Καστοριά.Ενας νομός που σβήνει οικονομικά. Μαζί της σβήνουν και οι χιλιάδες γουνεργάτες και μικρογουνοποιοί, που αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων στο νομό. Να τι λένε τα στοιχεία: Το 95% περίπου των γουνεργατών είναι αυτή την περίοδο χωρίς δουλιά!Σύμφωνα με εκτιμήσεις του Εργατικού Κέντρου Καστοριάς,στην ευρύτερη περιοχή το ύψος της ανεργίας έχει εκτιναχτεί στο 55% και το σημαντικότερο, δε φαίνονται σημάδια ανάκαμψης. Οι γουνεργάτες, κυριολεκτικά, δεν έχουν ψωμί να φάνε. Και μόνο η σκέψη ότι αυτή η κρίση μπορεί να διαρκέσει για καιρό, δημιουργεί τάσεις φυγής στους κατοίκους. Ηδη, οι νέοι στην περιοχή είναι ελάχιστοι, ενώ πολλοί είναι οι γουνεργάτες που εγκαταλείπουν τα σπίτια τους, αναζητώντας δουλιά.

Διέξοδος ως αυτή τη στιγμή τουλάχιστον, δε φαίνεται, αφού και αυτή η παραμεθόριος περιοχή υφίσταται τις συνέπειες της κυβερνητικής αδιαφορίας. Δεν είναι αυτή καθ' εαυτή η "ρωσική κρίση" που στερεί τη δουλιά και το εισόδημα στους Καστοριανούς. Μεγάλες ευθύνες φέρουν οι εκάστοτε κυβερνήσεις, που, αντί να στηρίξουν αυτή την περιοχή, η οποία έφερνε μεγάλα ποσά σε"σκληρό" συνάλλαγμα, την άφησαν στο έλεος των μεγαλογουνοποιών, δε φρόντισαν να εφαρμοστεί ποτέ η εργατική νομοθεσία και "περιορίστηκαν" στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων πέντε με δέκα μεγαλογουνοποιών, που και μεγάλα δάνεια έπαιρναν και με εξευτελιστικά μεροκάματα χωρίς ασφάλιση, απασχολούσαν τους εργαζόμενους. Γι' αυτό σήμερα συναντάμε στην Καστοριά ανθρώπους που δουλεύουν μια ζωή, να έχουν όλα και όλα 2.000 ένσημα!

Η κορύφωση της κρίσης της γούνας ήρθε τον περασμένο Αύγουστο, όταν η Ρωσία υποτίμησε σημαντικά το ρούβλι έναντι του δολαρίου. Το αποτέλεσμα της ρώσικης κρίση είναι να κλείσουν οι αγορές της Ρωσίας που τα τελευταία 5 χρόνια ήταν ο καλύτερος πελάτης γούνας. Ετσι, οι μικροβιοτέχνες της Καστοριάς βλέπουν τα παλτά τους (γούνες) αξίας πολλών δισεκατομμυρίων δραχμών, να τα τρώει ο σκόρος στις κρεμάστρες των καταστημάτων και τους γουνεργάτες, που αξίζει να σημειωθεί ότι είναι από τους πιο σκληρά εργαζόμενους και χαμηλότερα αμειβόμενους, να παίρνουν το δρόμο της ανεργίας.

Αυτή τη στιγμή, όλη η οικονομική δομή του νομού έχει καταρρεύσει. Χιλιάδες γουνεργάτες περιφέρονται στους δρόμους, ψάχνοντας για ένα μεροκάματο, εκατοντάδες συρρέουν καθημερινά στα γραφεία του Εργατικού Κέντρου που ζητούν πληροφορίες για το βοήθημα - κοροϊδία 150.000 δραχμών του ΟΑΕΔ, το οποίο μάλιστα, με βάση τις προϋποθέσεις που έχει βάλει το υπουργείο Εργασίας, (30 ένσημα τα δύο τελευταία χρόνια) αδυνατούν να το πάρουν οι περισσότεροι άνεργοι.

Η πρόσφατη κρίση έδειξε το πόσο αναγκαία είναι η καθετοποίηση της παραγωγής γούνας. Η μεγάλη πλειοψηφία των γουνοποιών εισάγει τα δέρματα που στοιχίζουν πανάκριβα. Το κόστος των δερμάτων αυξάνει, όταν οι εισαγόμενες ποσότητες είναι μικρές. Στην ευρύτερη περιοχή της Καστοριάς υπάρχουν λίγα εκτροφεία γουνοφόρων ζώων (εκτρέφουν μινκ και αλεπούδες), αλλά και αυτά αυτή την περίοδο αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα, αφού δεν μπορούν να διαθέσουν την παραγωγή τους.

Η Βελγίδα Nicole Baudvin έχει στο εκτροφείο της 2.500 μινκ. Οπως μας λέει, αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα, αφού τα γουναράδικα της Καστοριάς δε ζητούν δέρματα. Οσα εξάγει, τα εξάγει σε χαμηλές τιμές. "Πέρυσι - μας λέει - ένα δέρμα αρσενικού μινκ στην Κοπεγχάγη πουλιόταν 53 δολάρια. Φέτος η τιμή του έχει πέσει στα 24. Δε βγαίνει με τίποτα. Αυτή η τιμή είναι κάτω από το κόστος". Οπως μας εξηγεί, η εκτροφή των μινκ είναι πολύ δύσκολη δουλιά, διότι το συγκεκριμένο ζώο είναι πάρα πολύ ευαίσθητο. Ενδεικτικό της ευαισθησίας του είναι η τροφή του πρέπει να περιέχει ακριβώς 3% λιπαρά!

Μια επίσκεψη στο Εργατικό Κέντρο Καστοριάς αρκεί για να διαπιστώσεις το μέγεθος της ανεργίας. Εκεί συρρέουν οι άνεργοι, ζητώντας πληροφορίες τόσο για το ψευτοβοήθημα του ΟΑΕΔ, όσο και για κανένα μεροκάματο.

Ο Παύλος Κωστόπουλος είναι 63 χρόνων. Δουλεύει στη γούνα από μικρό παιδί. Σήμερα έχει συγκεντρώσει όλα κι όλα 1.200 ένσημα του ΙΚΑ και 5 χρόνια ασφάλισης στο ΤΕΒΕ! Δεν μπορεί να πάρει ούτε αυτό το βοήθημα των 150.000 δραχμών, επειδή τα δύο τελευταία χρόνια δεν έχει τα απαιτούμενα 30 ένσημα. "Συνέχεια άνεργος είμαι, λέει. Πού και πού βρίσκω κανένα μεροκάματο, αλλά δεν παίρνω ένσημο. Τα τελευταία χρόνια έχω δουλέψει σε 10 μαγαζιά και έχω πάρει περίπου 100 ένσημα. Αντε να βρω ένσημα για να πάρω σύνταξη"!

Δίπλα του ο Ζήσης Ηλιόπουλος 60 χρόνων. "Και εγώ στην ίδια κατάσταση βρίσκομαι -θα μας πει. Εχω συνολικά 3.000 ένσημα. Τα δύο τελευταία χρόνια έχω μαζέψει όλα και όλα 120. Ευτυχώς που πήρα αυτό το βοήθημα και θα αγοράσω πετρέλαιο για τη θέρμανση". Ο Χρ. Καρούτος απευθύνθηκε και αυτός στο ΕΚ για πληροφορίες γύρω από το βοήθημα. "Εχω τετραμελή οικογένεια και είμαι καιρό άνεργος. Περνάμε πολύ δύσκολα. Με πολλές στερήσεις".

Η Ελένη Πυραμίδου ήρθε πριν ένα χρόνο από τη Φλώρινα για μια καλύτερη ζωή. Τον περασμένο όμως Αύγουστο απολύθηκε από ένα βυρσοδεψείο που δούλευε. Από τότε ψάχνει για μεροκάματο. Το ίδιο και ο σύζυγός της που είναι άνεργος. "Πώς να τα βγάλουμε πέρα; Εχουμε και το ενοίκιο. Κάθε μήνα 80.000, πού να τα βρούμε;". "Για να πάρω αυτό το βοήθημα -μας λέει η Ερμιόνη Τοκακλίδου- αγόρασα ένσημα. Τι να κάνω; αγοράζω 100 ένσημα το χρόνο για την ασφάλισή μου. Οταν έχει δουλιά, δουλεύω στο σπίτι με το κομμάτι". "Εγώ έχω πάρει ένα παλτό να φτιάξω στο σπίτι μου", συμπληρώνει ο Κοσμάς Στεργίου.Για το ποσό που θα πάρει από αυτή τη δουλιά, μας λέει: "υπολογίζω γύρω στις 8.500 δραχμές". Για το πότε θα ξαναέχει δουλιά; "Μπορεί μετά από τρεις μήνες να έχω κάτι παρόμοιο". Ενσημα δεν παίρνει και στα 62 του χρόνια έχει μόλις 3.000.

