Η διαδικασία αυτή των εκλογών στα σωματεία υπό ορισμένες προϋποθέσεις και μια πιο ολοκληρωμένη παρέμβαση και ενημέρωση, μπορεί να δημιουργήσει ένα καλύτερο κλίμα και πιο αισιόδοξη πορεία για το συνδικαλιστικό κίνημα.

Η κατάσταση που επικρατεί στα περισσότερα σωματεία, από άποψη μαζικότητας και δραστηριότητας στη βάση των προβλημάτων, η οποία βέβαια δεν είναι σημερινή, απλώς έχει επιδεινωθεί από τη στάση και τον προσανατολισμό της ΓΣΕΒΕΕ και πολλών ομοσπονδιών, είναι από μέτρια έως ανησυχητική, με αποτέλεσμα, μολονότι τα προβλήματα οξύνονται και γίνονται όλο και πιο σύνθετα για τους επαγγελματίες - βιοτέχνες - εμπόρους, το σ.κ. βρίσκεται σε υποχώρηση, πολύ μικρός αριθμός συναδέλφων δραστηριοποιείται στα σωματεία με δυσκολία γράφονται νέα μέλη και συμμετέχουν στις αρχαιρεσίες.

Αυτή η στάση αδιαφορίας πολλές φορές οδηγεί τις ΓΣ να εξαντλούνται με τα τυπικά ζητήματα που είναι απαραίτητα, βεβαίως, από το νόμο. Σε ορισμένες περιπτώσεις ούτε αυτό δε γίνεται, δε βοηθά να δημιουργείται το κατάλληλο κλίμα, για να αναπτυχθούν τοποθετήσεις και θέσεις, με βάση τις οποίες θα κριθεί το έργο της απερχόμενης διοίκησης, η στάση και οι θέσεις των συνδικαλιστικών παρατάξεων για τα προβλήματα του κλάδου και τις αιτίες τους.

* * *

Αντιθέτως, πρέπει να εκτιμήσουν τη σοβαρή επιδείνωση των προβλημάτων απ' τη φιλελεύθερη πολιτική, τις επιπτώσεις της ελεύθερης αγοράς και να δώσουν απάντηση στο ερώτημα.

Τι σ. κ. χρειάζεται ο μικροβιοτέχνης - ο μικρέμπορας - ο αυτοαπασχολούμενος, για να αντιμετωπίσει τη γενικευμένη επίθεση του μεγάλου κεφαλαίου και να στηριχτεί να κρατήσει τη θέση εργασίας του.

Βρισκόμαστε μπροστά σε σταυροδρόμι, οι επαγγελματίες - βιοτέχνες - έμποροι, χωρίς ταλαντεύσεις και ψευδαισθήσεις, έχουν ευθύνη να αποφασίσουν ποιο δρόμο θα ακολουθήσει το σ. κ.

Ο ένας δρόμος οδηγεί στη συναίνεση και στη μοιρολατρία, δηλαδή να χάσει το σ. κ. τον αγωνιστικό, διεκδικητικό του χαρακτήρα.

Να μετατραπεί σε όργανο "επιστημονικής τεκμηρίωσης", να κάνει προτάσεις για πιο "αποτελεσματική" συμμετοχή στον "κοινωνικό διάλογο", να γίνει φορέας διοργάνωσης "κοσμικών" συνεδρίων, σεμιναρίων κλπ.

Οργανο "παροχής υπηρεσιών" προς τις ΜΜΕ στον τομέα κατάρτισης, να αξιοποιεί προγράμματα στα οποία με διάφορους όρους και προϋποθέσεις εκ των προτέρων αποκλείονται οι μικρές επιχειρήσεις, τις οποίες λόγω μεγέθους και οργάνωσης η κυβέρνηση δεν τις θεωρεί ανταγωνιστικές.

