ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ομολογίες για τα ομόλογα

Γρηγοριάδης Κώστας

Να λοιπόν, που η κυβέρνηση παραδέχτηκε χτες και δημόσια - διά στόματος του αρμόδιου επί των Οικονομικών υπουργού που περιοδεύει στην Αυστραλία - τη διασπάθιση του δημόσιου χρήματος. Μόνο που ο κύριος Αλογοσκούφης προσπάθησε να εμφανίσει τη λεηλασία που υφίστανται τα ασφαλιστικά ταμεία από «ρεντιέρηδες» (τραπεζίτες και χρηματιστηριακές εταιρείες), σαν ένα... μεμονωμένο φαινόμενο.

Με δηλώσεις του στο ΑΠΕ, ο υπουργός ισχυρίστηκε πως «υπάρχει μια συγκεκριμένα περίπτωση κακοδιαχείρισης ενός Ταμείου, την οποία ανέδειξε η κυβέρνηση, και η αντιπολίτευση και μερίδα του Τύπου επιχειρούν να γενικεύσουν το θέμα». Ούτε λίγο ούτε πολύ - δηλαδή - η κυβέρνηση προσπαθεί να... βγει κι από πάνω, ζητώντας τα εύσημα, υποστηρίζοντας πως η ίδια αποκάλυψε το υπερτιμημένο ομόλογο που πούλησε η «Ακρόπολις» στο ΤΕΑΔΥ και πως επρόκειτο για «μία και μοναδική περίπτωση κακοδιαχείρισης»!

Καθώς όμως, αποτελεί πια κοινό μυστικό ότι διασπάθιση του δημόσιου χρήματος γίνεται συστηματικά - και νομότυπα θα λέγαμε εμείς - σε όλα τα Ταμεία και όχι μόνο στο ΤΕΑΔΥ, ο Γ. Αλογοσκούφης κράτησε και... μια πισινή, δηλώνοντας: Είναι «πιθανόν να υπάρχουν μεμονωμένες περιπτώσεις που κάποιες διοικήσεις είχαν άγνοια ή παρασύρθηκαν». Μάλιστα, η κακοδιαχείριση έγινε από «άγνοια» ή επειδή «παρασύρθηκαν» κάποιες διοικήσεις Ταμείων.

Στο «διά ταύτα», ο Γ. Αλογοσκούφης εμφάνισε την κυβέρνηση σαν τον «άγγελο προστάτη» της δημόσιας περιουσίας - τμήμα της οποία αποτελούν τα Ασφαλιστικά Ταμεία - διαβεβαιώνοντας πως με τα μέτρα που ήδη ελήφθησαν «δεν επιτρέπει στο μέλλον να γίνονται ριψοκίνδυνες επενδύσεις».

Και το μεγάλο ερώτημα που τίθεται, είναι το εξής: Ποιος θα μας σώσει από τους προστάτες;

Η δικαιολογία

«Προτιμώ ένα αθλητικό σωματείο στο οποίο αθλούνται 15.000 παιδιά, ακόμα κι αν έχει καταπατήσει πέντε στρέμματα».

Τα λόγια αυτά ανήκουν στο δήμαρχο Αθήνας, Νικ. Κακλαμάνη και αφορούν στο Πεδίον του Αρεως. Μέρος του πολύπαθου αυτού χώρου, του μοναδικού πάρκου στο κέντρο της Αθήνας, ως γνωστόν, έχει καταπατηθεί από τον «Πανελλήνιο ΓΣ», ιδιοκτησίας του μεγαλοεπιχειρηματία Μ. Κυριακού. Οι παράνομες εγκαταστάσεις του Συλλόγου, έχουν κηρυχτεί πέντε φορές παράνομες και κατεδαφιστέες από την Πολεοδομία του Δήμου Αθήνας, όμως, οι διοικήσεις του δήμου (ΝΔ), ουδέποτε τις υλοποίησαν.

Και τι είπε, λοιπόν, ο Νικ. Κακλαμάνης, για να δικαιολογήσει αυτή την παρέμβαση; Οτι τον ενδιαφέρει ο... αθλητισμός! Λες και δεν μπορεί να συνυπάρξει ο αθλητισμός με τους ελεύθερους χώρους. Λες και είναι θέμα... προτίμησης! Κι όμως, προκειμένου, να δικαιολογήσει την αυθαίρετη παρέμβαση του μεγαλοεπιχειρηματία, δε διστάζει να φέρει σε αντιπαράθεση το πράσινο με τον αθλητισμό. Πάντως, για να είμαστε ειλικρινής, δεν περιμέναμε και κάτι καλύτερο, από κάποιον που υπηρετεί τα επιχειρηματικά οικονομικά συμφέροντα...

