ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Το αδιέξοδο και η διέξοδος

Τα σενάρια, από διάφορα επιτελεία του συστήματος, έχουν ήδη αρχίσει να προβάλλονται. Για «νέα κόμματα» κάνουν λόγο, για «εναλλακτική διακυβέρνηση» επίσης, που θα αντικαταστήσουν τάχα το παραδοσιακό δικομματικό σύστημα, αφού πλέον τα κόμματά του δεν τα εμπιστεύονται οι λαϊκές δυνάμεις ταυτίζοντάς τα ταυτόχρονα ως προς την πολιτική τους. Τα σενάρια αυτά μπορεί κάποια στιγμή να γίνουν πραγματικότητα. Αλλά σε όλα αυτά υπάρχει παγίδα. Δεν πρόκειται για αλλαγή πολιτικής σε όφελος των λαϊκών δυνάμεων, παρά μόνο αναδιάταξη των αστικών πολιτικών δυνάμεων. Το ίδιο πολιτικό προσωπικό και οικονομικά συμφέροντα θα φτιάξουν διαφορετικές ομάδες, ώστε να παρουσιάσουν, υποτίθεται, νέο πρόσωπο. Πρόσφατα μας λέγανε πως η λύση είναι στην «ανανέωση προσώπων». Τώρα προωθείται και η «ανανέωση κομμάτων» ή σχημάτων. Για να μένει η κυρίαρχη πολιτική αμετάβλητη.

Η «ελεύθερη αγορά», η «επιχειρηματικότητα», η «ανταγωνιστικότητα», οι εργασιακές σχέσεις-«λάστιχο», η εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση της Παιδείας και της Υγείας, γενικότερα όλοι οι πολιτικοί τους στόχοι πρέπει να υλοποιούνται απαρέγκλιτα. Τα υπερκέρδη του κεφαλαίου και οι μισθοί πείνας θα εξακολουθούν να υφίστανται. Τίποτα επί της ουσίας δε θα αλλάξει από την υπάρχουσα πραγματικότητα. Προσπαθούν να πείσουν πως εάν ανακατευτεί η τράπουλα τα πράγματα θα είναι καλύτερα. Εάν προσέξουμε, λίγο, όλες τις συζητήσεις και τα γραφόμενα για «ανάγκη νέων λύσεων», θα δούμε ότι δεν υπάρχει πουθενά καμία αναφορά στις αιτίες των λαϊκών προβλημάτων. Στόχος τους είναι, τελικά, ο αποπροσανατολισμός και κυρίως ο εγκλωβισμός της λαϊκής δυσαρέσκειας σε «καινούρια πολιτικά σχήματα».

Αυτά τα σχήματα μπορεί να βαφτίζονται «κεντροαριστερά» ή «κεντροδεξιά» ή «κεντρώα». Επίσης, μπορεί να είναι «σχήματα» «άξιων» και «άφθαρτων» πολιτικών που φέρνουν, υποτίθεται, κάτι καινούριο. Μπορεί να είναι συγκυβερνήσεις και συναντιπολιτεύσεις κομμάτων, αλλά και πολλές άλλες εκδοχές, όπως η διάσπαση των δύο μεγάλων κομμάτων, ή ενός εκ των δύο, και δημιουργία άλλων λύσεων. Τα σενάρια που προβάλλονται είναι πάρα πολλά και δε θα μπούμε στην περιπτωσιολογία γιατί στο διά ταύτα δεν έχει καμία σημασία για το λαϊκό κίνημα. Αυτό που έχει αξία, όμως, είναι να συνειδητοποιηθεί το εξής: Ο καπιταλισμός επανατοποθετεί τις πολιτικές του δυνάμεις και θα βρει τρόπο να πλασάρει την «ανανέωση» του πολιτικού του συστήματος ως πανάκεια για τα λαϊκά προβλήματα. Υπάρχει εμπειρία από άλλες χώρες για τέτοιες «αλλαγές». Γνωρίζουμε ότι οδήγησαν, ακριβώς, στο ίδιο αποτέλεσμα.

