ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Τα χατίρια των οινοβιομηχάνων

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου Υπουργών Γεωργίας της ΕΕ για την αναθεώρηση της Κοινής Οργάνωσης Αγοράς στο κρασί ήταν ακόμη μια απόφαση που ξεκάθαρα στρέφεται ενάντια στα συμφέροντα των Ελλήνων μικρομεσαίων αμπελοκαλλιεργητών. Οι υπουργοί της ΕΕ με τις αποφάσεις που πήραν, έδωσαν τον... καλύτερο εαυτό τους, για να εξυπηρετήσουν τις απαιτήσεις των μεγάλων οινοβιομηχανιών: Δραστική συρρίκνωση της αμπελουργίας, ενίσχυση και συγκέντρωση της παραγωγής σε λιγότερα χέρια, ξεκλήρισμα των μικρομεσαίων παραγωγών, «λουκέτο» στα μικρά οινοποιεία, μαζική παραγωγή χαμηλής ποιότητας κρασιών για τους πολλούς. Ολα τα παραπάνω για τη Διεπαγγελματική Οίνου - όπου συμμετέχουν οι οινοβιομήχανοι, καθώς και οι συνεταιριστικοί και συνδικαλιστικοί, υποτιθέμενοι, εκπρόσωποι των Ελλήνων αμπελουργών, ΠΑΣΕΓΕΣ, ΓΕΣΑΣΕ, ΣΥΔΑΣΕ, ΚΕΟΣΟΕ - φαίνεται πως δεν... υφίστανται. Εσπευσαν να πουν ότι η απόφαση «κινείται σε θετική κατεύθυνση», εκφράζοντας την ικανοποίησή τους, δίνοντας μάλιστα και ...συγχαρητήρια στον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης, επειδή κατάφερε να αποσπάσει μερικά «ψίχουλα» κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, ξεπουλώντας το μέλλον της αμπελοκαλλιέργειας. Γνωστοί είναι όλοι αυτοί εδώ και χρόνια για τη στάση τους και φροντίζουν να το υπενθυμίζουν με κάθε ευκαιρία που τους δίνεται...

Μπουμ κερδοφορίας

Σε επίπεδα - πρόκληση για τα λαϊκά στρώματα συνεχίζουν να εκτινάσσονται τα κέρδη των ισχυρών επιχειρηματικών ομίλων, οι οποίοι χρόνο με το χρόνο βάζουν στο χέρι ολοένα και μεγαλύτερα κομμάτια από τον κοινωνικά παραγόμενο πλούτο.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι εισηγμένες στη Σοφοκλέους επιχειρήσεις: Τα καθαρά κέρδη τους (μετά από φόρους) μόνο για το 9μηνο Γενάρη - Σεπτέμβρη του 2007 απογειώθηκαν σε 8,8 δισ. ευρώ (από 6,8 δισ. ευρώ στο 9μηνο του 2006) παίρνοντας αύξηση 29,1%. Σύμφωνα με όλες τις εκτιμήσεις στο 12μηνο του 2007 τα καθαρά κέρδη τους θα ξεπεράσουν με άνεση τα 11 δισ. ευρώ. Για λόγους συγκρισιμότητας των μεγεθών ας σταθούμε στα κονδύλια για την κοινωνική ασφάλιση που προβλέπει ο προϋπολογισμός: Η κρατική χρηματοδότηση έτους 2007 για τους 5,5 εκατ. ασφαλισμένους στο ΙΚΑ και τις οικογένειές τους ήταν μόλις 1,8 δισ. ευρώ. Σε πραγματικούς όρους τα κέρδη (μόνο των εισηγμένων ΑΕ) μιας και μόνης χρονιάς, είναι πάνω από την κρατική χρηματοδότηση που δόθηκε στο ΙΚΑ σε βάθος ολόκληρης 10ετίας!

Και μετά σου λένε ότι η οικονομία «δεν αντέχει» και ότι τάχα το...«δημογραφικό πρόβλημα» είναι «ωρολογιακή βόμβα» για την ασφάλιση...