* * *

• Στα πλαίσια της ελεύθερης αγοράς δεν μπορούμε να ζητάμε προστασία της εγχώριας παραγωγής.
• Στη φιλελεύθερη οικονομία δεν είναι "σύγχρονο" να ζητάμε μέτρα προστασίας της επαγγελματικής στέγης.
• Ο άνισος ανταγωνισμός από τα πολυκαταστήματα και τις πολυεθνικές αντιμετωπίζεται με ευχολόγια για θέσπιση χιλιομετρικών αποστάσεων, εμβαδόν και παρόμοια ημίμετρα, αλλά ούτε και αυτά τα δέχεται η "ελεύθερη" αγορά.
• Το ασφαλιστικό για την ενοποίηση το συζήτησε η πλειοψηφία στο λεγόμενο κοινωνικό διάλογο, με τη λογική του "αξιόπιστου συνομιλητή" και διαφώνησαν συμφωνώντας.
• Προβάλλουν τις συνεταιριστικές τράπεζες και τις ΕΑΕ ως σωσίβιο για τη βιοτεχνία και το εμπόριο, γιατί συμφωνούν με τη φιλελευθεροποίηση του τραπεζικού συστήμματος και δε θέλουν να αντιπαρατεθούν με τις οδηγίες της ΕΕ, που καταργεί κάθε κεντρική παρέμβαση για βοήθεια και στήριξη του μικροβιοτέχνη - μικρέμπορα, με την εφαρμογή κλαδικών πολιτικών κλπ.
• Συνομιλούν για τη μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος, (που είναι αναγκαία να γίνει σε κατεύθυνση ανακατανομής των φορολογικών βαρών), όμως δεν τολμούν να διατυπώσουν θέση και να διεκδικήσουν αφορολόγητο όριο αυξημένο στα όρια της φτώχειας, για μια τετραμελή οικογένεια, ονομαστικοποίηση μετοχών κλπ. γιατί είναι έξω από την πολιτική τους φιλοσοφία.
• Ανάγουν τα προγράμματα εκπαίδευσης (αμφιβόλου ποιότητας) σε κύριο μοχλό ανάπτυξης, όμως η πραγματικότητα είναι ότι μέσα από αυτά τα προγράμματα ικανοποιείται η παραχορτασμένη αντίληψη των ιδιωτικών γραφείων κλπ.
• Το κυριότερο με την επιλογή του "αξιόπιστου συνομιλητή" και με τη συναίνεση στη φιλελεύθερη πολιτική προσπαθούν να παροπλίσουν σε αυτή τη λογική το σ.κ. σκοτώνοντας έτσι ό,τι πιο ζωντανό υπάρχει, για να μη βρεθεί εμπόδιο στο δρόμο της υποταγής που έχουν επιλέξει.

* * *

Σήμερα η κοινωνική θέση των Επαγγελματιών - Βιοτεχνών - Εμπόρων χειροτερεύει ακόμα παραπέρα. Μεγαλύτερη είναι η ένταση των προβλημάτων και οι μικρές επιχειρήσεις ολοένα και περισσότερο χάνουν έδαφος στην παραγωγή, στο εμπόριο, στις υπηρεσίες. Ο τζίρος μειώνεται, ζουν στη σκιά του μεγάλου κεφαλαίου και η εξάρτησή τους αυξάνεται, στη θέση παραγωγικής ανάπτυξης εδραιώνεται η αβεβαιότητα.

Στους ΔΗΚΕΒίτες, λοιπόν, αλλά και σε άλλους καλοπροαίρετους αγωνιστές συναδέλφους, πέφτει το βάρος της ενημέρωσης.

Το μήνυμα τον ευρωεκλογών διαμορφώνει ένα πιο ευνοϊκό κλίμα. Το στοιχείο της αβεβαιότητας και της αγανάκτησης άρχισε να εκφράζεται πολιτικά και να δημιουργεί θετικές διεργασίες, συνεπώς πιο αισιόδοξα μπορούμε να δώσουμε συνέχεια.

