Το τιμόνι του Εργατικού Κέντρου Νάουσας (ΕΚΝ), με αυξημένη μάλιστα πλειοψηφία, παραμένει στα χέρια των ταξικών δυνάμεων, που μαζί με τους εργαζόμενους οργάνωσαν την πάλη ενάντια στην πολιτική ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, η οποία λεηλατεί τον πλούτο που παράγουν και τον παραδίδει στα χέρια των αρπακτικών - αφεντικών. Μαζί σχεδίασαν και περπάτησαν τα βήματα, στο δρόμο της ταξικής πάλης, του αγώνα, για να έρθουν στο προσκήνιο οι ανάγκες της εργατικής τάξης και των συμμάχων της.

Αυτή την αταλάντευτη πορεία αναγνώρισαν οι εργαζόμενοι, αναδεικνύοντας την «Ταξική Ενότητα» (ΠΑΜΕ) απόλυτη πλειοψηφία στη διοίκηση του ΕΚΝ. Στο 22ο Εκλογοαπολογιστικό Συνέδριο η «Ταξική Ενότητα» κατέλαβε 13 (είχε 9) από τις 15 έδρες στο ΔΣ και εξέλεξε ξανά τους δύο αντιπροσώπους για τη ΓΣΕΕ. Η ΠΑΣΚΕ πήρε 2 έδρες στο ΔΣ, εισπράττοντας από τους εργαζόμενους κραυγαλέα απόρριψη της λογικής της ταξικής συναίνεσης. Η ΔΑΚΕ δεν κατέβασε συνδυασμό.

Παρουσιάζοντας τον απολογισμό της απερχόμενης διοίκησης, ο πρώην πρόεδρος του ΕΚΝ Χρήστος Τρεμπελής αναφέρθηκε στους σταθμούς της πολύχρονης πάλης για την αντιμετώπιση των άμεσων και σοβαρών προβλημάτων των εργαζομένων και των ανέργων της περιοχής, που πολλαπλασιάστηκαν με το κλείσιμο των εργοστασίων του Λαναρά. Μιας πάλης που κατάφερε να αναδείξει την πραγματική αιτία των δεινών, την πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, την πολιτική της ΕΕ του κεφαλαίου. Μιας πάλης που ταυτόχρονα πρόβαλλε το δρόμο για την οριστική επίλυση των προβλημάτων του εργαζόμενου λαού, το δρόμο της σύγκρουσης και της ρήξης για την ανατροπή της κυρίαρχης πολιτικής.

Μέσα από τις τοποθετήσεις των αντιπροσώπων αποτυπώθηκε η εξέλιξη της οικονομίας της Νάουσας. Τα εργοστάσια κλείνουν, μετακομίζουν σε γειτονικές χώρες, χάνονται εκατοντάδες θέσεις σταθερής εργασίας. Τα φουγάρα δίνουν τη θέση τους σε υπηρεσίες τουρισμού, στο εμπόριο, που άρχισαν να αναπτύσσονται, με την πλειοψηφία των εργαζομένων να δουλεύουν ανασφάλιστοι, με μισθούς πείνας, χωρίς ωράρια. Πορεία που μαρτυρά ότι το κεφάλαιο δεν εξαφανίστηκε από τη Νάουσα. Αλλαξε τόπο και πεδίο δράσης, επενδύσεων, με στόχο την ακόμα μεγαλύτερη κερδοφορία.

Αντίστοιχη είναι η κατάσταση και στο χώρο των εποχιακών εργατών, όπως την παρουσίασε η Δ. Ροδοβίτου, από το Σωματείο Εργαζομένων Διαλογής - Ψύξης. Η πλειοψηφία των εργαζομένων είναι γυναίκες. Χτυπιέται το δικαίωμα στη μητρότητα, αφού όσες μπουν στο στάδιο της εγκυμοσύνης βγαίνουν απευθείας στην ανεργία. Οι εργαζόμενοι του κλάδου με το ζόρι καταφέρνουν να κάνουν 100 μεροκάματα. Ομως, η κυβέρνηση αύξησε το όριο στα 125 ένσημα για το δικαίωμα στο εποχιακό επίδομα και την ένταξη στο Ταμείο ανεργίας, καταδικάζοντάς τους στην εξαθλίωση.

Το πλαίσιο πάλης του ΠΑΜΕ, που βάζει στο προσκήνιο το δικαίωμα των ανέργων, των εργαζομένων, για δουλειά με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, για μεροκάματο, μισθό και εισόδημα ανάλογο των σύγχρονων αναγκών, μέτρα ουσιαστικής προστασίας των ανέργων, παρουσίασε ο εκπρόσωπος της «Ταξικής Ενότητας», Σάκης Τσίτσης. Πλαίσιο πάνω στο οποίο και η νέα διοίκηση του ΕΚ Νάουσας θα σχεδιάσει τη δράση της. Την εμπειρία του ταξικά προσανατολισμένου αγώνα των άνεργων κλωστοϋφαντουργών, που είχε αποτέλεσμα επιμέρους κατακτήσεις, παρουσίασε ο Β. Πιτσαλίδης, πρόεδρος του Σωματείου «Κλωθώ».

Τον αγωνιστικό - ταξικό χαιρετισμό της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ μετέφερε στους συνέδρους ο Σ. Ζαριανόπουλος, γγ του ΕΚ Θεσσαλονίκης. «Το ΠΑΜΕ σαλπίζει προσκλητήριο για την ταξική αναζωογόνηση του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος. Για να πολιτεύεται ανάλογα με τα βασικά συμφέροντα των εργαζομένων. Για να είναι αποτελεσματικό απέναντι σε κάθε πολιτική, κάθε κυβέρνηση, κάθε πολιτική δύναμη που πάει κόντρα σ' αυτά τα συμφέροντα.

Το μεγάλο στοίχημα στο οποίο πρέπει να ανταποκριθεί η εργατική τάξη είναι να ενωθεί με βάση τα κοινά ταξικά συμφέροντά της, να συμμαχήσει με τη μικρομεσαία αγροτιά, με τους αυτοαπασχολούμενους και τους μικρομεσαίους της πόλης και να βάλει "βόμβα" στα θεμέλια της αντιλαϊκής πολιτικής, στο σύστημα της εκμετάλλευσης», σημείωσε ανάμεσα σε άλλα.

Το Συνέδριο του ΕΚ Νάουσας ενέκρινε ψηφίσματα με τα οποία καταδικάζει τις δικαστικές διώξεις που υφίστανται οι συνδικαλιστές της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων Εμφιαλωμένων Ποτών, αλλά και τους σχεδιασμούς των ΗΠΑ και ΕΕ για αναγνώριση της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου.