ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Κόσσοβο όπως Κύπρος...

Παντελώς αστήρικτος και ανιστόρητος ο ισχυρισμός του Κ. Καραμανλή χτες στη Βουλή πως «η κατάσταση στο Κόσσοβο δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το πολιτικό πρόβλημα της Κύπρου». Ως ατράνταχτο επιχείρημα ο πρωθυπουργός επικαλέστηκε ότι «στην Κύπρο υπήρξε έξωθεν εισβολή και υπάρχει συνεχιζόμενη κατοχή εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας», αφήνοντας σαφώς να εννοηθεί ότι αυτό δεν ισχύει για το Κόσσοβο. Προφανώς ψεύδεται συνειδητά. Γιατί γνωρίζει άριστα ότι το πρόβλημα του Κοσσόβου είναι πρόβλημα ιμπεριαλιστικής επέμβασης και κατοχής στην πρώην Γιουγκοσλαβία. Γνωρίζει πολύ καλά ότι το πρόβλημα του Κοσσόβου δημιουργήθηκε από τους ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς το 1999, με τους ιμπεριαλιστές να αποσπούν με τη δύναμη των όπλων μία επαρχία της Σερβίας και να δημιουργούν ένα «ανεξάρτητο» προτεκτοράτο τους. Φυσικά και τα γνωρίζει όλα αυτά ο πρωθυπουργός, όπως γνωρίζει ότι η μόνη διαφορά ανάμεσα στις δύο περιπτώσεις είναι ότι οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ συμμετείχαν στην επέμβαση και στη συνέχεια στην κατοχή του Κοσσόβου. Το ερώτημα λοιπόν είναι γιατί τα λέει όλα αυτά; Η εξήγηση δόθηκε από τον ίδιο Κ. Καραμανλή: «Γιατί η ελληνική συμμετοχή στην ευρωπαϊκή δύναμη για το Κόσσοβο επιβεβαιώνει, ενισχύει το ρόλο της πατρίδας μας στην ευρύτερη περιοχή. Επιβεβαιώνει και ενισχύει το ρόλο της Ελλάδας ως περιφερειακής δύναμης ευθύνης και σταθερότητας». Με άλλα λόγια, αυτό που προέχει είναι η συμμετοχή στη μοιρασιά της λείας των ιμπεριαλιστικών πολέμων στην ευρύτερη περιοχή.

«Ακριβοί» μονομάχοι της κοροϊδίας

Γρηγοριάδης Κώστας

Ενα ήταν το συμπέρασμα που έβγαινε αβίαστα αν κάποιος άκουγε τους φραστικούς διαξιφισμούς μεταξύ των Κ. Καραμανλή και Γ. Παπανδρέου χτες στη Βουλή: Οτι δεν μπορούν να δώσουν λύση στο καυτό θέμα της ακρίβειας και γι' αυτό το μόνο που (τους έχει απομείνει να) κάνουν είναι να εμπαίζουν τα λαϊκά νοικοκυριά και να ρίχνουν στάχτη στα μάτια του κόσμου. Και οι δύο ομνύουν στο όνομα του «υγιούς ανταγωνισμού» και στο ιερό δικαίωμα των μονοπωλίων να διαμορφώνουν ελεύθερα τις τιμές των προϊόντων. Ταυτόχρονα, από κοινού στηρίζουν την εμπορευματοποίηση της Υγείας, της Παιδείας, της Κοινωνικής Πρόνοιας, της Κοινωνικής Ασφάλισης, τις ιδιωτικοποιήσεις... Με άλλα λόγια, στηρίζουν την επέλαση των μεγαθηρίων της αγοράς κατά των λαϊκών εισοδημάτων... Επειδή ολοένα και περισσότερος κόσμος δυσκολεύεται να τα βγάλει πέρα και η δυσαρέσκεια έχει κτυπήσει «κόκκινο», επιστρατεύουν τα παραμύθια, τα ψέματα και την κοροϊδία. Βάζουν τη μάσκα του αμείλικτου διώκτη των κερδοσκόπων, αλλά τελικά ζητούν από τον «καταναλωτή» να τα βγάλει πέρα μόνος του. Αναγορεύονται σε θεματοφύλακες της ελεύθερης αγοράς, διακηρύσσοντας ταυτόχρονα ότι δεν είναι ασύδοτη, λες και υπάρχει πουθενά καμία ελεγχόμενη αγορά. Από την άλλη, δεν είπαν λέξη για τους μισθούς και τις συντάξεις πείνας... Το συμπέρασμα; Το δούλεμα θα συνεχίζεται όσο δεν αισθάνονται την απειλή από τα κάτω.

Σκάνδαλο είναι ο καπιταλισμός

Τώρα που πολλά λέγονται για το σκάνδαλο με τις μίζες της «Ζήμενς», ένα σκάνδαλο που αγγίζει τις κυβερνήσεις και της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, νομίζουμε πως είναι πολύ χρήσιμο να δώσουμε ένα σημαντικό στοιχείο που αφορά την παγκόσμια διαφθορά στην παραγωγή των τεχνικών έργων, γύρω από το οποίο έγινε αρκετή συζήτηση τον περασμένο Νοέμβρη σε Επιτροπή της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Οργανώσεων Μηχανικών.

Σύμφωνα, λοιπόν, με σχετικές εισηγήσεις, κάθε χρόνο διακινείται παράνομα σε παγκόσμια κλίμακα και στο πλαίσιο της διαφθοράς που υπάρχει στο συνολικό κύκλο παραγωγής τεχνικών έργων, ένα τεράστιο ποσό που ανέρχεται στα 500 δισεκατομμύρια δολάρια!

Τρελαίνεται στην κυριολεξία κανείς, όταν σκεφτεί πως με αυτό το «μαύρο» χρήμα, που πηγαίνει στις ευρύχωρες τσέπες ορισμένων κάθε χρόνο, θα μπορούσαν να γίνουν χιλιάδες σχολεία, παιδικοί σταθμοί, νοσοκομεία και άλλα χρήσιμα έργα υποδομής για τους λαούς του πλανήτη. Χρήμα, που βέβαια οι λαοί το πληρώνουν, αφού, όπως είναι φυσικό, τα «δωράκια» οι διάφορες τεχνικές εταιρείες - ή και κολοσσοί σαν τη «Ζήμενς» - τα συμπεριλαμβάνουν στο τελικό κόστος των έργων.

Αυτός, όμως, είναι ο καπιταλισμός. Δε γεννά απλώς τα σκάνδαλα και τις μίζες, αποτελεί σαν σύστημα το μεγαλύτερο σκάνδαλο. Κατά τα άλλα; «Ομορφος κόσμος ηθικός»...

Μέτρα - πρόκληση

Τα μέτρα που ανακοίνωσε προχτές η κυβέρνηση, τα οποία, μάλιστα, δεν τόλμησε καν να τα χαρακτηρίσει ως μέτρα κατά της ακρίβειας, είναι τουλάχιστον προκλητικό να πει κανείς ότι έρχονται να λύσουν το πρόβλημα των συνεχών ανατιμήσεων, που επιβάλλονται στην αγορά σε όλα τα βασικά είδη καθημερινής κατανάλωσης. Αντίθετα, όπως αναμενόταν, κινούνται στο πλαίσιο των γνωστών επιλογών της κυβέρνησης. Στο πλαίσιο της πολιτικής που έχει επιλέξει να εξυπηρετεί συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα, σε βάρος των συμφερόντων της πλειοψηφίας του λαού.

Για τους εργαζόμενους είναι ξεκάθαρο ότι η συνεχής μείωση της αγοραστικής δύναμης του εισοδήματός τους, από τις αδιάλειπτες ανατιμήσεις και την ακρίβεια, δεν πρόκειται να ανασχεθεί με φωτεινές πινακίδες τιμών που θα αναρτώνται στις λαϊκές αγορές, ούτε με ιστοσελίδες όπου θα αναφέρονται οι επικρατέστερες τιμές σε κάποια είδη ανά τη χώρα. Γνωρίζουν, ακόμη, ότι και η λεγόμενη ...αναγγελία των ανατιμήσεων από τις επιχειρήσεις προς το υπουργείο κάθε άλλο παρά σημαίνει σταθερότητα στις τιμές και προστασία της αγοραστικής τους δύναμης. Ετσι, είναι απόλυτη κοροϊδία και η «εξαγγελία» της κυβέρνησης ότι θα δημοσιοποιεί τα ονόματα εκείνων των επιχειρήσεων που επιβάλλουν «υπερβολικές» ανατιμήσεις στα εμπορεύματα που διακινούν, αφού η οποιαδήποτε δημοσιοποίηση επιδρά πολύ λιγότερο στα επιχειρηματικά κέρδη από ό,τι οι ίδιες οι ανατιμήσεις.

Βέβαια, τίποτα δε θα μπορούσε να είναι διαφορετικό, με βάση τα δεδομένα που έχουν διαμορφώσει οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, αλλά και άλλες πολιτικές δυνάμεις και σχηματισμοί, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ...συζητούν για τα οφέλη της «επιχειρηματικότητας», της «ανταγωνιστικότητας» και του «κέρδους». Σ' αυτό το πλαίσιο και σε καθεστώς «ελεύθερης αγοράς», οι επιχειρηματικοί όμιλοι δεν έχουν καμία αναστολή να γνωστοποιούν κανονικότατα τις αυξήσεις τιμών που εξυπηρετούν την κερδοφορία τους, έχοντας απέναντί τους κυβερνήσεις που έχουν ξεκαθαρίσει σε όλους τους τόνους ότι ούτε θέλουν, ούτε μπορούν, αλλά ούτε έχουν και την παραμικρή πρόθεση, να παρέμβουν στη διαδικασία διαμόρφωσης των τιμών.

Το μόνο που επιδιώκει η κυβέρνηση, με τα μέτρα που ανακοινώθηκαν προχτές, είναι να δημιουργήσει την ψευδαίσθηση ότι ενδιαφέρεται να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της ακρίβειας. Στην πραγματικότητα, το μόνο που την απασχολεί είναι να μην μπει στο στόχαστρο των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων η ουσία της εφαρμοζόμενης πολιτικής: Η προσήλωση στην πολιτική της «ελεύθερης αγοράς», των «ελεύθερων τιμών», των «κουτσουρεμένων λαϊκών εισοδημάτων» η πολιτική, δηλαδή, που ενισχύει την εξουσία και την πλήρη ασυδοσία των μεγάλων μονοπωλιακών επιχειρηματικών συμφερόντων. Η επίλυση του προβλήματος της ακρίβειας, που προκαλούν οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, είναι άρρηκτα δεμένη με τον ίδιο το ρόλο και τη φύση του κεφαλαίου στην κοινωνία, άρα είναι συνδεδεμένη με τον αγώνα για την εξασφάλιση εργασίας, με τη διεκδίκηση αξιοπρεπούς μεροκάματου, με την κατάκτηση δημόσιας δωρεάν Υγείας, Παιδείας κλπ. Με δυο λόγια, είναι ζήτημα πάλης με στόχο την ανατροπή του σημερινού καθεστώτος, όπου όλο και λιγότεροι δικαιούνται να καρπώνονται τον πλούτο που παράγουν οι πολλοί.