Αποτέλεσμα του γεγονότος αυτού είναι σήμερα 232 εκατομμύρια άνθρωποι από 26 χώρες του λεγόμενου Τρίτου Κόσμου να πλήττονται από λειψυδρία, αδυνατώντας να καλύψουν καθημερινές ανάγκες σε νερό. Το 20% του πληθυσμού της Γης αναγκάζεται να πίνει νερό από ρυπασμένες πηγές, με αποτέλεσμα πάνω από 2.000.000 άνθρωποι κάθε χρόνο να πεθαίνουν από ασθένειες. Το μολυσμένο νερό ενοχοποιείται για το θάνατο 1,5 εκατ. παιδιών κάτω των 5 ετών το χρόνο...

Την ίδια στιγμή, στην παγκόσμια αγορά κυριαρχούν 10 πολυεθνικές που ελέγχουν το 70% της αγοράς νερού, ενώ οι ιδιωτικοποιήσεις σαρώνουν και αυτόν τον τομέα. Σήμερα πάνω από 460 εκατ. άνθρωποι στον κόσμο εξαρτώνται από ιδιωτικές εταιρείες ύδρευσης, από μόλις 51 εκατ. το 1990, ενώ προβλέπεται το 2015 να φτάσουν τα 1,16 δισ. ανθρώπους, καθώς περισσότερο από το 75% της ευρωπαϊκής και από το 65% της αμερικανικής αγοράς θα ιδιωτικοποιηθούν!

Η κατάσταση δεν είναι καλύτερη και στη χώρα μας, όπου περιοχές της Θεσσαλίας, της Κεντρικής Μακεδονίας και της Πελοποννήσου αντιμετωπίζουν φαινόμενα ερημοποίησης των εδαφών από τη λειψυδρία και υφαλμύρωσης των υδάτων. Και ενώ είναι γνωστό ότι νερό υπάρχει (μόλις το 6% του νερού που πέφτει κάθε χρόνο καταναλώνεται) οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ αρνούνται να εφαρμόσουν μια σωστή διαχείριση των υδατικών πόρων και να εκτελέσουν τα απαραίτητα έργα υποδομής για να μην πούμε το «νερό νεράκι».

Εκείνο που εφαρμόζουν και εδώ πιστά είναι οι ιδιωτικοποιήσεις (ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ κ.ά.), που υποχρεώνουν το λαό να πληρώνει πανάκριβα το νερό, και τα κατασταλτικά μέτρα όταν η λειψυδρία παρουσιάσει κάποια έξαρση.

Είναι γνωστό, εδώ και χρόνια, ότι ο υδροφόρος ορίζοντας στη Θεσσαλία έχει καταπέσει δραματικά - για να βρουν νερό οι γεωτρήσεις χρειάζεται να «χτυπήσουν» σε εκατοντάδες μέτρα βάθους - και σε αρκετές περιοχές παρατηρείται και υφαλμύρωση του νερού. Αλλά και τα επιφανειακά ύδατα έχουν μειωθεί πολύ, καθώς η στάθμη των λιμνών κατέβηκε σε πολύ χαμηλά επίπεδα και τα ποτάμια «στέγνωσαν».

Κι ενώ αυτή η δραματική και επικίνδυνη κατάσταση διαρκεί πολλά χρόνια, οι «αρμόδιες» κυβερνήσεις «αγρόν αγοράζουν». Οχι μόνο δε νοιάζονται για τον εμπλουτισμό του υπόγειου υδροφόρου ορίζοντα - το έργο εκτροπής του Αχελώου παραμένει στις «ελληνικές καλένδες» επί δεκαετίες - αλλά ούτε και για την αξιοποίηση και την ορθολογική διαχείριση των υπαρχόντων υδατικών αποθεμάτων. Είναι χαρακτηριστικό ότι το έργο του Ταμιευτήτα της Κάρλας καρκινοβατεί και άλλα φράγματα συγκέντρωσης και αξιοποίησης των επιφανειακών νερών δεν εκτελούνται.

Τώρα, που ο «κόμπος έφτασε στο χτένι» οι κυβερνητικοί αρμόδιοι, αλλά και οι «άρχοντες» της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, φαίνεται να «ξυπνούν» από τον «βαθύ λήθαργό τους». Και βλέπουμε στους νομούς της Θεσσαλίας να διοργανώνονται συσκέψεις φορέων για να αναζητηθούν τρόποι και μέτρα αντιμετώπισης των κινδύνων. Ομως, αυτού του είδους τα προβλήματα δε λύνονται την «τελευταία στιγμή» και με την επιρροή του πανικού, ούτε, βέβαια, με λόγια...

Ταυτόχρονα, διάφοροι «καλοθελητές» καλλιεργούν «κλίμα» διχασμού και διχόνοιας ανάμεσα στους αγρότες των νομών της περιοχής, σπρώχνοντάς τους να μαλώσουν μεταξύ τους για το μοίρασμα της ανέχειας.

Το πρόβλημα της λειψυδρίας στη Θεσσαλία - όπως και σε πολλές άλλες περιοχές της χώρας - δεν είναι πρόσκαιρο και, φυσικά, «τυχαίο». Είναι η πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που ευθύνεται για τους κινδύνους ερημοποίησης.

Αυτή η πολιτική, όχι μόνο αδιαφορεί, κυνικά και προκλητικά, για το πρόβλημα της λειψυδρίας, αλλά και το εκμεταλλεύεται για να προωθήσει, πιο γρήγορα, το ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς. Ταυτόχρονα, οι κυβερνήσεις αξιοποιούν και τη λειψυδρία για να επιβάλλουν πρόσθετα «χαράτσια» στους καταναλωτές νερού, αγρότες και κατοίκους. Είναι χαρακτηριστικό ότι ανακοινώθηκε πως θα μπουν υδρόμετρα νερού στα χωράφια για να πληρώνουν περισσότερα οι αγρότες και την ίδια τακτική θ' ακολουθήσει και η ΔΕΗ για το αγροτικό ρεύμα. Από την άλλη, με πρόσχημα τη λειψυδρία, οι Δημοτικές Αρχές προχωρούν σε μεγάλες αυξήσεις των τελών ύδρευσης.

Η μείωση της αγροτικής παραγωγής από τη λειψυδρία - σε συνδυασμό με όλα τα άλλα αντιαγροτικά μέτρα που επιβάλλει η νέα ΚΑΠ και ο ΠΟΕ - οδηγεί, μια ώρα αρχύτερα, τους μικρούς παραγωγούς στην εγκατάλειψη των χωραφιών τους. Αυτό ακριβώς θέλει η ΕΕ και οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που προωθούν την πολιτική ξεκληρίσματος της μικρομεσαίας αγροτιάς και συγκέντρωσης της γης και της παραγωγής στα χέρια λίγων μεγαλοαγροτών μεγαλοεπιχειρηματιών.

Ηδη, σοβαρές ζημιές έχουν υποστεί εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα σιτηρών, ενώ μεγάλο πρόβλημα αντιμετωπίζουν οι παραγωγοί που σπέρνουν τα χωράφια τους για τις εαρινές καλλιέργειες, καθώς δεν μπορούν να τα ποτίσουν.

Με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα του Νερού, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, σε ανακοίνωσή του, υπογραμμίζει:

«Το νερό ως φυσικός πόρος αποτελεί στρατηγικό μέσο παραγωγής. Αφορά την ποιότητα ζωής, την ανάπτυξη της κοινωνίας, την προστασία του περιβάλλοντος, το μέλλον των πόλεων και της υπαίθρου. Γι' αυτό πρέπει να εντάσσεται στα κοινωνικοποιημένα μέσα παραγωγής. Απαιτεί κεντρικό σχεδιασμό και κοινωνικό έλεγχο. Η λειψυδρία και οι πλημμύρες δεν μπορούν να αποτελούν μόνιμο εφιάλτη για το λαό.

Η προστασία και ανάπτυξη των υδατικών πόρων της χώρας αποτελεί μέγιστης σημασίας έργο υποδομής που απουσιάζει από τις μεγαλοστομίες της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ για μεγάλα έργα.

Φτηνό και ποιοτικά καλό νερό δεν μπορεί να υπάρξει με κριτήριο το κέρδος των πολυεθνικών που λυμαίνονται το νερό σε παγκόσμιο επίπεδο με την αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ και του δικομματισμού.

Η κατάσταση θα χειροτερεύει όσο συνεχίζεται η ίδια πολιτική.

Είναι επιτακτική ανάγκη να απαιτήσουμε και να διεκδικήσουμε:

• Την επεξεργασία μιας ολοκληρωμένης υδατικής πολιτικής, που θα αφορά την έρευνα, την προστασία, τις χρήσεις και την ορθολογική αξιοποίηση των υδάτινων αποθεμάτων στο σύνολο της χώρας.
• Τη δημιουργία ενός άλλου θεσμικού πλαισίου, που θα αντιμετωπίζει το νερό ως φυσικό πόρο ζωτικής σημασίας για τον άνθρωπο, τη φύση και την ανάπτυξη της κοινωνίας. Που σημαίνει, ότι το νερό αποτελεί κοινωνική ιδιοκτησία, τελεί υπό τον έλεγχο και τη διαχείριση της λαϊκής εξουσίας.
• Το σχεδιασμό και την υλοποίηση όλων των αναγκαίων εγγειοβελτιωτικών και άλλων έργων υποδομής.
• Την προγραμματισμένη ένταξη της χρήσης των υδάτινων πόρων στα πλαίσια μιας σχεδιασμένης αναπτυξιακής πολιτικής με καθορισμένες χρήσεις για συγκεκριμένους στόχους, με σχεδιασμένες ποσοτικές και ποιοτικές παραμέτρους.
• Μέτρα προστασίας της ποιότητας των νερών και της ανάκτησής του, με ορθολογική χρήση των λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων.
• Την άμεση αντιμετώπιση των απωλειών λόγω διαρροών από τα δίκτυα ύδρευσης και άρδευσης.
• Την προστασία των δασών και αναδασώσεις, που ευνοούν τη συγκράτηση των νερών για τον εμπλουτισμό του υδροφόρου ορίζοντα.
• Τον εξανθρωπισμό των μεγάλων πόλεων, την προστασία των ελεύθερων χώρων, την εξασφάλιση χώματος.

Το ΚΚΕ καλεί το λαό να συσπειρωθεί, να διεκδικήσει, να παρεμποδίσει νέα αντιλαϊκά μέτρα που και σήμερα προωθούνται. Να ενωθεί σ' ένα Λαϊκό Μέτωπο που θα κατακτήσει τη λαϊκή εξουσία, για να εφαρμόσει μια άλλη πολιτική και για τους υδάτινους πόρους. Πολιτική που θα υπηρετεί το λαό και τις ανάγκες του, σε αντίθεση με τα μονοπώλια, τις πολυεθνικές της ΕΕ και με την εφαρμοζόμενη πολιτική του δικομματισμού. Μια πολιτική που θα έχει στο επίκεντρο τη συνδυασμένη ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών».