Το βιβλίο "επέζησε" κρυμμένο από έναν έμπιστο φίλο, κατά τα χρόνια των άγριων διωγμών. Χρόνος έκδοσης το 1947. Τίτλος "Η βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα". Σελίδες 496 - Πίνακες 50. Συγγραφέας του, ο Δ. ΜΠΑΤΣΗΣ, που οδηγήθηκε στο εκτελεστικό απόσπασμα, δηλαδή δολοφονήθηκε κάτω και από τις επιταγές των ξένων επικυρίαρχων.

Από το εισαγωγικό του ακόμη σημείωμα, ο Δ. Μπάτσης υπογραμμίζει με ιδιαίτερη έμφαση ότι η εκβιομηχάνιση και η ανάπτυξη στην Ελλάδα, προϋποθέτουν, "την ελεύθερη ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, την πραγματοποίηση της εσωτερικής συσσώρευσης, την ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΞΕΝΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ... Με τον τρόπο αυτό και τη ριζική αναδιάρθρωση της οικονομίας, θ' αντιμετωπίσουμε ριζικά και αποτελεσματικά, σαν ανεξάρτητη χώρα, τους οργανισμούς του διεθνούς μονοπωλιακού κεφαλαίου που θα είχαν τη διάθεση να εξαντλήσουν, σε βάρος μας, κάθε οικονομική και πολιτική πίεση, για να μας υποτάξουν στην κυριαρχία τους...".

Αν στη βάση αυτών των επισημάνσεων, βάζαμε την "αειφόρο" καταλήστευση των εγχώριων πλουτοπαραγωγικών πόρων, και τώρα την Ευρωπαϊκή Ενωση του τραπεζικού και χρηματιστηριακού κεφαλαίου και τη γεμάτη παγίδες και κινδύνους πορεία προς την ΟΝΕ, τότε θα είχαμε την εικόνα της εξαρτημένης ελληνικής οικονομίας και της σημερινής πραγματικότητας, που απαιτεί αγώνες για την ανατροπή της. Γιατί, όπως έγραφε, προλογίζοντας το βιβλίο του Δ. Μπάτση, ο παλιός πρύτανης του Πολυτεχνείου, Ν. Κιτσίκης, πραγματική ανάπτυξη και εκβιομηχάνιση "σημαίνουν διάσπαση του κλοιού της κακομοιριάς και της μοιρολατρίας και αποτίναξη του ζυγού της ξένης κηδεμονίας".