"Είμαι 58 χρόνων και τα τελευταία 5 χρόνια είμαι άνεργος", θα μας πει ο Βασίλης Ρέπτσης και συνεχίζει: "Πριν λίγο καιρό πήρα μια κληρονομιά περίπου 850 χιλιάδες δραχμές για να παντρέψω την κόρη μου, αλλά τα χάλασα, αφού δεν είχα ψωμί να φάω". Ο Γιώργος Ρέβας είναι κωφάλαλος 55 χρόνων. Το βοήθημα που παίρνει από την Πρόνοια είναι 30.000 δραχμές. Ο φίλος του που τον συνοδεύει μας λέει ότι πάντα δούλευε στη γούνα, αλλά από το '90 δεν έχει "σταυρώσει" μεροκάματο. Τώρα τον βοηθούν κάποιοι φίλοι του, αφού είναι μόνοςστον κόσμο.

Στο Εκθετήριο Δημοπρατήριο Καστοριάς (ΕΔΗΚΑ) εκατοντάδες είναι οι βιοτέχνες που έχουν μήνες να δουν πελάτη. Τα γουναρικά τους, μεγάλης αξίας, μένουν απούλητα και όλοι συζητούν και περιμένουν να ανοίξει η αγορά της Ρωσίας. Διαφορετικά τα πράγματα είναι δύσκολα.

Στο ΕΔΗΚΑ συναντήσαμε το γουνοποιό Γιάννη Δέδε."Εχουμε πολύ σοβαρό πρόβλημα με τις πωλήσεις από τον περασμένο Αύγουστο, που υποτιμήθηκε το ρούβλι. Εχουμε οικογενειακή επιχείρηση, την οποία όμως από τις αρχές του έτους την κλείσαμε, αφού δεν είχαμε καμία παραγγελία".

Ο Βασίλης Τσίπος είναι συνταξιούχος και πρώην μέλος των γουνοποιών. Ο ίδιος, παθών από τα πανωτόκια των τραπεζών, τονίζει: "Το 1982 πήρα από την Εθνική Τράπεζα 1.800.000. Το δάνειο το ξεπλήρωσα το '92 και με τα πανωτόκια είχε εκτοξευτεί στα 16 εκατομμύρια. Τι να κάνω; Αυτά τα πανωτόκια έχουν πνίξει τους γουνοποιούς. Τώρα την επιχείρηση την έχει ο γιος μου, αλλά δε δουλεύει καθόλου".

Ο Γιώργος Ματαφτσής μάς επισημαίνει ότι ξεκίνησε από γουνεργάτης και έφτιαξε δική του βιοτεχνία. "Με τις σημερινές συνθήκες τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Εχω χάσει πολλά λεφτά, αφού δίνω εμπόρευμα σε ξένους με πίστωση. Πολλές φορές οι ξένοι αγοραστές δε μου στέλνουν τα λεφτά, αλλά τι να κάνεις... Σάμπως και εδώ που μένουν τα παλτά, χαμένα πάνε. Γι' αυτό αναγκάζομαι και ρισκάρω με ανθρώπους που δε γνωρίζω".

Η οικονομική κρίση της Καστοριάς έχει επηρεάσει εξ ολοκλήρου την περιοχή. Κανείς δε μένει ανεπηρέαστος από αυτή την κατάσταση. Ο Π. Παπαδόπουλος,που έχει καφενείο στο κέντρο της πόλης, μας λέει ότι η δουλιά έχει μειωθεί αισθητά. "Πριν την κρίση, πίσω από το μαγαζί μου υπήρχαν τρία γουναράδικα. Κάθε πρωί οι γουνεργάτες έρχονταν να πιουν καφέ. Τώρα πια τους έχασα".

Ο Δημήτρης έχει μπαράκι στο κέντρο της Καστοριάς. Στην ερώτησή μας πώς πάνε οι δουλιές, ομολογεί: "Χάλια. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση θα το κλείσω. Ο κόσμος δεν έχει καθόλου λεφτά. Ερχονται πίνουν έναν καφέ ή ένα ποτό και φεύγουν. Δεν τους φτάνουν να πιουν και άλλο. Πολλοί είναι αυτοί που δεν έχουν λεφτά και γράφουν τον καφέ τους. Κοίτα πόσα ποτά έχω γράψει απόψε"... και μας δείχνει τα τεφτέρια.

