Δ. Π.,συνταξιούχος, αντιστασιακός. Με το κεφάλι ψηλά, οι συνεχιστές των οραμάτων του '21, οι ήρωες του Αλβανικού Μετώπου και οι μετέπειτα ένδοξοι αγωνιστές του δοξασμένου Επους της Εθνικής μας Αντίστασης, παρήλασαν στις 28 του Οκτώβρη.

Είναι οι αγωνιστές, που, όπως και το '21, έτσι και τώρα "ανταμείφθηκαν" από την ολιγαρχία με λάσπη, ύβρεις, φυλακές, εξορίες, στρατοδικεία, εκτελέσεις, για την εθνική - πατριωτική τους δράση.

Είναι οι σημερινοί συνταξιούχοι, που, όπως και τότε, κατατρόπωσαν το φασισμό, υψώνοντας βροντερό ΟΧΙ, προβάλλοντας τα στήθη τους για μια Ελλάδα Λεύτερη - Ανεξάρτητη - Δημοκρατική, έτσι και τώρα, σαλπίζουν πάλι το ΟΧΙ, στις δύσκολες στιγμές που περνά ο λαός μας, στο Μεσαίωνα και στην καταστροφική λαίλαπα που μαστίζει τον τόπο μας.

Κηρύσσουν σύνθημα αντίστασης, συσπείρωσης και συμπαράταξης στον αγώνα για μια ανθρώπινη ζωή που δικαιούται ο λαός. Βροντοφωνάζουν ΟΧΙ στη λιτότητα - ακρίβεια - ανεργία, διάλυση του εργασιακού και ασφαλιστικού συστήματος, στη διάλυση της δωρεάν παιδείας και υγείας με μείωση των χορηγήσεων από 15% στο 5%.

Είναι οι Δημιουργοί και Στυλοβάτες της σημερινής κοινωνίας του τόπου μας, που οι τωρινοί κυβερνώντες μας, κάτω από τις εντολές των "φίλων" και "συμμάχων" μας, προσπαθούν να διαλύσουν και κηλιδώσουν.

ΟΧΙ στο πισωγύρισμα - ΝΑΙ στην Πρόοδο.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΡΑΝΤΑΛΙΔΗΣ,δικηγόρος Πειραιάς. Οταν γύρισα από τις διακοπές μου τον Αύγουστο, αντίκρισα ένα θλιβερό θέαμα στη "Ρεματιά" Χαλανδρίου, αντίκρισα τον "Κρανίου τόπο". Πενήντα και πλέον πεύκα καμένα, μαύρα κούτσουρα και θλιβερά θύματα της πυρκαγιάς, που λίγο έλειψε να επεκταθεί και σε κατοικημένη περιοχή. Ενας ακόμη πνεύμονας των προαστίων της πρωτεύουσας - από τους λίγους που έχουν απομείνει - έγινε στάχτη. Διάβασα μάλιστα (6/8/98) πως "οι κάτοικοι κατήγγειλαν ότι οι πυροσβεστικοί κρουνοί δε λειτουργούσαν".

Για το λόγο αυτό, θα ήθελα να μου απαντήσουν οι υπεύθυνοι και αρμόδιοι, στα παρακάτω ερωτήματά μου: Πόσους κρουνούς έχει η ρεματιά και γιατί ήσαν εκτός λειτουργίας; Ποιος ελέγχει τη λειτουργία τους; Εάν υπάρχει εκπαίδευση προς τους κατοίκους του Χαλανδρίου για το χειρισμό τους. Ακόμη, ποιος θα πληρώσει το κόστος της αναδάσωσης της περιοχής και πότε θα γίνει αυτή;

Τέλος, κάτι ακόμα που αφορά τη "ρεματιά". Ποιος ευθύνεται για τα αυθαίρετα, που ανεγείρονται στη ρεματιά και γιατί δεν αστυνομεύεται η περιοχή προς αποφυγή αυτών των παρανομιών; Πόσα αυθαίρετα έχουν κτιστεί μέχρι σήμερα εκεί και πόσα από αυτά έχουν κατεδαφιστεί; Περιμένω μια απάντηση.

Εγινε και αυτό από τα ΜΜΕ! Να μάθω τώρα, στα γεράματά μου, ότι: "...Αν κτυπούσαν οι καμπάνες των εκκλησιών της Αθήνας στις 5.3.1943, κατόπιν διαταγής του πρώην Δεσπότη Κορίνθου Δαμασκηνού, Αρχιεπισκόπου Αθηνών μετέπειτα και, τέλος, Αντιβασιλέα, οι Γερμανοί θα παρέλυαν από το φόβο τους και δε θα πραγματοποιούσαν ό,τι είχαν αποφασίσει". Δηλαδή, όπως έγινε κατά την Παλαιά Διαθήκη στην Ιεριχώ, με τον ήχο των σαλπίγγων!!

Και αναφέρονταν βεβαίως στο ιστορικό συλλαλητήριο της Αδούλωτης Αθήνας, που έγινε στις 3 Μάρτη του '43, ενάντια στη γερμανική επιστράτευση, που ματαιώθηκε χάρη στην αγωνιστική και ηρωική στάση του λαού της Αθήνας και του Πειραιά. "Και δεν ήταν λίγα τα θύματα, ήρωες εκείνης της μέρας, που θυσιάστηκαν - όπως γράφει ο σ. Καραντηνός στο χρονογράφημά του της Κυριακής 1.11.98. Η σκληρότερη μάχη στον Αλβανικό Πόλεμο δεν έστειλε τόσα παλικάρια στον Αδη, όσα η τραγική μέρα της 5ης Μάρτη 1943".Ηθελα να 'ξερα, αυτοί οι κύριοι ή κυρίες που παρουσιάζονται στα διάφορα κανάλια και προσπαθούν οι ίδιοι, ή αυτούς που επιλέγουν, να διαστρεβλώνουν την αλήθεια, δεν έχουν καθόλου ντροπή και σοβαρότητα, παρόλο το σοβαροφανές ύφος που παίρνουν; Θα πεις, βέβαια, πως αυτά τα προσόντα στον καιρό μας είναι εν ανεπαρκεία.

Αυτοί ή αυτές που αναφέρουν πασίγνωστα και τόσο σοβαρά ιστορικά γεγονότα, δε θα πρέπει στη μνήμη αυτών που θυσιάστηκαν εκείνη τη μέρα να προσέχουν τι λένε;

Ας σοβαρευτούν, λοιπόν, λιγάκι οι ιθύνοντες των εκπομπών, ιδίως όταν έχουν να κάνουν με ιερά και όσια. Εκεί δεν παίζουμε, δε χωράει ελαφρότητα και προχειρότητα, εκεί υπάρχει σεβασμός και ιστορική αντικειμενικότητα, για να μπορούν και οι νεότεροι να έχουν την πραγματική εικόνα των γεγονότων του Εθνικοαπελευθερωτικού μας Αγώνα.

Επίσης θα πρέπει να καταλάβουν οι διάφοροι δημοσιογράφοι των κρατικών ΜΜΕ, ότι δεν είναι μίσθαρνα όργανα των προϊσταμένων των, αλλά υπάλληλοι όλου του ελληνικού λαού, γιατί απ' αυτόν αμείβονται και όχι από την τσέπη των προϊσταμένων τους ή των διάφορων υπουργών και του πρωθυπουργού.

Εχουν καθήκον να είναι αντικειμενικοί. Και όταν καλούν εκπροσώπους κομμάτων στις διάφορες συζητήσεις, να προσκαλούν όλους όσοι έχει εκλέξει ο λαός. Και το σοβαρότερο από όλα, να μην επιλέγουν όσους αυτοί θέλουν, να μη διαστρεβλώνουν την αλήθεια και να αφήνουν τους ομιλητές να ολοκληρώνουν τις σκέψεις τους.

ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Αγία Παρασκευή

Προς τον υπουργό Δικαιοσύνης Ευάγ. Γιαννόπουλο απευθύνει τη διαμαρτυρία του ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ,συνταξιούχος μουσικός του Δήμου Αριδαίας - Ν. Πέλλας. Γράφει: "Ποιος γραπτός νόμος λέγει ότι όταν κάποιος εργαστεί στο σπίτι του, όπως εγώ, θα πρέπει να πληρώσει ένσημα στο ΙΚΑ για ανύπαρκτη απασχόληση εργάτη; Στη δική μου περίπτωση, όταν το σπίτι μου έπεσε από τους σεισμούς του 1990 στην Αριδαία, πήρα δάνειο και με πολλούς κόπους ύστερα από επτά ολόκληρα χρόνια, σχεδόν το τελείωσα.

Σε όλες μου τις υποχρεώσεις προς το ΙΚΑ (ένσημα των εργατών) άδεια κτλ., ήμουν εντάξει και τα πλήρωσα όλα. Επειδή όμως τέλειωσαν τα χρήματά μου και το σπίτι ήταν ακόμη ατελείωτο, αποφάσισα να ασβεστώσω το 1/3 της διώροφης οικοδομής μόνος μου και γι' αυτό έκανα υπεύθυνη δήλωση στο ΙΚΑ της Αριδαίας. Σε δυο εργάσιμες μέρες τελείωσα το σπίτι μου και αμέσως κατοίκησα με την οικογένειά μου, για να γλιτώσω από τα νοίκια. Αλλά όμως, αντί να ησυχάσω, σε λίγο ήρθε δεύτερος σεισμός, ισχυρότερος από αυτόν του '90. Ηταν ο σεισμός που ήρθε από το ΙΚΑ, με τη μορφή χρέους μου προς αυτό, ύψους 787.607 δρχ. για ένσημα που δεν πλήρωσα στο Ταμείο, των δυο ημερών προσωπικής μου δουλιάς στο σπίτι μου!!!

