Οσο άθλια και προκλητική ήταν η δήλωση του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών για το θέμα του κατοχικού δανείου και των πολεμικών αποζημιώσεων, τόσο αλήθεια είναι ότι οι "ηγεμόνες" της ΕΕ πατάνε γερά στη στάση των ελληνικών κυβερνήσεων τα μεταπολεμικά χρόνια, αλλά και της κυβέρνησης Σημίτη, η οποία, όπως οι ίδιοι οι Γερμανοί "φίλοι" του πρωθυπουργού δήλωσαν, "δεν έχει θέσει το ζήτημα από το 1995".

Τι είπαν επίσημα οι Γερμανοί; "Ενδεχομένη επιστροφή του δανείου θα εντασσόταν στο πλαίσιο της καταβολής πολεμικών αποζημιώσεων. Πενήντα χρόνια όμως μετά το τέλος του πολέμου, ένα τέτοιο αίτημα θα ήταν άδικο (!) και δεν ανταποκρίνεται στη στενή συνεργασία και την ποιότητα των σχέσεων μέσα στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ"! Δε σταμάτησαν όμως εκεί. "Η Γερμανία, όμως, έχει δώσει στην Ελλάδα και άλλη βοήθεια. Πάνω από 30 δισ. μάρκα από τις εισφορές της Γερμανίας στα κοινοτικά ταμεία, ήδη από τη δεκαετία του 1950, διατέθηκαν για την οικονομική και πολιτική ενσωμάτωση της Ελλάδας στην Ευρώπη"!

Τι σημαίνει αυτό απλά; Οτι ακόμα και η "κεντροαριστερή" κυβέρνηση της Γερμανίας έχει αντιληφθεί πως από τη στιγμή που η ΟΝΕ αποτελεί τον "εθνικό στόχο" της άρχουσας τάξης και της κυβέρνησης Σημίτη, εύκολα και από θέση επικυρίαρχου, μπορούν να αντιμετωπίσουν και να διαχειριστούν το θέμα του κατοχικού δανείου και των πολεμικών αποζημιώσεων.

Ξεχνάνε, όμως, όλοι τους ότι το θέμα αυτό "συντηρήθηκε" μέχρι τώρα "από τα κάτω", από το λαό, και αυτός θα συνεχίσει την πρωτοβουλία των κινήσεων.

Απροκάλυπτος και χαρακτηριστικός ήταν ο ΣΕΒ για τις πραγματικές στοχεύσεις της άρχουσας τάξης. Η ΟΝΕ και ο περίφημος στόχος για την είσοδο της χώρας σε αυτή, που έχει από πολλούς αναχθεί σε εθνικό στόχο, δεν αποτελεί παρά έναν αναγκαίο σταθμό για την ισχυροποίηση και ενδυνάμωση - με ό,τι αυτό συνεπάγεται - του κεφαλαίου. Ηδη, πρώτος ο ΣΕΒ, εμμέσως, το έκανε σαφές, ψελλίζοντάς το αρχικά, γιατί όλα δείχνουν ότι στο μέλλον θα το ακούμε όλο και πιο συχνά. Ετσι ερμηνεύεται η δήλωση του προέδρου του ΣΕΒ ότι ακόμη και μετά την ΟΝΕ η διατήρηση των μεγάλων χρεών της κυβέρνησης θα υποσκάπτει συνεχώς την εθνική ανταγωνιστικότητα και θα περιορίζει τις δυνατότητες πραγματικής σύγκλισης. Οι κεφαλαιοκρατικές ορέξεις δεν έχουν τελειωμό...

Οι διάφορες, αβάσιμες και ανυπόστατες θεωρίες, περί τεμπέληδων Ελλήνων, μεσογειακού ταμπεραμέντου κλπ., έχουν ουσιαστικά πάψει από καιρό, αν και κάποιοι τις αναμασούν ακόμη. Παρ' όλ' αυτά αξίζει τον κόπο να σημειώσουμε δυο στοιχεία, από τα όσα έδωσε στη δημοσιότητα προχτές η επίσημη στατιστική υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η "Eurostat". Σύμφωνα, λοιπόν, με τα στοιχεία αυτά, οι Ελληνες έχουν τα μεγαλύτερα ποσοστά εργασίας το 1996 (χρονιά, που διεξήχθη η έρευνα) και, μάλιστα, με ποσοστά που πλησιάζουν το διπλάσιο του μέσου κοινοτικού όρου.

Σε αντίθεση, όμως, με το γεγονός αυτό, οι Ελληνες έχουν το μικρότερο καθαρό εισόδημα στην Ευρώπη των "15". Ενώ, το καθαρό κοινοτικό κατά κεφαλήν εισόδημα, το 1994, κυμαινόταν από τις 11.000 έως τις 14.000 ΜΑΔ (Μονάδες Αγοραστικής Δύναμης, που χρησιμοποιούνται για να είναι συγκρίσιμα τα στοιχεία των κρατών μεταξύ τους), το αντίστοιχο της Ελλάδας βρισκόταν μόλις στις 8.000 ΜΑΔ. Στην προτελευταία θέση η Πορτογαλία με 9.000 ΜΑΔ και στην πρώτη θέση το Λουξεμβούργο με 22.000 ΜΑΔ.

Και όλ' αυτά, λογαριάζοντας με μέσους όρους. Γιατί, αν θελήσουμε και μπορούσαμε να κάνουμε συγκρίσεις, βάζοντας και τις απαραίτητες κοινωνικο-ταξικές παραμέτρους, τα νούμερα θα ήταν περισσότερο καταθλιπτικά. Για τους Ελληνες εργαζόμενους, βέβαια, γιατί η κερδοφορία της ελληνικής ολιγαρχίας βρίσκεται στις πρώτες θέσεις της ΕΕ.

Σε 100 εκατομμύρια και πλέον υπολογίζονται τα "παιδιά του δρόμου" σε όλο τον κόσμο. Στη Βόρεια Αμερική υπολογίζονται σε 20 εκατομμύρια, ενώ στην Ευρώπη υπάρχουν 5 εκατομμύρια ανήλικοι, που εργάζονται σε διάφορες δουλιές. Επίσης, ένα εκατομμύριο παιδιά προστίθενται κάθε χρόνο στον αριθμό αυτών που εμπλέκονται στην πορνεία. Πάνω από 650 εκατομμύρια παιδιά ζουν με λιγότερες από 300 δραχμές την ημέρα, για όλες τις ανάγκες τους, ενώ στις χώρες - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης 13 εκατομμύρια παιδιά, κάτω των 16 ετών, είναι σε κατάσταση φτώχειας, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας. Και για να έχουμε και μια συγκριτική άποψη, το τελευταίο στοιχείο φανερώνει πως ένα στα πέντε παιδιά της ΕΕ ζει σε συνθήκες φτώχειας, δηλαδή σε συνθήκες απαράδεκτες για τα τέλη του 20ού αιώνα. Και αυτό, με τα επίσημα στοιχεία. Τα πραγματικά, μάλλον, είναι ακόμη χειρότερα.

Να σημειώσουμε, άραγε, ότι αρκούν τα ετήσια κέρδη μερικών και μόνο μεγάλων πολυεθνικών ή τα κέρδη μερικών δεκάδων από τις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές τράπεζες, για να αντιμετωπιστεί ριζικά και αποτελεσματικά το τραγικό αυτό φαινόμενο;

Μπορούν, όμως, τόσο οι αστυνομικές αρχές και ιδιαίτερα οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι, όπως και όσοι έσπευσαν χτες να καταγγείλουν την υποτιθέμενη συνεργασία ΚΝΕ και αστυνομικών δυνάμεων, να μας απαντήσουν σε ορισμένα ερωτήματα:

