ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 25 Φλεβάρη 1999
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Μια "Ατζέντα" γεμάτη αντιλαϊκά μέτρα
  • Τι θα συζητηθεί στην αυριανή άτυπη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ενωσης στη Βόννη
  • Τι περιλαμβάνει το πρόγραμμα, ποιες θέσεις υποστηρίζει η ελληνική κυβέρνηση

ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ (Του ανταποκριτή μας ΒΗΣ. ΓΚΙΝΙΑ). - Σε φάση τακτικών χειρισμών και σκοτεινών μεθοδεύσεων εισέρχεται η διαπραγμάτευση για την "Ατζέντα 2000", αφού μεταξύ του αυριανού έκτακτου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της Βόννης (Πέτεσμπεργκ) και του τελικού Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Βερολίνου (24/25 Μάρτη) πρέπει να ληφθούν οι οριστικές αποφάσεις για το σύνολο του "πακέτου", τόσο για την αναθεώρηση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ), όσο και για το "πακέτο Σαντέρ" της περιόδου 2000 - 2006. Μεταξύ των δύο Συνόδων Κορυφής, στην πρώην και τη νέα πρωτεύουσα της Γερμανίας και της "Ευρώπης του 21ου αιώνα", οι 15 αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων καλούνται, για άλλη μια φορά, να συμβιβάσουν τα "εθνικά" συμφέροντα με τις επιταγές του μεγάλου πολυεθνικού κεφαλαίου. Η γερμανική καγκελαρία προειδοποίησε αυστηρά τους "εταίρους" ότι "σε περίπτωση που οι διαπραγματεύσεις για την "Ατζέντα 2000" αποτύχουν, το ευρω-νόμισμα θα κάνει βουτιά".

Για άλλη μια φορά, προβάλλει η ολοκληρωτική προπαγάνδα εκφοβισμού και τρομοκράτησης "ΟΝΕ και ξερό ψωμί ή χάος", διλημματική προπαγάνδα που χαρακτηρίζει κάθε αυταρχική εξουσία.

Πρόκειται για την ίδια προπαγανδιστική μήτρα, που κάνει στην Ελλάδα τους κυβερνώντες να διακηρύσσουν ξεδιάντροπα "χρηματιστήριο ή σοσιαλισμός", "ΟΝΕ ή Οτσαλάν", θυσιάζοντας τη δημοκρατία και τον πατριωτισμό στο βωμό της πρόσκαιρης κερδοσκοπίας και του παρασιτικού καπιταλισμού. Και που παροτρύνει το ελληνικό κράτος να μιζάρει τεχνητά το Χρηματιστήριο, για να αποδείξει στην "κοινή γνώμη" ότι η προδοσία Οτσαλάν δε θίγει τους χοντρόπετσους κρατικούς τοκογλύφους. Αλλά αυτό δεν είναι ελληνική ιδιαιτερότητα, αυτό είναι το πανευρωπαϊκό "όραμα της ΟΝΕ". Σε τι διαφέρει, άραγε, η προδοσία χιλιάδων αγροτών με άλλοθι την υποτίμηση του ΕΥΡΩ κατά 8%, έναντι του δολαρίου μέσα σε δύο μόλις μήνες ή τη μη πτώση των δεκαδικών των επιτοκίων για την κερδοσκοπία του μεγάλου κεφαλαίου;

"Ατζέντα 2000"

