ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Η γεωργία στο έλεος του ΠΟΕ

Νέα δεινά για τη μικρομεσαία αγροτιά αναμένεται να φέρουν οι διαπραγματεύσεις στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (ΠΟΕ), που ξανάρχισαν χτες στη Γενεύη, σε επίπεδο υπουργών Εμπορίου, με σκοπό την περαιτέρω «φιλελευθεροποίηση» των όρων διεξαγωγής του παγκόσμιου εμπορίου αγροτικών προϊόντων. Ξεκάθαρα, άλλωστε, το δήλωσε η Επίτροπος Γεωργίας Μ. Φ. Μπόελ, λέγοντας πως «ποτέ δεν κρύψαμε ότι η επίτευξη συμφωνίας στον ΠΟΕ περιλαμβάνει και κάποιες απαραίτητες θυσίες στη στήριξη των Ευρωπαίων αγροτών και των κοινοτικών αγροτικών προϊόντων». Σύμφωνα με την τελευταία πρόταση που υπέβαλε ο επικεφαλής του ΠΟΕ για τις αγροτικές διαπραγματεύσεις, Κρόφορντ Φάλκονερ, προβλέπεται μείωση κατά 75% έως 85% των κοινοτικών ενισχύσεων που χορηγεί η Ευρωπαϊκή Ενωση στα αγροτοκτηνοτροφικά της προϊόντα, κάτι που σημαίνει περικοπές γεωργικών δαπανών της τάξης των 17 έως 27 δισ. ευρώ για μια πενταετία, σε σημερινές τιμές. Πρέπει να θεωρείται κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι οι Βρυξέλλες, στην προσπάθειά τους να εξασφαλίσουν την απρόσκοπτη διείσδυση της βαριάς βιομηχανίας των βορειοευρωπαϊκών χωρών στις οικονομίες και κυρίως στα πλούσια σε ορυκτά υπεδάφη του λεγόμενου Τρίτου Κόσμου, δεν το έχουν σε τίποτα να θυσιάσουν την παραγωγή γεωργικών προϊόντων. Βεβαίως, αντιθέσεις υπάρχουν και ανάμεσα στον «σκληρό πυρήνα» της ΕΕ, με κυριότερη αυτήν μεταξύ Γαλλίας και Βρετανίας, σχετικά με τις διαπραγματεύσεις στον ΠΟΕ και την περικοπή των γεωργικών κονδυλίων, οπότε οι εξελίξεις αναμένονται ενδιαφέρουσες...

Οι «μεγάλοι ασθενείς» και ο γιατρός...

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Τα κόμματα έχουν ήδη γίνει οι μεγάλοι ασθενείς του συστήματος». Κι όμως η αφοριστική και απαξιωτική αυτή άποψη ανήκει στον πρόεδρο του ΣΕΒ Δημ. Δασκαλόπουλο και προκαλεί εύλογα ερωτηματικά για το «πού το πάνε» οι μεγαλοβιομήχανοι. Ακριβώς γιατί τα κόμματα - ασθενείς είναι τα δικά «τους» κόμματα, τα κόμματα δηλαδή που υλοποιούν την πολιτική που υπηρετεί τα δικά τους συμφέροντα. Ποιος λοιπόν και πώς θα θεραπεύσει τους μεγάλους ασθενείς, είναι το εύλογο ερώτημα, αλλά ο Δ. Δασκαλόπουλος (στη συνέντευξή του στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία») προτιμά να μην απαντήσει, τουλάχιστον προς το παρόν... Αντίθετα, επιχειρεί να εμφανίσει ως τιμητές και θεματοφύλακες της διαφάνειας τους επιχειρηματίες(!), σε αντίθεση με τα κόμματα και το κράτος που αποτελούν την «πηγή της διαφθοράς». Τόση διαφάνεια που η δημοκρατία δεν περνά, σταματά έξω από τις πύλες των εργοστασίων τους και ο συνδικαλισμός είναι σε διωγμό...

