Ο «Ομιλος Υγεία ΑΕ» ενοποιήθηκε με τον «Ομιλο Μητέρα ΑΕ» το 2007 και αποτελεί τον επενδυτικό βραχίονα στον τομέα παροχής υπηρεσιών Υγείας της «MARFIN INVESTMENT GROUP AE» (MIG). Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε χτες στην Ενωση Θεσμικών Αναλυτών, ο Ομιλος το 2007 παρουσίασε καθαρά κέρδη 12,3 εκ. ευρώ έναντι 1,03 εκ. ευρώ το 2006, παρουσιάζοντας αύξηση κατά 1.096%! Μεγάλη αύξηση παρουσίασαν και τα λειτουργικά κέρδη, αυτά δηλαδή που προήλθαν απ' τη λειτουργία των επιχειρήσεων σε επίπεδο Ομίλου, τα οποία αυξήθηκαν κατά 107% (24 εκ. ευρώ έναντι 11,6 εκ. το 2006). Συνολικά, ο ενοποιημένος κύκλος εργασιών στον Ομιλο ανήλθε σε 130,3 εκ. ευρώ -έναντι 94,6 εκ. ευρώ (αύξηση 37,8%).
Μετά τις ενοποιήσεις και τις εξαγορές, ο Ομιλος «Υγεία» διαθέτει συνολικά 9 νοσοκομεία στην Ελλάδα, στην Τουρκία και την Κύπρο, συνολικής δυναμικότητας 1.547 κλινών, ενώ επεκτείνεται στον κλάδο τραπεζών βλαστοκυττάρων, στις εταιρείες εμπορίας ειδικών υλικών, φαρμακευτικών ειδών και ειδών ιατρικής γενικής χρήσης που του δίνουν τη δυνατότητα να επεκταθεί στην προμήθεια ιδιωτικών και δημόσιων νοσοκομείων. Και να σκεφτεί κανείς ότι - πέραν όλων των άλλων - οι μεγαλοεργοδότες της Υγείας αρνούνται και την παραμικρή αύξηση στους εργαζόμενους του κλάδου. Ενώ ακόμα και σήμερα αρνούνται να αναγνωρίσουν τη σύμβαση της ΟΣΝΙΕ σαν υποχρεωτική, προκειμένου να μη δώσουν ούτε τα προβλεπόμενα που επέβαλε η Ομοσπονδία.
«Οσα δε φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια». Και ο κ. Δ. Κ. Ψυχογιός όχι να κατανοήσει αλλά ούτε καν να προσεγγίσει μπορεί - δεν του το επιτρέπει η εμπάθεια, το αντιΚΚΕ μένος και η ταξική του τοποθέτηση - το τι σημαίνει να υπηρετείς το λαό και όχι την ολιγαρχία του πλούτου. «Ξέρασε» κάμποση «χολή» χτες, στο πάντα φιλόξενο σε κάτι τέτοιες απόψεις «ΒΗΜΑ», αποδίδοντας στις «σταλινικές αρχές με τις οποίες γαλουχήθηκε πολιτικά» αυτό που είπε στην προχτεσινή συνέντευξη Τύπου η Αλ. Παπαρήγα, ερωτώμενη για την αντικατάσταση τριών βουλευτών του Κόμματος, ότι «το ΚΚΕ δείχνει στο λαό έναν άλλο τύπο βουλευτή».
Κατά τη δική του άποψη «δείχνει τον βουλευτή που γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων του τις δημοκρατικές διαδικασίες» αφού «υποχρέωση των βουλευτών είναι να υπηρετούν το λαό που τους εξέλεξε δημοκρατικά και όχι το κόμμα - λόχο», το βουλευτή που «είτε είναι τόσο εξουθενωμένος ως προσωπικότητα που καταπίνει τη γλώσσα του, είτε σιωπά, περιμένοντας να πάρει εκδίκηση σε κάποια άλλη μυστική εμφύλια μάχη στα ενδότερα του Περισσού μεταξύ των "στρατιωτών"».
Προφανώς για τον εν λόγω καθηγητή, δημοσιολόγο και ποιος ξέρει τι άλλο, η δημοκρατία δεν είναι η λαϊκή θέληση αλλά ο βιασμός της. Γιατί τα αστικά κόμματα τα οποία και στηρίζει, θέλουν και παίρνουν τη λαϊκή ψήφο μέσω βουλευτών που αφού εκλεγούν, γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους αυτή την ψήφο εφαρμόζοντας ή στηρίζοντας τα αντιλαϊκά και υπέρ της πλουτοκρατίας μέτρα. Ετσι θέλει η τάξη του Κου Ψυχογιού το λαό, ψηφοφόρο των αστών και όχι διεκδικητή των συμφερόντων του. Και προφανώς επειδή το ΚΚΕ δε σέβεται μόνο τους ψηφοφόρους του αλλά και τη θέληση του λαού για να ζήσει καλύτερες μέρες, υποτάσσοντας σ' αυτό όχι μόνο τη δράση των βουλευτών του αλλά όλων των κομμουνιστών, δείχνοντας ακριβώς σε σχέση με την ιδιότητα του βουλευτή, τον λαϊκό αγωνιστή, τσαντίστηκε... Και έβγαλε χολή... Ας πιει ξίδι μπας και ξενευριάσει... Καλό θα του κάνει... Αλλά αν δεν το ξέρει, ας το μάθει. Στο ΚΚΕ είναι επιλογή μας, τα στελέχη του Κόμματος υπηρετούν τον λαό απ' όποια θέση κι αν βρεθούν, μέσα και κυρίως έξω απ' τη Βουλή, όπου διεξάγεται και η πραγματική αντιπαράθεση. Αυτό το τελευταίο τον εκνευρίζει τον Κο Ψυχογιό και τους συν αυτώ.
Και κάτι ακόμα: Τα στελέχη και τα μέλη του ΚΚΕ χρησιμοποιούν τη γλώσσα τους με τρόπο που να τα κάνει να νιώθουν περήφανα και να μπορούν να κοιτούν τον λαό στα μάτια. Ο Κος Ψυχογιός ας προσέξει γιατί σε περίπτωση που καταπιεί τη δικιά του, κινδυνεύει άμεσα από δηλητηρίαση...
Το σχέδιο για τη λεγόμενη Μετάβαση στη Δημοκρατία της Κούβας, που έχει εκπονηθεί από την κυβέρνηση Μπους, προβλέπει όλες τις μορφές υποκίνησης της αντεπανάστασης. Ταυτόχρονα, η λεγόμενη κοινή θέση της ΕΕ απέναντι στην Κούβα είναι άλλος ένας μοχλός πολιτικοοικονομικών πιέσεων και κυρώσεων που οι ΗΠΑ θέλουν να διατηρηθούν, και αναμένεται να εντείνουν τις πιέσεις μπροστά στην επερχόμενη συζήτηση του θέματος στην ΕΕ τον Ιούνη.