Από τη χτεσινοβραδινή συζήτηση στο 7ο ΤΕΕ Πειραιά

Μετά το 7ο Nυχτερινό ΤΕΕ, η Αλέκα Παπαρήγα μίλησε σε μαζική συγκέντρωση γυναικών και νεολαίας στο Ε' Διαμέρισμα Πειραιά.

Μιλώντας με τους μαθητές του 7ου ΤΕΕ, η Αλέκα Παπαρήγα τόνισε: «Ξέρω ότι βρίσκομαι σε ένα χώρο όπου αντιπροσωπεύεται το πιο ταλαιπωρημένο και το πιο αξιόλογο κομμάτι της ελληνικής νεολαίας. Ξέρω ότι βρισκόμαστε σε ένα σχολείο, όπου αναγκάζεστε από νεαρή ηλικία, από ηλικία που δεν πρέπει να δουλεύετε, να πηγαίνετε σε νυχτερινό σχολειό, ενώ κανονικά οι άνθρωποι της ηλικίας σας θα έπρεπε να είναι μόνο στα θρανία και ταυτόχρονα να έχετε ελεύθερο χρόνο για ό,τι θέλει ο καθένας. Παλεύουμε, τα παιδιά μέχρι τα 18 χρόνια τουλάχιστον, να μορφώνονται και να χαίρονται αυτήν την ελευθερία της νιότης και της ηλικίας τους. Αυτό, όμως, δε συμβαίνει γιατί χρόνια τώρα η κυρίαρχη πολιτική σάς αναγκάζει να μην κάνετε αυτό. Και βέβαια είναι προς τιμήν σας».

Ξεκαθάρισε στη συνέχεια ότι: «Δεν πρόκειται να παζαρέψουμε τίποτα που να έχει σχέση με τα συμφέροντα της νεολαίας. Και ούτε μας ζαλίζουν οι μεγαλοστομίες. Οτι "γίνονται μεταρρυθμίσεις στην Παιδεία", στην οικονομία, ότι "τα πάντα βαίνουν καλώς". Για μας, για την οικονομία και την κοινωνία μετράει πώς ζει ο εργαζόμενος λαός, πώς ζουν τα εργατικά λαϊκά στρώματα».

Επισήμανε ότι στο ΚΚΕ, «παλεύουμε σε δύο μέτωπα ταυτόχρονα: Μας ενδιαφέρει τι κατάσταση υπάρχει στην επαγγελματική εκπαίδευση ιδιαίτερα στα ΤΕΕ - αύριο θα τα κάνουν ΕΠΑΛ και ΕΠΑΣ - αλλά δεν πρόκειται να πάψουμε να παλεύουμε οι νέοι μέχρι τα 18 να έχουν όλοι ενιαία, γενική μόρφωση. Η επαγγελματική μόρφωση και ειδίκευση να είναι επιλογή μετά τα 18. Μέχρι τα 18 τα παιδιά να έχουν το ίδιο περιεχόμενο της μόρφωσης. Κάθε χρόνος που περνάει αυξάνονται οι απαιτήσεις για γνώσεις. Αυτά τα σχολειά ΤΕΕ, ΕΠΑΛ, ΕΠΑΣ τα κάνουν, λένε, γιατί τα ζητάει η νεολαία και πάνω από όλα ότι, όπως λένε, υπάρχουν παιδιά που "δεν παίρνουν τα γράμματα" ή "δεν τους αρέσουν τα γράμματα". Ομως, τα κάνουν γιατί ακριβώς θέλουν, αν είναι δυνατόν, πάνω από το 50% των μαθητών, να βγαίνουν από τα σχολεία, να μην ολοκληρώνουν 12χρονη Παιδεία. Να αποθαρρύνουν τη νεολαία να συνεχίσει τη μόρφωσή της. Θέλουν νέους ανθρώπους είτε από νωρίς στη δουλιά με υποβαθμισμένη μόρφωση είτε κι αυτούς που πάνε στο πανεπιστήμιο να είναι υποβαθμισμένο, να το απαξιώσουν».

«Δεν εγκαταλείπουμε τα ΕΠΑΣ - ΕΠΑΛ, επειδή είμαστε αντίθετοι στην ίδρυσή τους. Θα είναι στο κέντρο της προσοχής μας και οι συνθήκες των εκπαιδευτικών, αλλά πρέπει να καταλάβουμε ότι πρέπει να παλέψουμε για την 12χρονη υποχρεωτική Παιδεία και τα παιδιά των φτωχών οικογενειών πρέπει να βοηθιούνται να σπουδάσουν. Δεν υπάρχουν παιδιά που δεν παίρνουν τα γράμματα. Ως Κόμμα ξέρουμε το εξής πράγμα: μια οικονομία και κοινωνία για να λειτουργήσουν θέλουν και τα διδακτορικά, θέλουν και τον μεγάλο επιστήμονα αλλά θέλουν και τον υδραυλικό και τον εργάτη δήμου και αυτόν που μαζεύει τα σκουπίδια. Αυτοί που σας κολακεύουν ότι κάνουν ΕΠΑΣ, ΕΠΑΛ για να σας λύσουν προβλήματα, την ίδια ώρα μιλούν απαξιωτικά για την εργατική τάξη. Εμείς θέλουμε μια εργατική τάξη η οποία να είναι μορφωμένη, τον υδραυλικό, τον οικοδόμο, αυτόν που μαζεύει τα σκουπίδια - που είναι πολύτιμη η προσφορά του - να μπορεί να έχει υψηλό επίπεδο μόρφωσης, να γνωρίζει ξένες γλώσσες...

Στη συνέχεια, η Αλ. Παπαρήγα εξήγησε ότι «παλεύουμε κάθε παιδί να αποφασίζει αν θα τελειώσει μόνο το Λύκειο ή αν θα πάει στο πανεπιστήμιο ή αν θα πάει στην επαγγελματική εκπαίδευση, να είναι θέμα προσωπικής του επιλογής και όχι κοινωνικών εμποδίων και οικονομικών. Να μην καθορίζεται από την τσέπη της οικογένειάς του».

«Η πείρα έχει δείξει, σημείωσε η Αλ. Παπαρήγα, ότι αυτός που μπορεί να προσφέρει τα περισσότερα στην κοινωνία είναι αυτός που λέμε ο διανοούμενος εργάτης. Που μπορεί να είναι και εργάτης και διανοούμενος μαζί. Μιλάμε για ενιαίο γενικό λύκειο που να είναι πολυτεχνικό να διδάσκεστε το σύνολο των γνώσεων θεωρητικών - τεχνικών όχι σε αντιπαράθεση. Υποστηρίζουμε τη δημιουργία επαγγελματικών σχολών μετά το λύκειο. Να υπάρχει ελεύθερη προσπέλαση παντού, με την έννοια να μην εμποδίζεται οικονομικά».

«Να το ξέρετε - συνέχισε - είσαστε η μαγιά της αυριανής εργατικής τάξης που θα σηκώσει πολλά βάρη. Και η εργατική τάξη δεν είναι μόνο η ταλαιπωρημένη τάξη, αλλά είναι η τάξη εκείνη από την οποία μπορεί να ανθίζει ό,τι καλύτερο και θετικό υπάρχει στην κοινωνία. Οι καλύτεροι επιστήμονες μπορούν να βγουν από την εργατική τάξη, γιατί δε θα βλέπουν την επιστήμη σαν αυτοσκοπό, αλλά, βλέπουν την επιστήμη για τη βελτίωση της ζωής των ανθρώπων. Και εσείς με την κοινωνική πείρα που έχετε μπορείτε να γίνετε οι καλύτεροι επιστήμονες, δεν υπολείπεστε σε τίποτα».

ΚΩΣΤΑΣ ΛΕΠΙΔΗΣ

Από τη συζήτηση στο Ε` Διαμέρισμα Πειραιά

Αναφερόμενη στην πολιτική των άλλων πολιτικών δυνάμεων, υπογράμμισε ότι η ΝΔ προχωρεί στη γραμμή του κεφαλαίου, η αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ είναι καθαρά καιροσκοπική και ψεύτικη, ενώ ο ΣΥΝ πατάει σε δυο βάρκες. Ειδικότερα για τη θέση του ΣΥΝ για κατάργηση των εξετάσεων και ελεύθερη πρόσβαση στα πανεπιστήμια, τόνισε ότι όπου αυτό εφαρμόστηκε «οι ταξικοί φραγμοί σε μικρότερες βαθμίδες της εκπαίδευσης είχαν οδηγήσει ήδη στη μείωση του αριθμού των εισακτέων» και κατέληξε, λέγοντας ότι «ελεύθερη πρόσβαση για εμάς είναι να μην εμποδίζει η ταξική θέση την πρόσβαση στο πανεπιστήμιο».

Τονίζοντας ότι «αν δε βάλουμε μπροστά το ερώτημα "τι Παιδεία θέλουμε" οι αγώνες δε θα έχουν αποτέλεσμα», εξήγησε ότι οι σημερινές μεταρρυθμίσεις στην Παιδεία πέρα από αντιδραστικές είναι απόλυτα αναγκαίες και επιτακτικές για την κερδοφορία του κεφαλαίου. «Ο καπιταλισμός σήμερα δεν έχει συμφέρον να δώσει ολόπλευρη μόρφωση. Χρειάζεται λιγότερους επιστήμονες υψηλής ειδίκευσης και να αυξήσει τον αριθμό αυτών που ακολουθούν την επαγγελματική κατάρτιση, να αυξήσει μια ευκίνητη εργατική μάζα συνεχώς καταρτιζόμενη».

Αφού ξεκαθάρισε ότι οι θέσεις του ΚΚΕ, πέρα από την ταξική τους λογική, είναι και βαθιά επιστημονικές, αναφέρθηκε στο πρόγραμμα διδασκαλίας, σύμφωνα με το οποίο ήδη από το νηπιαγωγείο και το δημοτικό διακηρύσσει ότι δεν υπάρχει αντικειμενική γνώση, ενώ μέσα από τη "διαθεματικότητα" τα παιδιά δε διδάσκονται την ουσία της επιστήμης, διαμορφώνονται τέτοιοι άνθρωποι που δε σκέφτονται, δε γνωρίζουν, δε διεκδικούν.

Στη συνέχεια ακολούθησε πλούσια συζήτηση, στην οποία εκφράστηκε η έντονη ανησυχία γονιών και νεολαίων σχετικά με τις εξελίξεις στην Παιδεία, που θα καθορίσουν και τους αυριανούς όρους εργασίας και ζωής τους.