Σε επιχείρηση αποπροσανατολιστικού χαρακτήρα φαίνεται να εντάσσεται η επιδημία δημόσιων διαφοροποιήσεων γαλάζιων βουλευτών, καθώς αμετακίνητη επιδίωξη της κυβέρνησης παραμένει η επιβολή των νέων αντιλαϊκών μέτρων.

Το Μέγαρο Μαξίμου αντιμετωπίζει με χαρακτηριστική άνεση τους διαφωνούντες, φτάνοντας στο σημείο να υπερασπίζεται το δικαίωμά τους στην ελεύθερη έκφραση, αλλά την ίδια στιγμή φροντίζει να ελέγχει πλήρως την κατάσταση στην ΚΟ, καθώς η «αυτοδυναμία των 152 εδρών» δεν αφήνει κανένα περιθώριο εφησυχασμού. Αυτός είναι ο λόγος που επισείει την απειλή... των πρόωρων εκλογών ανά πάσα στιγμή και μάλιστα με λίστα. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο γραμματέας της ΚΕ Λ. Ζαγορίτης έσπευσε να κηρύξει το κόμμα ...σε εκλογική ετοιμότητα! «Το κόμμα βρίσκεται σε εκλογική ετοιμότητα, σαν να έχουμε εκλογές αύριο! Απαιτείται λοιπόν εγρήγορση και εξωστρέφεια από όλους μας», φέρεται να δήλωσε στην προχτεσινή συνεδρίαση του διαγραμματειακού οργάνου της ΝΔ.

Από την πλευρά του ο Ευ. Αντώναρος, αφού θεώρησε φυσιολογικό το κόμμα να κρατάει σε εγρήγορση τους μηχανισμούς του, σχολίασε με άνεση τις διαφοροποιήσεις των βουλευτών, λέγοντας ότι «απόψεις οι οποίες εκφράζονται ή κατατίθενται είναι πάντοτε χρήσιμες για τη δημοκρατία».

Η κυβέρνηση όμως είναι στοχοπροσηλωμένη στην υλοποίηση των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων και ειδικότερα πώς θα προχωρήσει ο «διάλογος» για το Ασφαλιστικό και θα δικαιολογηθεί η νέα φοροεπιδρομή σε βάρος των λαϊκών νοικοκυριών. Ειδικά για το τελευταίο η κυβέρνηση αποδεικνύεται εξαιρετικά εφευρετική. Αρχικά επιχείρησε να αποδώσει την αύξηση του ΦΠΑ και άλλων έμμεσων κυρίως φόρων στην ανάγκη να χρηματοδοτηθεί το Ασφαλιστικό, αλλά από προχτές ενίσχυσε το οπλοστάσιό της με ένα νέο «επιχείρημα»: Την πετρελαϊκή κρίση. «Αν δημιουργηθεί μια τεράστια κρίση, όπως βλέπετε τώρα έχουμε μια ενεργειακή κρίση, την πετρελαϊκή, όχι μόνο η Ελλάδα, σ' αυτή την περίπτωση κανένας δεν μπορεί να ξέρει αν αυτή η κρίση συνεχιστεί για ένα χρόνο, τι θα γίνει μετά από ένα χρόνο ή δυο χρόνια», είπε δήθεν αφελώς ο βουλευτής Κ. Γκιουλέκας (στον «Φλας»).

Την ίδια στιγμή, ο Γ. Αλογοσκούφης φαίνεται να αντιδρά έντονα στη διαφαινόμενη προσπάθεια να χρεωθεί σε αυτόν η νέα φοροεπιδρομή προκειμένου να προστατευτεί ο Κ. Καραμανλής. Ο αναπληρωτής κυβερνητικός εκπρόσωπος κληθείς να σχολιάσει δημοσιεύματα φιλοκυβερνητικών εφημερίδων («Καθημερινή»), σύμφωνα με τα οποία έχουν δημιουργηθεί «σύννεφα μεταξύ Μεγάρου Μαξίμου και υπουργείου των Οικονομικών», απάντησε ότι πληροφορίες που γράφονται στον Τύπο ή μεταδίδονται από τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα, διότι όπως είπε «ούτε κύκλοι του Μ. Μαξίμου, ούτε ο πρωθυπουργός εκφράζουν δυσαρέσκεια ή ευαρέσκεια».

Στους «διαφωνούντες» προστέθηκε χτες ο Π. Τατούλης, δηλώνοντας (στην ΕΡΑ) ότι «η αύξηση του ΦΠΑ είναι ο πιο άδικος φόρος που κατά κύριο λόγο πλήττει τους χαμηλόμισθους». Και συμπλήρωσε: «Δεν μπορείς, λοιπόν, από τη μία πλευρά να ασκείς κοινωνική πολιτική μέσω της κατώτατης σύνταξης ή των άλλων μέτρων κοινωνικής πολιτικής και από την άλλη μεριά με τον ίδιο τρόπο να παίρνεις αυτά τα χρήματα μέσα από την αύξηση του ΦΠΑ, κατά κύριο λόγο από τις ασθενέστερες οικονομικά και κοινωνικά τάξεις».

Ενα ακόμα σημαντικό βήμα προς την αντιδραστική ενοποίηση της ΕΕ έκαναν οι 27 ηγέτες των κρατών - μελών της με την έγκριση της λεγόμενης μεταρρυθμιστικής συνθήκης στη Λισαβόνα, μεγαλώνοντας ταυτόχρονα και το χάσμα που χωρίζει το ευρωοικοδόμημα των μονοπωλίων με τους λαούς.

Μπορεί οι 27 επικεφαλής των κρατών - μελών της ΕΕ να άνοιξαν σαμπάνιες για να πανηγυρίσουν την έξοδο από την κρίση που την ταλαιπώρησε τα προηγούμενα δυόμισι χρόνια, αλλά γνωρίζουν πολύ καλά ότι βρίσκονται μακριά και απέναντι από τις ανάγκες και τη θέληση των λαών. Αυτός είναι ο λόγος που φρόντισαν να μην τεθεί στην κρίση των λαών (δημοψηφίσματα), μεταμφιέζοντας το «ευρωσύνταγμα» σε «συνθήκη».

Από τις δηλώσεις των ηγετών της ΕΕ και των αξιωματούχων των Βρυξελλών προκύπτει σαφώς η βούλησή τους να χρησιμοποιήσουν τη νέα ευρωσυνθήκη ως ένα επιπλέον εργαλείο για να δώσουν ώθηση στη συντεταγμένη και ολομέτωπη επίθεση κατά των λαών, εντός και εκτός της ΕΕ. Ηταν τέτοια η επιθυμία τους να φύγουν από τη Λισαβόνα με συμφωνία πάνω στο «ευρωσύνταγμα», ώστε έδωσαν ό,τι ζητούσαν οι «διαφωνούντες» (Πολωνία, Ιταλία, κ.ά.).

Με τη λεγόμενη ευρωσυνθήκη η ΕΕ ισχυροποιείται και θωρακίζεται ακριβώς σε αυτή την κατεύθυνση, επισφραγίζοντας και μέσα από το κείμενο των 250 σελίδων που εγκρίθηκε στη Λισαβόνα το βαθιά αντιδραστικό και αντιλαϊκό χαρακτήρα της.

Οι ηγέτες της ΕΕ κατέληξαν τα ξημερώματα της Παρασκευής σε τελική συμφωνία για την αντιδραστική συνθήκη και έσπευσαν να το γιορτάσουν. «Με αυτή τη συνθήκη, η Ευρώπη δείχνει ότι ο ευρωπαϊκός σχεδιασμός για το μέλλον κινείται... Καταφέραμε να εξέλθουμε από το τυφλό αδιέξοδο στο οποίο είχαμε βρεθεί», δήλωσε περιχαρής ο προεδρεύων, Πορτογάλος πρωθυπουργός, Ζοζέ Σόκρατες. Οι ηγέτες συνεχάρησαν ο ένας τον άλλον με ανακούφιση και επικύρωσαν τη συμφωνία που επιτεύχθηκε με σαμπάνια. Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζοζέ Μπαρόζο, ανέφερε σε συνέντευξη Τύπου: «Οπως έχουμε πει πολλές φορές, αυτή η μεταρρύθμιση δεν είναι από μόνη της το τέλος. Με αυτούς τους θεσμούς τώρα, μπορούμε να δώσουμε προσοχή στις πιο σημαντικές προτεραιότητες για τους πολίτες μας».

Η συμφωνία θα υπογραφεί στη Σύνοδο Κορυφής στις 13 του Δεκέμβρη και αμέσως μετά θα ξεκινήσει η διαδικασία της επικύρωσής της, κυρίως από τα εθνικά Κοινοβούλια, καθώς αυτή τη φορά μόνο η Ιρλανδία αναμένεται να διοργανώσει δημοψήφισμα για την έγκριση της μεταρρυθμιστικής συνθήκης απευθείας από το λαό. Στόχος είναι η νέα ευρωσυνθήκη να τεθεί σε εφαρμογή το 2009.

Η προπαγάνδα της ΕΕ επικεντρώνει σε ορισμένες συμβολικού μάλλον χαρακτήρα αλλαγές που επέρχονται μέσω της μεταρρυθμιστικής συνθήκης στη λειτουργία της ΕΕ, όπως η κατάργηση της εκ περιτροπής προεδρίας του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και η αντικατάστασή της από έναν μόνιμο πρόεδρο ή του ύπατου εκπροσώπου της ΕΕ στα θέματα εξωτερικής πολιτικής ώστε η ΕΕ να μιλάει «με μια φωνή» προς τα έξω. Αποκρύβουν όμως τις πιο ουσιαστικές διατάξεις που ενισχύουν τον επιθετικό και αντιδραστικό χαρακτήρα της ΕΕ.

Η μεταρρυθμιστική συνθήκη:

-- Καταργεί το βέτο και καθιερώνει ειδική πλειοψηφία προς όφελος των πιο ισχυρών κρατών - μελών για όλα τα ζητήματα, θίγοντας την εθνική κυριαρχία και ανεξαρτησία των χωρών της ΕΕ. Χαρακτηριστική περίπτωση η κατάργηση του βέτο σε θέματα δικαιοσύνης και εσωτερικών υποθέσεων (αστυνομική και δικαστική συνεργασία στις ποινικές υποθέσεις - Europol, Eurojust). Η ομοφωνία παραμένει στους τομείς «άμυνας», φορολογίας, κοινωνικής ασφάλισης, πολιτισμού.

-- Υιοθετεί την αρχή της διπλής πλειοψηφίας στη λήψη των αποφάσεων στα όργανα της ΕΕ. Η λήψη μιας απόφασης δηλαδή απαιτεί την υποστήριξη του 55% των κρατών - μελών (δηλαδή 15 από τα 27) με τον όρο να αντιπροσωπεύουν τουλάχιστον το 65% του πληθυσμού της ΕΕ.

-- Εκχωρεί ακόμη περισσότερα κυριαρχικά δικαιώματα των κρατών -μελών στα διακρατικά όργανα της ΕΕ.

-- Θεσπίζει τη «ρήτρα αλληλεγγύης» που ουσιαστικά υιοθετεί το δόγμα των ΗΠΑ για τον προληπτικό πόλεμο και με πρόσχημα την προστασία των πολιτών από τρομοκρατική επίθεση στην πραγματικότητα εντείνει την τρομοκρατία κατά των λαών.

Προκειμένου να επιτευχθεί η χτεσινή συμφωνία οι 27 είπαν «ναι» σε όλες τις ενστάσεις. Η Ιταλία κέρδισε άλλη μία έδρα (73) στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όσες δηλαδή και η Βρετανία. Η Πολωνία εξασφάλισε εγγυήσεις ότι η πρόβλεψη που επιτρέπει στις μικρές ομάδες κρατών να καθυστερούν τη λήψη αποφάσεων στην ΕΕ μπορεί να ανατρέπεται μόνο με ομοφωνία και, επιπλέον, κέρδισε μία μόνιμη θέση στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. «Η Πολωνία πέτυχε όλα όσα ήθελε», δήλωσε στους δημοσιογράφους ο Πρόεδρος της χώρας, Λεχ Καζίνσκι. Ο Βρετανός πρωθυπουργός, Γκ. Μπράουν, στην προσπάθειά του να απαντήσει στις εσωτερικές πιέσεις για δημοψήφισμα, υπεραμύνθηκε των νέων ρυθμίσεων που ζήτησε το Λονδίνο ώστε να διασφαλιστεί ότι η εθνική κυριαρχία της Βρετανίας δε θα υπονομεύεται από τη νέα συνθήκη. «Σε κάθε σημείο είμαστε αποφασισμένοι να προστατεύσουμε τα βρετανικά εθνικά συμφέροντα και να διασφαλίσουμε ότι διαφυλάσσονται τα συμφέροντα του βρετανικού λαού», δήλωσε ο Γκόρντον Μπράουν, χρησιμοποιώντας 19 φορές τον όρο «βρετανικά εθνικά συμφέροντα» στη συνέντευξη Τύπου που έδωσε. Υπήρξαν επίσης συμβιβασμοί σε θέματα που έθεσαν η Αυστρία και η Βουλγαρία.

Ο Ελληνας πρωθυπουργός, Κ. Καραμανλής, εξέφρασε την ικανοποίησή του «για την επιτυχή κατάληξη επιτέλους» της Διακυβερνητικής Διάσκεψης και την υιοθέτηση του κειμένου για τη μεταρρυθμιστική συνθήκη. Επιχειρώντας να πλασαριστεί στο «σκληρό πυρήνα» της ΕΕ έσπευσε να δηλώσει ότι «η Ελλάδα θα είναι από τις πρώτες χώρες που θα επικυρώσουν τη μεταρρυθμιστική συνθήκη». Συνεργάτες του διέδιδαν ότι αυτό θα γίνει το πρώτο εξάμηνο του 2008 και πιθανότατα τους πρώτους δύο μήνες του καινούριου χρόνου.

Σε κάθε περίπτωση είναι φανερό ότι οι λαοί δεν έχουν κανένα λόγο να συμμετέχουν στους πανηγυρισμούς των κυβερνήσεων της ΕΕ για την επιτυχία της Λισαβόνας. Ακριβώς γιατί η όποια ισχυροποίηση της ΕΕ στρέφεται εναντίον τους. Οσο πιο πολύ ενισχύεται το ευρωοικοδόμημα των πολυεθνικών τόσο περισσότερο πιο ευάλωτα γίνονται τα συμφέροντα των λαών.

Σαν να «ανακάλυψαν» ένα «νέο ΠΑΣΟΚ» που έπεσε στην πολιτική σκηνή του τόπου στις 17 Σεπτέμβρη 2007, συμπεριφέρονται τα κορυφαία στελέχη του και οι υποψήφιοι πρόεδροί του... ξεχνώντας προφανώς ότι είναι οι ίδιοι που κυβέρνησαν επί μακρόν εφαρμόζοντας μια αντιλαϊκή πολιτική, ανταλλάσσοντας μεταξύ τους κυβερνητικούς θώκους.

Χτες βγήκε ο Θ. Πάγκαλος στην κρατική τηλεόραση και ζήτησε να υπάρξουν «διαγραφές» για στελέχη στο ΠΑΣΟΚ που «έχουν πλουτίσει καταχρώμενοι την επιρροή τους και δεν μπορούν να αποδείξουν πως πλούτισαν»! Αν δηλαδή μας πουν τον τρόπο που πλούτισαν οι βουλευτές και οι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ, τότε προφανώς για τον Θ. Πάγκαλο δε θα υπάρχει πρόβλημα... Πάντως ο πρώην υπουργός των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, είναι ο δεύτερος μέσα σε δυο βδομάδες μετά τη Β. Παπανδρέου που κάνει λόγο για «στελέχη» που πλούτισαν, μάλιστα ο ίδιος υπονόησε ότι έχει και στοιχεία αφού ανέφερε: «Εγώ όταν λέω οτιδήποτε, θέλω να είμαι έτοιμος να αναφέρω παραδείγματα. Δε θα το έκανα διαφορετικά όπως η κ. Παπανδρέου».

Ο Θ. Πάγκαλος επιτέθηκε και στα στελέχη που μιλούν «περί ανικανότητας του Γ. Παπανδρέου» και τα κάλεσε να σταματήσουν ή όποιοι συνεχίσουν να τις «διατυπώσουν θεσμικά και μετά να πάνε σε άλλο κόμμα»...

Την ίδια ώρα ο υποψήφιος πρόεδρος Ε. Βενιζέλος κατήγγειλε την ύπαρξη «μηχανισμών» στο ΠΑΣΟΚ και δήλωσε ότι «δεν τον ενδιαφέρει το καθεστωτικό ΠΑΣΟΚ». Οξύνοντας την αντιπαράθεση μεταξύ των στρατοπέδων, ο Τ. Χυτήρης που στηρίζει τον Γ. Παπανδρέου έσπευσε να απαντήσει: «Οσοι μιλούν για καθεστωτισμό και κυβερνητισμό στο ΠΑΣΟΚ, καλό θα είναι πριν μιλήσουν να κοιτάξουν γύρω τους».

Ο Ε. Βενιζέλος που επιχειρεί να εμφανιστεί σαν ο εκπρόσωπος της «αναγέννησης» του ΠΑΣΟΚ, όταν έχει τις ίδιες αντιδραστικές θέσεις με τον Γ. Παπανδρέου, δήλωσε χτες ότι τον «ενδιαφέρει το ΠΑΣΟΚ του αύριο, που ανανεώνεται, που στρέφεται στην κοινωνία και την εκπροσωπεί»... Ο ίδιος δεν παρέλειψε για πολλοστή φορά να πλειοδοτήσει στις δήθεν «αριστερές στροφές» υποστηρίζοντας ότι οι ιδέες που τον εκφράζουν είναι αυτές της «σοσιαλιστικής αριστεράς» ενώ πρόσθεσε ότι πιστεύει σ' ένα «ΠΑΣΟΚ πατριωτικό, προοδευτικό, λαϊκό, πάντα πιο αριστερό, ένα κόμμα μεγάλο, ένα ΠΑΣΟΚ εξουσίας».

Από την Αργολίδα, ο έτερος υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ, Κ. Σκανδαλίδης, ανέφερε ότι χαρακτηρισμοί «τύπου υπονομευτή, ανίκανος και άλλα, δεν ταιριάζουν στα ιστορικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ».

Με προσφυγή στα δικαστήρια, η προηγούμενη διοίκηση (Φώτης Προβατάς, Γιάννης Ρέγκας και λοιποί) επιχειρούν να ανατρέψουν το Διοικητικό Συμβούλιο και το Προεδρείο που εκλέχτηκαν, νόμιμα, στις τελευταίες εκλογές του Συλλόγου Φυλακισθέντων Εξορισθέντων Αντιστασιακών (ΣΦΕΑ) 1967-'74. Με ασφαλιστικά μέτρα που κατέθεσαν στο Πρωτοδικείο Αθήνας τα οποία συζητήθηκαν, χτες το πρωί, ζητάνε να διοριστούν ημέτεροί τους στη διοίκηση καθώς, στις πρόσφατες εκλογές, έχασαν την πλειοψηφία στο ΔΣ! Κι αυτό ενώ, τόσο η γενική συνέλευση όσο και η εκλογή έγιναν με απόλυτη τάξη και νομιμότητα, σύμφωνα με το καταστατικό, όπως και η εκλογή της διοίκησης.

Το εκλογικό αποτέλεσμα του ΣΦΕΑ 1967-'74 που τους έβγαλε μειοψηφία στο ΔΣ δεν άρεσε στους εκπροσώπους του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ της προηγούμενης διοίκησης, που έλεγχε το Σύλλογο. Αξίωσαν, λοιπόν, από την πλειοψηφία να παραιτηθούν δύο σύμβουλοί της και τη θέση τους να πάρουν δύο αναπληρωματικοί που πρόσκεινται στο χώρο του ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να διαμορφώσουν ευνοϊκούς συσχετισμούς αφού δεν το πέτυχαν στις εκλογές αυτό... Ομως, επειδή δεν έγινε δεκτή η αξίωσή τους αυτή, και με μοναδικό σκοπό να «ξαναβάλουν στο χέρι» τη διοίκηση, δε δίστασαν - δείχνοντας και τα όρια της δημοκρατίας που πιστεύουν... - να προσφύγουν στα δικαστήρια και, με αστεία έως παράλογα «επιχειρήματα», να ζητήσουν την ακύρωση του αποτελέσματος των εκλογών και το διορισμό «ημετέρας διοίκησης»...

Χαρακτηριστικά, ο πρώην Πρόεδρος του Συλλόγου, ο Φώτης Προβατάς, χτες, στο δικαστήριο υποστήριξε πως, τάχα, είναι άκυρη η συγκρότηση της διοίκησης. Κι αυτό παρ' όλο που η διοίκηση συγκροτήθηκε από 11 συμβούλους (απόλυτη πλειοψηφία, όπως προβλέπεται καταστατικά...) που προσήλθαν στη συνεδρίαση με πρόσκληση του ιδίου (του Προβατά) ως πλειοψηφήσαντος συμβούλου, ενώ απουσίαζαν οι υπόλοιποι 10 (μαζί τους και ο ίδιος...). Δηλαδή, παρ' όλο που πρόκειται για νομιμότατη συγκρότηση από την απόλυτη πλειοψηφία των μελών του ΔΣ... Ακόμα πιο απολαυστικός έδειξε ο Φ. Προβατάς όταν στην απορία του δικαστή: «Μα εσείς (σσ ως πλειοψηφών σύμβουλος) καλέσατε τη συνεδρίαση και δεν πήγατε;», απάντησε, αφήνοντας άναυδους τους πάντες: «Μα αυτοί είναι κομμουνιστές κύριε Πρόεδρε»...!

Ετσι, πέρα από το προδήλως αβάσιμο της προσφυγής, κατά τη σύντομη συζήτηση στο δικαστήριο, επί της ουσίας αποκαλύφθηκαν και οι σκοπιμότητες των προσφυγόντων που καμιά σχέση με τη νομιμότητα δεν έχουν να κάνουν. Το δικαστήριο επιφυλάχτηκε να αποφασίσει.