«Εδώ, σε αυτή την επιχείρηση, αποκαλύπτεται ο αντιλαϊκός και ταξικός χαρακτήρας της κυβερνητικής πολιτικής. Της πολιτικής, που όλα αυτά τα χρόνια λέει: Ευρωπαϊκή συμμόρφωση, πειθαρχία και υποταγή. Αυτή η επιχείρηση ανήκει στο λαό κυριολεκτικά! Αυτή η επιχείρηση με την εργοδοσία της, θέλει να μειώσει το προσωπικό και να προσλάβει στη θέση των απολυμένων εργάτες με χειρότερες εργασιακές σχέσεις. Εκβιάζει. Καμία υποχώρηση σε αυτό το παιχνίδι. Πρέπει να πάρει θέση η κυβέρνηση με ποιους είναι. Αν ήθελε, μπορούσε να έχει βάλει στο σκαμνί την εργοδοσία και να τη διώξει κιόλας».

Οι περίπου 550 εργάτες βρίσκονται σε «υποχρεωτική άδεια» από τις 16 Απρίλη. Στην ουσία πρόκειται για «λοκ άουτ», με το οποίο η πολυεθνική απαντάει στον πολύμηνο και πολύμορφο αγώνα τους από τον περασμένο Οκτώβρη, με κεντρικό αίτημα την τήρηση των διμερών συμφωνιών που υπογράφτηκαν με τη διοίκηση στα τέλη του 2002 και οι οποίες προέβλεπαν προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και περιορισμό της δραστηριότητας των εργολάβων.

Αίτημα των εργαζομένων είναι και η απόσυρση του νέου οργανογράμματος, το οποίο προβλέπει συγχώνευση ειδικοτήτων - τμημάτων και δραστικό περιορισμό του μόνιμου προσωπικού, με παράλληλα επέκταση των εργολαβικών συνεργείων. Μέρος των αντιδραστικών σχεδίων της πολυεθνικής αποτελεί και η παράδοση του λατομείου στους εργολάβους, η οποία προς το παρόν αποτράπηκε με την αγωνιστική παρέμβαση των εργαζομένων.

Για όλα τα παραπάνω, αλλά και για τις άθλιες μεθοδεύσεις της εργοδοσίας για να κάμψει την αγωνιστικότητά τους, μίλησαν στην αντιπροσωπεία του ΚΚΕ τα μέλη του σωματείου, κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στην «ευκολία» με την οποία η εργοδοσία κουρελιάζει ακόμα και τις καταδικαστικές σε βάρος της δικαστικές αποφάσεις, απολαμβάνοντας πολιτική ανοχή στα αντεργατικά της σχέδια.

«Η υποστήριξή μας είναι δεδομένη και αδιαμφισβήτητη γιατί πιστεύουμε απόλυτα ότι έχετε δίκιο», σημείωσε η Αλέκα Παπαρήγα, ξεκινώντας την ομιλία της στη συγκέντρωση των εργαζομένων. «Το ΚΚΕ στη σημαία του, πέρα από το σφυροδρέπανο, έχει και μια άλλη φράση - σύνθημα: "Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη". Ο εργάτης παράγει τον πλούτο, τα εργοστάσια μπορούν να ζήσουν δίχως ιδιοκτήτες, αλλά δίχως εργάτες δεν μπορεί να υπάρξει απολύτως τίποτα».

Η Αλέκα Παπαρήγα σημείωσε ότι το ΚΚΕ παρακολουθεί «με ενδιαφέρον και συγκίνηση» την αναμέτρηση των εργαζομένων με την πολυεθνική, τονίζοντας ότι το θράσος της εργοδοσίας, το οποίο είναι ταυτόχρονα και χαρακτηριστικό του κάθε καπιταλιστή, προκύπτει «από τη γενικότερη κατάσταση που υπάρχει στην Ελλάδα και διεθνώς, μια και η εταιρεία που κατέχει τον πλούτο της περιοχής που εσείς παράγετε, τον φυσικό πλούτο που εσείς επεξεργάζεστε, είναι πολυεθνική. Προκύπτει, λοιπόν, το θράσος της από το συσχετισμό δύναμης, τους κοινοτικούς και άλλους νόμους που ισχύουν».

Και διευκρίνισε ότι ο χαρακτήρας του αντιπάλου επιβάλλει να οπλιστούν οι εργαζόμενοι με μεγαλύτερη επιμονή και υπομονή, «γιατί αυτός ο αγώνας που κάνετε έχει σημασία για εσάς, έχει σημασία για τους νέους της περιοχής που αύριο μπορεί να αναζητήσουν εργασία σ' αυτή την επιχείρηση, για εκείνους που δουλεύουν στους εργολάβους, έχει όμως ευρύτερη σημασία για τον κλάδο σας και όλους τους εργαζόμενους. Και έχει μεγάλη σημασία να κερδίσετε τον αγώνα, και για εσάς αλλά και γιατί πρέπει η εργοδοσία να φάει χαστούκι».

Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ κάλεσε τους εργαζόμενους να βγάλουν συμπεράσματα από τη σημερινή και τις προηγούμενες κυβερνήσεις. «Οι εργοδότες κάνουν ό,τι θέλουν. Και με το νόμο που τους βολεύει, αλλά παραβιάζοντας και το νόμο που δεν τους βολεύει» είπε, σημειώνοντας ότι σε καμιά περίπτωση η κυβέρνηση δεν παρεμβαίνει προς όφελος των εργαζομένων. «Αυτό σημαίνει "ανταγωνιστικότητα": αφαίρεση εργασιακών δικαιωμάτων» πρόσθεσε, για να συμπληρώσει: «Εδώ γίνεται ένας αγώνας αντοχής. Ποιος θα υποτάξει ποιον. Και έχει πολύ μεγάλη σημασία να αντέξετε εσείς. Να επιβάλετε το δίκιο».

«Εμείς είμαστε μόνο με τους εργάτες», σημείωσε η Αλέκα Παπαρήγα, τονίζοντας ότι χρειάζεται ευρύτερη στήριξη στον εξελισσόμενο αγώνα, όχι με λόγια, ούτε επιφανειακή και για λόγους αντιπολιτευτικούς, ή εκλογικούς. «Και εδώ πρέπει να ξεμπροστιαστούν όλα τα κόμματα», είπε. «Και να βγουν συμπεράσματα. Να πάρουν καθαρή θέση όλα τα κόμματα απέναντι στην κατάσταση, στην επίθεση της εργοδοσίας, η οποία είναι το πραγματικό σκάνδαλο. Ο εργοδότης δεν κυβερνάει άμεσα. Κυβερνάει πάντα μέσω της πολιτικής της εκάστοτε κυβέρνησης. Και τον τόπο τον έχουν κυβερνήσει δυο κόμματα. Ο καθένας έκανε τη δική του ζημιά στους εργαζόμενους», πρόσθεσε, υπενθυμίζοντας την ιστορία της ΑΓΕΤ και λέγοντας ότι στο προσκλητήριο των κυβερνήσεων του δικομματισμού για «επενδύσεις», οι καπιταλιστές απαντούν με το αίτημα για παραπέρα συρρίκνωση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, αφού από αυτά εξαρτάται η κερδοφορία τους.

Κλείνοντας την ομιλία της, η Αλέκα Παπαρήγα κάλεσε τους εργαζόμενους να καταδικάσουν έμπρακτα την επίθεση των δυνάμεων καταστολής της Τουρκίας σε βάρος των απεργών την 1η του Μάη. Απαντώντας σε ερωτήσεις εργαζομένων, σημείωσε την ανάγκη οι ίδιοι να στριμώξουν με τον αγώνα τους την κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα, ενώ επανέλαβε τη θέση του ΚΚΕ για Ενιαίο δημόσιο φορέα Τσιμεντοβιομηχανίας, στα πλαίσια μιας λαϊκής εξουσίας και οικονομίας, που θα αξιοποιεί προς όφελος του λαού και των αναγκών του τον ορυκτό πλούτο της χώρας.

Στο πλαίσιο της χτεσινής περιοδείας στη Χαλκίδα, η Αλέκα Παπαρήγα επισκέφτηκε στη Νέα Αρτάκη το κτίριο όπου συστεγάζονται το Κέντρο Εκπαίδευσης Κοινωνικής Υποστήριξης και Διάγνωσης Ατόμων με Αναπηρίες, το Κέντρο Διάγνωσης, Αξιολόγησης και Υποστήριξης και τα Εργαστήρια Ειδικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης Ν. Εύβοιας(φοτό). Η συζήτηση με τους υπεύθυνους των Κέντρων και τους εργαζόμενους ανέδειξε τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουν στη λειτουργία τους, αποτέλεσμα της συνολικότερης πολιτικής υποβάθμισης των δημόσιων δομών Πρόνοιας και της ραγδαίας ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησής της από τις κυβερνήσεις του δικομματισμού. Οι τεράστιες ελλείψεις σε υποδομές και προσωπικό (επιστημονικό, διοικητικό, τεχνικό), σε ένα νομό όπου υπολογίζεται ότι πάνω από 5.000 άτομα χρειάζονται κάθε μορφής υποστήριξη, αντανακλούν την άθλια κατάσταση στην οποία βρίσκονται σήμερα τόσο ευαίσθητες υπηρεσίες Πρόνοιας.