Το διαχρονικό έγκλημα που συντελείται σε βάρος της ΛΑΡΚΟ από όλες τις αντιλαϊκές κυβερνήσεις ανέδειξε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Θανάσης Παφίλης.

Οπως ανέφερε, υπάρχει λύση για τη ΛΑΡΚΟ, όμως προϋπόθεση είναι «να αλλάξει ριζικά η πολιτική που ακολουθήθηκε μέχρι τώρα και που την έφτασε σε αυτά τα χάλια». Απαιτείται πρώτα από όλα «χρηματοδότηση, οικονομική στήριξη για να συνεχίσει τη λειτουργία της. Δεύτερον, σχέδιο εκσυγχρονισμού της επιχείρησης, εξασφάλιση δικαιώματος δουλειάς και άλλων δικαιωμάτων των εργαζομένων. Τέλος στο σκλαβοπάζαρο με τους εργολαβικούς. Μέτρα προστασίας» στους χώρους δουλειάς.

Επισημαίνοντας την ύπαρξη νικελίου και χρωμίου, τόνισε ότι η ανάγκη για κατασκευή της μονάδας παραγωγής ανοξείδωτου χάλυβα είχε αναδειχθεί και ήταν αίτημα του εργατικού κινήματος από το 1985, καθώς είχε εκδηλωθεί τότε μεγάλο ενδιαφέρον για αυτό το προϊόν, που χρησιμοποιείται για να κατασκευαστούν από χύτρες μέχρι κινητήρες αεροπλάνων, από χώρες όπως Καναδάς, Φινλανδία, Σοβιετική Ενωση, Ιαπωνία κ.ά. Από τότε, όμως, αρχικά από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και μετέπειτα από όλες τις αστικές κυβερνήσεις το αίτημα αυτό στάλθηκε στις ελληνικές καλένδες, «γιατί τη ΛΑΡΚΟ τη μαδάνε κυριολεκτικά, την καταληστεύουν» οι γερμανικές εταιρείες όπως η «Thyssen Krupp», γαλλικές «που παίρνουν το νικέλιο και την προστιθέμενη αξία, τον ανοξείδωτο χάλυβα και μας το γυρνάνε πίσω. Παίρνουν δηλαδή τα δικά μας μεταλλεύματα και μας τα γυρνάνε πίσω».

Ακόμα και μονάδα επεξεργασίας των υποπροϊόντων, π.χ. της σκουριάς, θα μπορούσε να γίνει, συνέχισε ο Θ. Παφίλης. Απαντώντας στα όσα λέει η κυβέρνηση για τη ρύπανση του Ευβοϊκού από τη σκουριά, είπε ότι «μπορεί να γίνει εκμετάλλευση», αφού οι πελάτες παίρνουν το 80% του υποπροϊόντος, που περιέχει κοβάλτιο και σίδηρο. «Πόσα χάνει από αυτά η ΛΑΡΚΟ που δεν τα εκμεταλλεύεται αν και θα μπορούσε;» ήταν ένα από τα αμείλικτα ερωτήματα που έθεσε, εξηγώντας ότι ειδικά το κοβάλτιο «είναι πολύτιμο μέταλλο, το οποίο έχει σχέση με τις μπαταρίες, με την ηλεκτροκίνηση, μιας και μιλάτε όλοι για καθαρή Ενέργεια. Είναι πραγματικά πολύτιμο».

«Ρωτάμε: Γιατί, αλήθεια, δεν έγιναν όλα αυτά από το 1985 μέχρι σήμερα και από καμία κυβέρνηση; Γιατί ο Θεός και αυτό που προσκυνάτε δεν είναι το συμφέρον συνολικά των εργαζομένων και της χώρας. Είναι το συμφέρον μιας χούφτας καπιταλιστών που λυμαίνονται τον πλούτο της χώρας και αντικειμενικά, είτε το λέτε είτε όχι, είστε πολιτικό προσωπικό του μεγάλου κεφαλαίου».

Για τα χρέη προς τη ΔΕΗ που διατυμπανίζει η κυβέρνηση, ο Θ. Παφίλης ανέφερε ότι η ΔΕΗ είναι αυτή που χρωστάει στη ΛΑΡΚΟ, καθώς χρέωνε την επιχείρηση με πολλαπλάσια τιμή από ό,τι τις ενεργοβόρες επιχειρήσεις, ενώ ως μέτοχος έπαιρνε από πάνω και το 11% των κερδών. Οσο για το λεγόμενο πρόστιμο σε βάρος της ΛΑΡΚΟ από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού, πέρα από το γεγονός ότι αποδεδειγμένα δεν υπήρξε καμία κρατική ενίσχυση, το αντίθετο μάλιστα, ουσιαστικά αυτό που βρίσκεται πίσω από αυτό είναι η κατεύθυνση της ΕΕ, που υπηρετούν ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και λοιποί, για ιδιωτικοποίηση ή κλείσιμο της ΛΑΡΚΟ, για λογαριασμό των επιχειρηματικών ομίλων.

Χαρακτήρισε ντροπή και αίσχος να ζητάει τώρα η κυβέρνηση από τους εργαζόμενους της επιχείρησης, που μετρούν 80 νεκρούς, εκατοντάδες σακατεμένους από εργατικά «ατυχήματα» και επαγγελματικές ασθένειες, να πληρώσουν και από πάνω, με μείωση του 25% του μισθού τους.

Προειδοποίησε ότι «η ΛΑΡΚΟ είναι ναρκοπέδιο για τις κυβερνήσεις. Δεν είναι οποιαδήποτε βιομηχανία, ούτε το κίνημα της ΛΑΡΚΟ είναι οποιοδήποτε. Σύσσωμοι οι πάντες σε ολόκληρη τη Στερεά είναι απέναντι και είναι στο δρόμο. Δεν θα τα περάσετε αυτά εύκολα», τονίζοντας ότι το ΚΚΕ είναι δίπλα στους αγώνες των εργαζομένων. «Να ξέρετε ότι αυτό το αίμα που έχει χυθεί μέσα στη ΛΑΡΚΟ και αλλού, θα σας πνίξει κάποτε», επισήμανε.

Τέλος, σχολίασε ότι παράλληλα με τη ΛΑΡΚΟ η κυβέρνηση με fast track διαδικασίες περνάει και την ιδιωτικοποίηση των λιμανιών και την πώληση των ναυπηγείων.

Ως αντιπροσωπευτικό δείγμα της βάρβαρης πολιτικής της καπιταλιστικής ανάκαμψης και κερδοφορίας εξελίχθηκε το νομοσχέδιο για την ΠΝΠ που αφορά το «κοινωνικό μέρισμα», σημείωσε ο ειδικός αγορητής του ΚΚΕ Γιάννης Δελής, καθώς, όπως σημείωσε, οι διατάξεις του, όπως αυτές συμπληρώθηκαν με τις τροπολογίες για τη ΛΑΡΚΟ, τα λιμάνια και τα ναυπηγεία, αποτελούν «κυριολεκτικά "φωτιά" για τα εργατικά και τα λαϊκά δικαιώματα», τις λαϊκές ανάγκες.

Ανέφερε ότι «ξεχωρίζει, βέβαια, η καταστροφική τροπολογία της κυβέρνησης για τη ΛΑΡΚΟ», για την οποία απαίτησε την απόσυρσή της, ενώ μετέφερε τα αιτήματα των εργαζομένων που είναι ενάντια στην ιδιωτικοποίηση, για άμεση χρηματοδότηση και εκσυγχρονισμό της επιχείρησης, προστασία των θέσεων εργασίας και των εργασιακών δικαιωμάτων.

Ακολουθεί, σημείωσε, η τροπολογία για τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, με την οποία παραδίδει για 20 χρόνια στον επίδοξο επενδυτή με δυνατότητα παράτασης την αποκλειστική χρήση ζώνης του αιγιαλού μπροστά από το ναυπηγείο, τον απαλλάσσει από πρόστιμα για αυθαίρετα κτίσματα και του παραχωρεί και 220 στρέμματα έκτασης (4η προβλήτα) που διεκδικεί για ελεύθερους χώρους ο λαός της περιοχής. Ενώ στην ίδια ρότα κινείται, σημείωσε, και η τροπολογία για την ιδιωτικοποίηση των λιμανιών.

Τόνισε ότι «οι συνέπειες της ιδιωτικοποίησης λιμανιών και ναυπηγείων δεν περιορίζονται μονάχα στην αφαίρεση σταθερών θέσεων εργασίας, δικαιωμάτων εργασιακών, ασφαλιστικών, στην επιδείνωση των συνθηκών ασφαλείας. Αφορούν και την προάσπιση κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, τον προσανατολισμό της ίδιας της εγχώριας παραγωγής», υπενθυμίζοντας το ενδιαφέρον των ΗΠΑ για λιμάνια, όπως της Αλεξανδρούπολης, αλλά και ναυπηγεία, για τους επικίνδυνους σχεδιασμούς τους, έχοντας ένα το κρατούμενο το Ναυπηγείο της Σύρου, το οποίο ήδη έχει δοθεί στην αμερικανική εταιρεία ΟΝΕΧ.

«Ολα για το κεφάλαιο, λοιπόν, για τα κέρδη του, για τα σχέδιά του για τις επόμενες δεκαετίες. Αυτός ίσως θα ήταν και ο καλύτερος τίτλος που θα ταίριαζε σε αυτό το νομοσχέδιο», υπογράμμισε.

Οσον αφορά το «κοινωνικό μέρισμα» πρόσθεσε ότι «αυτή η άγρια αντιλαϊκή - αντεργατική πολιτική δεν θα μπορούσε παρά να έχει και το συνοδευτικό της, το περιτύλιγμά της», του οποίου την πατρότητα διεκδικούν τόσο η ΝΔ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ, καβγαδίζοντας παράλληλα ποιος έδωσε κανένα ψίχουλο παραπάνω, ενώ την ίδια ώρα όλοι στο όνομα της εξασφάλισης της ρευστότητας που θέλει το κεφάλαιο «ξορκίζουν ακόμη και τη σκέψη για την επαναφορά των απωλειών που είχαν οι εργαζόμενοι από τους αλλεπάλληλους αντεργατικούς - αντιλαϊκούς νόμους που ψήφισαν όλοι τους όλη την προηγούμενη περίοδο».

Σημείωσε ότι το ΚΚΕ δεν στάθηκε εμπόδιο στην απόδοση έστω και του ψίχουλου, ωστόσο επισήμανε ότι δεν πρέπει ο λαός «να πέσει στην παγίδα και να θεωρεί ότι τους έχει και υποχρέωση από πάνω επειδή επιστρέφουν μόνο στους πιο φτωχούς το ένα από τα δέκα που τους έχουν κλέψει».

«Πίνοντας νερό» όλοι στο όνομα της καπιταλιστικής ανάπτυξης έστησαν τα γνωστά «καβγαδάκια» η ΝΔ με τον ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα αστικά κόμματα, γύρω από το ποια πρόταση είναι περισσότερο ή λιγότερο «αναπτυξιακή», δηλαδή συμφέρει καλύτερα το μεγάλο κεφάλαιο.

Ο υπουργός Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρας, παρουσιάζοντας την τροπολογία, τη χαρακτήρισε «τροπολογία διάσωσης» και πως «επιδιώκουμε τη διατήρηση της δραστηριότητας με την ανάληψή της από ιδιώτη επενδυτή». Μάλιστα παρέπεμψε την προστασία των εργαζομένων στη δημιουργία «προϋποθέσεων ώστε ο επενδυτής να προχωρήσει» στην ανάπτυξη. Σχολιάζοντας τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ, τον κατηγόρησε για έλλειψη ...σχεδίου, υπενθυμίζοντας από την άλλη ότι ως κυβέρνηση δήλωνε έτοιμος «να εξετάσει προτάσεις ιδιωτών επενδυτών».

Απαντώντας, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Ευ. Τσακαλώτος σημείωσε ότι «δεν έχουμε διαφορετική άποψη για τις επενδύσεις», συνδέοντάς τις με τη «μη μείωση θέσεων εργασίας». Κατέθεσε την ανησυχία του για την «αποδυνάμωση του κοινωνικού ιστού» από τις ιδιωτικοποιήσεις μέσω funds, για να προσθέσει ότι το κράτος, το οποίο βγάζει στο σφυρί τη λαϊκή περιουσία, «πρέπει να έχει μέριμνα μια επιχείρηση να ενδιαφέρεται όχι μόνο για μετόχους αλλά και για όλους αυτούς που επηρεάζει η δράση της».

Αντίστοιχα, για τα λιμάνια ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ Χρ. Μπουκώρος κατηγόρησε την προηγούμενη κυβέρνηση για καθυστέρηση όσον αφορά την ιδιωτικοποίηση των 10 μεγάλων περιφερειακών λιμανιών της χώρας και πως η πολιτική ιδιωτικοποιήσεων της ΝΔ δικαιώνεται από τα «θετικά αποτελέσματα στο λιμάνι του Πειραιά», προφανώς με τα ρεκόρ κερδοφορίας πάνω στα τσακισμένα εργατικά δικαιώματα στις προβλήτες. Βεβαίως έσπευσε να τον διορθώσει ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην υπουργός Ναυτιλίας Θ. Δρίτσας, παρατηρώντας ότι και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ προχώρησε στις ιδιωτικοποιήσεις των λιμανιών του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης, τις οποίες βέβαια τις χαρακτήρισε «εξαναγκαστικές». Καυχήθηκε μάλιστα ότι «εξασφαλίσαμε την υπογραφή ΣΣΕ διετούς διάρκειας» για τους εργαζόμενους με τον νέο επενδυτή, με τις οποίες ωστόσο πετσοκόφτηκαν οι μισθοί κοντά στο 40% και ανατράπηκαν όλα τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων.

Η δε βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κ. Παπανάτσιου παραπονέθηκε γιατί - όπως υποστήριξε - με το μοντέλο ιδιωτικοποίησης των λιμανιών της ΝΔ «αποθαρρύνονται έμπειροι επενδυτές».

Ο πρόεδρος της Ελ. Λύσης Κυρ. Βελόπουλος πρότεινε ιδιωτικοποίηση της ΛΑΡΚΟ «με ΣΔΙΤ, όπως κάνουν όλες οι προηγμένες χώρες», και από το ΜέΡΑ25 ο Κρ. Αρσένης προέκρινε μια «πράσινη επένδυση» για τη ΛΑΡΚΟ.