Associated Press

Οπως πολύ χαρακτηριστικά δήλωσε πρόσφατα ο Πρόεδρος της Βενεζουέλας Ούγο Τσάβες, αποκαλύπτοντας τη στιχομυθία που είχε με το Φιντέλ κατά τη διάρκεια της Συνόδου του Mercosur στην Αργεντινή μερικές μέρες πριν από την εγχείρησή του, πως «ό,τι κι αν γίνει η Κούβα θα συνεχίσει το δρόμο της. Υπάρχει μία ολόκληρη ομάδα, μία επανάσταση, ένας ολόκληρος λαός που είναι προετοιμασμένος για κάθε ενδεχόμενο».

Στο μεταξύ, ο πρόεδρος του Εθνικού Κοινοβουλίου της Λαϊκής Εξουσίας, Ρικάρντο Αλαρκόν, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο τηλεοπτικό δίκτυο της Λατινικής Αμερικής «Telesur», προειδοποίησε την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών να μην αναμειγνύεται στα εσωτερικά της Κούβας και διαβεβαίωσε την Ουάσιγκτον ότι σε αντίθετη περίπτωση «θα γίνει κόλαση» και ότι το Ιράκ «θα φαντάζει σαν παιδική χαρά»...

«Η Κούβα δεν είναι αποικία των ΗΠΑ», υπενθύμισε ο Ρικάρντο Αλαρκόν, τονίζοντας ότι αυτό που προσπαθεί να κάνει ο Λευκός Οίκος με τις συνεχείς παρεμβάσεις του Προέδρου Μπους, της επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Κοντολίζα Ράις και άλλων Αμερικανών αξιωματούχων είναι «να διεμβολίσει, να απειλήσει και να επιβάλει την πολιτική της και την ηγεμονία της, όπως στον υπόλοιπο κόσμο έτσι και στην Κούβα»... «αλλά θα αποτύχει οικτρά, όπως στο παρελθόν». «Ολοι όσοι περίμεναν χάος ή έκαναν προπαγάνδα ότι κάτι τρομερό θα συνέβαινε λόγω της ασθένειας του Κάστρο ή ότι ο κόσμος θα έβγαινε στους δρόμους, είδαν την πόρτα να κλείνει επάνω τους και τώρα τα χέρια τους θα πρέπει να έχουν πρηστεί», κατέληξε ο Αλαρκόν.

Με αυτή την κατάσταση, την απολύτως ομαλή και επαναστατική που επικρατεί στην Κούβα, οι Αμερικανοί αξιωματούχοι φαίνεται να προβληματίζονται, σύμφωνα με αμερικανικές εφημερίδες, αναφορικά με την άκρως απειλητική και επιθετική πολιτική των ΗΠΑ προς το Νησί της Επανάστασης.

Ο λόγος απλός: Μέχρι στιγμής, τα κελεύσματα περί «δημοκρατίας» που απευθύνουν πέφτουν στο κενό και παρά τη δημόσια ομολογία ότι εντείνουν τον επιχειρησιακό και πολιτικό τους σχεδιασμό για το ενδεχόμενο «πολιτικής αλλαγής» στην Κούβα. «Καταρτίζονται σχέδια, άνθρωποί μας επιχειρούν να μελετήσουν τι θα συμβεί εάν λάβει χώρα μια αλλαγή της πολιτικής κατάστασης στην Κούβα», όπως δήλωσε πρότινος ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου, Τόνι Σνόου.

Οι ΗΠΑ και οι ελάχιστοι σύμμαχοί τους στην περιοχή συνεχίζουν να αγνοούν το Σύνταγμα της Κούβας, δηλαδή την προσωρινή μεταβίβαση εξουσιών στον αντιπρόεδρο της χώρας, Ραούλ Κάστρο, και να καλούν «να υπάρξουν εκλογές», θέση που υποστήριξε δημόσια μόνο ο Πρόεδρος της Κόστα Ρίκα, Οσκαρ Αρίας.

