Μια σειρά από πολύ σοβαρά ερωτήματα ανακύπτουν και για τη διαχείριση των αποθεματικών του ασφαλιστικού ταμείου των ξενοδοχοϋπαλλήλων (ΤΑΞΥ). Από τα στοιχεία που βρίσκονται στη διάθεση του «Ρ», προκύπτουν σοβαρότατες (αν όχι απτές αποδείξεις) ενδείξεις για τουλάχιστον ύποπτες υπερτιμολογήσεις κρατικών ομολόγων που αγοράστηκαν από το ασφαλιστικό ταμείο με τις ...καλές διαμεσολαβητικές υπηρεσίες της Μαρφίν.

Η συγκεκριμένη τράπεζα, με διαδοχικές πράξεις από 2 Αυγούστου 2005 μέχρι 23 Μάρτη 2006, φόρτωσε το Ταμείο με 4 «συνηθισμένα» κρατικά ομόλογα, τα οποία είναι αντικείμενο διαπραγμάτευσης στην «Ηλεκτρονική Αγορά Αϋλων Τίτλων» (ΗΔΑΤ) και με ακόμη 3 «δομημένα» - υψηλού ρίσκου - κρατικά ομόλογα η διαπραγμάτευση των οποίων γίνεται στο χρηματιστήριο του Λουξεμβούργου. Με τα «δομημένα ομόλογα», οι εν λόγω φωστήρες έβαλαν σε στοίχημα τα χρήματα των ασφαλισμένων, ποντάροντας στις διαφορές επιτοκίων του ευρώ ανάμεσα στις διάρκειες των 10 χρόνων με τα 2 χρόνια. Το στοίχημα αποδείχτηκε καταστροφικό για το ΤΑΞΥ, όπως και για πολλά άλλα Ταμεία. Οι διαφορές των επιτοκίων έγιναν σχεδόν μηδενικές, εξαϋλώνοντας έτσι και τις αποδόσεις που περίμεναν για τα επόμενα χρόνια. Αμεση συνέπεια ήταν και η κατάρρευση της αγοραίας τιμής του ομολόγου, γεγονός που σημαίνει και τεράστιες απώλειες από το κεφάλαιο των αποθεματικών.

Η συνολική αξία που αγοράστηκαν αυτά τα ομόλογα - με 23 διαδοχικές πράξεις από 2/8/2005 μέχρι 23/3/2006 - ήταν 171.081.940 ευρώ. Η τρέχουσα αξία στο τέλος του Φλεβάρη του 2007 - σύμφωνα με την αποτίμηση της τράπεζας - είχε πέσει στα 129.642.613 ευρώ που σημαίνει πως οι κεφαλαιακές απώλειες για το Ταμείο έφτασαν στα 41.439.327 ευρώ (41,4 εκατ. ευρώ) από το οποίο το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος προέρχεται από τα δομημένα ομόλογα.

Ομως, δεν πρόκειται μόνο για το χάσιμο του στοιχήματος. Τα ερωτήματα που προκύπτουν αφορούν και σε υπερτιμολογήσεις που έγιναν από τους διαμεσολαβούντες. Τα πράγματα είναι απόλυτα ξεκάθαρα στην περίπτωση των ομολόγων που είναι διαπραγματεύσιμα στην ΗΔΑΤ:

Συγκεκριμένα, το ΤΑΞΥ αγόρασε 4 εκδόσεις, οι 3 από τις οποίες ήταν «τσιμπημένες» σε σχέση με τις επίσημες τιμές. Για παράδειγμα, στις 4/8/2005 αγοράστηκε η 10ετής έκδοση της 26/3/1998 με συνολική αξία αγοράς στα 4.628.000 ευρώ και τιμή μονάδας στο 115,7. Την ίδια μέρα, η ανώτατη τιμή στην ΗΔΑΤ - στοιχεία Τράπεζας Ελλάδας - ήταν στα 115,41, χαμηλότερη δηλαδή από την τιμή αγοράς. Η διαφορά - στη βάση της ανώτατης επίσημης τιμής τη μέρα εκείνη - είναι 11.600 ευρώ. Ανάλογα τιμολογήθηκαν δυο ακόμη εκδόσεις που αγοράστηκαν αντί 2.027.800 ευρώ και 3.085.500 ευρώ στις ίδιες, πάνω - κάτω, ημερομηνίες αγοράς (2/8 και 4/8/2005).

Τα παραπάνω είναι ψίχουλα, γιατί η λεηλασία έγινε με τα δομημένα ομόλογα για τα οποία δεν τηρούνται επίσημες ημερήσιες τιμές ούτε από την Τράπεζα της Ελλάδας, ούτε από το υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών. Ομως από τις αναλύσεις εμπειρογνωμόνων που παρακολουθούν την κίνηση στις χρηματαγορές προκύπτουν τα παρακάτω:

• Το υπουργείο Οικονομίας εξέδωσε και πούλησε σε τράπεζες τα εν λόγω ομόλογα τον Ιούλη του 2005 με τιμή στο άρτιο (100 μονάδες), όταν ακόμη η αγοραία τιμή ήταν στο ζενίθ.
• Το ΤΑΞΥ αγοράζει σε διάφορες ημερομηνίες (από το Σεπτέμβρη του 2005 μέχρι και 23 Μάρτη 2006) τις τρεις αυτές εκδόσεις με τιμές που κυμαίνονται μέχρι και 105,5 μονάδες.
• Ηδη το στοίχημα έχει χαθεί, καθώς οι διαφορές επιτοκίων (διάρκειας 10 και 2 ετών) εμφανίζουν σταδιακή υποχώρηση και στη συνέχεια καταβαραθρώνονται. Στο τέλος του Φλεβάρη 2007, η διαφορά του στοιχήματος πέφτει μόλις στο 0,08% και οι αποδόσεις για τα Ταμεία γίνονται σχεδόν ανύπαρκτες.

