Η κυβέρνηση σχεδιάζει ένα «χάρτη» επενδύσεων. Μέχρι το τέλος του χρόνου θα είναι έτοιμο το νομοσχέδιο για την αλλαγή της διοικητικής δομής της χώρας («Καποδίστριας 2»). Το νέο μεγάλο φαγοπότι «μαγειρεύεται» και σε αυτό συναινούν, όπως συνηθίζουν, και οι ηγεσίες των αυτοδιοικητικών ενώσεων στις οποίες βρίσκονται δυνάμεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ. Με λίγα λόγια, η κυβέρνηση της ΝΔ θέλει να παραδώσει στους επιχειρηματίες μεγαλύτερες αγορές αλλά και νέους τομείς επενδύσεων.

Τίποτα δεν ήρθε σαν κεραυνός εν αιθρία. Το ΠΑΣΟΚ «άνοιξε» το δρόμο και τώρα η ΝΔ κάνει έργα διαπλάτυνσης... Οι διαφωνίες που εκφράζονται απ' την αξιωματική αντιπολίτευση γίνονται μόνο για τα μάτια του κόσμου. Παρακολουθήστε: Η ΝΔ μιλάει για επιτελικό και ρυθμιστικό κράτος. Στο πρόγραμμά της υποστηρίζει τις αποκεντρωμένες και αυτοδιοικούμενες μονάδες, στις οποίες θα «μεταφέρεται το σύνολο σχεδόν των εκτελεστικών δραστηριοτήτων του κράτους, ενώ στις κεντρικές υπηρεσίες παραμένει ο κεντρικός έλεγχος».

Το ΠΑΣΟΚ στο πρόγραμμά του λέει ότι «οι αποκλειστικές ευθύνες της κυβέρνησης διατηρούνται στα υπουργεία που διαχειρίζονται αμιγώς εθνικές υποθέσεις (π.χ. εθνική άμυνα, ασφάλεια, δημόσια οικονομικά, πολιτιστική κληρονομιά). Ολες οι άλλες δημόσιες λειτουργίες μεταφέρονται στα δύο επίπεδα αυτοδιοίκησης (περιφερειακής και τοπικής)». Σε άλλο σημείο αναφέρει: «Περιφερειακή αυτοδιοίκηση με μικρότερο αριθμό περιφερειών (...) Η κύρια αποστολή της είναι η περιφερειακή ανάπτυξη, σε συνδυασμό με εφαρμογή δημόσιων πολιτικών που της ανατίθενται (παιδεία, υγεία, πρόνοια)».

Τι προτείνει τώρα η ΝΔ; Σύμφωνα με όσα έχουν δημοσιευτεί, θέλει να μειώσει τις περιφέρειες από 13 σε 6, τις νομαρχίες από 52 σε 16 και τους δήμους από 1.300 σε 400. Σύμπτωση! Τι προτείνει τώρα η ΝΔ; Να αναθέσει περισσότερες αρμοδιότητες Υγείας, Πρόνοιας και Παιδείας στην Αυτοδιοίκηση. Ξανά σύμπτωση!

Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα της δεύτερης «σύμπτωσης» είναι η πορεία των παιδικών σταθμών της χώρας. Ξεκίνησαν να παραχωρούνται στους δήμους επί ΠΑΣΟΚ και επιβλήθηκαν τροφεία, επειδή το κράτος δεν έδωσε επιπλέον πόρους για τη συντήρησή τους. Η ΝΔ δεν είχε καμία αντίρρηση και συνέχισε την ίδια πολιτική. «Ξαφνικά» εξασφάλισε ένα πρόγραμμα της ΕΕ με κουπόνια για ορισμένες ομάδες γονέων.

Εδώ να σημειώσουμε ότι οι δημοτικοί παιδικοί σταθμοί όχι μόνο δεν καλύπτουν τις ανάγκες της λαϊκής οικογένειας αλλά πολλοί βρίσκονται σε απαράδεκτη κατάσταση. Ούτε οι «γαλάζιες», ούτε οι «πράσινες» κυβερνήσεις προσανατολίστηκαν σε νέες υποδομές και ενίσχυση της χρηματοδότησης. Ετσι, ήρθε η «λύση»: Τα κουπόνια που δίνονται σε συγκεκριμένες ομάδες γονέων μπορεί να «εξαργυρώνονται» και από ιδιωτικούς παιδικούς σταθμούς, οι οποίοι εντάσσονται στο πρόγραμμα μέσω διαγωνισμού. Θα διαθέτουν θέσεις και θα πληρώνονται με «ζεστό χρήμα» απ' το κράτος.

Οσον αφορά στις λιγότερες σε αριθμό περιφέρειες, νομαρχίες και δήμους το θέμα έχει ως εξής: Λιγότερες αυτοδιοικητικές δομές σημαίνει μεγαλύτεροι πληθυσμοί, άρα μεγαλύτερες αγορές, συνεπώς μεγαλύτερα έργα. Ποιος «τυχερός» θα αναλάβει αυτά τα έργα; Φυσικά, μόνο οι μεγάλες επιχειρήσεις, οι οποίες έχουν και την ανάλογη υποδομή. Κι επειδή το κεφάλαιο είναι αδηφάγο οι «μπίζνες» του θα επεκταθούν και σε αμιγώς κοινωνικούς τομείς, όπως η Παιδεία.