Η γερμανική προεδρία προέβη σε δύο τακτικές κινήσεις ταυτόχρονα: Από τη μια, απείλησε όλους τους "εταίρους", με το ψευτοδίλημμα "ή κλείνουμε την "Ατζέντα 2000" ή χάνουμε το ΕΥΡΩ" και, από την άλλη, ανακοίνωσε προκαταβολικά πανευρωπαϊκό "ταξίδι πρωτευουσών" του καγκελαρίου Σρέντερ για την περίοδο από 15 μέχρι 19 Μάρτη, εξουδετερώνοντας έτσι ενδεχόμενη παταγώδη αποτυχία της αυριανής έκτακτης Συνόδου Κορυφής στη Βόννη (Πέτεσμπεργκ). Και αυτό, γιατί η Γαλλία ανακοίνωσε ήδη από την έναρξη του Συμβουλίου Υπουργών Γεωργίας στις Βρυξέλλες, αρχές της βδομάδας, ότι "δεν μπορούμε να έχουμε ξεχωριστή συμφωνία για τις δαπάνες της ΚΑΠ, χωρίς προηγουμένως να έχουμε συμφωνήσει για τη χρηματοδότηση της αγροτικής πολιτικής". Πρόκειται για καίριο, πραγματικό πρόβλημα, το οποίο εγείρει τώρα το Παρίσι, αφού διαφαίνεται αδιέξοδο στη "σαλαμοποίηση" της διαπραγμάτευσης - πρώτα η ΚΑΠ ξεχωριστά και μετά το "πακέτο Σαντέρ". Η γαλλική τακτική προς τα έξω σκληραίνει, όσο διατηρείται το αδιέξοδο της διαπραγμάτευσης και αντανακλά ένα πραγματικό πρόβλημα στο εσωτερικό της Γαλλίας, δηλαδή το ποιος θα χρεωθεί την αντι-αγροτική απόφαση. Αν συμφωνήσει πρώτη η κυβέρνηση στο Συμβούλιο Υπουργών θα "χρεωθεί" η κεντροαριστερή κυβέρνηση Ζοσπέν, αν συμφωνήσει ο "πρόεδρος" Ζακ Σιράκ στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα το "χρεωθεί" αυτός και η γκολική παράταξη, στην οποία πρόσκειται μεγάλο μέρος του αγροτικού πληθυσμού της Γαλλίας. Πρόκειται, βέβαια, αποκλειστικά για παιχνίδι "πολιτικού κόστους", αφού και ο "πρόεδρος" και η κυβέρνηση έχουν προαποφασίσει να συρρικνώσουν τη γαλλική αγροτιά, ανταλλάσσοντάς τη με κομπιούτερ και "υπηρεσίες", στα πλαίσια της επερχόμενης διαπραγμάτευσης της ΠΟΕ, που αντικατέστησε την ΓΚΑΤΤ. Αλλά οπωσδήποτε οι γαλλικές επιφυλάξεις της μεγαλύτερης ευρωπαϊκής αγροτικής δύναμης δημιουργούν ένταση εντός του ηγεμονικού γερμανο-γαλλικού άξονα. Και αυτό επιτείνει την αγωνία των υπολοίπων, που αντιλαμβάνονται επαρκώς ότι, όσο προχωράει η αβεβαιότητα, τόσο αυξάνουν οι πιθανότητες να "πληρώσουν αυτοί τη νύφη". (...) Γιατί μέχρι τέλη Μάρτη, η "Ατζέντα 2000" θα "κλείσει" και, μάλιστα, σύμφωνα με τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών "μεγάλων δυνάμεων".

Ελλάδα και "Ατζέντα 2000"

Η κυβέρνηση είχε προαποφασίσει να ξεπουλήσει τα συμφέροντα της χώρας στη διαπραγμάτευση της "Ατζέντας 2000", σε αντάλλαγμα υποσχέσεων "πολιτικής συμφωνίας" στην επανένταξη της χώρας στην ΟΝΕ. Η προδοσία Οτσαλάν ανέτρεψε προς το αρνητικότερο τη συνολική ελληνική εξωτερική πολιτική. Ηδη, η αρχική πρόθεση παρουσίαζε πολλές δυσκολίες, τώρα το εγχείρημα καθίσταται ακόμη πιο ριψοκίνδυνο. Και αυτό γιατί οποιεσδήποτε "υποσχέσεις" προς μια τέτοια κυβέρνηση, εντός του Μάρτη, είναι ευκολότερο να ξεχαστούν μέχρι τέλος του χρόνου. Ταυτόχρονα, όλες οι προϋποθέσεις, τόσο πολιτικές, όσο και οικονομικές (πλήρωση "κριτηρίων" του Μάαστριχτ) βαραίνουν αισθητά μετά την προδοσία Οτσαλάν και θα απαιτηθεί επιπλέον κόστος από μια χώρα και ένα λαό, που έχει εξαντλήσει πλέον εδώ και καιρό τα περιθώρια λιτότητας που του έχουν επιβληθεί.

Τι λένε οι λαοί για την Ευρωπαϊκή Ενωση

Η διαπίστωση ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση χτίζεται μακριά από τους πολίτες των χωρών - μελών της είναι της ίδιας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, την ακούσαμε μάλιστα και πρόσφατα από τον πρόεδρο της Κομισιόν Ζακ Σαντέρ. Εμείς θα προσθέταμε ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση οικοδομείται όχι μόνο μακριά, αλλά και ενάντια στους λαούς. Αυτή η διαπίστωση επιβεβαιώνεται από τους αγώνες που διεξάγονται σε όλες τις χώρες - μέλη κατά της πολιτικής της ΕΕ, από τα αποτελέσματα των δημοψηφισμάτων και από τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων, που κατά καιρούς διεξάγει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ο κοινός παρονομαστής όλων των στοιχείων είναι η μεγάλη δυσαρέσκεια, η οποία σε πολλές περιπτώσεις γίνεται αγανάκτηση, αλλά και απόρριψη. Οπως είναι φυσικό, οι γνώμες για την Ευρωπαϊκή Ενωση δε διατυπώνονται "εν κενώ", αλλά μετά τις πολύχρονες και έντονες συνέπειες των πολιτικών της για τους εργαζόμενους και τα πλατιά λαϊκά στρώματα.

