Περιφρούρηση απεργίας χτες στη Ζώνη. Πώς οργανώνεται; Ποιος φροντίζει γι' αυτό; Αγνωστα πράγματα για τη δημοσιογραφία των θεσμών

Τέτοιοι, «καλών προθέσεων», συνάδελφοι γύρω μας πολλοί. Ωσπου το ίδιο το αφεντικό των ειδήσεων, βγαίνει και δηλώνει πως όλοι αυτοί δεν είναι τίποτα άλλο από υπάλληλοί του. Θέλει, λέει, ο συνάδελφος, να πλουτίσει το ρεπορτάζ του με στοιχεία, τα αναζητά, πού άλλου; Στο διαδίκτυο. Αλλά η μαγική λέξη τον στέλνει κατευθείαν στη φωλιά του κούκου. Ποταμός οι πληροφορίες. Η υπηρεσία παρέχει άφθονο χρήμα για να υπάρχουν έτοιμα άρθρα και αναλύσεις που ο καλοπροαίρετος συνάδελφος θα τα παρουσιάσει αύριο ως αποτέλεσμα της αναζήτησής του στο διαδίκτυο. «Αυτή είναι η ουσία της επικοινωνίας σήμερα», δηλώνει ευθέως ο τύπος που κρατάει το ταμείο. Δε διαφωνούμε καθόλου μαζί του. Οχι εμείς. Οχι όποιος δεν έχει αυταπάτες.

Το πρόβλημα το έχουν όλοι αυτοί οι καλοί άνθρωποι που ακόμα επιμένουν πως ο ιμπεριαλισμός είναι απλά ένας καπιταλισμός που αρκεί να γίνει ανθρώπινος για να πάψει να είναι απάνθρωπος. Ο συνάδελφος του Monde έχει πρόβλημα με το κέρδος. Αναγνωρίζει ότι το κυνήγι του ωφελεί κάποιους αλλά όχι την κοινωνία. Και μετά; Πάπαλα. Δε φοβάται να πει τη μαγική λέξη. Είναι πεισμένος ότι η λύση δεν είναι ο κομμουνισμός. Κι αυτή του η αυταπάτη τον οδηγεί σε προτάσεις για ένα σύστημα που απλά θα μαθαίνει τους ανθρώπους, να μην είναι υπερκαταναλωτικοί. Καλή η συνταγή του για ένα καταναλωτικό κίνημα, αλλά δέσμια στην αναπαραγωγή του συστήματος. Αυτός όμως διαμορφώνει «κοινή γνώμη». Κι αυτό σημαίνει πως η γνώμη του παύει πλέον να ελέγχεται ως «αγνών προθέσεων» αλλά εκ του αποτελέσματος ως συνήγορος στο σύστημα.

Δεν είναι «κακός» άνθρωπος. Δεν μπορεί απλά, να περάσει απέναντι. Κι εκεί αρχίζουν τα δύσκολα και γι' αυτόν και για τόσους άλλους διανοούμενους που νομίζουν πως με διακηρύξεις αλλάζει ο κόσμος.

Ο λόγος για τον οποίο το ΚΚΕ εδώ, αλλού όποιο άλλο μαρξιστικό - λενινιστικό κόμμα, συγκεντρώνει τα πυρά του αντίπαλου, είναι γιατί τις διακηρύξεις του φροντίζει να τις κάνει πράξεις. Είναι αυτό που έχει περιγραφεί ως κόμμα νέου τύπου. Ενα κόμμα που δίνει εξετάσεις μόνο στην εργατική τάξη. Ενα κόμμα που μεταξύ άλλων φροντίζει και να γκρεμίζει αυταπάτες για το πώς μπορεί να γίνει η ανατροπή. Μια απ' αυτές και η κοινοβουλευτική. Αντε τώρα να τα εξηγήσεις αυτά σε «καλών προθέσεων» συναδέλφους, που ψάχνουν με όρους «Συνασπισμού» να εξηγήσουν, γιατί στο ΚΚΕ ένα στέλεχος σήμερα οργανώνει τη δουλειά στην Πελοπόννησο, αύριο στην Κρήτη και μεθαύριο είναι στη Βουλή απ' όπου στη συνέχεια θα πάει στη Λαμία. Στο μυαλό του «καλών προθέσεων», όλα αρχίζουν και τελειώνουν στο κοινοβούλιο. Ευτυχώς για το εργατικό κίνημα, όλα αρχίζουν και τελειώνουν έξω από το κοινοβούλιο.

Καμιά ενσωμάτωση δεν είναι «καλών προθέσεων».