Νάτη πάλι η ΕΕ σαν το αντίπαλο δέος στις ΗΠΑ. Το είπε, εμμέσως πλην σαφώς, ο Ν. Βούτσης, μέλος της ΚΠΕ του ΣΥΝ σε ομιλία του χτες. Ούτε λίγο - ούτε πολύ, το ΝΑΤΟ είναι η «μακρά χειρ» των ΗΠΑ κι ας μετέχουν σ' αυτό όλες οι χώρες - μέλη της ΕΕ. Μόνο συγχαρητήρια που δεν έδωσε στην ΕΕ το στέλεχος του ΣΥΝ για τη «θετική αντίδραση για να σταματήσει η παραπέρα επέκταση του ΝΑΤΟ στα σύνορα της Ρωσίας, μια αντίσταση από ευρωπαϊκές χώρες στην επιχειρούμενη εδώ και καιρό από την πλευρά των ΗΠΑ εμπλοκή και επιδείνωση των σχέσεων με τη Ρωσία με πολιτικές όπως η "αντιπυραυλική ασπίδα", η υπονόμευση των δρόμων της ενέργειας, η αναγνώριση του Κοσσυφοπεδίου». Ο,τι και να γράψουμε, θα είναι λίγο μπροστά στην τόση ευρω-λαγνεία, που κάνει το μαύρο - άσπρο. Γιατί ό,τι έγινε στο Βουκουρέστι οφείλεται σε ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις και ανταγωνισμούς. Κριτήριο όλων είναι συμφέροντα εχθρικά προς τους λαούς. Μ' αυτό το κριτήριο κινούνται χώρες - μέλη της ΕΕ κι όχι από διάθεση αντίστασης στις ΗΠΑ. Για παράδειγμα, «ξεχνά» ότι στο Κοσσυφοπέδιο έχει αποφασίσει να στείλει στρατό η ΕΕ, το έχουν αναγνωρίσει και χώρες της ΕΕ, όπως επίσης έχουν εγκρίνει την «αντιπυραυλική ασπίδα».
Οπως ενημερώνει σχετικό δελτίο Τύπου χτες ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Αλαβάνος, «σχολιάζοντας τις εξελίξεις στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ, έκανε την ακόλουθη δήλωση...». Διαβάσαμε προσεκτικά τη δήλωση, αλλά σχόλιο για τις εξελίξεις στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ δε βρήκαμε. Από το περιεχόμενο της δήλωσης συμπεραίνουμε ότι για τον ΣΥΡΙΖΑ η Σύνοδος αφορούσε αποκλειστικά στην ΠΓΔΜ και πέραν τούτου ουδέν. Ο Αλ. Αλαβάνος δίνει πέντε συμβουλές στην ελληνική κυβέρνηση, ένα πλαίσιο εντός του οποίου - κατά τη γνώμη του - πρέπει να κινηθεί, ώστε να λυθεί εν τέλει το πρόβλημα με την ονομασία της γειτονικής χώρας. Στη Σύνοδο, βέβαια, υπήρξαν κι άλλες, πολύ σημαντικές, εξελίξεις. Οπως αυτή για τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ με την ένταξη της Αλβανίας και της Κροατίας, η αποστολή στρατευμάτων στο Αφγανιστάν, η «αντιπυραυλική ασπίδα», για τα οποία ο Αλ. Αλαβάνος ούτε ένα σχόλιο δε βρήκε να κάνει.
«Σαν ψάρι έξω από τα νερά» αισθάνονταν χτες αρκετοί βουλευτές και στελέχη της ΝΔ, που δεν μπορούσαν να πιστέψουν πως τελικά μπήκε το βέτο, έστω με τον τρόπο που μπήκε, στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ. Ορισμένοι δεν έκρυβαν την ανησυχία τους για την «ιερή οργή» των ΗΠΑ για τις αντιρρήσεις που εξέφρασε η κυβέρνηση για το θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ. Αγωνιούσαν είτε για τα ανταλλάγματα που πρέπει τώρα να δοθούν είτε για το ενδεχόμενο περιθωριοποίησης στο πλαίσιο της «ατλαντικής συμμαχίας». Χαρακτηριστική είναι η δήλωση που έκανε (στον «Αλφα 9,89») ο Μ. Βαρβιτσιώτης: «Αυτό που με ανησυχεί είναι να μη χαράξουμε μια πολιτική που θα μας κάνει να περιθωριοποιηθούμε συνολικά στο ΝΑΤΟ»(!) είπε, μιλώντας με γνήσια «αμερικανικό τρόπο σκέψης»... Ας μην ανησυχεί ο γαλάζιος βουλευτής. Η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως του ΠΑΣΟΚ, δεν έβαλαν ούτε θα βάλουν τη χώρα σε... τέτοιους κινδύνους. Εχουν από καιρό κάνει τις επιλογές τους...
Απ' τη σκοπιά αυτή του ανταγωνισμού ανάμεσα στον αμερικανικό, ευρωενωσιακό και ρωσικό ιμπεριαλισμό πρέπει να ιδωθούν εξελίξεις που έχουν να κάνουν με τη λεγόμενη αντιπυραυλική ασπίδα των ΗΠΑ, τις νέες στρατιωτικές βάσεις σε Κόσσοβο, Βουλγαρία, Ρουμανία, τα σχέδια στρατιωτικοποίησης του Διαστήματος, που φτάνουν έως και το στόχο της απόκτησης τέτοιας στρατιωτικής υπεροχής που να επιτρέπει στις ΗΠΑ και στο ΝΑΤΟ να καταφέρουν πυρηνικό πλήγμα, χωρίς να υποστούν συνέπειες.
Το ΝΑΤΟ, όπως και κάθε άλλη ιμπεριαλιστική ένωση, υπηρετεί ταξικά συμφέροντα. Τα συμφέροντα της αστικής τάξης των χωρών που το απαρτίζουν, του μεγάλου κεφαλαίου στο σύνολό του. Ο προσανατολισμός, η αποστολή του ήταν, είναι και θα παραμείνει απόλυτα εχθρική και επικίνδυνη για τα λαϊκά συμφέροντα. Καμία επίδραση σε θετική κατεύθυνση δεν μπορούν να ασκήσουν κυβερνήσεις κατ' όνομα «προοδευτικές». Αποδείχτηκε περίτρανα από την ενεργό συμμετοχή που είχαν οι «κεντροαριστερές» και «σοσιαλιστικές» κυβερνήσεις, π.χ., της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Ελλάδας, την περίοδο που το ΝΑΤΟ βομβάρδιζε τη Γιουγκοσλαβία.