Σε βίαιο ξεκλήρισμα εξωθεί τους μικρούς αγρότες η ΕΕ μέσω του «ελέγχου υγείας» της νέας ΚΑΠ, που κόβει με το έτσι θέλω τις επιδοτήσεις σε όσους παραγωγούς έχουν κάτω από 10 στρέμματα ή λαμβάνουν επιδότηση μέχρι 250 ευρώ.

Αν εφαρμοστούν οι σχετικές προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, τότε 270.000 μικροί παραγωγοί στην Ελλάδα, που έχουν κλήρο κάτω από 10 στρέμματα ή αλλιώς ένα εκτάριο, χάνουν τις όποιες επιδοτήσεις δικαιούνται, από το 2010. Αν τελικά κοπούν όσοι λαμβάνουν επιδότηση μέχρι τα 250 ευρώ, τότε ο αριθμός των κομμένων γίνεται 200.000. Και στη μία και στην άλλη περίπτωση πρόκειται για έναν πολύ μεγάλο αριθμό όσον αφορά τα ελληνικά δεδομένα. Αν αναλογιστεί κανείς ότι οι δικαιούχοι ενιαίας ενίσχυσης είναι 920.000, τότε αν κοπούν όσοι έχουν από 10 στρέμματα και κάτω, το ποσοστό είναι 29,3%, ενώ αν κοπούν όσοι παίρνουν επιδότηση μέχρι 250 ευρώ, τότε το ποσοστό γίνεται 21,7%. Φαίνεται λοιπόν καθαρά πως ο «έλεγχος υγείας» της νέας ΚΑΠ βλάπτει σοβαρά τους μικρούς αγρότες και όσους λαμβάνουν μικρές επιδοτήσεις.

Δεν πρόλαβε καλά καλά να συμπληρώσει δυο εβδομάδες η υπουργική απόφαση για «πάγωμα» των λιανικών τιμών στα λάδια και η κυβέρνηση βρήκε το πρόσχημα να την άρει. Για το καλό των... ελαιοπαραγωγών, λέει τώρα, ο υφυπουργός Ανάπτυξης, που συναντήθηκε με βουλευτές της ΝΔ από την Κρήτη, υποσχέθηκε ότι θα άρει το «πάγωμα» για τη λιανική τιμή του ελαιόλαδου. Τώρα, για το καλό ποιων ακριβώς επιδεικνύει τέτοια σπουδή η κυβέρνηση, δε θέλει και πολλή σκέψη για να το καταλάβει κανείς. Αρκεί να αναλογιστεί ότι, πρώτον, οι παραγωγοί δεν έχουν να πουλήσουν λάδι αυτή την περίοδο, αλλά από το Νοέμβρη. Δεύτερον, ότι η τιμή παραγωγού ούτως ή άλλως συμπιέζεται εξαιτίας της κυβερνητικής πολιτικής. Είτε με «πάγωμα» της λιανικής τιμής είτε χωρίς. Αυτό έγινε και με την προηγούμενη σοδειά - χωρίς υπουργική απόφαση - και το ίδιο θα γίνει και με την επόμενη. Ας τ' αφήσει αυτά που ξέρει η κυβέρνηση...

Πρόστιμο ύψους 5,2 εκατ. ευρώ επέβαλε στη «DIA HELLAS» η Επιτροπή Ανταγωνισμού γιατί καθόριζε τις λιανικές τιμές στο δίκτυο των καταστημάτων της που αναπτύσσει με τη μέθοδο φρανσάιζινγκ, κάτι το οποίο, όπως αναφέρει η Επιτροπή Ανταγωνισμού, απαγορεύεται από τη σχετική νομοθεσία γιατί «παραβιάζει το δίκαιο του ελεύθερου ανταγωνισμού». Ως εδώ καλά, μπορεί να σκεφτεί κάποιος. Εκεί, όμως, που αποδεικνύεται η υποκρισία που διέπει αυτούς τους περίφημους νόμους της «ελεύθερης αγοράς» και του «ανταγωνισμού» είναι ότι, όπως διευκρινίζεται, η εταιρεία - δικαιοπάροχος (στην προκειμένη περίπτωση η «μαμά» «DIA») μπορεί να καθορίσει «ανώτατες ή προτεινόμενες» τιμές, αλλά όχι να «καθορίζει άμεσα ή έμμεσα τις λιανικές τιμές»! Δηλαδή, να μην τις βαφτίζει υποχρεωτικές, αλλά μόνο «ανώτατες ή προτεινόμενες». Δεν είναι Γιάννης, είναι Γιαννάκης, δηλαδή! Η διατύπωση είναι το πρόβλημα.