Το ΚΚΕ σε όλη αυτή την ψευτομεταμόρφωση του πολιτικού σκηνικού δεν πρόκειται να συμμετάσχει. Ηταν και είναι έξω απ' τα παζάρια του συστήματός τους. Δε θα συμβάλει στον αποπροσανατολισμό του λαού, αλλά, αντίθετα, θα δώσει τη μάχη για να βρεθεί διέξοδος για το λαό και όχι για τη διάσωση του αστικού πολιτικού συστήματος. Αντίπαλός του είναι οι επιλογές της πλουτοκρατίας και τάσσεται απέναντί της, παλεύοντας για τα λαϊκά συμφέροντα. Δεν αντιστέκεται, μόνο, αλλά είναι το μοναδικό κόμμα που έχει άλλη πρόταση εξουσίας. Πρώτο βήμα γι' αυτή είναι η αλλαγή συσχετισμού δυνάμεων και όχι το «ανακάτεμα» της ίδιας κατάστασης, που όλοι οι υπόλοιποι, Νεοδημοκράτες, ΠΑΣΟΚοι και οπορτουνιστές, επιδιώκουν. Οσα υποστηρίζει είναι εφικτά, με βάση τις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Βάζει, όμως, μια προϋπόθεση: Να χτυπηθεί το κεφάλαιο, ο λαός να έρθει σε ρήξη με την εξουσία του. Αυτό είναι αδιανόητο γι' αυτούς που το εξυπηρετούν...

ΣύνεργαCΙΑ για υποκλοπές

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αθώες και οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας για τις υποκλοπές! Ο εισαγγελέας Εφετών σε πόρισμά του τις απαλλάσσει γιατί, λέει, δεν είχαν στη διάθεσή τους την τεχνογνωσία για να στήσουν το δίκτυο των υποκλοπών! Σημειώνεται ότι λόγος γίνεται για τις πολυεθνικές Vodafone και Ericsson... Πρόκειται για «νομοτελειακή» εξέλιξη, που ακολούθησε την άλλη δικαστική απόφαση να θέσει την υπόθεση των υποκλοπών στο αρχείο, επειδή δεν προέκυψαν στοιχεία για απόδοση ευθυνών σε συγκεκριμένα πρόσωπα. Αφού, λοιπόν, τελείωσε και η δικαστική «διαλεύκανση» της υπόθεσης, δικαιολογούνται τα αφελή ερωτήματα: Κανείς λοιπόν δεν έκανε υποκλοπές; Αφού δεν μπορούσαν να τις κάνουν ούτε οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας ποιος τις έκανε; Μήπως κατευθείαν οι ξένες μυστικές υπηρεσίες; Μήπως πάλι δεν έγιναν και ήταν ένα πυροτέχνημα της κυβέρνησης; Επειδή το τελευταίο δε γίνεται πιστευτό, δεν είναι ολοφάνερο ότι η κυβέρνηση προτίμησε να συνεργαστεί τελικά με τις ξένες μυστικές υπηρεσίες (διάβαζε CIA) και να κουκουλώσει την υπόθεση; Σε κάθε περίπτωση, ο λαός δεν τρώει κουτόχορτο και έχει βγάλει τα συμπεράσματά του.

Νομιμότητα όποτε βολεύει

«Οι νόμοι θα εφαρμοστούν, η νομιμότητα θα τηρηθεί». Ολοι θυμούνται το αυστηρό ύφος των κυβερνητικών στελεχών, μηδέ εξαιρουμένου του πρωθυπουργού, να εκφέρουν τα παραπάνω λόγια, θέλοντας να υπογραμμίσουν την αποφασιστικότητά τους για την εφαρμογή, κατά κανόνα, αντεργατικών και αντιλαϊκών νόμων. Με «δεδομένη», λοιπόν, τη στοχοπροσήλωση της κυβέρνησης στη νομιμότητα και τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης ρωτήθηκε χτες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος από τον «Ρ», αν η κυβέρνηση θα εφαρμόσει την απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών, που έκρινε παράνομη και αντισυνταγματική την ένταξη του Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης της Εμπορικής Τράπεζας στο νεοσύστατο Ταμείο Ασφάλισης Τραπεζοϋπαλλήλων (ΕΤΑΠ). Η απάντηση του Θ. Ρουσόπουλου ήταν η εκκωφαντική σιωπή. Επιβεβαιώνοντας περίτρανα ότι η νομιμότητα τηρείται όταν βολεύει τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας και επιβάλλει την τάξη, ενώ οι όποιοι νόμοι αφορούν προστασία δικαιωμάτων των εργαζομένων, του περιβάλλοντος, κ.ο.κ., ψηφίζονται, όπως και οι όποιες αποφάσεις δικαστηρίων, πολλές φορές κάτω από τη λαϊκή πίεση, επιδιώκεται να παραμένουν κενό γράμμα...

