Οι θέσεις του ΚΚΕ για την κατάσταση στην ελληνική γεωργία και οι προοπτικές στα πλαίσια της "Ατζέντας 2000" και του ΠΟΕ παρουσιάστηκαν σε ημερίδα που διοργάνωσαν χτες στη Λάρισα, η Επιτροπή Περιοχής Θεσσαλίας και το Αγροτικό Τμήμα της ΚΕ του ΚΚΕ.

Την ημερίδα άνοιξε ο Αποστόλης Πίτσαβος,μέλος της Επιτροπής Περιοχής Θεσσαλίας του ΚΚΕ. Την κεντρική εισήγηση έκανε ο Σπύρος Στριφτάρης μέλος του ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος, ενώ παρεμβάσεις έκαναν οι Γιάννης Θεωνάς και Βαγγέλης Μπούταςευρωβουλευτής και βουλευτής Καρδίτσας, αντίστοιχα, του Κόμματος. Επίσης το λόγο πήραν και τοποθετήθηκαν ο Θ. Κοκκινούλης δήμαρχος Πλατυκάμπου, ο Γ. Πατάκης πρόεδρος της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Λάρισας, ο Τ. Γιαννούλας πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Λάρισας και πολλοί άλλοι εκπρόσωποι μαζικών φορέων και οργανώσεων της Θεσσαλίας. Παραβρέθηκαν ο δήμαρχος Καρδίτσας Χρ. Τέγος,ο αντινομάρχης Λάρισας Γ. Κουμπούρης,ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λάρισας Τ. Τσόγκας,ο πρόεδρος Σωματείου Οικοδόμων Λάρισας Θ. Βαϊος,ο πρόεδρος της ΕΑΣ Φαρσάλων Θ. Τσαλόπουλος,ο πρόεδρος της ΟΑΣ Τρικάλαν "Η Ανοιξη" και δημοτικός σύμβουλος Φαρκαδώνας Σπύρος Τσιοτινός,ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Μελισσοκόμων και πολλοί ακόμα εκπρόσωποι αγροτικών οργανώσεων και άλλων φορέων από όλη τη θεσσαλία.

Ο Σπύρος Στριφτάρης στην εισήγησή του, αναφερόμενος στην κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στον αγροτικό τομέα, τόνισε ότι "δεκαοχτώ χρόνια εφαρμογής της ΚΑΠ στη χώρα μας τα αδιέξοδα της γεωργίας, αλλά και των μικρομεσαίων αγροτών είναι αδιαμφισβήτητα". Και την επισήμανση αυτή ανέπτυξε στη συνέχεια, παραθέτοντας συγκεκριμένα στοιχεία:

• Ο μέσος ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης της αγροτικής παραγωγής στα χρόνια αυτά είναι μόλις 0,4% και επιβεβαιώνει μια παρατεταμένη στασιμότητα. Η στασιμότητα αυτή σε σχέση με τις αυξανόμενες ανάγκες, αύξησε την εξάρτηση της χώρας μας σε διατροφικά προϊόντα κύρια από τις χώρες της ΕΕ, με αποτέλεσμα το συνολικό έλλειμμα του αγροτικού εμπορικού ισοζυγίου το 1997 να φτάσει στα 280,8 δισ. δραχμές, ενώ πριν από την ένταξη ήταν πλεονασματικό.
• Η εξέλιξη του καθαρού αγροτικού εισοδήματος είναι χειρότερη από την εξέλιξη της αγροτικής παραγωγής, γιατί το κόστος παραγωγής, δηλαδή ο όγκος και οι τιμές των αγροτικών εφοδίων μηχανημάτων κ.α. αυξήθηκαν με γρηγορότερους ρυθμούς σε σχέση με τον όγκο, τις τιμές και τις επιδοτήσεις την αγροτικής παραγωγής. Αυτό καταμαρτυρεί και το γεγονός ότι το καθαρό αγροτικό εισόδημα μειώθηκε κατά 2,5% το 1996, 4,4% το 1997 και 3,9% το 1998.
• Η αρνητική πορεία του καθαρού αγροτικού εισοδήματος είχε σαν αποτέλεσμα να ξεκληριστούν 193.000 μικρομεσαία αγροτικά νοικοκυριά, δηλαδή το 19,3% των νοικοκυριών στην περίοδο 1981 - 1997.
• Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές των αγροτών και οι οφειλές χρεών που έχουν ρυθμιστεί ξεπερνούν το 1 τρισ. δραχμές, ενώ το 30% των αγροτών μόνιμα ή προσωρινά αδυνατεί να πληρώσει εμπρόθεσμα τις οφειλές του, με αποτέλεσμα τα χρέη των αγροτών να έχουν αναδειχτεί σ' ένα από τα κυρίαρχα αγροτικά προβλήματα. Και η πρόσφατη "ρύθμιση" που αναγκάστηκε να κάνει η κυβέρνηση, κάτω από την πίεση των αγροτικών κινητοποιήσεων, ούτε καν θα ανακουφίσει τη συντριπτική πλειοψηφία των χρεωμένων αγροτών.
• Το ίδιο ισχύει για τις συνεταιριστικές οργανώσεις που οδηγούνται στη διάλυση και τη χρεοκοπία.

Συνεχίζοντας ο Σπ. Στριφτάρης πρόσθεσε: "Με τη νέα ΚΑΠ που εφαρμόστηκε μετά το 1992 στα πλαίσια της ΟΝΕ, σχετίζεται άμεσα και η συμφωνία της ΓΚΑΤΤ που εφαρμόζεται μετά το 1995, η οποία μείωσε δραστικά τις επιδοτήσεις και τον όγκο των επιδοτούμενων εξαγωγών σε όλα τα αγροτικά προϊόντα, με αποτέλεσμα να χαθούν σημαντικές διεθνείς αγορές για τα αγροτικά προϊόντα της χώρας μας". Η αρνητική εξέλιξη της γεωργίας, όμως θα επιταχυνθεί με την"Ατζέντα 2000" και τη νέα συμφωνία του ΠΟΕ. "Και αυτό θα συμβεί - όπως υπογράμμισε ο Σπ. Στριφτάρης - γιατί θα μειωθεί σημαντικά η στήριξη της γεωργίας και θα φιλελευθεροποιηθεί πιο πολύ το διεθνές εμπόριο των αγροτικών προϊόντων. Ομως η ελληνική κυβέρνηση, για άλλη μια φορά, χειροκρότησε αυτές τις περικοπές και τις χαρακτήρισε σαν μεγάλη επιτυχία, με τη δικαιολογία ότι μπορούσε να ήταν και χειρότερες. "

Ακολούθως ο Σπ. Στριφτάρης προχώρησε στην καταγγελία των κομμάτων που σέρνονται στο άρμα της ΕΕ τονίζοντας ανάμεσα σε άλλα: "Οι κυβερνήσεις και τα κυβερνητικά κόμματα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ συμφωνούν απόλυτα με τα κριτήρια και τις επιλογές της ΕΕ, επειδή εξυπηρετούν τα ίδια ταξικά συμφέροντα και έχουν τις ίδιες κοινωνικές αναφορές στην ΕΕ. Δηλαδή τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου και των πολυεθνικών. Στην κατεύθυνση αυτή χρησιμοποιούν όλα τα μέσα για να καταστείλουν τις αγροτικές κινητοποιήσεις όταν είναι στην κυβέρνηση (ΜΑΤ, "αγροτοδικεία" κ.ά.) και κάνουν ό,τι μπορούν για να υπονομεύσουν τις αγροτικές κινητοποιήσεις όταν είναι στην αντιπολίτευση (π.χ. ΝΔ για τις μορφές πάλης)". Και συνέχισε: "Ο ΣΥΝ θεωρεί τον εαυτό του από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές της ΚΑΠ και της ΕΕ. Κάνει ό,τι μπορεί για να εξωραϊσει την ΚΑΠ, προβάλλει αποπροσανατολιστικά τα κοινοτικά κονδύλια και κατηγορεί τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ για τις διαχειριστικές τους ανικανότητες. Το ΔΗΚΚΙ, ενώ καταγγέλλει τις αρνητικές συνέπειες της "Ατζέντας 2000" και της συμφωνίας της ΓΚΑΤΤ, αποδέχεται τη γενικότερη επιλογή της ΕΕ, με αποτέλεσμα να υποβαθμίζονται ή και να ακυρώνονται οι οποιεσδήποτε καταγγελίες".

Καταλήγοντας ο Σπ. Στριφτάρης ανέπτυξε τις θέσεις του ΚΚΕ υπογραμμίζοντας τα εξής: "Το ΚΚΕ έχει ξεκάθαρη άποψη και θέση για το χαρακτήρα και τους στόχους της ΕΕ. Ο χαρακτήρας αυτός διαπερνάει όλες τις φάσεις εξέλιξης της ΕΕ και όλες τις επιμέρους πολιτικές των ΚΑΠ, ΟΝΕ, "Ατζέντας 2000", Λευκής Βίβλου κλπ. Το ΚΚΕ πιστεύει ότι για να αντιστραφεί αυτή η αρνητική πορεία, για να προστατευτεί η αγροτική παραγωγή, για να εξασφαλιστεί το εισόδημα και η επιβίωση των μικρομεσαίων αγροτών, χρειάζεται ρήξη και σύγκρουση με την ΕΕ και απαραίτητη προϋπόθεση για τη σύγκρουση αυτή είναι η δημιουργία του δημοκρατικού αντιμονοπωλιακού - αντιιμπεριαλιστικού μετώπου".