Επειδή η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα που υποστηρίζουν τη συμμετοχή της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ενωση μετά την πρόσφατη κύρωση της Συνθήκης του Αμστερνταμ έσπευσαν να δηλώσουν ότι διερμηνεύουν τα αισθήματα και τη θέληση του ελληνικού λαού, αξίζει να υπενθυμίσουμε τα στοιχεία που αποτυπώνουν τα πραγματικά αισθήματα των πολιτών στις χώρες - μέλη της ΕΕ και στην Ελλάδα ειδικότερα. Στο σημερινό σημείωμα δε θα αναφερθούμε στους αγώνες που αναπτύχθηκαν και αναπτύσσονται σ' όλες τις χώρες-μέλη κατά των βασικών επιλογών της ΕΕ, αν και αυτός είναι ένας από τους ασφαλέστερους δείκτες. Θα περιοριστούμε μόνο στα στοιχεία που παρουσιάζονται με αριθμούς και ποσοστά, αφού και η προπαγάνδα για την ΕΕ στηρίζεται και αξιοποιεί τέτοιου είδους στοιχεία.

Ηδη σε αρκετές χώρες - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης έχουν γίνει δημοψηφίσματα, όπου τα αποτελέσματα μιλούν από μόνα τους. Στη Δανία, στο πρώτο δημοψήφισμα με πλειοψηφία 55% απορρίφθηκε η Συνθήκη του Μάαστριχτ, για να μεταστραφεί η γνώμη του λαού της Δανίας η κυβέρνηση της χώρας ζήτησε την εξαίρεσή της από την πολιτική της ΟΝΕ, έτσι στο δεύτερο δημοψήφισμα το "όχι" έγινε "ναι" με οριακή πλειοψηφία. Στη Σουηδία στο δημοψήφισμα για την ΟΝΕ το "όχι" συγκέντρωσε την πλειοψηφία και έτσι η χώρα αυτή δε συμμετέχει στη "ζώνη του ΕΥΡΩ". Στη Γαλλία στο δημοψήφισμα για τη Συνθήκη του Μάαστριχτ το "όχι" συγκέντρωσε ποσοστό περίπου 49%. Ομως και σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του "ευρωβαρόμετρου" μόλις το 54% του συνόλου των πολιτών στις χώρες - μέλη της ΕΕ εκφράζει θετική γνώμη, ενώ ένα σημαντικό ποσοστό της τάξης του 35%, που συνεχώς ανεβαίνει, εκφράζει αρνητική γνώμη.

Μια δημοσκόπηση που έγινε στην Ελλάδα στο διάστημα από 29 Σεπτεμβρίου ως 8 Οκτωβρίου 1998, υπό την αιγίδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, έδειξε ότι το 51% είναι από λίγο ως πολύ δυσαρεστημένοι από την Ευρωπαϊκή Ενωση, ενώ μόνο το 34% δηλώνει ικανοποιημένο. Αξίζει να σημειωθεί αυτό που σημειώνεται και στην έρευνα, ότι ενώ στο διάστημα 1990 - 1993 το ποσοστό των ικανοποιημένων ήταν 70% - 75% μέσα σε πέντε χρόνια κατρακύλησε στο 34%. Ενδεικτικό της δυναμικής που έχει η δυσαρέσκεια, αλλά και η αμφισβήτηση του μονόδρομου της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης.

Δ. Π.

Τα σκάνδαλα σκιάζουν την Κομισιόν

Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζακ Σαντέρ, καθώς και εφτά μέλη της θα εμφανιστούν μέχρι τις 15 Μάρτη ενώπιον της λεγόμενης "επιτροπής των σοφών", που έχει αναλάβει το έργο της διαλεύκανσης της υπόθεσης των απατών, για τις οποίες κατηγορήθηκε πρόσφατα το εκτελεστικό όργανο της Κοινότητας.Η Γαλλίδα Εντίθ Κρεσόν, άλλοτε πρωθυπουργός της Γαλλίας, που τις τελευταίες μέρες βρίσκεται και πάλι στο μάτι του κυκλώνα, αντιμετωπίζοντας τη δυσπιστία της Ευρωβουλής, αλλά και του Τύπου, καθώς και ο Ισπανός Μανουέλ Μαρίν είναι οι δύο επίτροποι, για τους οποίους έχουν διατυπωθεί οι περισσότερες κατηγορίες περί παρατυπιών στη διαχείριση των κοινοτικών χρημάτων και ευνοιοκρατίας, και ασφαλώς η εμφάνισή τους στην "επιτροπή των σοφών" αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Οι άλλοι πέντε επίτροποι που θα κληθούν να εμφανιστούν στην "επιτροπή των σοφών" είναι ο Ελληνας επίτροπος Χρήστος Παπουτσής (ενέργεια - τουρισμός), η Γερμανίδα επίτροπος Μόνικα Βουλφ Ματίες (περιφερειακή πολιτική), η Ιταλίδα Εμα Μπονίνο (ανθρωπιστική βοήθεια - πολιτική καταναλωτών), η Σουηδή Ανίτα Γκραντίν (αντιμετώπιση των απατών) και ο Φιλανδός Ερκι Λικάνενεν (προϋπολογισμός). Οι επίτροποι αυτοί θα εμφανιστούν στην "επιτροπή των σοφών" λόγω των κατηγοριών, που κατά καιρούς έχουν διατυπωθεί για παρατυπίες σε τομείς της αρμοδιότητάς τους.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