Η Κομισιόν στην οδηγία με τίτλο «Διδασκαλία και μάθηση προς την κοινωνία της γνώσης» είναι συγκεκριμένη: «Τα πιο αποκεντρωμένα εκπαιδευτικά συστήματα είναι ταυτόχρονα και τα πιο ευέλικτα, αυτά που προσαρμόζονται πιο γρήγορα και επιτρέπουν να αναπτυχθούν νέες μορφές συμπράξεων και συνεργασιών». Οι νέες αυτές μορφές έχουν ήδη ξεκινήσει με τις Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) για την κατασκευή σχολικών κτιρίων.

Η «συνεργασία» αυτή θα επεκταθεί και θα έχουμε διάσπαση της δημόσιας εκπαίδευσης. Ο κάθε δήμος θα διαχειρίζεται τα σχολεία του, μαζί με τους «απαραίτητους» χορηγούς και, ίσως, με τους πρόθυμους συμβιβασμένους φορείς. «Αποκεντρωμένο σχολείο» σημαίνει «κατηγοριοποιημένο σχολείο», το οποίο θα εξαρτάται απ' την οικονομική κατάσταση του δήμου και τους χορηγούς που θα βρίσκει. Η Παιδεία απόλυτα προσαρμοσμένη στις ανάγκες της αγοράς και στα επενδυτικά σχέδια των επιχειρήσεων.

Σε αυτό το σημείο έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς συνδέονται άλλες πλευρές της πολιτικής της κυβέρνησης με τον «Καποδίστρια 2». Και αυτές αφορούν στη μεγαλύτερη κερδοφορία του κεφαλαίου.

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ 1ο: Το Εθνικό Χωροταξικό Σχέδιο αναφέρεται στην «υιοθέτηση της μέγιστης ευελιξίας στο σύστημα του χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού» και «στην έγκαιρη αντιμετώπιση προτάσεων ιδιωτικών επενδύσεων μεγάλης κλίμακας». Σε αυτό ακριβώς δε θα βοηθήσουν οι μεγάλες αγορές που θα δημιουργηθούν με τη μείωση των αυτοδιοικητικών δομών; Μέσω των λιγότερων άρα και ισχυρότερων δομών δε θα υπάρχει «έγκαιρη αντιμετώπιση προτάσεων ιδιωτικών επενδύσεων μεγάλης κλίμακας» από μονοπωλιακούς ομίλους;

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ 2ο: Οι νέες διαδικασίες αξιολόγησης και υλοποίησης του ΕΣΠΑ (Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης) θέλουν τη βελτίωση της διαχειριστικής ικανότητας του κράτους και επιδιώκουν την αντιμετώπιση της διασποράς πόρων σε μικρά έργα και υποδομές μικρής κλίμακας. Λίγο παραπάνω σημειώσαμε ότι τα κατασκευαστικά έργα, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, θα τα αναλαμβάνουν οι μεγάλες εταιρείες. Και εδώ υπάρχει «τυχαία» μια κοινή κατεύθυνση, αφού ως στόχος τίθεται η συγκέντρωση πόρων σε μεγάλα έργα και υποδομές. Ο στόχος για μείωση του αριθμού των τελικών δικαιούχων διαχείρισης της χρηματοδότησης σε κάθε περιφέρεια, νομό και κυρίως μικρότερους δήμους, με ελλιπή τεχνική επάρκεια, συμβαδίζει άριστα με τα σχέδια για τη νέα διοικητική δομή της χώρας.

Απ' όλα τα παραπάνω γίνονται φανεροί οι λόγοι που ο δικομματισμός διαμορφώνει ένα νέο διοικητικό χάρτη. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ υποστηρίζουν ότι θέλουν την ανάπτυξη. Δε λένε ψέματα. Ομως, αυτό που έχει σημασία είναι το για ποιον θέλουν ανάπτυξη. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι σχεδιασμοί εξυπηρετούν τις επιδιώξεις του κεφαλαίου. Το θέμα, βέβαια, δεν είναι ο αριθμός των αυτοδιοικητικών δομών ή το εάν θα συνενωθεί ο πρώτος με το δεύτερο δήμο ή με τον τρίτο. `Η το ποια θα είναι η έδρα του νέου δήμου. Τα κόμματα του ευρωμονόδρομου και οι ηγεσίες των αυτοδιοικητικών ενώσεων θα μπουν σε μια τέτοια αποπροσανατολιστική συζήτηση.

Και ο ΣΥΝ θα συμμετάσχει σε αυτό το παιχνίδι, αφού επί της ουσίας συμφωνεί. Χαρακτηριστικά είναι τα όσα έχει γράψει ο Ευ. Αποστόλου, μέλος της ΠΓ του ΣΥΝ και υπεύθυνος Αυτοδιοίκησης, στην «Αυγή»: «Ο ΣΥΝ θεωρεί ότι πρέπει η διοικητική μεταρρύθμιση της χώρας να προσαρμοστεί σε ένα σύστημα όπου το κεντρικό κράτος θα περιοριστεί στον επιτελικό ρόλο και η Τοπική Αυτοδιοίκηση θα κάνει πράξη την αποκέντρωση».

Αυτό που συμφέρει τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα είναι να αντιληφθούν νωρίς την παγίδα που στήνεται και να δουν ποιον εξυπηρετεί ο «Καποδίστριας 2». Να οργανώσουν την πάλη τους έγκαιρα πριν την κατάθεση του νομοσχεδίου. Για να μην αφήσουν να πληγούν και άλλα συμφέροντά τους.