Ο ορισμός του σκανδάλου...

Φίλος μας, από τη Δανία, μας έστειλε την παρακάτω είδηση, την οποία δημοσιεύουμε, λόγω της επικαιρότητάς της, μια και πολύς λόγος γίνεται αυτές τις μέρες περί σκανδάλων και διαφθοράς. Να ορισμένα από τα πιο κραυγαλέα και πραγματικά - με όλη τη σημασία της λέξης - σκάνδαλα: Στην Ομοσπονδία Εμποροϋπαλλήλων της Δανίας (HK), παραιτήθηκε ο πρόεδρος John Dahl, γιατί βρήκε δουλιά σαν «στρατηγικός διευθυντής» στην ασφαλιστική εταιρεία ALKA. Πρόκειται για εταιρεία που έχει συσταθεί με τα λεφτά των εργαζομένων, για να χειρίζεται τα τεράστια αποθεματικά των συνταξιοδοτικών τους ταμείων. Η συγκεκριμένη, μάλιστα, θέση δεν υπήρχε και μάλλον δημιουργήθηκε για τον εν λόγω κύριο.

Το - άλλο - σκανδαλώδες της ιστορίας είναι το γεγονός ότι, ενώ ο «συνδικαλιστής» παραιτήθηκε οικειοθελώς από τη θέση του σαν πρόεδρος της Ομοσπονδίας, φεύγοντας για την καινούρια του δουλιά (όπου, βέβαια, ο μισθός είναι υψηλότερος), πήρε αποζημίωση 500.000 κορόνες. Δηλαδή 66.500 ευρώ!

... και η προσφυγή της «συνδικαλίστριας»!

Ενα ακόμα παράδειγμα: Το Δεκέμβρη που μας πέρασε, έγιναν εκλογές στη δανέζικη Γενική Συνομοσπονδία Εργατών, καθώς ο μέχρι τότε πρόεδρος βγήκε στη σύνταξη. Υποψήφιοι ήταν δύο πρώην αντιπρόεδροι. Η Tine Aurvig Huggenberg, μια από τους υποψήφιους, έχασε τις εκλογές και παραιτήθηκε από το αξίωμά της. Παρά το γεγονός όμως ότι αποχώρησε εθελοντικά, πήρε αποζημίωση 735.000 κορόνες, δηλαδή 100.000 ευρώ (!) ποσό που αντιστοιχεί σε μισθούς ενός χρόνου. Η ίδια όμως δήλωσε δυσαρεστημένη, επειδή δεν πήρε περισσότερα και έκανε προσφυγή σε βάρος της Συνομοσπονδίας μέσω του σωματείου της, με την οποία απαιτεί να της καταβληθούν 6.000.000 κορόνες, δηλαδή 800.000 ευρώ. Η ίδια και το σωματείο της ισχυρίζονται ότι τόσα ανταποκρίνονται στο συμβόλαιό της!

Σημειώνουμε ένα ακόμα κρίσιμο στοιχείο: Ολοι οι παραπάνω «συνδικαλιστές» είναι μέλη της δράκας εκείνης που ετοιμάζεται να διαπραγματευτεί με τους εργοδότες τις νέες Συμβάσεις των εργαζομένων, έχοντας ήδη συμπιέσει τα αιτήματα για αυξήσεις στα όρια που «επιτρέπουν» η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και οι αντοχές της οικονομίας...