Ψύχραιμος και αποφασισμένος να υπερασπίσει μόνος τον εαυτό του απέναντι στο στημένο μακροσκελές κατηγορητήριο του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου για την πρώην Γιουγκοσλαβία εμφανίστηκε στις 17.07 (ώρα Ελλάδας) της περασμένης Πέμπτης ο Σερβόβοσνιος πρώην ηγέτης Ράντοβαν Κάρατζιτς. Σύμπτωση ή όχι, ο Κάρατζιτς κλήθηκε να εμφανιστεί στην ίδια δικαστική αίθουσα που είχε εμφανιστεί, λίγα χρόνια πριν, ο (τελικά εξοντωθείς απ' τους «δικαστές» του) Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς. «Κουρεμένος, ξυρισμένος και με μπλε κοστούμι, ήρεμος και αρκετά ειρωνικός» μετέδιδαν τα ειδησεογραφικά πρακτορεία αναφερόμενα στην εμφάνιση του 63χρονου πολιτικού, που επί 13 χρόνια καταζητούνταν απ' τις μυστικές υπηρεσίες της Δύσης και συνελήφθη στο Νέο Βελιγράδι επισήμως «στις 21 Ιούλη». Ομως, ούτε καν αυτή η ημερομηνία φαίνεται να είναι αληθινή. Την περασμένη Πέμπτη ο Κάρατζιτς κατήγγειλε την πρώτη μέρα εμφάνισής του στο δικαστήριο ότι τα πράγματα δεν έγιναν όπως τα παρουσίασαν οι σερβικές αρχές. Επέμεινε πως δεν τον συνέλαβαν, αλλά ουσιαστικά τον απήγαγαν άτομα ντυμένα με πολιτικά την Παρασκευή 18 Ιούλη και κρατήθηκε σε άγνωστο χώρο υπό άθλιες συνθήκες...

Ο Κάρατζιτς δεν αρκέστηκε μόνον στις ημερομηνίες. Αναφέρθηκε στη συμφωνία που του πρόσφερε, όπως είπε, το 1996, ο Αμερικανός διπλωμάτης Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ με την ιδιότητα του απεσταλμένου του τότε προέδρου Κλίντον προκειμένου να εξαφανιστεί απ' την ενεργό σκηνή ώστε να διευκολυνθεί η εφαρμογή της συμφωνίας του Ντέιτον. Ο δικαστής τον διέκοψε, ζητώντας του να υποβάλει σχετική γραπτή αναφορά, αλλά ο Κάρατζιτς επέμεινε: «Πρέπει να πω πως είναι ζήτημα ζωής και θανάτου. Αν θέλει ο Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ να καταδικαστώ σε θάνατο, που όμως αυτό το δικαστήριο δε δικαιούται να κάνει, τότε θέλω πολύ να γνωρίζω εάν το χέρι του Χόλμπρουκ είναι τόσο μακρύ, ώστε να με φθάνει έως εδώ που βρίσκομαι»... Ο Χόλμπουρκ από την πλευρά του τον χαρακτήρισε ψεύτη και προκλητικά δήλωσε «ποιον θα πιστέψει, την αμερικάνικη κυβέρνηση ή ένα δολοφόνο».

Πάντως, η πρώτη εμφάνιση του Κάρατζιτς μάλλον δε χαροποίησε τους πολιτικούς διώκτες του και τα πρόθυμα τσιράκια τους. Εδωσε σαφές στίγμα της απόφασής του να αναλάβει την αυτοϋπεράσπισή του, όπως είχε κάνει πριν λίγα χρόνια ο πρώην πρόεδρος της Σερβίας, Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, αντιμετωπίζοντας ένα παρόμοια στημένο, σαθρό κατηγορητήριο, μία δικαστική πλεκτάνη, που ελάχιστα απείχε από ένα διεθνή δικαστικό τραγέλαφο ακριβοπληρωμένης φάρσας... Δεν είναι βέβαιο εάν οι δικαστές θα του το επιτρέψουν. Εάν του το αρνηθούν στις 29 Αυγούστου, οπότε ορίστηκε η δεύτερη φορά εμφάνισής του στο δικαστήριο, τότε ο Κάρατζιτς είναι έτοιμος ακόμη και για απεργία πείνας διαρκείας...

«Οσο περισσότερους ανθρώπους πουλάμε στη Χάγη, τόσο πιο ασφυκτικές γίνονται οι πιέσεις της Δύσης εις βάρος μας» έλεγε, λίγο πριν την εμφάνιση του Κάρατζιτς στην αίθουσα του δικαστηρίου της Χάγης, σε ρεπόρτερ του «Ασοσιέτεντ Πρες» ένας 54χρονος Σέρβος εργάτης, ο Ιλιγια Βκουκαντίνογιτς. Δεν είχε άδικο. Τα ξημερώματα της περασμένης Τετάρτης είχε προηγηθεί η γκανγκστερική επιχείρηση μεταφοράς και έκδοσης του πρώην ηγέτη των Σερβοβόσνιων, Ράντοβαν Κάρατζιτς, στη Χάγη.

Είχε επίσης προηγηθεί η άρνηση αξιωματούχων της ΕΕ να εγκρίνουν τη σύναψη εμπορικής συμφωνίας με τη Σερβία και η πολιτική επιλογή των ιμπεριαλιστικών φερέφωνων σε ΗΠΑ και ΕΕ να περιορίσουν τις αντιδράσεις τους έναντι του Βελιγραδίου σε ορισμένα τυπικά «συχαρίκια» και ολιγόλογες δηλώσεις περί «σημαντικού βήματος» της Σερβίας έναντι της διεθνούς δικαιοσύνης...

Είναι έκδηλο αυτό που το κατανοεί η πλειοψηφία των απλών Σέρβων πολιτών και όχι μόνον... Οσο περισσότερο ενδίδει η νέα πολιτική σερβική ηγεσία στις πιέσεις της Δύσης, άλλο τόσο γιγαντώνονται οι αξιώσεις των ιμπεριαλιστών για ακόμη μεγαλύτερη ταπείνωση, για ακόμη μεγαλύτερο σκύψιμο του κεφαλιού στις απαιτήσεις του ξένου μεγάλου κεφαλαίου μπροστά στα μαστίγια και καρότα της ευρω-ατλαντικής ένταξης και «ολοκλήρωσης»...

Η νέα σερβική κυβέρνηση του Μίρκο Τσβέτκοβιτς, που προέκυψε απ' την (κάποτε... αταίριαστη) συμμαχία του «Δημοκρατικού Κόμματος» του προέδρου Μπόρις Τάντιτς και του «Σοσιαλιστικού Κόμματος Σερβίας» του Ιβιτσα Ντάσιτς, είναι η μόνη που κάνει πως δεν καταλαβαίνει. Δε δίστασε να προδώσει τα απομεινάρια εθνικής υπερηφάνειας του σερβικού λαού σκύβοντας ακολούθως το κεφάλι περιμένοντας ένα χάδι απ' τα μεγάλα αφεντικά. Αυτά που αιματοκύλησαν τα Βαλκάνια πριν περίπου δύο δεκαετίες. Αυτά που κατέστρεψαν την πρώην Γιουγκοσλαβία, ώστε να μπει χωροφύλακας και δήθεν «εγγυητής» της ειρήνης στα Βαλκάνια το ...ΝΑΤΟ! Ποια αμοιβή μπορεί να υπάρξει σαν αντιστάθμισμα; Ποια ένταξη στην ΕΕ μπορεί να ορθώσει την εθνική υπερηφάνεια;

Πάντως κανείς, λένε τα ξένα δίκτυα, δε γύρεψε ακόμη τα 5.000.000 δολάρια των ΗΠΑ με τα οποία είχαν προκηρύξει οι Αμερικανοί τον πρώην ηγέτη των Σερβοβόσνιων...

Με δεδομένα όλα αυτά, διαπιστώνει κανείς αβίαστα πως οι εξελίξεις της περασμένης βδομάδας στο Βελιγράδι ήταν λίγο -πολύ αναμενόμενες. Οπως η διαδήλωση της περασμένης Τρίτης απ' το αντιπολιτευόμενο Σερβικό Ριζοσπαστικό Κόμμα στο Βελιγράδι υπέρ του Ράντοβαν Κάρατζιτς. Διαδήλωση που, παρά τις μεγάλες προσδοκίες των διοργανωτών, δεν κατάφερε να μαζέψει πάνω από 20.000 κόσμο (μέσα σε ένα κλίμα πιέσεων, φόβου, απειλών...) και να καταλήξει σε (πολύ βολικές για τις αρχές...) αιματηρές συγκρούσεις νεαρών χούλιγκανς και αστυνομικών, με αποτέλεσμα τον τραυματισμό περίπου 80 ατόμων. Ιδιαίτερα αναμενόμενη ήταν και η γκανγκστερική επιχείρηση έκδοσης του 63χρονου Κάρατζιτς στα κρατητήρια των φυλακών του δικαστηρίου της Χάγης τα μαύρα ξημερώματα της περασμένης Τετάρτης απ' τους μασκοφόρους Σέρβους(;) ασφαλίτες...Δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς η δυτικόφιλη σερβική κυβέρνηση. Δε θα τολμούσε να δείξει μέρα μεσημέρι στο σερβικό λαό την ταπεινωτική επιχείρηση έκδοσης ενός πρώην ηγέτη, που από πολλούς στη Σερβία θεωρείται ακόμη και σήμερα (έπειτα από χρόνια προπαγάνδας...) μεγάλος επειδή αντιστάθηκε, όπως και όσο μπορούσε, στην ιμπεριαλιστική πολεμική μηχανή της Δύσης...

Απ' το απόγευμα της περασμένης Πέμπτης, οπότε σύρθηκε στο εδώλιο του κατηγορουμένου του ΔΠΔ της Χάγης ο Ράντοβαν Κάρατζιτς για να ακούσει και επίσημα το (ένδεκα σημείων) στημένο κατηγορητήριο, αρχίζει ένα νέο κεφάλαιο στη μαύρη ιστορία ενός δικαστηρίου που στήθηκε το Μάη του 1993. Μεσούντος, δηλαδή, του πολέμου στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη, για να χρησιμοποιηθεί σαν άλλο όπλο στον αδυσώπητο πόλεμο διαμελισμού της πρώην Γιουγκοσλαβίας και να διευκολύνει τη δρομολόγηση μιας σειράς ιμπεριαλιστικών σχεδίων στις ματωμένες οδούς των μαρτυρικών Βαλκανίων...

Η δίκη Κάρατζιτς, με σίγουρη την από καιρό έτοιμη καταδικαστική απόφαση των δήθεν «αμερόληπτων» δικαστών του ΔΠΔ, μέλλει να είναι απ' τις τελευταίες αν όχι η τελευταία (εφόσον τελικώς δεν οδηγηθεί σύντομα σιδεροδέσμιος στη Χάγη και ο Σερβοβόσνιος στρατηγός ε.α. Ράτκο Μλάντιτς).

Η θητεία του ΔΠΔ λήγει το 2010, οπότε υποτίθεται πως θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί (με συνοπτικές διαδικασίες ει δυνατόν...) η «δίκη» της πρώην ηγεσίας των Σερβοβόσνιων... Εχοντας βεβαίως κοστίσει στους λαούς ως σήμερα επιλεκτική ταπείνωση και τιμωρία, αλλά και ένα λογαριασμό πολλών δεκάδων εκατομμυρίων δολαρίων. (Το 1994 ο προϋπολογισμός του ΔΠΔ ήταν 10,8 εκατ. δολάρια και ο προϋπολογισμός του για το 2008-2009 είναι 310.952.100 δολάρια...).

Μέσα σ' όλα αυτά, δε θα πρέπει να ξεχνάμε πως πολλοί απ' αυτούς που σήμερα παπαγαλίζουν τα περί των «8.000 νεκρών Μουσουλμάνων της Σρεμπένιτσα που σφαγιάστηκαν απ' τους Σέρβους φονιάδες» καμώνονται πως δεν ξέρουν. Π.χ. ότι ποτέ δε βρήκαν οι ιατροδικαστές του ΔΠΔ αυτά τα «8.000 πτώματα στους ομαδικούς τάφους». ΄Η πως τα σκηνοθετημένα «ντοκιμαντέρ» δήθεν «δημοσιογράφων» και «αυτοπτών μαρτύρων» για «στρατόπεδα συγκέντρωσης του μουσουλμανικού πληθυσμού» από Σερβοβόσνιους ήταν προπαγάνδα με στόχο την αποενοχοποίηση της (ναζιστικής ιδεολογίας) τοτινής ηγεσίας των Βόσνιων μουσουλμάνων επί Αλίγια Ιζετμπέκβοβιτς. ΄Η ότι οι κατηγορίες περί γενοκτονίας, εγκλημάτων πολέμου στη διάρκεια της σκοτεινής πολιορκίας του Σεράγεβο συντάχτηκαν απ' τα επιτελεία της τότε κυβέρνησης των ΗΠΑ και των μαγειρείων της τότε ΕΟΚ εις βάρος της σερβοβοσνιακής ηγεσίας, με σκοπό την «εξαφάνιση» τον Μλάντιτς και Κάρατζιτς απ' το τραπέζι της διαπραγμάτευσης... Σαν άλλη «Πυθία», ο Αμερικανός «διπλωμάτης» Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ είχε «προβλέψει» - λίγο πριν το ΔΠΔ απαγγείλει κατηγορίες κατά των Μλάντιτς και Κάρατζιτς - πως κανείς δε θα ήθελε (όπως και όντως έγινε...) να συνομιλήσει για ειρήνη με καταζητούμενους για γενοκτονία και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας...

Οι κατηγορίες του ΔΠΔ για την πρώην Γιουγκοσλαβία κατά των Κάρατζιτς και Μλάντιτς έκαναν, πράγματι, αυτό ακριβώς: Τους έβγαλαν απ' το τραπέζι της διαπραγμάτευσης για την τύχη της Βοσνίας - Ερζεγοβίνης, που αντικαταστάθηκε τότε απ' τον τότε (περισσότερο ευέλικτο συνομιλητή) πρόεδρο της Σερβίας, Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς.

Οσο για τις υπηρεσίες «δικαιοσύνης» που έχει προσφέρει ως τώρα το ΔΠΔ για την πρώην Γιουγκοσλαβία; Ως σήμερα έχει εκδώσει 56 καταδικαστικές αποφάσεις («συμπτωματικά» οι περισσότερες εις βάρος Σέρβων...), 10 αθωωτικές (συμπτωματικά υπέρ Μουσουλμάνων, Κροατών και Αλβανών...), ενώ 13 υποθέσεις κατηγορουμένων ανατέθηκε να εκδικαστούν σε τάχα «αρμοδιότερα» δικαστήρια της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Πρόσφατα δείγματα του εμπαιγμού «δικαιοσύνης» και αμεροληψίας του ΔΠΔ ήταν η αθώωση του πρώην πρωθυπουργού των Κοσσοβάρων Αλβανών Ράμους Χαραντινάι (παρά τα σε βάρος του ακλόνητα στοιχεία για τις σφαγές Σέρβων αμάχων) και του πρώην διοικητή των Βόσνιων Μουσουλμάνων Νάσερ Οριτς στις αρχές του περασμένου Ιούλη, παρά τη σωρεία στοιχείων πως διέταξε και διέπραξε τις σφαγές δεκάδων άμαχων Σερβόσνιων χωρικών εντός και πέριξ της Σρεμπένιτσα την περίοδο 1993-94...

Κοντολογίς; Είναι κοινό μυστικό: Η «δικαιοσύνη» του ΔΠΔ είναι και τυφλή και κωφή κατά πώς βολεύει τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών...