Ενας νέος σκηνοθέτης, ο Φάνης Ελευθερίου, έχει μόλις ολοκληρώσει την ταινία του, αλλά δε βρίσκει ούτε ένα γραφείο διανομής πρόθυμο για να τη βγάλει στους κινηματογράφους. Ο ίδιος, πνιγμένος στα χρέη μέχρι απελπισίας, ακούει τις συμβουλές φίλων και γνωστών κι αποφασίζει να πάρει την κόπια της ταινίας του παραμάσχαλα και να ξεκινήσει ένα οδοιπορικό στην ελληνική επαρχία, αναζητώντας αίθουσες όπου θα μπορέσει να προβάλλει το έργο του, μακριά από την κορεσμένη ατμόσφαιρα της πρωτεύουσας. Ταυτόχρονα, μια γυναίκα μπαίνει στη ζωή του, τον ταράζει και τον μαγεύει. Κι έτσι η διαδρομή του Φάνη στην επαρχία αποκτά την υπόσταση μιας βαθύτερης αναζήτησης, όπου η πραγματικότητα πλέκεται με την ποίηση και προσεγγίζει εκείνο το σημείο, όπου μπορεί να συναντηθεί με το όνειρο.

"Ονειρο σε άσπρο φόντο",είναι κι ο τίτλος της ταινίας, την υπόθεση της οποίας μόλις διαβάσατε. Η παρακάτω συζήτηση με τον Δημήτρη Σπύρου,το σκηνοθέτη της ταινίας (τον πραγματικό, όχι αυτόν του μύθου) έγινε στη διάρκεια του τελευταίου Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης. Να σημειώσουμε ότι "Το όνειρο σε άσπρο φόντο" προβάλλεται αύριο, στις 8.30μμ, στην αίθουσα "Πλειάδες" από την Κινηματογραφική Λέσχη του Δήμου Κορυδαλλού(Γρ. Λαμπράκη και Καρυταίνης). Στην προβολή θα είναι και ο σκηνοθέτης με τους συντελεστές της ταινίας, οι οποίοι θα συζητήσουν με το κοινό.

-Στην ταινία σας θίγετε ένα πρόβλημα σημαντικό για τον ελληνικό κινηματογράφο. Αυτό της διανομής. Ο ήρωάς της αναζητεί ή δημιουργεί κάποιους "παράλληλους δρόμους" για να φέρει την ταινία του σε επαφή με το κοινό. Υπάρχουν τέτοιοι "δρόμοι", που να μπορούν να στηρίξουν την ελληνική ταινία, σήμερα, με κριτήρια διαφορετικά από αυτά των εταιριών διανομής;

-"Ισως να μην υπάρχουν, αλλά πρέπει να δημιουργηθούν... Αυτό εξαρτάται από την οργάνωση, την αυτοοργάνωση και τους μηχανισμούς που μπορούν να δημιουργήσουν μικρές ομάδες ανθρώπων, να αναλάβουν πρωτοβουλίες, δηλαδή.Γιατί σε κάθε χώρο βλέπουμε ανθρώπους που αρνούνται αυτή την πραγματικότητα.Να δημιουργηθούν δεσμοί με φορείς, κινήσεις, συνδικαλιστικές παρατάξεις, κόμματα, που πιθανόν να έχουν αντίστοιχες αναζητήσεις.Υπάρχουν σήμερα μια σειρά από τομείς, στους οποίους και για τους οποίους μπορεί πρωτοβουλίες ανθρώπων, μικρών ομάδων, να δράσουν μαζί. Για παράδειγμα, το θέμα της οικολογίας ή το θέμα του πολιτισμού μπορεί να συνενώσει αυτές τις ομάδες και να βρουν μια κοινή έκφραση. Γιατί, όταν είναι κατακερματισμένες, δεν μπορούνε να δημιουργήσουν μια δυναμική, που έχει ανάγκη σήμερα η κοινωνία".

- Ο ήρωας της ταινίας σας, ενώ έχει ένα στόχο, δίνει την εντύπωση, ότι περιφέρεται σαν χαμένος, πως κάνει ό,τι του πουν οι άνθρωποι που συναντάει στο δρόμο του...

-"Δεν έχει έτοιμες λύσεις ο ήρωάς μου, απλά ψάχνει. Δεν τον ικανοποιεί η υπάρχουσα κατάσταση και ψάχνει.Πιστεύω, πως ψάχνοντας θα βρει τις λύσεις. Και το πιο σημαντικό είναι, ότι βρίσκεται έξω από τη σημερινή εξουσία. Είναι ένας άνθρωπος, τον οποίο δεν αποδέχεται το εμπορικό κύκλωμα, ακριβώς γιατί δεν παράγει τα ευτελή προϊόντα που το εμπορικό κύκλωμα θέλει. Σ' όλη του τη διαδρομή υπάρχουν κάποιες αναλαμπές. Κι όταν συναντάει έναν άνθρωπο, ο οποίος τον βοηθάει με ειλικρίνεια και ανιδιοτέλεια, του λέει, ότι "αυτό το ταξίδι άξιζε τον κόπο, μόνο και μόνο γιατί γνωρίζω ανθρώπους σαν και σένα".Του είναι αρκετό που βρίσκει έναν άνθρωπο".

