Η Παιδεία είναι πρώτα κυρία υπόθεση της εργατικής τάξης. Γι' αυτό και το αίτημα για μια αποκλειστικά Δημόσια και Δωρεάν Εκπαίδευση, για ολόπλευρη και ολοκληρωμένη μόρφωση των παιδιών, βρίσκεται στην προμετωπίδα των διεκδικήσεων του ΠΑΜΕ. Τον Ιούνη του 2006 οι αγώνες φοιτητών και σπουδαστών με αιχμή το νόμο πλαίσιο θεριεύουν. Το ΠΑΜΕ παλεύει να πάρει αυτός ο αγώνας παλλαϊκά χαρακτηριστικά, δίνοντας τη μάχη της ενημέρωσης και της κινητοποίησης μέσα και έξω από τους τόπους δουλιάς.

Η διήμερη συνεδρίαση του Προεδρείου της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας (ΠΣΟ) ολοκληρώθηκε στη 1 Νοέμβρη του 2004 με μια μαζική συγκέντρωση διεθνιστικής αλληλεγγύης στο κατάμεστο Σπόρτιγκ της Αθήνας. Το ΠΑΜΕ τίμησε τους λαούς της Κούβας, της Παλαιστίνης, του Βιετνάμ και της Β. Κορέας, τιμώντας στο δικό τους πρόσωπο τους αντιιμπεριαλιστικούς αγώνες των λαών όλου του κόσμου. Στη συγκέντρωση χαιρετισμό απηύθυναν εκπρόσωποι από τις τέσσερις χώρες, αναγνωρίζοντας στο ΠΑΜΕ και στον ελληνικό λαό ένα συνεπή συμπαραστάτη στον αγώνα που δίνουν για να μπορούν να επιλέγουν οι λαοί το κοινωνικοπολιτικό σύστημα στο οποίο θα ζήσουν, να μπορούν να καθορίζουν το μέλλον τους.

Δεκάδες χιλιάδες εργάτες, αυτοαπασχολούμενοι, φτωχοί αγρότες, νεολαίοι, άνδρες και γυναίκες, Ελληνες και μετανάστες, από κάθε περιοχή της χώρας, συναντιούνται το Σάββατο 12 Νοέμβρη του 2005 στην Αθήνα, στο Πανελλαδικό Συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ. Στέλνουν ένα ηχηρό μήνυμα καταδίκης της κυρίαρχης αντιλαϊκής πολιτικής και των κομμάτων της, προβάλλοντας με πείσμα και μαχητικότητα τις διεκδικήσεις των σύγχρονων αναγκών τους. Οι μάχες που ακολούθησαν επιβεβαίωσαν την πολύτιμη παρακαταθήκη που άφησε το Συλλαλητήριο στους αγώνες του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος.

Η έκφραση της διεθνιστικής αλληλεγγύης είναι σύμφυτη με τη δράση του ΠΑΜΕ. Στις 23 και 24 Σεπτέμβρη του 2005, ένα καραβάνι αλληλεγγύης από Ελληνες εργάτες και εργάτριες θα βρεθεί στη μαρτυρική Συρία. Η επίσκεψη στην Κουνέιτρα, το άλλοτε διαμάντι του Γκολάν, είναι συγκλονιστική. Η πόλη καταστράφηκε από τους Ισραηλινούς το 1967 και απελευθερώθηκε το 1973 από το συριακό στρατό. Παρέμεινε όμως ένα απέραντο ερείπιο, μάρτυρας της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας και μιας κατοχής που ακόμα συνεχίζεται στα υψίπεδα του Γκολάν. Στο κατεστραμμένο νοσοκομείο της Κουνέιτρα, Ελληνες και Σύροι εργάτες σηκώνουν το πανό - ύμνο στην ταξική αλληλεγγύη, ανάμεσα σε σημαίες του ΠΑΜΕ που κυματίζουν.

Εκατοντάδες εργαζόμενοι συγκεντρώνονται στο Σύνταγμα το απόγευμα της Τρίτης 10 Αυγούστου του 2004 για να τιμήσουν τους 13 νεκρούς και τους εκατοντάδες σακατεμένους στα Ολυμπιακά έργα. Στη σεμνή αλλά γεμάτη συμβολισμούς εκδήλωση που διοργάνωσε το ΠΑΜΕ στην καρδιά της Αθήνας, το σύνθημα «Η Ολυμπιάδα των πολυεθνικών χτισμένη με το αίμα των εργατών» ακουγόταν ξανά και ξανά, καθώς γινόταν το προσκλητήριο των νεκρών και στεφανώνονταν συμβολικά με κλαδιά ελιάς οι 13 σταυροί που έφεραν τα ονόματα των εργατών. Η λίστα των εργοδοτικών εγκλημάτων παραμένει ανοιχτή, καταγράφοντας σταθερά πάνω από 110 νεκρούς εργάτες κάθε χρόνο. Οπως ανοιχτοί παραμένουν και οι λογαριασμοί των εργατών με τη δολοφονική πολιτική του κεφαλαίου και των κομμάτων του.

Οι ανατιμήσεις στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, η λιτότητα και η ακρίβεια, σε συνδυασμό με τους καθηλωμένους μισθούς και τις «αυξήσεις» πείνας, που διαχρονικά συνυπογράφουν οι βιομήχανοι με τις συνδικαλιστικές πλειοψηφίες, κατατρώνε το λαϊκό εισόδημα. Από κοντά και οι αυξήσεις στη ΔΕΗ. Το ΠΑΜΕ, με μια δυναμική ενέργεια, καταλαμβάνει την 1/7/2003 τα κεντρικά γραφεία της ΔΕΗ στην Αθήνα, απλώνοντας στην πρόσοψη του κτιρίου ένα γιγαντοπανό διαστάσεων 20 επί 10 μέτρα. Μια κίνηση που επανέλαβαν οι ταξικές δυνάμεις πριν από λίγες μέρες, δίνοντας εκ νέου απάντηση στα σχέδια - αυτή τη φορά - της κυβέρνησης της ΝΔ για ανατιμήσεις στο ρεύμα.

Στις 16 και 17 του περασμένου Ιούνη, συνέρχεται στην Αθήνα η 3η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΠΑΜΕ. Είχαν προηγηθεί πλατιές συνδικαλιστικές συσκέψεις σε κλαδικό και τοπικό επίπεδο, όπου οι ταξικές δυνάμεις έβαλαν στο στόχαστρο αδυναμίες και καθυστερήσεις, έθεσαν στόχους και πλάνα ώστε το ΠΑΜΕ να γίνει ακόμα πιο αποτελεσματικό στη δράση του για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, στο πεδίο της ταξικής αναμέτρησης με το κεφάλαιο, τους πολιτικούς και συνδικαλιστικούς του εκπροσώπους. Στην 3η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη πήραν μέρος 600 συνδικαλιστές αντιπρόσωποι οι οποίοι αναδείχτηκαν μέσα από τις 25 συνολικά κλαδικές και 52 τοπικές συνδιασκέψεις που διοργάνωσε το ΠΑΜΕ από τον Εβρο έως την Κρήτη. Τις εργασίες παρακολούθησαν και 24 συνδικαλιστικές αντιπροσωπείες από 16 συνολικά χώρες.

1η του Μάη. Ημέρα της παγκόσμιας Εργατικής Τάξης. Μέρα επιθεώρησης των δυνάμεων και εφόρμησης στους νέους αγώνες. Για το δίκιο που είναι κόκκινο. Για το δίκιο που κρίνεται μόνο στους δρόμους. Στα πλαίσια του γιορτασμού της Πρωτομαγιάς του 2007, το ΠΑΜΕ, πέρα από μια μαζική και μαχητική κινητοποίηση στο κέντρο της Αθήνας και σε δεκάδες ακόμα πόλεις, διοργανώνει επίσης τον 2ο Εργατικό Αγώνα Δρόμου. Ενώ με πρωτοβουλία της Γραμματείας Νέων του ΠΑΜΕ επαναλαμβάνεται για δεύτερη χρονιά το Τουρνουά Ποδοσφαίρου ενάντια στα ναρκωτικά, με τη συμμετοχή ερασιτεχνικών ομάδων από θεραπευτικές κοινότητες, σωματεία και άλλους νεολαιίστικους φορείς.

Φλεβάρης 2006. Μια από τις πιο λαμπρές σελίδες στην ιστορία του ναυτεργατικού κινήματος γράφεται στο λιμάνι του Πειραιά. Το ξημέρωμα της Τετάρτης 22 Φλεβάρη, μετά από μια βδομάδα απεργιακών κινητοποιήσεων των εργατών της θάλασσας, η κυβέρνηση της ΝΔ κηρύσσει την επιστράτευσή τους. Το σκεπτικό, πανομοιότυπο με εκείνο που χρησιμοποίησε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για να επιστρατεύσει τους ναυτεργάτες τον Ιούνη του 2002. Χιλιάδες λαού απ' όλο το Λεκανοπέδιο συγκεντρώνεται στο λιμάνι του Πειραιά. Η ταξική αλληλεγγύη, η πρωτοπόρα δράση των ναυτεργατικών σωματείων ΠΕΜΕΝ και ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ και οι δεσμοί τους με τους εργάτες στα καράβια, έσπασαν την επιστράτευση. Μια παλικαρίσια μάχη, συνέχεια εκείνης που δόθηκε στο ίδιο λιμάνι το Μάη του 2002.

Το Γενάρη του 2003, η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αναλαμβάνει για λογαριασμό της ντόπιας και ευρωενωσιακής πλουτοκρατίας την προεδρία της ΕΕ. Καθώς οι ιμπεριαλιστές μακελάρηδες προετοιμάζουν την εισβολή στο μαρτυρικό Ιράκ, στο Ναύπλιο, στις 24 Γενάρη, συνεδριάζει το Συμβούλιο υπουργών Εργασίας της ΕΕ, θέτοντας επί τάπητος το πετσόκομμα εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Χιλιάδες εργαζόμενοι απ' όλη τη χώρα, ανταποκρίνονται στο κάλεσμα του ΠΑΜΕ και άλλων μαζικών φορέων και συγκροτούν μια πρωτοφανή σε μέγεθος ολοήμερη διαδήλωση στην πόλη, κάτω από καταρρακτώδη βροχή.

Το Μάρτη του 2001, όπως και σήμερα, η τότε κυβέρνηση Σημίτη, με υπουργό Εργασίας τον Τ. Γιαννίτση, μεθοδεύει το πετσόκομμα των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων. Το ΠΑΜΕ πρωτοστατεί στην οργάνωση της πάλης των εργαζομένων, συμβάλλοντας καθοριστικά στις πανεργατικές κινητοποιήσεις που θα ακολουθήσουν και οι οποίες θα υποχρεώσουν την κυβέρνηση να αποσύρει το πακέτο Γιαννίτση. Ανάμεσα στις πολύμορφες και καθημερινές δραστηριότητες του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος συγκαταλέγεται και η κατάληψη του ΙΚΑ στις 2 Φλεβάρη του 2001. Το σύνθημα στο γιγαντοπανό του ΠΑΜΕ παραμένει πάντα επίκαιρο.

Τα τύμπανα του πολέμου ηχούν ολοένα και πιο δυνατά, καθώς βρίσκεται στα σκαριά η επέμβαση της «συμμαχίας των προθύμων» στο Ιράκ. Η ελληνική κυβέρνηση, σφιχτά προσδεμένη στο άρμα του ιμπεριαλισμού, δίνει «γην και ύδωρ» στους μακελάρηδες, προκειμένου να φέρουν σε πέρας την προετοιμασία και την εκδήλωση της επίθεσης. Εκατομμύρια λαού σε όλο τον κόσμο βγαίνουν στους δρόμους, σ' ένα αντιιμπεριαλιστικό αντιπολεμικό ξέσπασμα. Η εργατική τάξη της Ελλάδας, με πρωτοπόρα δύναμη το ΠΑΜΕ, αφήνει ανεξίτηλη τη σφραγίδα της στις παγκόσμιες κινητοποιήσεις. Αδιάψευστος μάρτυρας το πανό που κρέμασαν στις 15 Φλεβάρη στελέχη του ΠΑΜΕ στην Ακρόπολη. Μια εικόνα που έκανε το γύρω του κόσμου, προκαλώντας αίσθηση και αγωνιστική αισιοδοξία σε εκατομμύρια εργαζόμενους.