Ενέκριναν τα «μπόνους»

Η διορισμένη από την κυβέρνηση διοίκηση στον ΟΤΕ και ο «ισχυρός άνδρας» Π. Βουρλούμης εξασφάλισαν χτες και τυπικά την έγκριση των μετόχων, προκειμένου να μοιράσουν σε εαυτούς και στα μεγαλοστελέχη της ομάδας τους «μπόνους», περίπου 20 εκατ. ευρώ, με πρόγραμμα διάθεσης μετοχών σε προνομιακή τιμή, βάσει ...«κριτηρίων απόδοσης»! Η χτεσινή συνέλευση του ΟΤΕ, εκτός του προκλητικού «μπόνους», ενέκρινε επίσης τη δυνατότητα της επιχείρησης να λαμβάνει κρίσιμες αποφάσεις, χωρίς να είναι απαραίτητη η ψήφος του εκπροσώπου του Δημοσίου, καθώς και άλλα που αφορούν τους εαυτούς τους.

Οι μεθοδεύσεις της κυβέρνησης διά του κ. Βουρλούμη στον ΟΤΕ, για «χρυσές αμοιβές» σε διορισμένα μεγαλοστελέχη, σίγουρα συνιστούν πρόκληση για τους ίδιους τους εργαζόμενους στον Οργανισμό, αλλά και γενικότερα. Και είναι μεγάλη πρόκληση, καθώς ο ιδιωτικοποιημένος ΟΤΕ (η ιδιωτικοποίηση άρχισε επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και η κυβέρνηση της ΝΔ επιχειρεί να την αποτελειώσει) έχει επιλεγεί από τους κυβερνώντες ως ο Οργανισμός - πιλότος για την εφαρμογή των πιο σκληρών αντεργατικών μέτρων.

Τα πανηγύρια της ΟΤΟΕ

Πανηγυρίζει η πλειοψηφία της ΟΤΟΕ γιατί - όπως η ίδια ισχυρίζεται - η Εκθεση της Επιτροπής Συνδικαλιστικών Ελευθεριών της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας αποτελεί «κόλαφο και ηχηρό ράπισμα για την ελληνική κυβέρνηση», σχετικά με την προώθηση των αντιασφαλιστικών νόμων 3371 και 3455 για τις τράπεζες.

Στην πραγματικότητα, όμως, η Εκθεση δεν έχει αποφασιστικό χαρακτήρα και αποτελεί απλά μια σύσταση. Ετσι, συστήνει στην ελληνική κυβέρνηση «να διακόψει κάθε πράξη παρέμβασης στις συλλογικές συμβάσεις με τις οποίες ιδρύθηκαν τα επικουρικά συνταξιοδοτικά ταμεία». Ομως αμέσως πιο κάτω θεωρεί δεδομένο τον αντιασφαλιστικό νόμο 3371 και απλώς ζητά τη βελτίωσή του μέσω διαπραγματεύσεων εργοδοτών και εργατικών οργανώσεων.

Πάντως, «κόλαφο και ηχηρό ράπισμα» των κυβερνήσεων του κεφαλαίου μπορεί να αποτελέσει μόνο η οργανωμένη μαζική ταξική πάλη των εργαζομένων και όχι οι συστάσεις και οι γνωμοδοτήσεις.

ΟΧΙ στα σχέδια κατά της Κούβας

Για άλλη μια φορά η Ευρωπαϊκή Ενωση, σήμερα υπό την προεδρία της Γερμανίας, επιχειρεί να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο ενάντια στη σοσιαλιστική Κούβα, συμπαρατασσόμενη με την επιθετική πολιτική των ΗΠΑ. Οι προσπάθειες ανατροπής της Κουβανικής Επανάστασης από τους Αμερικανοευρωπαίους ιμπεριαλιστές είναι πολύμορφες και αξιοποιούνται ιδιαίτερα οι πιο αντιδραστικές δυνάμεις από τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, όπως Τσεχία, Πολωνία, Σλοβακία, Ουγγαρία και Βαλτικές χώρες. Στόχος είναι να καταληχθεί μια κοινή ευρωπαϊκή πολιτική ενάντια στην Κούβα στη διάρκεια του πρώτου εξαμήνου του 2007, με επαναλαμβανόμενο πάντα πρόσχημα αυτό των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας»!

