Κ. ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ

Εχοντας στον πυρήνα των προτάσεών του την ίδια επιδοματική πολιτική διαχείρισης της φτώχειας και της ανέχειας μ' αυτή που εφαρμόζει η κυβέρνηση, το ΠΑΣΟΚ αναζητά το κατάλληλο περικάλυμμα για να την παρουσιάσει στο λαό σαν ...«εναλλακτική οικονομική πρόταση» που θα φέρει, δήθεν, «σιγουριά στη μέση ελληνική οικογένεια και στον εργαζόμενο». Αυτή η επιχείρηση χειραγώγησης των λαϊκών στρωμάτων θα κορυφωθεί το επόμενο διάστημα με την παρουσία Γ. Παπανδρέου στη ΔΕΘ.

Το ΠΑΣΟΚ οξύνοντας τη φραστική αντιπαράθεση με την κυβέρνηση, την οποία ο Γ. Παπανδρέου χαρακτήρισε «ασύμμετρη απειλή», επιχειρεί να κρύψει ότι την ίδια φοροεισπρακτική πολιτική ακολούθησαν και οι «πράσινες» κυβερνήσεις, έτσι όπως αυτή υπαγορευόταν από τις γενικότερες κατευθύνσεις και επιλογές της ΕΕ, οι οποίες για το ΠΑΣΟΚ αποτέλεσαν στρατηγική επιλογή των κυβερνητικών του ημερών και πυρήνα κατάρτισης των προγραμματικών του θέσεων στο παρελθόν και σήμερα.

Το ΠΑΣΟΚ σε όλα τα επίσημα κείμενά του, στις τοποθετήσεις της ηγεσίας του φροντίζει πρώτα και κύρια να δηλώνει πίστη στους «νόμους της αγοράς», στην ενίσχυση της «επιχειρηματικότητας», της «ανταγωνιστικότητας», στην επίτευξη των στόχων της Στρατηγικής της Λισαβόνας, δηλαδή σε όλες εκείνες τις ευρωενωσιακές πολιτικές που υπηρετούν τα συμφέροντα και την κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου.

Το ΠΑΣΟΚ δεν αμφισβητεί στο ελάχιστο την ουσία και τον ταξικό χαρακτήρα της εφαρμοζόμενης πολιτικής. Δεν είναι τυχαίο ότι τάχτηκε υπέρ της σταδιακής μείωσης από 25% σε 20% του φορολογικού συντελεστή για το μεγάλο κεφάλαιο, αποδίδοντας μάλιστα «αδυναμία» στην κυβέρνηση «να στηρίξει την επιχειρηματική δραστηριότητα με ουσιαστικό τρόπο»!! Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Γ. Παπανδρέου μετά τη συνάντησή του την προηγούμενη Τρίτη με τους Βιομηχάνους της Βόρειας Ελλάδας (ΣΒΒΕ) ζήτησε «μόνιμη συνεργασία» μαζί τους προκειμένου το ΠΑΣΟΚ «να περάσει από γενικολογίες και στρατηγικές κατευθύνσεις σε πρακτικές λύσεις»(!!). Η συγκεκριμένη δήλωση συνδυαστικά με τη συνολικότερη εκτίμηση που διατυπώθηκε από το ΠΑΣΟΚ ότι «οι επιχειρηματίες είναι σε απόγνωση»(!!) έρχεται για πολλοστή φορά να επιβεβαιώσει ότι η πολιτική του είναι δομημένη πάνω στην εξυπηρέτηση των αναγκών της ντόπιας και πολυεθνικής πλουτοκρατίας. Που θα ενισχύσει με «κίνητρα» (φοροαπαλλαγές, επιδοτούμενα μεροκάματα, «γενναίες» επιχορηγήσεις).

Οσο για την «ενίσχυση του λαϊκού εισοδήματος» που υποκριτικά διατυμπανίζει το ΠΑΣΟΚ με κάθε ευκαιρία, περιορίζεται σε... απλόχερες υποσχέσεις για παροχή επιδομάτων. Ετσι για τη στήριξη της «αγοραστικής δύναμης» των ελληνικών νοικοκυριών προτείνει τη «χορήγηση ενός εκτάκτου επιδόματος αλληλεγγύης» καθώς και την παροχή «επιδόματος θέρμανσης» για τους πλέον χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους.

Φυσικά το ΠΑΣΟΚ αποφεύγει να κάνει την παραμικρή αναφορά για αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις. Μόλις την προηγούμενη Τρίτη μάλιστα ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπακωνσταντίνου, αναφερόμενος στη συλλογική σύμβαση που υπέγραψε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ με το ΣΕΒ και καταδίκασε τους εργαζομένους σε αυξήσεις ενός ευρώ τη μέρα, δήλωσε ότι πρόκειται για «μια κοινωνική συμφωνία» που «εκφράζει τις δυνατότητες της οικονομίας από τη μια μεριά και τις διαπραγματευτικές δυνατότητες των εργαζομένων από την άλλη»!! Ευθαρσώς μάλιστα ο ίδιος σημείωσε ότι το ΠΑΣΟΚ «δεν πιστεύει πως μία εντελώς μονομερής αναφορά στον κατώτερο μισθό (...) θα λύσει το πρόβλημα του Ελληνα εργαζομένου»!!

Οσα κροκοδείλια δάκρυα και αν χύσει το ΠΑΣΟΚ για τις επιπτώσεις που έχουν στις λαϊκές οικογένειες τα κυβερνητικά μέτρα, δεν μπορεί να συγκαλύψει την απόλυτη ταύτισή του με την εφαρμοζόμενη πολιτική, την οποία πλέον δεν μπορεί να «καμουφλάρει» ούτε στο επίπεδο της «διαχείρισης». Ο ελληνικός λαός δεν πρέπει να πέσει στην παγίδα του. Το ΠΑΣΟΚ δεν «αλλάζει», γιατί σταθερά και αμετάκλητα έχει επιλέξει να είναι ο έτερος πολιτικός πόλος της αστικής τάξης και με την πολιτική του επιδιώκει να προασπίσει τα συμφέροντά της, βάλλοντας εναντίον κάθε λαϊκού δικαιώματος.

Είναι αξιοσημείωτη η επιμονή της ηγεσίας του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στο «παραμύθι» της «ανίκανης» κυβέρνησης, που θα μπορούσε, αλλά δε θέλει να πάρει μέτρα υπέρ του λαού. «Παραμύθι», που ενόψει της ΔΕΘ ακούγεται όλο και συχνότερα.

Ετσι, σε προχτεσινή ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ για τη ΔΕΘ, αναφέρεται: «Η κυβέρνηση έχει κηρύξει πόλεμο στους εργαζόμενους και τη νεολαία (...). Η κυβέρνηση οδηγεί στα άκρα την κοινωνική σύγκρουση. Εντείνοντας μια σκληρά ταξική πολιτική (...). Μια κυβέρνηση που θυσιάζει τη χώρα στο βωμό του κέρδους και την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου και των τραπεζών».

Επίσης, την περασμένη βδομάδα, ο επικεφαλής της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Αλαβάνος δήλωνε στη Βουλή: «Δυστυχώς έχουμε μια κυβέρνηση, η οποία στρέφεται συνεχώς ενάντια στα κοινωνικά στρώματα (...). Δε σέβεστε ούτε τους ίδιους τους οπαδούς σας. Είναι πρόκληση πια η παραμονή αυτής της κυβέρνησης!»

Ενώ ο πρόεδρος του ΣΥΝ Αλ. Τσίπρας, μιλώντας στην Ικαρία, έκανε λόγο για «κυβερνητικό σκάφος που έχει δήθεν χτυπήσει σε ξέρα, έχει προσαράξει και μπάζει νερά», για «καπετάνιο - πρωθυπουργό που δήθεν περιφέρεται παριστάνοντας ότι δε συμβαίνει τίποτα» και «δηλώνοντας αποφασισμένος να συνεχίσει να κυβερνά το ναυάγιο» (!) γιατί «αυτό του είπανε οι επικοινωνιολόγοι του, αυτό κάνει» και γιατί «ούτως ή άλλως δε θα μπορούσε να κάνει κάτι περισσότερο»! Και σε μια επίδειξη ...μεγαλοψυχίας, ο Αλ. Τσίπρας συμπλήρωσε: «Δεν τους αδικούμε. Αυτό ξέρουν να κάνουν, αυτό κάνουν. Δεν είναι ικανοί για κάτι καλύτερο. Οι δυνατότητες αυτής της κυβέρνησης φτάνουν μέχρι εκεί που εξαντλούνται οι εμπνεύσεις καμιάς τριανταριάς καλοπληρωμένων επικοινωνιολόγων»!!!

Οι ικανότητες της εκάστοτε κυβέρνησης αποδεικνύονται από τις πράξεις της. Και η κυβέρνηση της ΝΔ έχει αποδειχτεί ικανότατη στην προώθηση των συμφερόντων που εκφράζει και αυτά δεν είναι του λαού, αλλά της πλουτοκρατίας. Το πετσόκομμα εργατικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, η καθήλωση του λαϊκού εισοδήματος, τα μέτρα υπέρ του κεφαλαίου που έχουν εκτινάξει στα ύψη την κερδοφορία του, δεν αποδεικνύουν ανικανότητα, αλλά μεγάλες ικανότητες στην υπηρεσία της άρχουσας τάξης.

Τα όσα ισχυρίζεται η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να αποδοθούν σε πολιτική αφέλεια. Πρόκειται για συνειδητή εξαπάτηση του λαού, που εξυπηρετεί τις πολιτικές φιλοδοξίες του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ.

Κοροϊδεύει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, όταν διακηρύττει πως αρκεί η ανάδειξη μιας άλλης κυβέρνησης, για τη λύση των λαϊκών προβλημάτων. Κοροϊδεύει διπλά, καθώς είναι ο ίδιος υπέρμαχος της ΕΕ, απ' την οποία απορρέουν οι κατευθυντήριες γραμμές της αντιλαϊκής αντεργατικής πολιτικής. Οχι τυχαία η ΕΕ, οι αποφάσεις της, αλλά και οι δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει τα κράτη - μέλη της, απλά δεν υπάρχουν στο δημόσιο λόγο της ηγεσίας του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Με τα λόγια, χτίζουν ανώγια και κατώγια, αλλά δεν απαντούν τι συγκεκριμένα θα κάνει αυτή η κυβέρνηση σε κρίσιμα ζητήματα απ' τα οποία εξαρτάται η κερδοφορία του κεφαλαίου, όπως είναι οι ιδιωτικοποιήσεις, η εμπορευματοποίηση της Παιδείας και της Υγείας, πώς θα αντιμετωπίσει τις ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, στα κοινωνικοασφαλιστικά δικαιώματα. Θα πάει κόντρα στην ΕΕ, π.χ., για το μεθοδευμένο απ' αυτήν ξεκλήρισμα της αγροτιάς; Θα αρνηθεί να τηρήσει δεσμεύσεις που η χώρα έχει αναλάβει συμμετέχοντας σε ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, όταν απορρίπτει κάθε σκέψη για αποδέσμευση απ' αυτούς;

Οποιος υπόσχεται και την πίτα ολόκληρη για τον λαό και τον σκύλο - κεφάλαιο χορτάτο, μοιράζει ακάλυπτες επιταγές. Ο ίδιος ο λαός, αν θέλει λύσεις, αν θέλει μια άλλη προοπτική υπέρ των δικών του συμφερόντων, πρέπει να βγει δυναμικά στο προσκήνιο, όχι απλά στην κάλπη, αλλά στους κοινωνικοπολιτικούς αγώνες και να την επιβάλει. Καταδικάζοντας όσους τον κοροϊδεύουν, γυρίζοντας την πλάτη στον «ευρωμονόδρομο» και στα κόμματα που τυφλά τον ακολουθούν.