Motion Team

Δεν υπάρχει στρατηγικός σχεδιασμός για την αντιπλημμυρική προστασία στη χώρα και τα έργα που υλοποιούνται, είναι συχνά αποσπασματικά, ελλιπή ή ανεπαρκή σε σχέση με αυτά που χρειάζονται, ενώ εκτελούνται με υδρολογικά δεδομένα της δεκαετίας του '40, τα οποία δεν ισχύουν

Ο Νίκος Γκατζής συνέχισε λέγοντας: «Για μας το επίπεδο μιας κατασκευής δεν είναι ένα επιστημονικό, τεχνικό μέγεθος. Είναι πολιτική επιλογή που στηρίζεται σε επιστημονικά, τεχνικά στοιχεία, αλλά με σαφείς κοινωνικές παραμέτρους και είναι ταξική. Επομένως, για την αντιμετώπιση των αιτίων απαιτείται μια τελείως διαφορετική κοινωνικοπολιτική αντίληψη για τη διαχείριση της γης, τη ρύθμιση του χώρου, την ανάπτυξη της κοινωνικής κατοικίας και των κατασκευών. Η αντισεισμική προστασία και θωράκιση απαιτεί έναν ολοκληρωμένο σχεδιασμό, που να προωθεί ισόρροπα αφενός μακροπρόθεσμα μέτρα δομικού χαρακτήρα για την πρόληψη των σεισμικών επιπτώσεων και αφετέρου μέτρα καλύτερης αντιμετώπισης των συνεπειών ενός καταστροφικού σεισμού, την ανάπτυξη, την έρευνα ποσοτικά και ποιοτικά με διάθεση χρηματοδότησης, ανθρώπινου δυναμικού και εξοπλισμού, το συντονισμό και την έρευνα σε όλες τις περιοχές της χώρας».

Στην «επιεικώς απαράδεκτη» κατάσταση σχετικά με τις πλημμύρες αναφέρθηκε στην παρέμβασή της η Βέρα Νικολαΐδου. Οπως είπε, «υπάρχουν τραγικές καθυστερήσεις στις αποζημιώσεις και στις αποκαταστάσεις, ιδιαίτερα μετά από τις πλημμύρες. Δεν υπάρχει στρατηγικός σχεδιασμός για την αντιπλημμυρική προστασία στη χώρα και τα έργα που υλοποιούνται είναι συχνά αποσπασματικά, ελλιπή ή ανεπαρκή σε σχέση με αυτά που χρειάζονται, ενώ εκτελούνται με υδρολογικά δεδομένα της δεκαετίας του '40, τα οποία δεν ισχύουν. Υπάρχουν, επίσης, έργα, τα οποία δε χρησιμοποιούνται, γιατί είναι τυφλά. Δεν έχουν, δηλαδή, εναρμονιστεί και συνδεθεί με άλλα έργα υποδομής, οδοποιία, λιμενικά, κοινής ωφέλειας και άλλα».

Ειδικά για την Αττική η Β. Νικολαΐδου τόνισε: «Δεν έχουμε συχνότερες και εντονότερες βροχοπτώσεις στην Αττική τα τελευταία χρόνια, όπως πολλοί υποστηρίζουν, και αυτό αποδεικνύεται στατιστικά, τουλάχιστον για τα τελευταία τριάντα χρόνια. Απλώς σήμερα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δε διαθέτουμε τα ρέματα, για να παροχετευτεί η ποσότητα των νερών προς τους τελικούς αποδέκτες. Τα ρέματα έχουν μπαζωθεί, έχουν καταπατηθεί ή εξαφανιστεί, ρέματα συνολικού μήκους 500 χιλιομέτρων από τα 2.500 χιλιόμετρα που υπήρχαν παλαιότερα». Επισήμανε επίσης ότι «τα αντιπλημμυρικά έργα βρίσκονται στα αζήτητα και όσα εκτελέστηκαν δεν κατόρθωσαν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά το πρόβλημα των πλημμυρών της πρωτεύουσας, γιατί είναι αποσπασματικά». Ιδιαίτερα για την περιοχή του Πειραιά επισήμανε ότι αιτίες πλημμύρας αποτελούν «η τραγική έλλειψη βασικού συλλεκτήρα στη λεκάνη των Καμινίων - ένα πρόβλημα που είναι γνωστό στις υπηρεσίες του υπουργείου εδώ και σαράντα χρόνια -, η απαράδεκτη εγκατάλειψη από πλευράς συντήρησης βασικών συλλεκτήρων αγωγών, της Θηβών, Καραπιτσερή και άλλων. Θα ήθελα να σημειώσω ότι οι αγωγοί αυτοί έχουν κατασκευαστεί μετά από τις πλημμύρες του 1977, όπου υπήρχαν αρκετοί νεκροί στη Νίκαια, στην περιοχή της Ανω Νεάπολης».

Στο θέμα της δασοπροστασίας αναφέρθηκε ο Σταύρος Σκοπελίτης τονίζοντας: «Η πολιτική που χρόνια τώρα ακολουθείται στο θέμα αυτό, από όλες τις κυβερνήσεις, είτε είναι του ΠΑΣΟΚ είτε είναι της Νέας Δημοκρατίας, δεν είναι απλά ελλιπής, αλλά εγκληματική». Σχολιάζοντας τις βασικές ελλείψεις επισήμανε: «Πρώτα και κύρια είναι η έλλειψη δασολογίου και το ότι δεν έχει προχωρήσει ακόμα η διαμόρφωσή του, κάτι που δεν είναι τυχαίο. Η έλλειψή του υπηρετεί και εξυπηρετεί την πολιτική της ιδιωτικοποίησης της διαχείρισης των δασικών εκτάσεων και προστατευόμενων περιοχών. Κυριολεκτικά η δημόσια δασική περιουσία βρίσκεται στο έλεος των καταπατητών. Χιλιάδες στρέμματα εξαιρούνται από την αναδάσωση και ενθαρρύνεται η παράνομη δόμηση σε αυτά. Απέραντες εκτάσεις διεκδικούνται από την Εκκλησία, από συνεταιρισμούς, από ιδιώτες». Ο βουλευτής του ΚΚΕ έκανε λόγο για «τεράστιες ελλείψεις που υπάρχουν στον τομέα της πρόληψης και της καταστολής των πυρκαγιών. Ελλείψεις που αναφέρονται στο προσωπικό και στα μηχανικά μέσα που πρέπει να διαθέτει το Πυροσβεστικό Σώμα, προκειμένου να μπορεί να ανταποκριθεί στα καθήκοντά του. Ακόμα, δεν έχουν κατασκευαστεί οι απαιτούμενοι δρόμοι, δεν έχει γίνει διάνοιξη των αντιπυρικών ζωνών, δεν έχει γίνει η τοποθέτηση πυροσβεστικών κρουνών, αλλά και έργα υποδομής, όπως οι δεξαμενές, οι δε εκατοντάδες παράνομες χωματερές παραμένουν σε χρήση και εγκυμονούν κινδύνους για τα δάση μας». Συνέχισε επισημαίνοντας: «Είναι μηδαμινή η επιτήρηση των ευαίσθητων περιοχών, αλλά και των καμένων περιοχών και αυτό είναι που μετράει στην προστασία των καμένων δασικών εκτάσεων από την οικοδόμηση. Χωρίς αυτή και βέβαια χωρίς την απαιτούμενη πολιτική βούληση καταντούν, μέσα από την πρακτική την ίδια, έπεα πτερόεντα, δηλαδή λόγια του αέρα».

Στην «επόμενη μέρα» για τον δοκιμασμένο από τις πυρκαγιές του προηγούμενου καλοκαιριού Νομό Ηλείας αναφέρθηκε στην παρέμβασή του ο Νίκος Καραθανασόπουλος, αναδεικνύοντας τις κυβερνητικές πολιτικές στοχεύσεις για ενίσχυση του επιχειρηματικού κέρδους.

Οπως είπε, δόθηκε προτεραιότητα στην αποκατάσταση της Αρχαίας Ολυμπίας και «κατευθείαν όλα τα χρήματα πήγαν εκεί, το σύνολο σχεδόν των έργων αντιπλημμυρικής προστασίας στο Νομό Ηλείας έγιναν σ' εκείνη την περιοχή, άμεση αναδάσωση, μόνο και μόνο για να μη χαλάσει η εικόνα της χώρας μας για την αφή της ολυμπιακής φλόγας, ενώ, αντίθετα, για παράδειγμα, σε πρόσφατη επίσκεψη που είχε κάνει κλιμάκιο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ στην περιοχή του Νομού Ηλείας στο Δήμο Αλιφείρας, μας είπαν ότι ακόμη και το αρδευτικό δίκτυο, δηλαδή, κάποιοι πλαστικοί σωλήνες που είχαν καεί, δεν έχει αποκατασταθεί. Και να θέλουν να καλλιεργήσουν το καλοκαίρι, με τι θα καλλιεργήσουν τις εκτάσεις τους;». Συνέχισε τονίζοντας ότι μετά τις πυρκαγιές μπήκαν σε εφαρμογή πολιτικές εκποίησης της γης: «Αμέσως έγινε η παράδοση δυόμισι χιλιάδων στρεμμάτων από την κεντρική κρατική υπηρεσία, στην περιοχή της Ζαχάρως, για να γίνει παραθαλάσσια περιοχή, το "φιλέτο" ουσιαστικά που ορέγονται τεράστιοι επιχειρηματικοί όμιλοι για να αναπτύξουν πολύμορφες δραστηριότητες. Και ταυτόχρονα η άμεση γειτνίασή της και σύνδεση με τη λίμνη του Καϊάφα, που εκεί και αν γίνεται το μεγάλο παζάρι για το ποιος θα πρωτοπρολάβει να αξιοποιήσει το φυσικό πλούτο... Ενώ, αντίθετα, στις 28 Φλεβάρη σταμάτησε η τροφοδοσία με ζωοτροφές στους κτηνοτρόφους της Ηλείας». Καταλήγοντας ο Ν. Καραθανασόπουλος απευθύνθηκε στην κυβέρνηση: «Ποιος είναι ο σκοπός αυτών των επιλογών που κάνετε; Είναι η αλλαγή της χρήσης της γης που είναι και αυτή που πυροδοτεί ουσιαστικά τις πυρκαγιές, η συγκέντρωση της γης σε λιγότερα χέρια».