- Η ιστορία της ταινίας σας μοιάζει με ένα κυνήγι θησαυρού. Ποιος είναι αυτός ο "θησαυρός" που αναζητούν οι ήρωές σας;

- "Δεν μπορούμε με δυο λόγια να ορίσουμε την αναζήτηση των δύο συγκεκριμένων ηρώων. Καθώς η ταινία κινείται ανάμεσα στη ρεαλιστική καταγραφή και στην ποιητική έξαρση, τα πράγματα περιγράφονται ελλειπτικά. Ομως, αυτό που απασχολεί, ουσιαστικά, τους ήρωες, είναι η ανάγκη να συνεχίσουμε να ονειρευόμαστε.Πιστεύω ότι το όνειρο είναι ένα προσχέδιο της πραγματικότητας. Οι άνθρωποι, λοιπόν, που έχουν πάψει να ονειρεύονται, οι άνθρωποι που έχουν πάψει να δημιουργούν μες στο μυαλό τους μια νέα Πολιτεία, είναι δυστυχισμένοι, κατά τη γνώμη μου.Η ρεαλιστική καταγραφή που υπάρχει στην ταινία, προσφέρει το πλαίσιο μέσα στο οποίο κινούνται. Και, πιστεύω, ότι, ελλειπτικά πάλι, περιγράφεται η σημερινή εποχή, που είναι μια εποχή ισοπεδωμένη, σημαδεμένη από την καταρράκωση κάποιων οραμάτων, μια εποχή άπνοιας.Ομως για να δοκιμάσουμε τα φτερά μας χρειαζόμαστε λίγο αέρα, έναν άνεμο. Οπως λέει ο ποιητής, "αν δεν ήταν ο αέρας, θα ήμασταν με τα χέρια κολλημένα στην ανία, θα 'μαστε με τα φτερά δίχως έμπνευση...". Δεν υπάρχει, λοιπόν, ο κοινωνικός "αέρας" σήμερα. Ο άνεμος, δηλαδή, που θα προωθήσει και θα απελευθερώσει δυνάμεις. Παρ' όλα αυτά, αξίζει να αγωνιζόμαστε για μια νέα Πολιτεία, για μια καινούρια πραγματικότητα. Από τη στιγμή που αρνιόμαστε την υπάρχουσα πραγματικότητα, δεν μπορούμε να συμπεριφερόμαστε, λες και είμαστε απ' έξω από αυτήν. Είμαστε τμήμα της και πρέπει να αγωνιστούμε για να την αλλάξουμε".

Αγις ΜΑΡΑΓΚΟΥΔΑΚΗΣ

Ε Π Ι Κ Ο Υ Ρ Ε Ι Ο Σ

Α Π Ο Λ Λ Ω Ν Α Σ

Μνημείο

στο μεταίχμιο

δύο εποχών

Το χρονικό της προστασίας και συντήρησης του μνημείου άρχιζε από το 1965. Είναι ένα έργο δύσκολο, αφού η φθορά του μνημείου σχετίζεται με τις δυσμενείς περιβαλλοντικές συνθήκες, ενώ προστίθενται και οι συνθήκες θεμελίωσης του κτιρίου

Σελίδες 2 - 3

5 Χ Ρ Ο Ν Ι Α

Μ Α Α Σ Τ Ρ Ι Χ Τ

Το "δούναι και λαβείν"

της Ελλάδας με την

Ευρωπαϊκή Ενωση

Μονίμως ελλειμματική σε βάρος της χώρας μας η οικονομική σχέση με την Κοινότητα. Από φτωχοί, φτωχότεροι και... συνεχίζουμε

Σελίδες 8 - 9

Α Θ Λ Η Τ Ι Σ Μ Ο Σ

- - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Υπερέχει η Ευρώπη

στην Ολυμπιάδα

του 2004

Τα υπέρ και τα κατά των έντεκα υποψήφιων πόλεων που κρίνονται στις 7 του Μάη στη Λωζάνη

Σελίδα 15

Οι "μεγαλοκαρχαρίες"

έμειναν

απείραχτοι

Σκάνδαλο Δ Εθνικής. Τα συμπεράσματα από την έρευνα της επιτροπής της ΕΠΟ για τις καταγγελίες δωροδοκίας

Σελίδα 14

Σ Κ Α Κ Ι

- - - - - - - - -

Η σκακιέρα

της ζωής

Προς κατάργηση η Ενωση Σκακιστικών Συλλόγων Βόρειας Ελλάδας;

Σελίδα 16