά στη Θεσσαλία. Το Μάη του 1971 ξαναπιάστηκε, προφυλακίστηκε στον Κορυδαλλό και καταδικάστηκε σε πολύμηνη φυλάκιση. Με την αποφυλάκισή του ξαναρχίζει την παράνομη δράση μέχρι τη νομιμοποίηση του Κόμματος το 1974.Ανέλαβε πρώτος Γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής Λάρισας και μέλος του γραφείου Περιοχής Θεσσαλίας. Αναδείχτηκε σε ένα από τα ικανότερα στελέχη του Κόμματος, ζωντανό παράδειγμα για χιλιάδες νέους κομμουνιστές που τον γνώρισαν.

Η ζωή του μέχρι σήμερα ήταν στενά δεμένη με το Κόμμα, αλλά το ίδιο αγωνιούσε για τους εργαζόμενους και τα προβλήματά τους.

Γι' αυτή τη γεμάτη αυταπάρνηση και θυσίες αγωνιστική του διαδρομή οι Λαρισαίοι τον αγάπησαν και τον τίμησαν με την ψήφο τους όταν το Κόμμα του ανέθεσε δουλιά στο Δήμο Λάρισας...

Εκλέχτηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο το 1978, στο οποίο δούλεψε από τη θέση του αντιδημάρχου. Μέχρι την αποχώρησή του το 1989 αφιέρωσε όλες του τις δυνάμεις για την αγαπημένη του Λάρισα.

Τα τελευταία χρόνια μετά την αποχώρησή του από τις δημοτικές δραστηριότητες ο σύντροφος Χρ. Δαμάνης δε σταμάτησε, ένιωθε ακμαίος δυνατός σαν Κνίτης, όπως συχνά έλεγε. Δούλεψε δραστήρια σαν πρόεδρος της ΠΕΑΕΑ Λάρισας και της περιφερειακής επιτροπής Θεσσαλίας.

Η Νομαρχιακή Επιτροπή Λάρισας του ΚΚΕ, οι κομμουνιστές και οι Κνίτες του νομού, υπόσχονται να δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό, για να καλύψουν το μεγάλο κενό που αφήνει η απώλεια του συντρόφου Δαμάνη. Δε θα ξεχάσουν την αταλάντευτη στάση του που κράτησε στη δύσκολη περίοδο που πέρασε το κομμουνιστικό κίνημα με τις ανατροπές στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες και την προσπάθεια μιας ομάδας πρώην στελεχών να διαλύσουν ουσιαστικά το ΚΚΕ.Η συνεπής στάση του αποτέλεσε γερό στήριγμα για την κομματική οργάνωση Λάρισας να ξεπεράσει την κρίσιμη εκείνη περίοδο. Πρωτοπόρος ήταν και κατά την περίοδο της ανασυγκρότησης. Ακούραστος, πρόσχαρος, προσιτός αλλά και αυστηρός για τα κομματικά ζητήματα. Ανήσυχος πάντα για το αν εξαντλούμε όλες τις δυνατότητες για την προώθηση της πολιτικής του Κόμματος.

Δυστυχώς, αυτή η ηρωική μορφή του επαναστατικού κινήματος, με την πληθωρική παρουσία και δράση έφυγε από κοντά μας.

Υποσχόμαστε ότι οι αξίες, τα ιδανικά και τα οράματα για τα οποία πάλεψε αφιερώνοντας όλη του τη ζωή ο αγαπημένος μας σύντροφος θα γίνουν πράξη και στη χώρα μας.

Το αύριο θα είναι πιο φωτεινό για το λαό μας.

Ο σιαλισμός θα νικήσει.

Η κηδεία του γίνεται σήμερα Σάββατο στις 3 μ.μ. από τον ιερό Ναό του Προφήτη Ηλία.

ΛΕΥΚΩΣΙΑ. -

Οι εξελίξεις στο Κυπριακό, η εσωτερική διακυβέρνηση και το θέμα της ταυτόχρονης διεξαγωγής κοινοτικών και δημοτικών εκλογών στην Κύπρο ήταν στο επίκεντρο της χτεσινής συνεδρίας της Ολομέλειας της Κεντρικής Επιτροπής του ΑΚΕΛ, υπό την προεδρία του Δημήτρη Χριστόφια.

Εντονες επικρίσεις διατυπώθηκαν για τους χειρισμούς της κυβέρνησης αναφορικά με τους "S - 300", τη λήψη αποφάσεων σε σημαντικά ζητήματα και το θέμα Βιντζηλαίου.

Ο εκπρόσωπος Τύπου του ΑΚΕΛ, Νίκος Κατσουρίδης,έκανε λόγο για ελλείμματα δημοκρατίας στην Κύπρο. Είναι απαράδεκτο, είπε, εκείνοι που σπρώχνουν στην "πυραυλολογία" και ευθύνονται για τα αδιέξοδα, στα οποία οδήγησαν οι χειρισμοί τους, να ζητούν από το ΑΚΕΛ να πει ποια είναι η θέση του στο θέμα των "S - 300".

Ο Ν. Κατσουρίδης εξέφρασε απορία πώς το ΑΚΕΛ μετατρέπεται σε συνένοχο του Βιντζηλαίου, επειδή πήρε λεφτά ο Γιώργος Ιακώβου από τον Γιάγκο Παπαδόπουλο στην προεκλογική εκστρατεία.

Διερωτήθηκε μάλιστα για τον τρόπο που αντίγραφο της επιταγής του Γιάγκου Παπαδόπουλου έφθασε στον πρόεδρο του ΔΗΣΥ.

Είπε επίσης ότι πρέπει να δοθούν στη δημοσιότητα όλα τα στοιχεία για χρηματοδοτήσεις άλλων υποψηφίων από συγκεκριμένα άτομα, έτσι ώστε να μπορέσει ο κυπριακός λαός να διαμορφώσει συμπέρασμα, για το πώς συνδέονται κυβερνητικές αποφάσεις από το 1993 μέχρι σήμερα με ανάλογες, όπως τις χαρακτήρισε, αγαθοεργίες...

Ο Ν. Κατσουρίδης ανέφερε τέλος ότι το ΑΚΕΛ τάσσεται υπέρ της ταυτόχρονης διεξαγωγής δημοτικών και κοινοτικών εκλογών, το 2001.

Η εκπρόσωπος του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών στην Κύπρο, Αν Χέρκους,έγινε χθες το πρωί δεκτή από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Γλαύκο Κληρίδη. Μετά τη συνάντηση, που διήρκεσε 40 λεπτά, η Αν Χέρκους δήλωσε ότι προτίθεται να συναντηθεί και με τον Ραούφ Ντενκτάς, την επόμενη εβδομάδα, πιθανόν τη Δευτέρα.

Στη συνέχεια, είπε, προτίθεται να συναντηθεί και πάλι με τον Πρόεδρο Κληρίδη, την ερχόμενη Παρασκευή. Οι συναντήσεις αυτές εντάσσονται στο πλαίσιο της διαδικασίας του "πήγαινε - έλα" των Ηνωμένων Εθνών.