Πιο θαρρετά και αποφασιστικά να πούμε στους συναδέλφους ότι το σ. κ. χρειάζεται να αναπτύξει μια νέα δυναμική, με συσπείρωση και συστράτευση των Επαγγελματιών - Βιοτεχνών - Εμπόρων με τους εργαζόμενους, τους αγρότες, τους συνταξιούχους και τη νεολαία, για πιο αποτελεσματικούς αγώνες, με αιτήματα, τα οποία δε θα εξαντλούνται μόνο σε επιμέρους προβλήματα, αλλά θα ανοίγουν μέτωπο στην οικονομία της αγοράς, που είναι το κανάλι συσσώρευσης χρήματος και πλουτισμού στο μεγάλο κεφάλαιο, το οποίο γίνεται πιο ισχυρό και πιο αυταρχικό.

Ενα συνδικαλιστικό κίνημα, με αντιμονοπωλιακή δράση, το οποίο θα αντιπαλεύει την παράδοση των πλουτοπαραγωγικών εφεδρειών της χώρας στο μεγάλο κεφάλαιο (ΟΤΕ, χρηματοπιστωτικό σύστημα, αεροδρόμια, ΟΑ. κλπ.) και θα διεκδικεί μια άλλη σχεδιαζόμενη ανάπτυξη, με την εφαρμογή κλαδικών πολιτικών και προγραμμάτων ουσιαστικής στήριξης της συνεταιριστικοποίησης των μικρών επιχειρήσεων, στην προμήθεια, την παραγωγή και στη διάθεση προϊόντων.

Αξονες των κλαδικών πολιτικών πρέπει να είναι:

• Δημιουργία πανεπιστημονικού τμήματος και ανάπτυξη έρευνας στην παραγωγή πρώτων υλών προϊόντων και σχεδιασμού και δημιουργίας εργαστηρίων ποιοτικού ελέγχου στα πλαίσια του ΕΟΜΜΕΧ.
• Δημιουργία βιοτεχνικών πάρκων, που θα εξυπηρετούν και θα στηρίζουν αυτές τις μορφές ανάπτυξης, με διαχείριση από το συνεταιριστικό κίνημα και τη συμμετοχή κρατικού φορέα Τοπικής Αυτοδιοίκησης και σ.κ.
• Ελεγχο στη διαμόρφωση των τιμών στις πρώτες ύλες στην παραγωγή και εισαγωγή τους.
• Ανάπτυξη παραγωγής εγχώριων πρώτων υλών και στήριξη των κρατικών παραγωγικών μονάδων.
• Προστασία της εγχώριας παραγωγής από τις αθρόες εισαγωγές ξένων προϊόντων, οι οποίες οδηγούν σε κλείσιμο τις επιχειρήσεις μας και διογκώνουν την ανεργία.
• Χαμηλότοκα δάνεια, με επιδοτούμενο επιτόκιο, διαθέσιμα, με κατεύθυνση στήριξης των κλαδικών πολιτικών και της συνεταιριστικοποίησης.
• Να αλλάξει ο νόμος για την επαγγελματική στέγη, με κατεύθυνση την κατάργηση της απελευθέρωσης.

Στις αρχαιρεσίες των σωματείων να εξαντλήσουμε όλες τις δυνατότητες, ώστε οι συνδυασμοί της ΔΗΚΕΒΕ να αυξήσουν τη δύναμή τους και η ΔΗΚΕΒΕ να ριζώσει πιο βαθιά στη συνείδηση των συναδέλφων.

Αυτή η εξέλιξη θα είναι και μια βασική προϋπόθεση, το σ.κ. να βγει στο προσκήνιο με αντιμονοπωλιακό προσανατολισμό, τα σωματεία να αναπτύξουν τη δράση τους και να γίνουν το μετερίζι των Επαγγελματιών - Βιοτεχνών - Εμπόρων και το στήριγμά τους.

Δημήτρης ΦΕΤΣΗΣ

πρόεδρος της ΔΗΚΕΒΕ