Τα παραπάνω είναι η απόλυτα φυσιολογική εξέλιξη του τζόγου, αλλά εν προκειμένω μπαίνουν και πρόσθετα ερωτήματα που καλούνται να ερευνήσουν και να απαντήσουν οι αρμόδιες αρχές:

• Το ΤΑΞΥ αγοράζει στις 29 Σεπτέμβρη 2005 το δομημένο ομόλογο με τιμή μονάδας στο 104,82. Αν και οι διαφορές επιτοκίων συνεχίζουν τη ραγδαία υποχώρηση - η φημολογία είναι ήδη διάσπαρτη για το ενδεχόμενο, τότε και σήμερα πραγματικότητα για κύκλο αυξήσεων από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα που άλλαξε τα δεδομένα - η Μαρφίν συνεχίζει να πουλά στο ΤΑΞΥ το ίδιο και άλλα αντίστοιχα ομόλογα. Ακόμη και με τους όρους του τζόγου λογικά θα περίμενε κανείς να το πουλήσει σε χαμηλότερες τιμές. Ομως ούτε αυτό συνέβη. Το ίδιο με το προηγούμενο ομόλογο στις 24 Φλεβάρη του 2006 πουλιέται στο ΤΑΞΥ σε ακόμα ψηλότερη τιμή και συγκεκριμένα στις 105 μονάδες.

Ο «Ρ» δεν είναι σε θέση να κάνει «αποτίμηση» του ομολόγου, ούτε βέβαια και προβλέψεις για τη μελλοντική τύχη του στους ναούς του τζόγου. Αυτό που για μια φορά ακόμη αποδείχνεται είναι το γεγονός ότι οι πρακτικές τζόγου που ενισχύονται από τις κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ είναι ολέθριες για τους ασφαλισμένους και για τον κόπο τους.

Με τον πιο αδιαμφισβήτητο τρόπο επιβεβαιώθηκε χτες από την «ενημέρωση» που έκανε ο διορισμένος από την κυβέρνηση διοικητής του Ταμείου Συντάξεων Προσωπικού Εφημερίδων Αθήνας Θεσσαλονίκης (ΤΣΠΕΑΘ) Δ. Καπράνος στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, η ζημιογόνα για το Ταμείο αγορά «Δομημένου Ομολόγου» υψηλού ρίσκου ύψους 130 εκατομμυρίων ευρώ. Ο διοικητής του ΤΣΠΕΑΘ αποκάλυψε πως το Ομόλογο σχεδιάστηκε από θυγατρική της «Κρεντίτ Αγκρικόλ» («Σάλιον»), αποκλειστικά για το ΤΣΠΕΑΘ. Την απόφαση πήραν τρία μέλη της διορισμένης διοίκησης του Ταμείου, οι Δ. Καπράνος διοικητής, ο εκπρόσωπος των εκδοτών Αηδίνης και η διορισμένη υπάλληλος του υπουργείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων (με τις κυβερνητικές εντολές προφανώς), αντί του 7μελούς ΔΣ. Το Ομόλογο τα πρώτα 5 χρόνια θα έχει σταθερό επιτόκιο 6% αλλά για τα υπόλοιπα 15 η απόδοσή του προσδιορίζεται με ένα πολύπλοκο σύστημα που επιβεβαιώνει το ψηλό ρίσκο και το ζημιογόνο της τοποθέτησης.

Οι σύμβουλοι της «Μαχόμενης Δημοσιογραφίας» κατήγγειλαν το τζογάρισμα των αποθεματικών του Ταμείου και τους υπευθύνους. Απαίτησαν να επιστραφούν τα χρήματα και η κυβέρνηση να αναλάβει τη ζημιά. Ωστόσο, οι σύμβουλοι των παρατάξεων ΠΑΣΟΚ(«Κίνηση Επαγγελματιών Δημοσιογράφων») και ΝΔ («Αδέσμευτοι»), εμπαίζοντας τον κλάδο και αφήνοντας στο απυρόβλητο τις ευθύνες της πολιτικής ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, αποφάσισαν κατά πλειοψηφία, απλώς, να ζητήσουν τα... φώτα από ξένο σοβαρό οίκο, για να αποτιμήσει και ερευνήσει το Ομόλογο... Οσο για τη «Συσπείρωση» (ΣΥΝ) ζήτησαν να γυρίσουν τα χαμένα και να... παραιτηθεί ο Δ. Καπράνος - παραγράφοντας έτσι τις διαχρονικές ευθύνες των πολιτικών φορέων του δικομματισμού.