Ηδη έχει κατατεθεί στη Βουλή το σχέδιο του νέου εκλογικού νόμου, με ενισχυμένα καλπονοθευτικά και ληστρικά χαρακτηριστικά, καθώς προβλέπει αυξημένη πριμοδότηση του πρώτου σε ψήφους κόμματος, 50 εδρών (από 40 που είναι σήμερα), στο όνομα της διασφάλισης της κυβερνητικής σταθερότητας... Είναι αποκαλυπτική η εισηγητική έκθεση που συνοδεύει το σχέδιο του νέου εκλογικού νόμου, καθώς εκεί χαρακτηρίζεται ως δυσλειτουργία του ισχύοντος νόμου το ότι δε διασφάλισε ικανή πλειοψηφία εδρών για το πρώτο κόμμα. Ο,τι, δηλαδή, δεν κατόρθωσε να επιτύχει η προεκλογική ασύστολη κινδυνολογία, ότι οι αδύναμες κυβερνήσεις είναι ασταθείς επομένως όχι ωφέλιμες για το λαό, έρχεται τώρα ο νέος εκλογικός νόμος να το εγγυηθεί στην άρχουσα τάξη, ότι οι πολιτικοί της εκπρόσωποι θα συγκροτούν ισχυρές κυβερνήσεις, ικανές να προωθούν ανεμπόδιστα την πολιτική που κάθε φορά εκφράζει και υπηρετεί τα συμφέροντά της, στρέφοντας την ισχύ τους εναντίον του λαού.
Το εκλογικό αποτέλεσμα της 16ης Σεπτέμβρη θορύβησε το αστικό πολιτικό σύστημα. Ενίσχυσε τις ανησυχίες του, καθώς ανέδειξε μια αυξημένη απαξίωσή του στη λαϊκή συνείδηση, κατέγραψε τάσεις ριζοσπαστικοποίησης και τη δυναμική θετικών διεργασιών που συντελούνται μέσα στο λαό, σημαντικές δυνάμεις του οποίου γύρισαν την πλάτη τους στο δικομματισμό, ενίσχυσαν το ΚΚΕ και την πολιτική του πρόταση. Η αστική τάξη γνωρίζει καλά πως δε θα μπορεί εσαεί να έχει και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο. Η διογκούμενη λαϊκή δυσαρέσκεια και οργή θα εκφραστεί έμπρακτα με τρόπο που απεύχεται, με αγωνιστική ανάταση, με σταδιακό απεγκλωβισμό δυνάμεων από τα κόμματα - εκφραστές της, με παραπέρα ενίσχυση του αντίπαλου δέους, του ΚΚΕ. Βεβαιώνεται γι' αυτό ολοένα και περισσότερο, καθώς περνά ο καιρός και ξεδιπλώνεται η αντιλαϊκή πολιτική σε μέτωπα όπως η Κοινωνική Ασφάλιση, η Παιδεία, το λαϊκό εισόδημα, το ξεπούλημα ή το κλείσιμο επιχειρήσεων όπως η «Ολυμπιακή», ότι η τάση που εκφράστηκε στις εκλογές, να μειώνεται η ΝΔ και να μην αυξάνεται το ΠΑΣΟΚ, αντίθετα να έχει απώλειες, συνεχίζεται. Πρόσφατες είναι οι έρευνες που καταγράφουν και περαιτέρω πτώση των ποσοστών ΝΔ - ΠΑΣΟΚ (φαίνεται να χάνουν 8 και 7 μονάδες, αντίστοιχα, από τις τελευταίες κοινοβουλευτικές εκλογές). Σύμφωνα μ' αυτές τις έρευνες, το 63,3% των ερωτηθέντων κρίνει αρνητικά ή μάλλον αρνητικά το έργο της κυβέρνησης, ενώ το 81% κρίνει αρνητικά ή μάλλον αρνητικά το ΠΑΣΟΚ.
Ο λαός εκπέμπει τα σήματά του και η άρχουσα τάξη τα λαμβάνει, τα επεξεργάζεται και προετοιμάζεται κατάλληλα, παίρνοντας όσα μέτρα μπορεί να πάρει, γιατί φυσικά την κοινωνική εξέλιξη δεν μπορεί να τη σταματήσει, παρά μόνο να την παρεμποδίσει προσωρινά. Ο εκλογικός νόμος είναι ένα απ' αυτά τα μέτρα. Ο αντικομμουνισμός ένα άλλο. Το ΚΚΕ και η πολιτική του πρόταση, που μπορεί να συνεγείρει, να εμπνεύσει εμπιστοσύνη του λαού στη δύναμή του, ο ρόλος του, ως εμψυχωτή, οργανωτή και αιμοδότη των λαϊκών αγώνων, της ταξικής πάλης, πρέπει να συκοφαντηθεί, να αποσιωπηθεί η δράση του, να διαστρεβλωθεί το περιεχόμενο της πρότασής του.
