Με αυτά τα λόγια ο Θανάσης Παππάς, Γραμματέας της ΝΕ Εύβοιας του ΚΚΕ, έδωσε το νόημα της εκδήλωσης, που έγινε, το πρωί της Κυριακής 15 Ιούνη στην πλατεία Αγίου Νικολάου, στη Χαλκίδα, προς τιμήν του κομμουνιστή δημοσιογράφου του «Ριζοσπάστη» Τάκη Φίτσου, Γραμματέα του ΕΑΜ Στερεάς, και στους συναγωνιστές του κομμουνιστές που εκτελέστηκαν μαζί του: Βουραζόπουλο Δημήτρη, Λαφαζάνη Μαρία, Μελεμενή Αικατερίνη, Πάτσαλη Ευανθία, Τσουκαλά Αλίκη, Χάνο Γιάννη και Χριστοφορίδη Γιάννη. Ολοι, με απόφαση (51/49) του έκτακτου στρατοδικείου Θηβών (τμήμα Β'), δικάστηκαν στη Χαλκίδα από τις 15 Μάρτη έως 5 Απρίλη 1949 και καταδικάστηκαν σε θάνατο. Μάλιστα, ο Τ. Φίτσος, η Μ. Λαφαζάνη και η Αλίκη Τσουκαλά, μόλις 21 χρόνων, καταδικάστηκαν δύο φορές σε θάνατο, σύμφωνα και με την απόφαση του έκτακτου στρατοδικείου, που τη μέρα της εκδήλωσης ήρθε στα χέρια μας από τον Γιάννη Χάνο απόγονο του εκτελεσμένου Γιάννη Χάνου, ιδρυτικού μέλους του ΣΕΚΕ, μετέπειτα ΚΚΕ. Εκτελέστηκαν στο νεκροταφείο του Αϊ - Γιάννη στη Χαλκίδα, στις 16 Απρίλη 1949, Σάββατο του Λαζάρου.

Από την εκδήλωση για τον Τ. Φίτσο, Στο βήμα, ο Θ. Παππάς

Επίσης, από τις οικογένειες των εκτελεσμένων κομμουνιστών - κομμουνιστριών, παραβρίσκονταν οι: Χαράλαμπος, Βασίλης και Δημήτρης Φίτσος, ο Γιάννης Χάνος, οι αδελφές Παρασκευή και Ευανθία Πάτσαλη, η Μαίρη Χριστοφορίδου και η Νίκη Ποζέδου.

«Το ΚΚΕ τιμά στην πράξη την προσφορά και τη θυσία χιλιάδων μελών του στα πεδία των μαχών, στα εκτελεστικά αποσπάσματα, στους καθημερινούς ταξικούς αγώνες», θα πει στην ομιλία του ο Θανάσης Παππάς για να προσθέσει: «Τιμάμε όλους αυτούς που έφυγαν κρατώντας το τιμόνι του Κόμματός μας στη ρότα του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού, στη ρότα κατάργησης της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, στη ρότα που δε χωράει μεσοβέζικες αυταπάτες που λανσάρουν διάφοροι εκσυγχρονιστές και καιροσκόποι, ότι αυτό το σύστημα που ζούμε μπορεί, τάχα, να πάρει φτιασιδώματα.

Και συνέχισε: Οι σημερινοί κομμουνιστές και κομμουνίστριες, οι κνίτες και κνίτισσες υποκλινόμαστε με σεβασμό σε όλους αυτούς τους ξεχωριστούς ανθρώπους σαν τον Φίτσο, τον Χριστοφορίδη, τον Χάνο, την Πάτσαλη, την Τσουκαλά, την Λαφαζάνη, τον Βουραζόπουλο και την Μελεμενή. Για μας, όλοι αυτοί και τόσοι άλλοι ήταν και είναι ξεχωριστοί στις καρδιές μας. Γιατί αυτό που πίστεψαν δεν το εξαγόρασαν με τίποτα, με βόλεμα και με αξιώματα, αλλά ούτε και με μια ζωή ακόμα. Προτίμησαν με τη θυσία τους να μας το χαρίσουν σαν παρακαταθήκη για να συνεχίσουμε, για ν' ανεβάσουμε εμείς με τον αγώνα μας ένα σκαλί παραπάνω το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας».

«Φέτος που συμπληρώνονται 90 χρόνια του ΚΚΕ και τα 40 χρόνια της ΚΝΕ που είναι καρπός του Κόμματός μας, μας δείχνει όσο ποτέ άλλοτε έτοιμους να διεκδικήσουμε αυτό που μας αξίζει ως νεολαία», επισήμανε στο χαιρετισμό του ο Α. Βενιζέλος, Γραμματέας του ΝΣ Εύβοιας της ΚΝΕ. «Διδασκόμαστε από την Ιστορία του ΚΚΕ, εμπνεόμαστε από τους αγώνες των συντρόφων μας, των παιδιών αυτών που έδωσαν και τη ζωή τους. Συνεχίζουμε σύντροφοι τον αγώνα σας», συμπλήρωσε, ανάμεσα στα άλλα.

Στο χαιρετισμό του ο Γ. Ζαγγανάς, μέλος της Συντακτικής Επιτροπής του «Ρ», στάθηκε στη μοναδική προσφορά του Τάκη Φίτσου ως κομμουνιστή δημοσιογράφου του «Ριζοσπάστη», σημειώνοντας, ανάμεσα στα άλλα: Σ' ολόκληρη την ιστορική πορεία του Κόμματός μας, άξιος μαχητής, πορεύεται δίπλα του και μαζί ο «Ριζοσπάστης», όργανο της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ. Αδιάλλακτος και σταθερός αγωνιστής για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, όλου του λαού. Και, σ' αυτούς τους αγώνες του ΚΚΕ και του «Ρ», αναδείχνονται ήρωες μάρτυρες κομμουνιστές δημοσιογράφοι της εφημερίδας, όπως ο Τάκης Φίτσος. Κομμουνιστές δημοσιογράφοι που αγωνίζονται με το όπλο στο χέρι όταν χρειάζεται ενάντια στον κατακτητή και τις επεμβάσεις των ιμπεριαλιστών, ενώ με τη δημοσιογραφική τους πένα γίνονται οι φλογεροί κήρυκες της αλήθειας και του δίκιου των αδικημένων, εμπροσθοφυλακή του Κόμματος στην ενημέρωση του λαού. Αυτή η μοναδική προσφορά των συντρόφων μας ηρώων κομμουνιστών δημοσιογράφων αποτελεί μοναδική παρακαταθήκη για εμάς τους νεότερους δημοσιογράφους του «Ρ» για να ανταποκρινόμαστε καθημερινά στην αποστολή της εφημερίδας μας. Ταυτόχρονα, αναδείχνεται η ανάγκη ο «Ρ» να διαβάζεται και να διαδίδεται πλατιά σαν αναντικατάστατο όπλο στον αγώνα μας.

Τέλος, ο Χρ. Τσιντζιλώνης, πρόεδρος της ΠΕΑΕΑ, αναφέρθηκε στην πλούσια δράση του Τ. Φίτσου και τη δημοσιογραφική, αλλά και σαν ηγετική μορφή της ΕΑΜικής Εθνικής μας Αντίστασης, ιδιαίτερα στην περιοχή της Ρούμελης, μαζί με τον πρωτοκαπετάνιο Αρη Βελουχιώτη.

Συγκλονιστική ήταν η ομιλία του Δημήτρη Δεμερτζή, εκδότη δημοσιογράφου, που διαβάστηκε γιατί ο σύντροφος για λόγους ανωτέρας βίας δεν μπόρεσε να παραβρεθεί. Αναφέρθηκε σε άγνωστες λεπτομέρειες για τις συνθήκες της εκτέλεσης των ηρωίδων και ηρώων του ΚΚΕ και στις τελευταίες, μοναδικές στιγμές τους, που, σε ορισμένες περιπτώσεις, δεν έχουν παγκόσμιο προηγούμενο, όπως στην περίπτωση της Αλίκης Τσουκαλά, που θύμιζαν σκηνές αρχαίας τραγωδίας...

Η εκδήλωση έκλεισε με κατάθεση στεφανιών στο μνημείο της Εθνικής Αντίστασης.

Εκδηλα ήταν τα συναισθήματα της συγκίνησης, αλλά και της περηφάνιας στην εκδήλωση μνήμης και τιμής για τους 156 εκτελεσμένους Μαγνησιώτες μαχητές του ΔΣΕ, στην περιοχή «Καζανάκι» της Νέας Ιωνίας, που διοργάνωσαν, από κοινού, την περασμένη Κυριακή, η ΝΕ Μαγνησίας του ΚΚΕ και το ΝΣ Μαγνησίας της ΚΝΕ, στον τόπο της θυσίας.

Την εκδήλωση, που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για τα 90χρονα του ΚΚΕ, χαιρέτισε ο Πολ. Γκέλης, πρόεδρος του Παραρτήματος Βόλου - Νέας Ιωνίας της ΠΕΑΕΑ, και μίλησαν ο Π. Τσιτσιρίκης, μέλος του ΝΣ της ΚΝΕ, και ο Β. Τίρχας, μέλος του Γραφείου της ΝΕ του ΚΚΕ. Απαγγέλθηκαν ποιήματα και διαβάστηκε ο όρκος του μαχητή του ΔΣΕ, ενώ η εκδήλωση έκλεισε με τραγούδια της Αντίστασης και του Αγώνα από τα παιδιά της ΚΝΕ.

Στην ομιλία του ο Β. Τίρχας αναφέρθηκε στον αγώνα και στη θυσία των 156 μαχητών του ΔΣΕ, οι οποίοι, περνώντας από έκτακτα στρατοδικεία, εκτελέστηκαν στο «Καζανάκι» από το Δεκέμβρη του 1947 μέχρι το Σεπτέμβρη του 1949, στεκόμενος, ιδιαίτερα, σε δυο χαρακτηριστικά παραδείγματα: Του 21χρονου Κώστα Μαμουρίδη, που ήταν ο τελευταίος Γραμματέας της ΕΠΟΝ και ο οποίος, πριν εκτελεστεί, πέρασε από πολλά και σκληρά βασανιστήρια, χωρίς ούτε για μια στιγμή να λυγίσει. Και της 21χρονης Εβραιοπούλας Χρυσούλας Φελούς, η οποία, μόλις της ανακοινώθηκε πως θα εκτελεστεί, φόρεσε «τα καλά της» και τράβηξε στο δρόμο προς το εκτελεστικό απόσπασμα.

Αναφερόμενος, γενικότερα, στον αγώνα του ΔΣΕ, επισήμανε πως αυτός χαρακτηρίζεται από τη διεκδίκηση του δίκιου των λαϊκών μαζών, από τη συλλογικότητα, την αυταπάρνηση, το ήθος, αξίες διαχρονικές και πολύτιμα εφόδια για την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Και κατέληξε σημειώνοντας: «Τιμούμε τους νεκρούς ήρωές μας με τη συνέχιση των αγώνων».