• Γιατί δε συλλήφθηκε κανένας από τους μεγαλύτερης ηλικίας "αναρχικούς", που συμμετείχαν στο "σκληρό πυρήνα"; Και, τέλος πάντων, δε γνωρίζει η Αστυνομία ούτε και μπορεί να μάθει τα ονόματά τους; Η, μήπως, πιστεύει κανείς ότι όλα αυτά γίνονται παντελώς αυθόρμητα, χωρίς κάποια οργάνωση και σχέδιο;
• Σε τι αποσκοπούσε το "σόου" της δίωρης παραμονής των νεαρών στο οδόστρωμα της Σταδίου, με τη συνοδεία, μάλιστα, "κλομπιών", στην αρχή και μετά, απειλών και φοβέρων; Μήπως, στη δημιουργία - εκτός των άλλων - μιας εικόνας επεισοδίων και "αποτελεσματικής" αντιμετώπισής τους από τις δυνάμεις καταστολής; Μήπως, επίσης, για να δοθούν οι ανάλογες τηλεοπτικές εικόνες, οι αντίστοιχοι τίτλοι και φωτογραφίες στις πρώτες σελίδες αρκετών χτεσινών εφημερίδων και, τελικά, τα ελάχιστα και μερικών λεπτών επεισόδια να χρησιμοποιηθούν για να σκιάσουν το γιορτασμό και την πορεία;
• Τελικά, ήταν πολύ εύκολο - άλλωστε, όλοι το γνώριζαν αυτό - να αποφευχθούν εικόνες κυνηγητών, "κλεφτών και αστυνόμων" και όλα όσα θλιβερά τα συνόδευαν και τα οποία βλέπαμε άλλες χρονιές. Γεγονός, όμως, που δημιουργεί πλήθος ερωτημάτων. Και οι απαντήσεις, βέβαια, δε βρίσκονται στις όποιες ικανότητες της νέας διοίκησης της Αστυνομίας...

Το σημειώναμε από χτες. "Φτηνή παράσταση. Μα εξαιρετικά επικίνδυνη για το αύριο... Οσοι καταφύγουν και πάλι στις γνωστές αντιΚΚΕδικες θεωρίες, που προβάλλουν ένα πλαστό πεδίο σύγκρουσης, ας το ξανασκεφτούν. Η σιδερένια φτέρνα της Νέας Τάξης δεν ορθώνεται για να τσακίσει μόνο τους κομμουνιστές... ".

Δυστυχώς, όμως, ορισμένοι δεν απέφυγαν τον εύκολο δρόμο του αντικομμουνιστικού κατήφορου. Ο λύκος τρίχα αλλάζει, χούι δεν αλλάζει, λέει ο λαός μας. Πρωτοπόρες... και πάλι, η "Ελευθεροτυπία" και η "Αυγή", που καταγγέλλουν στα χτεσινά τους φύλλα "τη συνεργασία ΜΑΤ και κομμουνιστών στην αντιμετώπιση κάποιων δεκάδων ανήλικων νεαρών". Κι ας γνωρίζουν πολύ καλά τα γεγονότα και την εξέλιξή τους. Κι ας γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι ομάδες περιφρούρησης του Πολυτεχνείου και της πορείας δεν έκαναν τίποτε άλλο, παρά να προστατεύσουν την ομαλή διεξαγωγή του γιορτασμού. Λες και δεν είδαν το "σκληρό πυρήνα" των "αναρχικών" να πορεύονται αντίθετα προς την πορεία - αφού συσκέφθηκαν και "οπλίστηκαν" στη Σταδίου, στο ύψος του "Αττενέ" - να προκαλούν και να βρίζουν, και, αφού συναντιούνται με την κύρια ομάδα, να επιτίθενται στο τέλος της πορείας, στην Πατησίων, με πέτρες, ξύλα και κροτίδες (Ολα αυτά, κατά την "Ελευθεροτυπία", ονομάζονται "απόπειρα εισόδου των νεαρών στην πορεία"... ).

Το 'χουμε σημειώσει κι άλλη φορά και το υπογραμμίζουμε και πάλι: Καθείς εφ' ώ ετάχθη...