Συγχρόνως, στο «συρτάρι» υπάρχουν και εφεδρικά σενάρια. Ο περιβόητος διπολισμός είναι ένα απ' αυτά. Επί του παρόντος βέβαια, η συζήτηση περιορίζεται στον πόλο της «κεντροαριστεράς» ή της «ευρύτερης δημοκρατικής παράταξης», καθώς εκεί υπάρχουν πιο έτοιμα τα υλικά για να «δέσει το σιρόπι». Εάν και εφόσον κριθεί ότι ο δικομματισμός με τη σημερινή του μορφή δεν μπορεί πια να ανταποκριθεί στο ρόλο του, να συνεχίζει να κρατά εγκλωβισμένες πλατιές λαϊκές δυνάμεις, να απορροφά κραδασμούς του συστήματος, τότε νέα «αμορτισέρ» θα εμφανιστούν. Είναι βέβαιο, εφαρμόστηκε αλλού, απογοητεύοντας όσες λαϊκές δυνάμεις στήριξαν σε τέτοιες μεταμφιέσεις του συστήματος τις ελπίδες και τις προσδοκίες τους για ένα καλύτερο παρόν και μέλλον.
Το ΠΑΣΟΚ και ο Συνασπισμός με την αφορμή των εσωκομματικών τους εξελίξεων, αλλά και της συνολικότερης στάσης τους, έδωσαν και δίνουν τροφή σε τέτοιες συζητήσεις. Κορυφαία στελέχη και των δύο κομμάτων συμφωνούν και επαυξάνουν πως ήρθε η ώρα μιας στενότερης συνεργασίας τους. Μόλις πρόσφατα, ο Φ. Κουβέλης προστέθηκε σ' αυτούς, όταν κατά την ανακοίνωση της υποψηφιότητάς του για την προεδρία του ΣΥΝ χαρακτήρισε αναγκαίο το άνοιγμα των συμμαχιών του κόμματός του και προς το σοσιαλδημοκρατικό χώρο. Η ηγεσία του Συνασπισμού πολιορκεί το ΠΑΣΟΚ με προτάσεις κοινής δράσης σε ζητήματα που αποτελούν την αιχμή του δόρατος των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, παραγράφοντας από το δημόσιο λόγο της κάθε αναφορά, όχι μόνο στο κυβερνητικό παρελθόν του ΠΑΣΟΚ, αλλά και στη σημερινή πολιτική πρόταση που αυτό πρεσβεύει, η οποία στα βασικά της σημεία είναι ταυτόσημη με αυτήν της ΝΔ, βαθιά αντιλαϊκή και αντιδραστική. Η προπαγάνδα υπέρ της σύγκλισης των δύο κομμάτων εκλύεται με δόσεις, ώστε να εθίζεται η λαϊκή συνείδηση, να είναι έτοιμη να τη δεχτεί εάν η πραγμάτωσή της καταστεί αναγκαία για το σύστημα.
Ο ρόλος του Συνασπισμού είναι πολλαπλά επιζήμιος. Καλλιεργεί μόνιμα στο λαό την αυταπάτη ότι σε συνθήκες επέλασης των μονοπωλίων, κυριαρχίας του μεγάλου κεφαλαίου, είναι δυνατόν να αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο. Προτείνει συνεργασία δυνάμεων στην κατεύθυνση της αντινεοφιλελεύθερης διαχείρισης. Αποκρύπτει αυτό που και οι «πρωτοετείς» της πολιτικής γνωρίζουν ότι η οικονομική εξουσία καθορίζει την πολιτική που εξυπηρετεί τα συμφέροντά της και όχι το αντίστροφο. Πως ούτε ένα, ελάχιστο, μέτρο που να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς σύγκρουση με την πολιτική που υπηρετεί τις σύγχρονες ανάγκες του κεφαλαίου.
Ο λαός δε χρειάζεται να πάθει για να μάθει. Να μη δώσει άλλο περιθώριο χρόνου στην άρχουσα τάξη, ούτε το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού. Τώρα να οργανώσει και να αναπτύξει στο μέγιστο την πάλη του, ενωμένος και αποφασισμένος. Με την πάλη του να αχρηστέψει όλα της τα εργαλεία που δουλεύουν για τη χειραγώγησή του, για την καθήλωσή του. Από τον εκλογικό νόμο, διεκδικώντας απλή και ανόθευτη αναλογική και ενισχύοντας σε κάθε εκλογική αναμέτρηση το αντίπαλο δέος της, το ΚΚΕ. Σπάζοντας στην πράξη τον αντικομμουνισμό κάθε μορφής, με συστράτευση και συμπόρευση με το ΚΚΕ. Απορρίπτοντας, από τώρα πριν ακόμα εφαρμοστούν, τα σχέδια μεταμφίεσης του συστήματος της δικομματικής εναλλαγής, ως σχέδια που θα στραφούν ενάντιά του. Εχει την απάντηση: Λαϊκή συμμαχία, λαϊκή πάλη για τη λαϊκή εξουσία. Κάθε άλλη δεν αποτελεί παρά τον Δούρειο Ιππο για παραπέρα άλωση της ζωής του.
Κυρίως φύλλο 
Feeds
