Απέναντι από όλους τους «θά»κηδες του δικομματισμού και των συμπληρωμάτων του, το ΚΚΕ ζητά την ψήφο των λαϊκών στρωμάτων, των βιοπαλαιστών, του νέου και της νέας, γιατί είναι το άλλο κόμμα, το Κόμμα τους. Κι αυτό γιατί:

-- Είναι το μόνο κόμμα που μπορεί να συμβάλλει ώστε το κίνημα να διεκδικεί με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Και τα μέλη και τα στελέχη του δε φείδονται σε θυσίες γι' αυτό τον αγώνα. Θυσίες με κόστος ακόμη και το να χάσουν τη δουλιά, να περάσουν στην ανεργία, προκειμένου να κερδίζει συνολικά η εργατική τάξη. Μόνο το ΚΚΕ παλεύει σταθερά για να διαλύει τις αυταπάτες πως υπάρχουν λύσεις που συμφέρουν όλους: και τους επιχειρηματίες και τους εργαζόμενους. Αυταπάτες που συνέχεια σπέρνουν όλοι όσοι ευαγγελίζονται μια καλύτερη διαχείριση του καπιταλισμού στη χώρα μας. Μόνο το ΚΚΕ, επομένως, δείχνει στους εργαζόμενους το δρόμο της συνολικής ρήξης με το σύστημα και τους πολιτικούς διαχειριστές του, το μόνο δρόμο που μπορεί να οδηγήσει τους δυνάστες τους σε υποχωρήσεις και τα λαϊκά στρώματα σε - πρόσκαιρες ίσως, αλλά πάντως - κατακτήσεις.

-- Είναι το μόνο κόμμα που δεν κρύβει τις θέσεις του και την πολιτική του, δεν την αλλάζει κατά το δοκούν, δεν παζαρεύει ούτε συναλλάσσεται πίσω από τις πλάτες του λαού με κάποιο από τα κόμματα της δικομματικής εναλλαγής, για να συνεργαστεί μαζί του και να καρπωθεί έτσι κομμάτι της λείας της εξουσίας σε οποιοδήποτε επίπεδο: Στο συνδικαλιστικό κίνημα, στην αυτοδιοίκηση, στην κυβέρνηση. Παλεύει εξίσου σταθερά και με την ίδια συνέπεια ενάντια και στους δύο πόλους του δικομματισμού - τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ - αλλά και ενάντια στις πιθανές εκφράσεις που μπορεί αυτός να πάρει, δηλαδή την «κεντροδεξιά» και την «κεντροαριστερά». Επιδιώκει να μειωθούν δραστικά τα εκλογικά ποσοστά και της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, να αδυνατίσει ένας έκαστος πόλος χωριστά αλλά και συνολικά ο δικομματισμός και ταυτόχρονα να δυναμώσει αποφασιστικά και εκλογικά το ΚΚΕ, ώστε να δυναμώσει αντίστοιχα η πίεση και η αποτελεσματικότητα δράσης του λαϊκού κινήματος.

-- Είναι το μόνο κόμμα με τέτοιες και τόσες εμπειρίες στην κοντά ενενηντάχρονη πορεία του. Επέζησε, σε πείσμα των ταξικών του αντιπάλων, παλεύοντας στις πλέον αντίξοες ιστορικές συνθήκες και έχοντας χρησιμοποιήσει κατά καιρούς όλες τις μορφές πάλης. Γνωρίζει πώς να μάχεται και να διεκδικεί για λογαριασμό των λαϊκών στρωμάτων, αξιοποιώντας το μεγαλύτερο όπλο του: τους στέρεους δεσμούς του με τους εργαζόμενους, την πίστη του στον πρωταγωνιστικό ρόλο του λαού στις κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις.

Είναι το μόνο κόμμα που η συμμαχία που ανοιχτά προτείνει και με συνέπεια παλεύει για την οικοδόμησή της είναι κοινωνικοπολιτική - και όχι μόνο πολιτική. Είναι η λαϊκή συμμαχία. Στόχος αυτής της συμμαχίας είναι η άλλη εξουσία, η λαϊκή - και όχι μια καλύτερη βερσιόν της ίδιας εξουσίας - της καπιταλιστικής. Γι' αυτό και η πρόταση για τη λαϊκή συμμαχία χτυπιέται με τόση λύσσα από τους αριστερούληδες διαχειριστές του συστήματος, γι' αυτό και προσπαθούν να σύρουν το ΚΚΕ σε συμμαχία με άλλα χαρακτηριστικά - μόνο πολιτικά - και άλλους στόχους, απλά διαχειριστικούς. Και επειδή το ΚΚΕ αρνείται να ξεπουλήσει το ίδιο το μέλλον των εργαζόμενων και των παιδιών τους, δε σταματούν να κραυγάζουν πως διασπά την «ενότητα της Αριστεράς» και άλλα παρόμοια.

Η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει κόμμα κοινοβουλευτικό στην ελληνική κοινωνία - πέρα από το ΚΚΕ - που στο πρόγραμμά του να προτείνει τη λαϊκή εξουσία. Να φύγει η εξουσία από την αγκαλιά των καπιταλιστών και να περάσει στα χέρια της εργατικής τάξης και άλλων λαϊκών στρωμάτων.

Η αλήθεια επίσης είναι πως το ΚΚΕ κάνει ό,τι μπορεί για να γίνει παντελώς ανίσχυρος ο οπορτουνισμός και το κόμμα που τον εκφράζει που στην ουσία αποτελεί διαχειριστικό δεκανίκι για το καπιταλιστικό σύστημα, ανάχωμα στην πορεία οικοδόμησης του μετώπου για τη λαϊκή εξουσία. Μια τέτοια εξέλιξη θα επιταχύνει τη διαδικασία οικοδόμησης της κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας, το λαϊκό μέτωπο, θα δυναμώσει την πάλη για τη λαϊκή εξουσία.

Εχει λοιπόν μεγάλη σημασία οι εργαζόμενοι, τα ευρύτερα λαϊκά στρώματα, σ' αυτές τις εκλογές μαζικά να «αποχαιρετήσουν» τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Εχει, όμως, εξίσου μεγάλη σημασία, φεύγοντας από τις δαγκάνες του δικομματισμού και βγαίνοντας στον «πηγεμό για την Ιθάκη» να μην υποκύψουν στις πολιτικές Σειρήνες και στα βολικά για το σύστημα τραγούδια τους - στο Συνασπισμό ή το ΛΑ.Ο.Σ. - που, ντυμένες με αντιδικομματικό μανδύα, θα επιχειρούν να τους κερδίσουν με το μέρος τους. Να δώσουν την ψήφο τους στο ΚΚΕ και όχι στα πολιτικά αναχώματα του συστήματος.

Ο δρόμος προς την Ιθάκη είναι δύσκολος, δεν είναι στρωμένη λεωφόρος. Τα μέλη και οι φίλοι του ΚΚΕ και της ΚΝΕ πρέπει να υπερβάλλουν εαυτούς για να βοηθήσουν όσο το δυνατόν περισσότερους εργαζόμενους, αυτοαπασχολούμενους, φτωχούς αγρότες, προοδευτικούς διανοούμενους και, βέβαια, νέους και νέες να φτάσουν στην πολιτική τους Ιθάκη: στην κάλπη με το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ στο χέρι.

«Να, τα έργα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ: Αναδουλειά τη στιγμή που 750.000 μικροί επαγγελματίες πληρώνουν ανάλογα με το εισόδημά τους υψηλά ασφάλιστρα και εντελώς υποβαθμισμένες υπηρεσίες. 250.000 μικρομεσαίοι παίρνουν σύνταξη 400 ευρώ το μήνα, ενώ οι υπόλοιποι δεν παίρνουν και πολλά παραπάνω, η δε φροντίδα της μητρότητας για τις γυναίκες επαγγελματίες είναι πολύ πιο κάτω από τους ήδη υποβαθμισμένους εργατοϋπαλλήλους. Η πολιτική που λέει "παίρνουμε μέτρα υπέρ των μικρομεσαίων" στην πραγματικότητα είναι πολιτική υπέρ των μεγάλων μαγαζιών. Δεν υπάρχει πολιτική στην Ελλάδα και στην ΕΕ υπέρ των αυτοαπασχολούμενων, υπέρ αυτών που δουλεύουν σε οικογενειακά μαγαζιά ή έχουν το πολύ ένα με δύο υπαλλήλους. Αυτοί ασφυκτιούν, τα καινούρια μάλιστα μαγαζιά που ανοίγουν κλείνουν όλο και πιο γρήγορα. ΄Η θα είναι κανείς με το πολυεθνικό κεφάλαιο ή θα είναι με τους εργατοϋπαλλήλους και τους μικρούς και αυτοαπασχολούμενους. Μέση λύση δεν υπάρχει».