Το γεγονός αυτό το επισημαίνει ο Ιαν Βάσκες, αναλυτής του Ινστιτούτου «Cato», που καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι ΗΠΑ βρίσκονται απομονωμένες όσον αφορά στην πολιτική τους και τη στρατηγική τους έναντι της Κούβας, αναφέροντας χαρακτηριστικά και τις δηλώσεις του προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Ζοζέπ Μπορέλ, στην Κολομβία, όπου βρέθηκε για την τελετή ορκωμοσίας του Προέδρου Αλβαρο Ουρίμπε: «Η ΕΕ είναι προετοιμασμένη να παίξει έναν πιο μετριοπαθή και συνεργατικό ρόλο πολύ διαφορετικό από αυτόν που ενδεχομένως υιοθετήσουν οι ΗΠΑ».

Βέβαια, μόνο αυταπάτη μπορεί να είναι τα περί διαφορετικής επιλογής. Απλά είναι «ρόλοι»... οι ΗΠΑ του «κακού μπάτσου» και η ΕΕ του «καλού μπάτσου», αφού και οι δύο ιμπεριαλιστικοί μηχανισμοί επιδιώκουν τη διάλυση του σοσιαλιστικού συστήματος της Κούβας.

Από την άλλη πλευρά, δημοσιεύματα τόσο της «Miami Herald» όσο και των «Los Angeles Times» και της «San Fransisco Chronicle» κάνουν λόγο για ενδεχόμενη υιοθέτηση εκ μέρους του Κογκρέσου μιας διττής γραμμής: «διευκόλυνση της παροχής βίζας προς τους Κουβανούς», με ταυτόχρονη σκλήρυνση του μεταναστευτικού νόμου, όπως προβλέπεται σε σχέδιο νόμου που προωθείται με τη μορφή του επείγοντος στο Κογκρέσο. Προφανώς για να δημιουργήσουν ένα τεχνητό μεταναστευτικό κύμα, ώστε να θεωρήσουν ότι η διμερής συμφωνία ακυρώνεται στην πράξη και να γίνει ενδεχομένως το πρόσχημα για μια επέμβαση. Ομως ούτε και αυτό φαντάζει εύκολο. Από τη μια πλευρά, οι συνεχιζόμενες αναφορές των μεταναστευτικών υπηρεσιών και της ακτοφυλακής κάνουν λόγο ότι «δεν κουνιέται φύλλο». Από την άλλη, και το ίδιο το Κογκρέσο αντιδρά καθώς φοβάται αφ' ενός ότι ένα μεταναστευτικό κύμα θα δημιουργήσει χάος, ενόψει των ενδιάμεσων εκλογών του Νοεμβρίου, όπου κρίνεται ο έλεγχος και των δύο Σωμάτων και αφ' ετέρου ότι ούτε και αυτό το σχέδιο έχει σοβαρές πιθανότητες επιτυχίας. Οπερ αναμένουμε...

Το αναθεωρημένο σχέδιο της κυβέρνησης του Τζορτζ Ου. Μπους, για την επικράτηση του καπιταλισμού στην Κούβα, αποκάλυψε στην Αβάνα ο Ρικάρδο Αλαρκόν, πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης στην εκπομπή Mesa Rodonda της τηλεόρασης της Κούβας.

Ας δούμε εν τάχει τι θα συνέβαινε εάν το Σχέδιο Μπους εφαρμοζόταν:

• Η επιστροφή στους πρώην ιδιοκτήτες τους όλων των ατομικών ιδιοκτησιών, περιλαμβανομένων εκατομμυρίων σπιτιών, οι κάτοικοι των οποίων θα αντιμετώπιζαν εξώσεις, μέσα σε χρονικό διάστημα συντομότερο από έναν χρόνο, και υπό την επίβλεψη και τον έλεγχο της κυβέρνησης των ΗΠΑ, διαμέσου της Επιτροπής για την Επιστροφή των Περιουσιών της κυβέρνησης των ΗΠΑ.
• Ολοι οι τομείς της οικονομίας θα ιδιωτικοποιούνταν πλήρως, περιλαμβανομένων των υπηρεσιών Υγείας και Παιδείας. Ολοι οι συνεταιρισμοί θα διαλύονταν και όλα τα παλιά λατιφούντια θα αποκαθίσταντο. Η Κοινωνική Ασφάλιση και Πρόνοια θα εξαλείφονταν, περιλαμβανομένων όλων των συντάξεων και των ασφαλιστικών συνταξιοδοτικών προγραμμάτων, και ένα ειδικό πρόγραμμα δημοσίων έργων θα οργανωνόταν για τους γηραιούς πολίτες, ώστε να απασχολούνται για όσο διάστημα θα το επέτρεπε η κατάσταση της υγείας τους. Θα εφαρμόζονταν αυστηρά οι κανόνες και οι κατευθύνσεις του αγριότερου νεοφιλελευθερισμού. Αλλος ένας θεσμός της γιάνκικης κυβέρνησης, η Επιτροπή για την Οικονομική Ανοικοδόμηση των ΗΠΑ, θα αναλάμβανε την εφαρμογή όλων αυτών.
• Για να αντιμετωπιστεί η πεισματική και ανίκητη αντίσταση του λαού («δε θα είναι εύκολο», παραδέχεται ο Μπους στο προαναφερθέν έγγραφο), θα δινόταν η μέγιστη προτεραιότητα στη μαζική και γενικευμένη καταπίεση: Ολων των μελών του Κόμματος, όλων των μελών κοινωνικών και μαζικών οργανώσεων και «άλλων συμπαθούντων της κυβέρνησης», σύμφωνα με το κείμενο, το οποίο προειδοποιεί (λες και χρειαζόταν) ότι ο κατάλογος των θυμάτων της καταπίεσης θα είναι πολύ μακρύς. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ θα επέβλεπε επίσης άμεσα τη διαδικασία αυτή με ένα καταπιεστικό θεσμικό πλαίσιο «οργανωμένο και κατευθυνόμενο από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ».
• Η ηγεσία του προγράμματος αυτού θα ανετίθετο στα χέρια ενός γραφειοκράτη που θα διόριζε ο Μπους με τον πομπώδη τίτλο «Συντονιστής για τη Μετάβαση και Ανοικοδόμηση της Κούβας». Ενα είδος διευθυντή και γενικού κυβερνήτη για το νησί, όπως ο Στρατηγός Λέοναρντ Γουντ πριν από πάνω από έναν αιώνα. Θα είχε τα ίδια καθήκοντα - και τον ίδιο ακριβώς τίτλο - όπως και ο κ. Μπρένερ, στο κατεχόμενο και κατεστραμμένο Ιράκ. Μόνο που, όσον αφορά στην περίπτωση της Κούβας, ο συντονιστής έχει ήδη διοριστεί, κάποιος κ. Κάλεμπ Μακ Κάρι, ο οποίος επισκέφθηκε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, για να εξασφαλίσει την ντροπιαστική συνενοχή τους. Ο αναμενόμενος διορισμός του παρουσιάστηκε από τον ίδιο τον Μπους, στο πλαίσιο της προσπάθειάς του να πείσει ότι το σχέδιό του για την Κούβα είναι ένα σοβαρό ζήτημα και όχι απλώς λόγια.
• Το Σχέδιο Μπους περιλαμβάνει ακόμη ειδικά μέτρα εναντίον Κουβανών Αμερικανών, οι δεσμοί των οποίων με τις οικογένειές τους στη νήσο θα μειώνονταν δραστικά. Οι γενικές τους άδειες για να επισκέπτονται την Κούβα θα τους αφαιρούνταν και θα τους επιβαλλόταν ο μεροληπτικός σε βάρος τους περιορισμός της μιας επίσκεψης ανά τρία χρόνια εάν διέθεταν ειδική άδεια. Ολα αυτά αποτελούν μια σκληρή και μονομερή επανεφεύρεση της έννοιας της οικογένειας, από την οποία εξαιρούνται οι θείοι, οι θείες, οι ανιψιοί, οι ανιψιές, τα ξαδέλφια κ.ο.κ.