Ηδη έχει συγκροτηθεί η «ομάδα κρούσης», που αποτελείται από γνωστούς αντιδραστικούς πολιτικούς, όπως, Χ. Αθνάρ, Β. Χάβελ, Μ. Ολμπράιτ κ.ά., καθώς και από πρώην προέδρους αντιλαϊκών κυβερνήσεων της Λατινικής Αμερικής, που προγραμματίζουν στα τέλη Απρίλη να πραγματοποιήσουν διάσκεψη στο Βερολίνο για την «προώθηση της δημοκρατίας στην Κούβα»! Επιδιώκουν να δημιουργήσουν και μια «επιτροπή που να αποτελείται από έμπειρους ανθρώπους οι οποίοι συμμετείχαν στη μετάβαση προς τη δημοκρατία και την οικονομία της αγοράς των χωρών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης», δηλαδή όλους τους πρωτοστατήσαντες στην ανατροπή του σοσιαλισμού στην Ανατολική Ευρώπη, όλους αυτούς τους «δημοκράτες» που έχουν κάνει την αντικομμουνιστική βαρβαρότητα καθημερινότητα στις χώρες τους.

Η «ομάδα κρούσης» δεν κρύβει τις προθέσεις της. Λένε ότι θα στηρίξουν τους αντεπαναστάτες, «τους φυλακισμένους συνείδησης και τις οικογένειές τους», «τους ανεξάρτητους δημοσιογράφους, συνδικαλιστές και άλλες ομάδες» και θα δημιουργήσουν «Ευρωπαϊκό Ταμείο για τη Δημοκρατία στην Κούβα»! Δηλαδή, μιλάμε για ανοιχτή, ωμή επέμβαση στα εσωτερικά της Κούβας, με τη στήριξη δήθεν ανεξάρτητων δημοσιογράφων - έμμισθων υπαλλήλων των ΗΠΑ και διαφόρων αντεπαναστατικών ομάδων, οι οποίες έχουν μηδενική απήχηση στον κουβανικό λαό.

Σε αυτή την κατεύθυνση θέλουν να κινηθεί και η επόμενη σύνοδος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου ώστε να καθοριστεί η «μεσο-μακροπρόθεσμη στρατηγική για την Κούβα». Η αστική τάξη της Ευρώπης δείχνει εκτός των άλλων και το μεγάλο φόβο της απέναντι στο λαό της σοσιαλιστικής Κούβας. Είναι το ίδιο το παράδειγμα της Κούβας που φοβάται. Είναι που δε θέλει να το ακολουθήσουν άλλοι λαοί. Γενικότερα τους ανησυχεί η κατάσταση που διαμορφώνεται στη Λατινική Αμερική. Θέλουν να την αποδυναμώσουν χτυπώντας την Κούβα, που με τη διεθνιστική της προσφορά, την αντίσταση του ηρωικού λαού και της νεολαίας της δείχνει έναν άλλο δρόμο.

Τα νέα σχέδια κατά του Νησιού της Επανάστασης πρέπει να πάρουν δυναμική απάντηση. Το επόμενο διάστημα απαιτείται να δυναμώσει η δράση, η συσπείρωση δυνάμεων για να μην περάσουν τα νέα ιμπεριαλιστικά σχέδια. Να πιεστούν όλες οι κυβερνήσεις για να μην περάσει η λεγόμενη κοινή στρατηγική. Η κοινή έκκληση αλληλεγγύης των 33 Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων της Ευρώπης ενάντια στις νέες αντικουβανικές μανούβρες της ΕΕ δείχνει το δρόμο. Πρέπει να πλατύνει και να αγκαλιάσει όλο το μαζικό κίνημα της πατρίδας μας. Πρέπει η λαϊκή πρωτοβουλία να δυναμώσει γιατί η διεθνιστική αλληλεγγύη των λαών, η υπεράσπιση της Σοσιαλιστικής Κούβας, είναι αναπόσπαστο κομμάτι του αντιιμπεριαλιστικού αγώνα.