Πλήρης κάλυψη για τις κλιματικές αλλαγές

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αυτά βλέπουν οι επιχειρήσεις και έχουν πέσει με τα «μπούνια» στην προώθηση της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης, και την ανακηρύσσουν στρατηγικής σημασίας στόχο. Σε έρευνα κοινής γνώμης για την κλιματική αλλαγή που πραγματοποιήθηκε με αφορμή την έναρξη της εκστρατείας του WWF Ελλάς για το κλίμα, ενώ το 37% «στοχοποιεί» τις βιομηχανίες και τις επιχειρήσεις ως υπεύθυνες, το 57% βλέπει θετικά τη συνεργασία ΜΚΟ και επιχειρήσεων...

Επίσης, το 55% των ερωτηθέντων καταλογίζουν το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για την αλλαγή του κλίματος στις κυβερνήσεις και στην ΕΕ δηλώνοντας παράλληλα, πως δεν τις εμπιστεύονται για την επίλυση αυτού του προβλήματος. Αντίθετα, το 76% των ερωτηθέντων πιστεύει ότι οι ΜΚΟ μπορούν να παίξουν πολύ ή αρκετά σημαντικό ρόλο στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής.

Τι καλύτερο προπέτασμα για τις αστικές κυβερνήσεις, την ΕΕ και τις επιχειρήσεις, από τις ΜΚΟ, προκειμένου με τη βοήθεια των τελευταίων να «τη βγάλουν λάδι» και να επιδείξουν ένα «φιλοπεριβαλλοντικό προφίλ»; Από τη στιγμή μάλιστα, που και οι ίδιες οι ΜΚΟ είναι πρόθυμες να συνεισφέρουν σ' αυτή την κατεύθυνση. Γι' αυτό, άλλωστε και η ερώτηση στην έρευνα που πραγματοποιήθηκε, για το πώς κρίνεται η συνεργασία ΜΚΟ - επιχειρήσεων...

Πολύνεκρη χρονιά

Παπαγεωργίου Βασίλης

Και η απελευθέρωση του Αφγανιστάν καλά κρατεί... Μετά από έξι χρόνια αμερικανο-ΝΑΤΟικής κατοχής, το 2007 μπορεί να χαρακτηριστεί - αν όχι η αιματηρότερη - από τις πιο πολύνεκρες χρονιές για τη χώρα, με τα περισσότερα θύματα αμάχους, από αμερικανικές επιδρομές. Αυτό δεν είναι δύσκολο να το φανταστεί κανείς, αφού, στο όνομα των εκκαθαριστικών επιχειρήσεων εναντίον των Ταλιμπάν, οι κατοχικές δυνάμεις χτυπάνε «τυφλά» στα αφγανικά χωριά, κυρίως τις νυχτερινές ώρες, πλήττοντας βρέφη και παιδιά.

Χαρακτηριστική είναι, άλλωστε, και η συνέντευξη του Αφγανού Προέδρου Χαμίντ Καρζάι, στη γερμανική «Μπιλτ», όπου χαρακτήρισε απαραίτητη την παραμονή του γερμανικού στρατού κατοχής στο Αφγανιστάν για την επόμενη δεκαετία, δίνοντας το στίγμα της πολιτικής του, πλήρως υπαγορευμένης από τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα... Και να σκεφτεί κανείς πως σ' αυτό το έγκλημα δεν είναι αμέτοχη η ελληνική κυβέρνηση της ΝΔ, με ευθύνη της οποίας, συνεχίζοντας το έργο που ξεκίνησε το ΠΑΣΟΚ, εξακολουθούν να βρίσκονται Ελληνες στρατιώτες μαζί με τους υπόλοιπους ΝΑΤΟικούς της κατοχής.

Ολοταχώς για την εκπαίδευση της αγοράς

Επειδή μεγάλος θόρυβος ξέσπασε και πολύς λόγος έγινε (πρωτοσέλιδα - κανάλια) για τη βαθμολογική κατάταξη της χώρας μας στο διεθνές πρόγραμμα αξιολόγησης PISA, θεωρούμε αναγκαίο να επισημάνουμε τους μύθους και να αποκαλύψουμε τις πραγματικότητες, που κρύβονται πίσω από την παραπλανητική βουή για την όλη υπόθεση.