ΥΓ: «Το κράτος είναι ο μεγάλος ασθενής» είναι η γνωστή ρήση που για χρόνια αναφέρει σε κάθε ομιλία του ο Κ. Καραμανλής. Ο Δ. Δασκαλόπουλος κάνει ένα ακόμα βήμα και περιλαμβάνει στους «μεγάλους ασθενείς» και τα κόμματα...

Συστράτευση στην αντεπίθεση

Το προηγούμενο διάστημα το ΚΚΕ έγινε αποδέκτης μιας απροκάλυπτα προβοκατόρικης επίθεσης, με αφορμή την επαναφορά στην επικαιρότητα της υπόθεσης του σκανδάλου με την εξαγορά της εταιρείας «Γερμανός» από την «COSMOTE». Δεν ήταν η πρώτη και τολμάμε να προβλέψουμε ότι δε θα είναι η τελευταία. Στην 90χρονη Ιστορία του, το ΚΚΕ έζησε πολλές φορές την αθλιότητα των ταξικών του αντιπάλων, που θεώρησαν πως με μια προβοκάτσια μπορούν να ανακόψουν τη δυναμική του, να χτυπήσουν τους δεσμούς του με το λαό, να το φοβίσουν. Ο αντίπαλος είναι ισχυρός, κάποιες φορές, όμως, υπερεκτιμά τις δυνάμεις του ως προς το να πείθει την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα εξαπολύοντας λάσπη ενάντια στο ΚΚΕ, όταν την ίδια ώρα, κυριολεκτικά, τους ξεζουμίζει χειροτερεύοντας τη θέση τους. Οταν τους κλέβει ολοένα και περισσότερα από τον πλούτο που παράγουν. Η πάλη του ΚΚΕ ενάντια στον καπιταλισμό, για την ανατροπή του και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού, δεν ανακόπτεται. Οι κομμουνιστές δεν πτοούνται και ξέρουν να δίνουν την απάντηση που αρμόζει σε αήθεις προβοκατόρικες επιθέσεις.

Το παρελθόν θα έπρεπε να τους διδάσκει. Πως κάθε φορά που επιχειρήθηκε με τέτοιους όρους επίθεση στο ΚΚΕ, αυτή έγινε μπούμερανγκ και επέστρεψε στους εμπνευστές της. Πως δεν κατάφεραν ποτέ να το βάλουν στο χέρι. Φωνασκούν να «παίξει το ΚΚΕ με τους κανόνες του συστήματός τους», επειδή ακριβώς όχι μόνο δεν παίζει μ' αυτούς τους κανόνες που ρημάζουν το λαό, αλλά επιμένει να αγωνίζεται για να ανατρέψει ο ίδιος ο λαός αυτό το σύστημα και τους κανόνες του. Και δυναμώνει τη δράση του, μέσα στο λαό, με το λαό.

Τρέμουν την επιμονή του ΚΚΕ να δρα μέσα στην εργατική τάξη και το λαό με τη στρατηγική του, τρέμουν την απήχηση που αυτή βρίσκει. Φοβούνται την πολιτική και ιδεολογική του υπεροχή. Και προσπαθούν να τη χτυπήσουν, καλλιεργώντας την αντίληψη τού «όλοι ίδιοι είναι, και το ΚΚΕ». Πόσο μάλλον, όταν η τέτοια δράση του ΚΚΕ ξεδιπλώνεται σε μια περίοδο, όπως η τωρινή, στην οποία το δικομματικό πολιτικό σύστημα, με τα υποστυλώματά του, απαξιώνεται στη λαϊκή συνείδηση, εισπράττει τη λαϊκή οργή και δυσαρέσκεια απ' την αντιλαϊκή πολιτική, που με τόση συνέπεια εφαρμόζει υπέρ της πλουτοκρατίας.

Η δύναμη του ΚΚΕ είναι η πολιτική του και οι δεσμοί του με την εργατική τάξη. Κι αυτήν τη δύναμη πρέπει να τη νιώσουν περισσότερο η πλουτοκρατία, τα επιτελεία της και οι αντιΚΚΕ λασπολόγοι. Τα μέλη και οι φίλοι του Κόμματος, όπως έκαναν όλο το προηγούμενο διάστημα, με μεγαλύτερο πείσμα, πιο αποφασισμένοι από ποτέ, εντείνουν τη δράση τους, την πάλη τους ενάντια στην πολιτική τους και τις επιθέσεις που στόχο έχουν να τσακίσουν το λαϊκό φρόνημα. Πλατιά μέσα στο λαό, εκεί που ζει και ιδρώνει ο άνθρωπος του μόχθου, δίνουμε την απάντησή μας, οργανώνοντας την πάλη για την ικανοποίηση όλων των αναγκών του λαού, καταθέτουμε την πρότασή μας, την ανάγκη για συγκρότηση μιας ισχυρής λαϊκής συμμαχίας που θα παλέψει για να επιβάλει τα λαϊκά συμφέροντα, μέχρι την κατάργηση της πλουτοκρατίας και της εξουσίας της, μέχρι την οικοδόμηση μιας πραγματικά λαϊκής εξουσίας.

«Μπήκαν στο τρίζυγο»

Οι εργαζόμενοι - με 700 ευρώ μισθό - στις ιδιωτικές δομές Ψυχικής Υγείας είναι απλήρωτοι έξι μήνες και στις 17.7.2008 έστησαν μέχρι σκηνή έξω απ' το υπουργείο Υγείας διεκδικώντας τα δεδουλευμένα.

Πάει καιρός που τους δουλεύουν «ψιλό γαζί». «Αυτός που πρέπει να σας πληρώσει είναι ο εργοδότης σας», τους λένε απ' το υπουργείο Υγείας. «Οχι. Το υπουργείο Υγείας δε μας δίνει τα λεφτά και πηγαίνετε εκεί να τα πάρετε», λένε οι εργοδότες, οι οποίοι έχουν υπογράψει με το υπουργείο Υγείας προγραμματική σύμβαση για την επιχορήγηση των δραστηριοτήτων που έχουν αναλάβει στα πλαίσια του προγράμματος «Ψυχαργώς».

«Εμείς είμαστε εντάξει στην εκταμίευση των κονδυλίων, αλλά οι ιδιοκτήτες δεν κάνουν καλή διαχείριση», αντιτείνει το υπουργείο Υγείας. Μάλιστα, ο υφυπουργός Υγείας Γιώργος Κωνσταντόπουλος δήλωσε στο «Μέγκα» (17.7.2008) πως οι ιδιοκτήτες των ιδιωτικών δομών «κόβουν μισθούς» με ουρά για τους εαυτούς τους και δε μένουν λεφτά για τους εργαζόμενους. Δεν είπε όμως γιατί μια υπηρεσία Υγείας που θα 'πρεπε να είναι αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν οι κυβερνήσεις την έχουν δώσει σε επιχειρηματίες.

Η ουσία είναι ότι οι εργαζόμενοι «μπήκαν στο τρίζυγο» που λένε. Δηλαδή, ενώ είναι αχθοφόροι μιας σκληρής διαδικασίας, έχουν να αντιμετωπίσουν τη συμμαχία κυβέρνησης και εργοδοτών, που - πέρα απ' τις διαφορές - εκφράζεται με την προγραμματική σύμβαση, που προβλέπει ψίχουλα για τους ασθενείς και τους εργαζόμενους και μποναμάδες για τους εργοδότες.

Πάντως, όλα αυτά είναι τα αποτελέσματα της ιδιωτικοποίησης της ψυχικής υγείας και της μετατροπής της αποασυλοποίησης σε μηχανισμό απορρόφησης και διαχείρισης κονδυλίων κοινοτικών και κρατικών. Αποδεικνύεται δηλαδή πόσο σωστή είναι η θέση του ΚΚΕ για κατάργηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας στο χώρο της Υγείας και της ανάπτυξης της αποασυλοποίησης δωρεάν μέσα από δημόσιες δομές και με αξιοπρεπείς αμοιβές για τους εργαζόμενους.