Στο ίδιο μπαράκι συναντήσαμε την παρέα της Χαρούλας,του Γιώργου,της Σοφίας.Η Χαρούλα διδάσκει ιδιαίτερα αγγλικά, αλλά οι δουλιές δεν πάνε καλά. Αργούν να την πληρώσουν. Οι γονείς της μαζί με το σύζυγό της έχουν κατάστημα με γουναρικά. Για τη δουλιά στο μαγαζί, μας απαντάει: "δε "σταυρώνουμε" πελάτη. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση θα φύγω από την Καστοριά". Ο Γιώργος πρόσφατα τέλειωσε τις σπουδές του στην Αγγλία και τώρα δουλεύει στο φροντιστήριο αγγλικών του πατέρα του. "Από τους 100 μαθητές που έχουμε, μόνο οι 20 έχουν πληρώσει τα δίδακτρα του πρώτου τριμήνου". Η Σοφία είναι αισθητικός και η δουλιά της έχει μειωθεί αισθητά. "Φέτος δεν έχω καμία πελάτισσα, που να έχει σχέση με τη γούνα". Οπως μας λέει το πρόβλημα το ξέρει από "πρώτο χέρι", αφού οι γονείς της έχουν εργαστήριο γουναρικών.

Η δουλιά με το κομμάτι στο σπίτι είναι ιδιαίτερα σκληρή, αλλά και πολύ φθηνή. Επισκεφτήκαμε το μικρό εργαστήριο γούνας του Χ. Σταμπολίδη,ο οποίος μαζί με τη γυναίκα του έχουν στήσει δύο ραπτικές μηχανές και αναλαμβάνουν δουλιές από μεγαλογουνοποιούς. Οπως μας λέει ο Χ. Σταμπολίδης, "τον τελευταίο καιρό η δουλιά έχει πέσει πολύ. Προσπαθούμε να βρούμε και να ράψουμε κανένα παλτό, αλλά είναι δύσκολο. Βλέπετε τι ψιλοδουλιά κάνουμε. Τα έξοδα είναι πολλά. Μόνο αυτές οι δύο μηχανές που έχουμε στο εργαστήριο κοστίζουν περισσότερα από δύο εκατομμύρια".

Η Καστοριά μαζί με τη Σιάτιστα και την περιοχή Βοϊου του Νομού Κοζάνης, αποτελούν το μεγαλύτερο κέντρο παραγωγής και εμπορίας γούνας στον κόσμο. Η μαζική στροφή προς την επεξεργασία και εμπορία γούνας άρχισε στα τέλη της δεκαετίας του '50. Οι συνθήκες εργασίας ήταν κυριολεκτικά απάνθρωπες, τα ημερομίσθια πείνας και το ΙΚΑ ήταν "άγνωστο" ως το 1965. Ομως και μετά που έγινε "υποχρεωτικό", οι εργοδότες καταχρηστικά δεν επικολλούσαν ένσημα στους εργαζόμενους. Γι' αυτό έχουμε το φαινόμενο 65χρονοι γουνεργάτες, που δουλεύουν 40 και περισσότερα χρόνια, να μη συμπληρώνουν τα ένσημά τους για τη σύνταξη.

Στη δεκαετία του '70 και ως τα μέσα του '80, η γούνα είχε τεράστια ζήτηση κυρίως στις αγορές της Δυτικής Ευρώπης. Εκείνη την περίοδο, πολλοί γουνεργάτες, άνοιξαν δικά τους μαγαζιά και μετατράπηκαν σε μικροβιοτέχνες γουνοποιούς. Ομως, τόσο με τα οικολογικά κινήματα, όσο και την αύξηση του κόστους ζωής, οι δυτικές αγορές άρχισαν να περιορίζονται για να φτάσουμε στο 1987, που η γούνα περνάει την πρώτη της μεγάλη κρίση. Από αυτή την πρώτη ουσιαστική κρίση "απουσιάζει" η κυβέρνηση, η οποία άφησε τους μικροβιοτέχνες στις δαγκάνες των τραπεζιτών.

Για να ανακάμψουν οι γουνοποιοί και κυρίως οι μικροί, πήραν δάνεια από τις τράπεζες. Ομως, λόγω της παρατεταμένης κρίσης, πολλοί μικρογουνοποιοί δεν κατόρθωσαν να αποπληρώσουν τα δάνειά τους εντός του καθορισμένου χρόνου και με τις ποινές και τα πανωτόκια, τα δάνεια αυτά έχουν γίνει υπέρογκα, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να τα ξεχρεώσουν. Σήμερα οι μικρογουνοποιοί ζητούν να διαγραφούν τα χρέη έως και 15 εκατομμύρια δραχμές, τα οποία έχουν προέλθει από τα πανωτόκια. Δεν πρέπει όμως να διαφεύγει της προσοχής, ότι, μαζί με τους μικρούς, βρήκαν ευκαιρία και οι μεγάλοι γουνοποιοί (αυτή τη στιγμή στην Καστοριά είναι περίπου 10) να πάρουν μεγάλα δάνεια, τα οποία διοχέτευσαν σε άλλες τους δραστηριότητες. Γιατους τελευταίους, οι μικροί γουνοποιοί, οι γουνεργάτες και το συνδικαλιστικό κίνημα, ζητούν να μην γίνει καμία ρύθμιση των χρεών τους.

Στα τέλη της δεκαετίας του '80 το Εμπορικό Επιμελητήριο της Καστοριάς μετρά πάνω από 5.000 μικρούς και μεγάλους γουνοποιούς. Μετά το 1992 η αγορά της γούνας γνωρίζει μεγάλη άνθηση κυρίως στην αγορά της Ρωσίας. Η σημαντική όμως υποτίμηση του ρουβλιού έναντι του δολαρίου τον περασμένο Αύγουστο, είχε ως αποτέλεσμα τη δραματική μείωση των εξαγωγών στη Ρωσία. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα περασμένα χρόνια οι εξαγωγές της Καστοριάς αντιπροσώπευαν το 10% του "σκληρού" συναλλάγματος. Ενδεικτικές είναι οι πωλήσεις γούνας για το 1997 μόνο προς τη Ρωσία και τη Γερμανία. Οι εξαγωγές προς τη Ρωσία έφτασαν τα 49 δισεκατομμύρια δραχμές, ενώ στη Γερμανία ξεπέρασαν τα 12 δισεκατομμύρια δραχμές. Για το έτος 1998 δεν υπάρχουν ακόμη στοιχεία, αλλά είναι σίγουρο ότι οι εξαγωγές έχουν πιάσει... πάτο.

Το ΚΚΕ, από χρόνια είχε προειδοποιήσει για επικείμενη κρίση της γούνας, αλλά και για τις συνέπειες που μπορεί να έχει ο μονοεπαγγελματισμός για μια περιοχή. Συγκεκριμένα, για όλα αυτά που συντελούνται σήμερα στην ευρύτερη περιοχή της Καστοριάς είχε πραγματοποιήσει ημερίδα από το 1985, τα συμπεράσματα της οποίας, δυστυχώς, επαληθεύονται πλήρως σήμερα.

Σήμερα, οι θέσεις του ΚΚΕ για να εξέλθει από την κρίση η περιοχή συνοψίζονται στα εξής: Χαρακτηρισμός του επαγγέλματος ως βαριού και ανθυγιεινού. Μείωση του ορίου συνταξιοδότησης στα 55 για τις γυναίκες και στα 60 για τους άνδρες. Ο ΟΕΚ να κατασκευάσει εργατικές κατοικίες και να τις αποδώσει στους γουνεργάτες. Να δώσει χαμηλότοκα δάνεια για την απόκτηση πρώτης κατοικίας. Εκτακτη εφάπαξ ενίσχυση των μικρών γουνοποιών. Χαμηλότοκα δάνεια και ρύθμιση χρεών των μικρογουνοποιών - απάλειψη τόκων και επιβαρύνσεων. Ελεγχος του τρόπου αξιοποίησης των χρηματοδοτήσεων και απασχόληση του εργατικού δυναμικού. Δημιουργία δικτύου υποδομών σε Σιάτιστα και Καστοριά (οδικό δίκτυο, ξενοδοχεία - δυνατότητες πτήσεων εξωτερικού στα αεροδρόμια Κοζάνης και Καστοριάς). Προώθηση συνεταιρισμών από τους μικροβιοτέχνες με παράλληλα μέτρα στήριξής τους. Διερεύνηση νέων αγορών και δημιουργία τράπεζας πληροφοριών για την εξέλιξη της αγοράς σε παγκόσμιο επίπεδο.

"Τα κόμματα, τονίζεται, που στηρίζουν την πορεία ενσωμάτωσης της χώρας στην ΕΕ, αποσιωπούν τον καθοριστικό της ρόλο στις αρνητικές για τον κλάδο εξελίξεις. Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ έχουν την κύρια ευθύνη για την υπάρχουσα κατάσταση. Δεν πήραν μέτρα για την καθετοποίηση του κλάδου, την εισαγωγή φθηνής πρώτης ύλης, χωρίς την παρέμβαση των μεσαζόντων. Την παραγωγή πρώτης ύλης. Την προώθηση του προϊόντος. Τη δημιουργία υποδομής για να υποδεχτεί τους πελάτες των νέων αγορών της πρώην Σοβιετικής Ενωσης και της Ανατολικής Ευρώπης".