Μύθος 1ος: Ισχυρίζονται ότι με το διαγωνισμό και τα θέματα επιδιώκεται η σύνδεση θεωρίας και πράξης. Στην πραγματικότητα, έχουμε πλήρη αποσύνδεση της θεωρίας από την πράξη και στροφή στη στείρα και μηχανιστική εξάσκηση χρηστικών δεξιοτήτων. Για παράδειγμα, τα τεστ στη Φυσική ζητούν από τους μαθητές εφαρμογές της επιστημονικής μεθόδου, χωρίς να απαιτούν γνώση των φυσικών επιστημών (θεωρία). Σε διαθεματικό κείμενο (γλώσσα - βιολογία) με τίτλο «η γρίπη», τα Ελληνόπουλα κλήθηκαν να απαντήσουν για τρόπους πρόληψης της ασθένειας (εμβόλια, φάρμακα = φαρμακοβιομηχανίες), χωρίς καμία αναφορά στα αίτια και στο τι είναι επιστημονικά ο ιός, που αναφέρεται συχνά στο κείμενο.

Μύθος 2ος: Ισχυρίζονται ότι επιδιώκεται η καλλιέργεια της κριτικής σκέψης των μαθητών. Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει. Παράδειγμα, στα θέματα των Αρχαίων Ελληνικών και της Ιστορίας, σε απόσπασμα από τον Ηρόδοτο για την Αρτεμισία, τύραννο της Αλικαρνασσού που συνεργάστηκε με τους Πέρσες, οι μαθητές ασχολούνται με το πώς παρατηρούσε τη ναυμαχία της Σαλαμίνας από το Αιγάλεω και άλλα επιφανειακά, ενώ ο ίδιος ο Ηρόδοτος αναφέρει για τα κίνητρά της την υπέρμετρη φιλοδοξία, την εξουσιαστική μανία και την αναζήτηση περισσότερου πλούτου. Τα αίτια, λοιπόν, καταργούνται μαζί με την κριτική σκέψη και τις συνέπειες.

Η αλήθεια είναι ότι τα θέματα γενικά είναι ποσοτικά και όχι ποιοτικά, χωρίς ίχνος επιστημονικής και παιδαγωγικής ουσίας. Π.χ. τα κείμενα της Γλώσσας αφορούν στη χρήση οδικού χάρτη, τηλεφωνικού καταλόγου, τη σύνταξη συνέντευξης για επικοινωνία με τους εργοδότες, την καταναλωτική συμπεριφορά, π.χ. τι πρέπει να ξέρουν τα παιδιά για να αγοράζουν τα κατάλληλα αθλητικά παπούτσια, πιστοποιημένα τρόφιμα κ.ά. Τα θέματα αυτά ολοφάνερα συνιστούν ιδεολογική και πολιτική παρέμβαση και θέωση του αυτοματισμού στις χρηστικές δεξιότητες, στις ανάγκες της αγοράς και της εργοδοσίας, και του εθισμού στην πρόσκαιρη καταρτισιμότητα.

Συμπέρασμα: Ο ΟΟΣΑ μέσα από το μηχανισμό της PISA επιχειρεί να ασκήσει πίεση και να καλλιεργήσει την αποδοχή στην κοινή γνώμη και στην εκπαιδευτική κοινότητα, ότι για το χάλι της Παιδείας μαγική και μοναδική λύση είναι η αντιδραστική αναπροσαρμογή των αναλυτικών προγραμμάτων και των σχολικών βιβλίων, με στόχο να εξυπηρετηθεί πιο αποτελεσματικά ο στόχος για την παροχή - μέσα από το σχολείο - ενός κατώτατου επιπέδου δεξιοτήτων που πρέπει να διαθέτει το αυριανό εργατικό δυναμικό. Η κρίση του εκπαιδευτικού συστήματος στην Ελλάδα αλλά και παγκόσμια όπως αυτή καταγράφεται από τους δείκτες του ΟΟΣΑ, είναι κρίση του αστικού σχολείου και η λύση που προτάσσεται από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς αποκαλύπτει ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια διαδικασία «φτωχέματος» του όποιου μορφωτικού περιεχομένου της εκπαίδευσης και αντικατάστασής του από ένα σύνολο χρηστικών δεξιοτήτων που βρίσκονται σε αντίθεση με τις μορφωτικές ανάγκες των λαών, αλλά και τις πραγματικές δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα για την ικανοποίησή τους.

Γιώργος ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ
Μέλος της Γραμματείας του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών