Συγκέντρωση εικαστικών κατά της πολιτικής του ΥΠΠΟ στον πολιτισμό, έξω από την Εθνική Πινακοθήκη, τον περασμένο Γενάρη

Το ΕΕΤΕ σημειώνει ότι με το νομοσχέδιο «αποκλείονται οι εικαστικοί καλλιτέχνες από το δικαίωμα στη σύνταξη» ενώ και πάλι «δεν ελήφθη υπόψη η πρόταση καθολικής λύσης του ασφαλιστικού - συνταξιοδοτικού των εικαστικών, που έχει κατ' επανάληψη καταθέσει το ΕΕΤΕ στα συναρμόδια υπουργεία, και που προβλέπει καθολική και αναλογική των εσόδων των εικαστικών ασφάλιση και συνταξιοδότηση, και στην οποία πρόταση προβλέπονται οι πόροι για τη χρηματοδότηση του συστήματος που προτείνεται, έτσι ώστε όλοι οι εικαστικοί καλλιτέχνες, όπως και κάθε εργαζόμενος, να δικαιούνται αξιοπρεπή γεράματα ως εργαζόμενοι».

Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ «αρνούνται τη θέσπιση καθολικής λύσης του ασφαλιστικού - συνταξιοδοτικού» και την πρόταση του ΕΕΤΕ για την υποχρέωση του κράτους να συμμετέχει συνεισφέροντας στο «μερίδιο του εργοδότη» «εφόσον εκμεταλλεύεται και κερδίζει από τα έργα τέχνης και μετά το θάνατο του δημιουργού», καθώς και να «θεσμοθετήσουν τη συνεισφορά στο "μέρος του εργοδότη" όλων όσοι εμπλέκονται στη διακίνηση των έργων τέχνης και κερδίζουν από αυτά». Αντιθέτως, «αντιπρότειναν πάντα την αυτασφάλιση, πράγμα που ο κλάδος μας έχει επανειλημμένα απορρίψει με κινητοποιήσεις».

Το νομοσχέδιο ορίζει ότι ο αριθμός των συντάξεων δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 20 ετησίως, κάτι που πρακτικά σημαίνει «ότι οι συντάξεις ουσιαστικά καταργούνται δεδομένου ότι οι καλλιτεχνικοί κλάδοι στους οποίους αναφέρεται υπερβαίνουν τους 35»!

Επίσης:

• Το ύψος της σύνταξης μειώνεται στο 50% του μηνιαίου βασικού μισθού των δημόσιων υπαλλήλων, από 80% που ήταν με τον παλιότερο νόμο
• Σε περίπτωση θανάτου του δικαιούχου η σύνταξη μεταβιβάζεται μόνο στον επιζώντα σύζυγο (εφόσον αυτός δε λαμβάνει άλλη σύνταξη ή δεν έχει εισόδημα μεγαλύτερο του κατώτατου ορίου σύνταξης του δημοσίου, όπως αυτό ισχύει κάθε φορά) αφήνοντας απέξω τα παιδιά ακόμα κι αν είναι ανήλικα
• Αν η αίτηση για σύνταξη απορριφθεί από το υπουργείο Πολιτισμού «λόγω μη προσφοράς διακεκριμένων υπηρεσιών»(;) οι ενδιαφερόμενοι «δύνανται να επανέλθουν με νέα αίτησή τους μετά από πέντε χρόνια»! Το ΕΕΤΕ σημειώνει ότι είναι «χρόνος αντικειμενικά απαγορευτικός σε αυτές τις προχωρημένες ηλικίες» και «πιθανόν να μην έχει πλέον το περιθώριο χρόνου για μια δικαιότερη κρίση»...

Μετά από αγώνες των εικαστικών, το άρθρο 2 «τακτοποιεί» όλες τις περιπτώσεις καλλιτεχνών που από το 2000 κρίθηκαν «άξιοι τιμής» αλλά δεν πήραν τη σύνταξη γιατί ο νόμος έθετε εκτός πραγματικότητας προϋποθέσεις, όπως το να έχουν ασφάλιση «ταυτόσημη με την ιδιότητα του λογοτέχνη ή καλλιτέχνη»... και να είναι «άποροι»!

Το ΕΕΤΕ δηλώνει ότι «παραμένει το αίτημα των εικαστικών καλλιτεχνών για την καθολική λύση του ασφαλιστικού -συνταξιοδοτικού». «Διεκδικούμε ικανό αριθμό συντάξεων έως ότου δοθεί καθολική λύση στο ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό πρόβλημα, σύμφωνα με τις προτάσεις μας, προτάσεις που δεν μπήκε καν στον κόπο να συζητήσει με τον συλλογικό μας φορέα η πολιτική ηγεσία. Η λύση του ασφαλιστικού - συνταξιοδοτικού των εικαστικών αποτελεί προϋπόθεση για την ανάπτυξη της σύγχρονης εικαστικής δημιουργίας και ανθρώπινο δικαίωμα κάθε εργαζόμενου. Η κυβέρνηση - όπως άλλωστε και οι προηγούμενες - αντιμετωπίζει την Τέχνη και τους ανθρώπους που τη δημιουργούν, σαν αναλώσιμα και για βιτρίνα, αδιαφορώντας για τους όρους και τις συνθήκες μέσα στις οποίες ο καλλιτέχνης καλείται να δημιουργήσει, συνθήκες που τελικά πολλές φορές τον παροπλίζουν και τον καταργούν».

Στο πίσω μέρος έργου του Ιβάν Κλιουν, ανακαλύφθηκε ένα άγνωστο αυτοπορτρέτο του ζωγράφου

Από το Ιδρυμα Γκετί των ΗΠΑ, το οποίο διαχειρίζεται και το γνωστό Μουσείο Γκετί από όπου διεκδικούν αρχαιοκαπηλικές αρχαιότητες η Ελλάδα και η Ιταλία, ενώ πρώην στέλεχός του είναι υπόδικο για υποθέσεις αρχαιοκαπηλίας, επιχορηγήθηκε το Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (ΚΜΣΤ) Θεσσαλονίκης για την έρευνα της κατάστασης των έργων της Συλλογής Κωστάκη, της βασικής συλλογής του ΚΜΣΤ, που αποτελείται από σημαντικά έργα της ρωσικής καλλιτεχνικής πρωτοπορίας!

Ενώ, λοιπόν, ο «κόσμος καίγεται» με τις υποθέσεις αυτές, ένα ελληνικό κρατικό μουσείο δέχεται να επιχορηγηθεί με 143.000 δολάρια από το «Ιδρυμα» για να μελετήσει και να προχωρήσει σε ψηφιακή καταγραφή όλων των πληροφοριών που σχετίζονται με την κατάσταση των 1.275 έργων της Συλλογής Κωστάκη. Δεδομένου ότι ουδείς έχει αμφισβητήσει το σχετικό με το αντικείμενο ελληνικό επιστημονικό δυναμικό, ένα ερώτημα είναι, γιατί ένα κρατικό μουσείο ζητά χρήματα από ιδιωτικούς ξένους φορείς για στοιχειώδη μουσειακή εργασία όπως αυτή. Και αφού το κάνει, γιατί προχωρά σε μια τέτοια, τουλάχιστον άστοχη, επιλογή; Εκτός πια, αν η συνεργασία των δύο φορέων είναι μέρος των «ανταλλαγμάτων» για την επιστροφή των τεσσάρων ελληνικών αρχαίων αντικειμένων από το Μουσείο Γκετί. Αλλωστε, όπως ειπώθηκε, πρόκειται για την πρώτη φορά που ελληνικό μουσείο συνεργάζεται με το «Ιδρυμα», ενώ το πρόγραμμα ξεκίνησε το Δεκέμβρη του 2006 και ολοκληρώθηκε το Μάη του 2007.

Σε ερώτηση, πάντως, για την επιλογή του «Ιδρύματος», τα στελέχη του Μουσείου απάντησαν ότι πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα και γνωστότερα ιδρύματα και ότι «ήταν για μας μια μεγάλη ευκαιρία». Σε κάθε περίπτωση πάντως, ακόμη και αν δεν αποτελεί μέρος «ανταλλαγμάτων», αποτελεί σίγουρα χαρακτηριστικό παράδειγμα της τακτικής του «κατευνασμού» που ακολουθείται ακόμη και απέναντι σε «ιδρύματα» που τα ίδια παραδέχονται ότι δε γνωρίζουν την προέλευση όλων των αρχαίων αντικειμένων που έχουν στις αποθήκες τους, όπως συνέβη με το Μουσείο Γκετί.

Κατά τη διάρκεια του ερευνητικού προγράμματος όλα τα έργα φωτογραφήθηκαν, εξετάστηκαν με υπεριώδη και υπέρυθρη ακτινοβολία, κάποια ακτινογραφήθηκαν αποκαλύπτοντας προσχέδια και ιδιαίτερου ενδιαφέροντος πληροφορίες σχετικά με τις τεχνικές και τα υλικά που χρησιμοποίησαν οι ζωγράφοι. Εξετάστηκε η κατάσταση των υποστρωμάτων, των χρωστικών, καθώς και η ιστορία συντήρησης των έργων. Καταγράφηκαν επίσης όλες οι επιγραφές που υπήρχαν στα ίδια τα έργα, στα τελάρα και στις κορνίζες τους (ημερομηνίες, τίτλοι, υπογραφές, επιγραφές, σφραγίδες, υδατογραφήματα κ.ά.).