Παράλληλα, απαιτείται μια πολιτική ολόπλευρης ανάπτυξης του νομού Καστοριάς, της επαρχίας Βοϊου με επίκεντρο τη Σιάτιστα, στήριξη και άλλων κλάδων παραγωγής όπως η γεωργία, κτηνοτροφία, αξιοποίηση δασών, τουρισμού.

Μόνο με τέτοιου είδους μέτρα θα βγει ο κλάδος της γούνας από την κρίση του και θα αναζωογονηθεί η ακριτική περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας. Για να πραγματοποιηθούν όμως αυτά, τονίζει η Επιτροπή Περιοχής Δυτικής Μακεδονίας του ΚΚΕ, χρειάζεται μια άλλη πολιτική η οποία θα προέλθει μέσα από τους αγώνες και τη συσπείρωση των μικρογουνοποιών και των άλλων εργαζομένων στην κατεύθυνση ανάπτυξης του τόπου.

Στις 20 Γενάρη, η Καστοριά δονήθηκε από το μεγαλύτερο συλλαλητήριο στην ιστορία των γουνεργατών. Οι γουνεργάτες αντιλαμβανόμενοι ότι δεν πάει άλλο με την αδιαφορία της κυβέρνησης, αποφάσισαν να δραστηριοποιηθούν και όπως μας λέει ο πρόεδρος του σωματείου γουνεργατών Σταύρος Σλιμιστινός,οι κινητοποιήσεις θα κλιμακωθούν. "Εμείς θα συνεχίζουμε τις κινητοποιήσεις μας διεκδικώντας την εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας. Απαιτούμε να ασφαλιστούν όλοι οι γουνεργάτες και να μεριμνήσει η κυβέρνηση, ώστε οι προχωρημένης ηλικίας γουνεργάτες να συνταξιοδοτηθούν. Επίσης απαιτούμε να αναπτυχθεί πολύπλευρα ο νομός, ώστε σε παρόμοια περίπτωση να μην έχουμε τα ίδια προβλήματα. Βασικό επίσης αίτημα είναι, αυτό το βοήθημα να δίνεται χωρίς καμία προϋπόθεση".

Ταυτόσημες είναι και οι απόψεις της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Καστοριάς.Οπως μας λέει ο γραμματέας του, Χρήστος Αζέμης,"κινούμαστε και πιέζουμε στην κατεύθυνση της πλήρους ασφάλισης των γουνεργατών, απαιτούμε κυβερνητική πρωτοβουλία, ώστε να συνταξιοδοτηθούν οι γουνεργάτες που έχουν συμπληρώσει το όριο ηλικίας, να αναπτυχθεί ο νομός πολύπλευρα και να απασχοληθεί όλο αυτό το εργατικό δυναμικό".

Οξύ χαρακτηρίζει το πρόβλημα και ο νομάρχης Καστοριάς, Γ. Καπαχτσής.Αναφέροντας ότι έχει ζητήσει επείγουσα συνάντηση με τον πρωθυπουργό, ο νομάρχης σημειώνει ότι πρέπει άμεσα: Να διαγραφούν τα δάνεια ως 15 εκατομμύρια δραχμές. Να παραταθεί η εξόφληση των χρεών για 10 έτη και να δοθεί αναστολή της πληρωμής νέων δανείων για δύο χρόνια μετά τη ρύθμιση.

Σταμάτης ΖΗΣΙΜΟΥ

Γέρασε στη γούνα ο Κ. Καραγιάννης για να συμπληρώσει όλα κι όλα 2.000 ένσημα

Ενα θηλυκό γουνοφόρο μινκ κρατάει στα χέρια της η Nicole Baudvin. Η κρίση της γούνας τα καθιστά... αχρείαστα

Σ' αυτό το υπόγειο, προσπαθούν να βγάλουν το μεροκάματο ο Χ. Σταμπολίδης και η σύζυγός του

Απούλητες στις κρεμάστρες παραμένουν οι γούνες του Γ. Δέδε (πάνω)."Να τα τεφτέρια που γράφω τους καφέδες" μας λέει ο Δημήτρης (αριστερά)