Εκανα ένσταση και από τότε έχω εμπλακεί σε δικαστήρια, τρία έως τώρα. Μου επιβλήθηκε η ποινή των 5 μηνών φυλάκισης, ενώ το χρηματικό ποσό του ΙΚΑ με τις προσαυξήσεις έχει φτάσει μέχρι σήμερα στο ύψος του 1.540.000 δρχ.

Και τα βάσανά μου δεν τελειώνουν όμως εδώ, υπάρχει και συνέχεια, στις 2-12-1998 έχω ξανά δικαστήριο. Ισως πάω.. ισόβια ή μπορεί και να μου.. κατάσχουν το σπίτι...

... Σκέπτομαι τα χρόνια που δώσαμε όταν πολεμούσαμε τον κατακτητή για την ανεξαρτησία της πατρίδας μας και τη δικαιοσύνη του λαού και θλίβομαι που τώρα οι ιθύνοντες του δημόσιου βίου δε σέβονται τις ανάγκες και τους κόπους ενός ηλικιωμένου συνταξιούχου, που προσπαθεί να στεγάσει την οικογένειά του και τον εαυτό του νόμιμα,αλλά τον κυνηγούν σαν κοινό απατεώνα!".

Γράφει ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ (Ανδρονικάς), λογοτέχνης, επίτιμος πρόεδρος της ΕΕΛ: Πέρασα κιόλας τα ογδόντα και να πω και την αλήθεια δεν είμαι και τόσο εύκολος στην αλληλογραφία. Να όμως που εδώ και κάμποσο καιρό οι οχετοί από τα εθνικά, τα κοινωνικά, τα πολιτικά και τα λοιπά απόβλητα της εποχής και η ανυπόφορη αποφορά τους, με υποχρεώνουν να ζητήσω τη φιλοξενία του παλιού μου συντρόφου και φίλου, του "Ριζοσπάστη". Αρχίζοντας με τούτο το όσο πιο σύντομο κείμενο, για την κακόγουστη και αποκρουστική φάρσα που ανέβασε στη Βουλή μας ο Σημίτης με τον τίτλο "Ψήφος εμπιστοσύνης", θέλω να ρωτήσω, πριν απ' όλα, από ποιους και με ποιους τρόπους δόθηκε το δικαίωμα σ' αυτόν και τους ομοίους του ν' ανακηρυχτούν κυβέρνηση αυτού του λαού; Μήπως με την απάτη του κάλπικου εκλογικού νόμου, που μπορεί να επιτρέψει στους τέσσερις ή στους τρεις ή και λιγότερους ακόμα Ελληνες να κυβερνάνε τους έξι, τους επτά ή και περισσότερους ίσως, αν αφαιρέσουμε, πέρα από τη δικαιολογημένη αποχή, τις εκατοντάδες χιλιάδες εκείνων που κάθισαν σπίτι τους ή ρίξανε στις κάλπες λευκά και άκυρα, εκφράζοντας έτσι την περιφρόνηση, την οργή και την αηδία τους για ένα φιάσκο σαν αυτό των πρόσφατων εκλογών Αυτοδιοίκησης που τους έθαψαν στο μαύρο; Δεν μπορώ να μην προσθέσω σ' αυτά τις μηχανές και τους μηχανισμούς που οδηγούν στις κάλπες το μεγαλύτερο μέρος από τους υπόλοιπους. Είναι αδύνατο να πω με τ' όνομά τους, μα θ' αναφέρω σύνολα από περιοδικά και εφημερίδες ημερήσιες, βδομαδιάτικες και μηνιάτικες, πρωτευουσιάνικες, επαρχιακές, θρησκευτικές, πορνογραφικές και άλλες, από εκατοντάδες πομποδέκτες, μεταδότες και αναμεταδότες ήχων και εικόνων εσωτερικής και παγκόσμιας επικοινωνίας, από κομματάρχες, παρατρεχάμενους και λειτουργούς κάθε λογής, ιδιωτικούς και δημόσιους που εξουσιάζουν ανάγκες, σκέψεις και συνειδήσεις ίσων και ελεύθερων κατά το Σύνταγμα πολιτών. Ομως αυτά δεν τελειώνουν. Θα πω μονάχα πως δεν τα 'γραψα για να τα διαβάσει ο Σημίτης και οι άλλοι σαν αυτόν, μα γι' αυτιά πιο ευαίσθητα και αναγκεμένα από τη ζωή.

Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να διαστρεβλώνει ιστορικά γεγονότα και ιδιαίτερα όταν αναφέρεται στο συλλαλητήριο της Αδούλωτης Αθήνας (απ' όπου και η φωτογραφία), ενάντια στη γερμανική επιστράτευση, που ματαιώθηκε χάρη στην αγωνιστική και ηρωική στάση του λαού της Αθήνας και του Πειραιά