"Η υπόθεση συζητείται"... Με αυτά τα λόγια ο πρόεδρος του δικαστηρίου, όπου εκδικάστηκε χτες η έφεση μαζικών φορέων της περιοχής Λαυρίου, αλλά και των Δήμων Κερατέας και Λαυρίου, κατά δικαστικής απόφασης που επιτρέπει, στην ουσία, σε οικοδομικό συνεταιρισμό να οικοπεδοποιήσει τμήματα του εθνικού δρυμού Σουνίου, άρχισε την εξέτασή της και επιφυλάχτηκε να εκδώσει απόφαση. Αν οι εκπρόσωποι του "Πρότυπου οικοδομικού συνεταιρισμού υπαλλήλων του υπουργείου Οικονομικών" κερδίσουν την υπόθεση αυτή, τότε θα ανοίξει η όρεξη και άλλων που θα θελήσουν να "αξιοποιήσουν" τις δασικές εκτάσεις "φυτεύοντας" εξοχικά και βίλες.

Συζητείται... Το αυτονόητο θα ήταν να μη γινόταν καμιά συζήτηση. Οταν ιδιώτες διεκδικούν περίπου 2.400 στρέμματα της "καρδιάς" του εθνικού δρυμού Σουνίου με χοτζέτι του 1830 το οποίο δεν έχουν εμφανίσει πουθενά, όταν ο δρυμός προστατεύεται ως αρχαιολογικός και ιστορικός χώρος, αλλά και ως τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, όταν ο χώρος αυτός έχει ενταχθεί στην Α' αρχαιολογική ζώνη προστασίας, τότε κάθε κουβέντα είναι περιττή. Αλλιώς γίνεται εκ του πονηρού...

"Ελλειψη έννομου συμφέροντος" κατά των συλλόγων επικαλέστηκαν χτες οι εκπρόσωποι του οικοδομικού συνεταιρισμού. Σύμφωνα με τη λογική τους η καταστροφή του περιβάλλοντος δεν αφορά τους πολίτες. Οι σύλλογοι κατοίκων Σουνίου, Λαυρίου, Λεγραινών και Κερατέας, έχουν προσφύγει στο Εφετείο της Αθήνας κατά πρωτόδικης δικαστικής απόφασης που αναγνώρισε στα μέλη του οικοδομικού συνεταιρισμού το δικαίωμα να μεταγράψουν τους τίτλους ιδιοκτησίας τους στα υποθηκοφυλακεία της περιοχής. Τίτλοι ιδιοκτησίας που αποκτήθηκαν με προσύμφωνα αγοραπωλησίας δυο εκτάσεων 750 και 173,5 στρεμμάτων που αποτελούν τμήματα της έκτασης των 2.400 στρεμμάτων. Η αγορά πραγματοποιήθηκε το 1993 από έξι άτομα τα οποία στη συνέχεια την έκοψαν σε φέτες στα χαρτιά και τη μεταπώλησαν στους συνεταιριστές.

Σύμπτωση; Ο συμβολαιογράφος που συνέταξε το 1993 το οριστικό συμβόλαιο αγοραπωλησίας έκρινε ότι η πωλούμενη έκταση ήταν αγροτική και όχι δασική, και έτσι δε θεώρησε απαραίτητο να προσκομιστούν και να ενσωματωθούν στο οριστικό συμβόλαιο πιστοποιητικά από το Δασαρχείο, την Αρχαιολογική Υπηρεσία και άλλους φορείς.

Εξάλλου οι υποθηκοφύλακες Λαυρίου και Κερατέας αρνούνταν να μεταγράψουν τα συμβόλαια και συνέτασσαν απορριπτικές πράξεις για τη μεταγραφή. Τελικά υποχρεώθηκαν να το κάνουν μετά την 2606/1998 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου της Αθήνας.

Οι μαζικοί φορείς επικαλούνται το Σύνταγμα, σύμφωνα με το οποίο ο δασικός πλούτος της χώρας υπάγεται σε ιδιαίτερο προστατευτικό καθεστώς. Επίσης επικαλούνται το δημόσιο συμφέρον. Αλλωστε στην προστασία του αποβλέπουν τα άρθρα 24 παρ. 1 εδάφια γ' και δ' και 117 παρ. 3 και 4 του Συντάγματος.

Επίσης η νομοθεσία (άρθρο 2 του ν.998/79), αλλά και η νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, αναγορεύουν τα δάση σε εθνικό κεφάλαιο που η προστασία τους αποτελεί υποχρέωση των κρατικών οργάνων, αλλά και των πολιτών.

Η νομολογία, μάλιστα, ερμηνεύοντας το ν.998, έχει υιοθετήσει την έννοια της "οικολογικής γειτνίασης", διευρύνοντας τον κύκλο των προσώπων που μπορούν να επικαλεστούν τη συνταγματική προστασία των δασών. Δέχεται ότι "... τις δυσμενείς για την οικολογική ισορροπία και την ποιότητα της ζωής των κατοίκων του (λεκανοπεδίου) συνέπειες των πράξεων, που συνεπάγονται εκχέρσωση μιας δασικής έκτασης του λεκανοπεδίου αυτού, δοκιμάζουν όχι μόνον όσοι έχουν άμεση γειτνίαση με αυτή, αλλά και εκείνοι που κατοικούν σε πιο μακρινές και υποβαθμισμένες περιοχές και μάλιστα σε βαθμό εντονότερο σε ορισμένες περιπτώσεις οι τελευταίοι αυτοί".

Σύμφωνα με τους μαζικούς φορείς των κατοίκων της περιοχής "με το πωλητήριο συμβόλαιο παράνομα μεταβιβάστηκαν τα τμήματα των 173,5 και 750 στρεμμάτων της ενιαίας δασικής έκτασης των 2.400 στρεμμάτων. Τόσο η ευρύτερη έκταση των 2.400 στρεμμάτων, όσο και οι επιμέρους εκτάσεις που αναφέρονται στο ως άνω συμβόλαιο εμπίπτουν στις επιδικασθείσες στο ελληνικό δημόσιο εκτάσεις όχι μόνο με την υπ' αριθμ. 1151/1872 απόφαση του Εφετείου Αθηνών, αλλά και με την υπ' αριθμ. 110/1878 απόφαση του Αρείου Πάγου και σύμφωνα με τις αποφάσεις αυτές, οι επιδικασθείσες εκτάσεις ήταν δασικές από το 1836".

Γ. Α.

Λίγο αργότερα, κατάλαβα περισσότερα, όταν, ως υπουργός Εθνικής Οικονομίας, επιβάλατε πρόστιμο στο "Ριζοσπάστη", επειδή παραβίασε την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, που προέβλεπε πάγωμα των αυξήσεων στα μεροκάματα και στους μισθούς των εργαζομένων κι έδωσε, σε μένα και στους άλλους εργαζόμενους της εφημερίδας, αύξηση.

Υστερα, σχεδόν σιγουρεύτηκα για τις προθέσεις σας, όταν συνδημιουργήσατε, μαζί με την Βάσω Παπανδρέου, τον Θ. Πάγκαλο και τον Π. Αυγερινό, τη "συμμορία των 4" - με συγχωρείτε για το χαρακτηρισμό, αλλά έτσι επονομάστηκε τότε η "κίνησή" σας - για να ανατρέψετε τον Α. Παπανδρέου και ν' αναλάβετε τα ηνία της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ.

Κι επιβεβαιώσατε πλήρως τις υποψίες μου, όταν ως πρωθυπουργός, εξ αρχής, επικαλεστήκατε σαν κυρίαρχη ιδεολογία τον "καπιταλιστικό εκσυγχρονισμό" και σαν κυρίαρχο πολιτικό στόχο την πλήρη ενσωμάτωση της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

Ηταν εκείνο το "ευχαριστώ τις ΗΠΑ", που εκστομίσατε μέσα στη Βουλή, τη νύχτα των Ιμίων, που σόκαρε πολλούς, αλλά όχι τόσο τους "πονηρεμένους". Ηταν, μετά, οι επιθέσεις των ΜΑΤ και των δικαστηρίων εναντίον των αγροτών, των ναυτεργατών, των τραπεζοϋπαλλήλων, των συνταξιούχων. Είναι τώρα η χρησιμοποίηση εισαγγελέων, αστυνομικών και χαφιέδων κατά των 16χρονων μαθητών.

Κι όλες αυτές οι ενέργειες συνδυάζονται μ' ένα αντικομμουνιστικό ντελίριο, που μας "γυρίζει" πολύ πίσω, στις εποχές του '50 και του '60, όταν "όλα τα 'σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά".

Οι κομμουνιστές φταίνε, που, στην Ελλάδα της "παγκοσμιοποίησης", η κυβέρνησή σας συντάσσεται πλήρως με του Αμερικανούς και τους Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές, που επιχειρούν τη διχοτόμηση της Κύπρου, αλλά και του Αιγαίου;

Οι κομμουνιστές φταίνε, που, στην Ελλάδα της "πορείας προς την ΟΝΕ", ξεπουλιέται ο εθνικός πλούτος, συρρικνώνεται η παραγωγική βάση, γιγαντώνονται η ανεργία, η φτώχεια και η εξαθλίωση;

Οι κομμουνιστές φταίνε, που, στην Ελλάδα του "εκσυγχρονισμού", η δημόσια παιδεία οδηγεί στην αμορφωσιά, η δημόσια υγεία στον "επιθανάτιο ρόγχο", η κοινωνική πρόνοια στην εμπορευματοποίηση, η κοινωνία στην εγκληματικότητα και στην πορνεία;

Απαντήστε μου, αν θέλετε, ως καθηγητής μου κι όχι σαν πρωθυπουργός, διότι "ένοχος ένοχον ου ποιεί"...

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ

Ειδυλλιακή η θέα από το σημείο όπου βρίσκονται τα εκατοντάδες στρέμματα δασικής έκτασης του Εθνικού Δρυμού Σουνίου, που διεκδικούνται από οικοδομικό συνεταιρισμό

Η διεκδικούμενη δασική έκταση των 750 στρεμμάτων, όπως φαίνεται από την πλευρά του δρόμου

Η διεκδικούμενη έκταση των 175 στρεμμάτων