Τη σαπίλα ενός συστήματος που φορτώνει στο λαό χαφιεδοσυστήματα και νέα οικονομικά βάρη, προς όφελος των πολυεθνικών, δείχνουν οι καταθέσεις στην εξεταστική της Βουλής για το σκάνδαλο «Ζήμενς»
Eurokinissi |
Οι μαρτυρίες πολιτικών και στρατιωτικών στελεχών που καταθέτουν στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής για το σκάνδαλο «Ζήμενς», σχετικά με την προμήθεια του χαφιεδοσυστήματος, υπεργολάβος του οποίου ήταν η γερμανική πολυεθνική, είναι δηλωτικές των σχέσεων διαπλοκής που φύονται σε συνθήκες καπιταλισμού ανάμεσα στο κεφάλαιο και τα κόμματά του.
Αυτός που στο τέλος καλείται να πληρώσει το μάρμαρο είναι πάντα ο λαός. Στην προκειμένη μάλιστα περίπτωση, οι κυβερνήσεις του δικομματισμού όχι μόνο έβαλαν στο σβέρκο των Ελλήνων εργαζομένων ένα αντιδραστικό σύστημα χαφιεδισμού της πολιτικής και κοινωνικής τους δράσης, αλλά, επιπλέον, φέσωσαν το ελληνικό δημόσιο, δηλαδή το λαό, με περισσότερα από 280 εκατ. ευρώ (255 εκατ. ήταν η σύμβαση που υπέγραψε το ΠΑΣΟΚ). Κι αυτά, για την εγκατάσταση ενός μηχανισμού που ποτέ δε δούλεψε ολοκληρωμένα την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων, για την οποία άλλωστε αγοράστηκε, κάτω από την πίεση ξένων υπηρεσιών και πολυεθνικών ομίλων, με κυριότερη τη «Ζήμενς».
Το C4i είχε αγοραστεί επί ΠΑΣΟΚ από την αμερικανική SAIC (Science Applications International Corp), η οποία διεκδίκησε το έργο σε κοινοπραξία με άλλες εταιρείες της Ευρώπης και της Ελλάδας. Βασικό στέλεχος της κοινοπραξίας και εργολάβος του συστήματος ήταν η «Ζήμενς», η οποία διέθετε ένα από τα σημαντικότερα υποσυστήματα του C4i, το λεγόμενο ΤΕΤΡΑ. Στην κοινοπραξία συμμετείχαν ακόμα οι εταιρείες ALTEC (Αθανασούλης), «Πουλιάδης & Συνεργάτες», EADS, «General Dynamics», «ITT Technologies», «Honeywell», ΔΙΕΚΑΤ και «Rafael Elbit».
Η γερμανική πολυεθνική ερευνάται σήμερα για μίζες που έδωσε σε στελέχη - κλειδιά του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ επί των κυβερνήσεών τους, τόσο για να επιλεχθεί το σύστημα της συγκεκριμένης κοινοπραξίας, όσο και για να ολοκληρωθεί η τμηματική - όπως κατέληξε - παράδοση του C4i, όταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες τελείωσαν.
Τη διενέργεια του διαγωνισμού για το σύστημα ασφαλείας των Ολυμπιακών Αγώνων είχε αναλάβει το υπουργείο Δημόσιας Τάξης (Μ. Χρυσοχοΐδης). Με το πρόσχημα, όμως, ότι δεν υπήρχε αρκετός χρόνος, ο διαγωνισμός πέρασε τελικά μέσα από τη ΓΓ Οικονομικού Σχεδιασμού και Αμυντικών Επενδύσεων του υπουργείου Αμυνας, επικεφαλής του οποίου ήταν τότε ο Γ. Παπαντωνίου.
Η προμήθεια κατακυρώθηκε στην κοινοπραξία της SAIC. Η σχετική συμφωνία υπογράφτηκε από τον Γ. Παπαντωνίου και εγκρίθηκε από το ΚΥΣΕΑ το Μάρτη του 2003. Κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων, όμως, παρουσιάστηκαν σημαντικά προβλήματα λειτουργίας σε υποσυστήματα του C4i και ουσιαστικά το σύστημα δε λειτούργησε. Επί κυβέρνησης ΝΔ, το Ελεγκτικό Συνέδριο «μπλόκαρε» τις πληρωμές προς τη SAIC και ακολούθησαν νέες διαπραγματεύσεις, στις οποίες πρωταγωνίστησαν οι τότε υπουργοί Δημόσιας Τάξης, Γ. Βουλγαράκης, και Αμυνας, Σπ. Σπηλιωτόπουλος.
Ως αποτέλεσμα συμβιβασμού - άγνωστο με ποιο υπόγειο τίμημα -, η ΝΔ δέχτηκε τελικά το 2006 να πληρώσει και να παραλάβει το σύστημα, με μια προβληματική από κάθε άποψη συμφωνία για την αποκατάσταση των προβλημάτων. Τις διαπραγματεύσεις είχε αναλάβει ο τότε υφυπουργός Δημόσιας Τάξης, Χρ. Μαρκογιαννάκης.
Ορισμένες αποκαλυπτικές επισημάνσεις:
Για να καταλάβει κανείς το μέγεθος του χαφιεδίστικου μηχανισμού που οι ελληνικές κυβερνήσεις, σε συνεργασία με τις ξένες μυστικές υπηρεσίες, προσπάθησαν να φορτώσουν στην πλάτη του λαού, πριμοδοτώντας ταυτόχρονα τις πολυεθνικές με δεκάδες εκατομμύρια ευρώ, αρκεί να ανατρέξει στην παρουσίαση του συστήματος C4i, που έκανε στις 13/5/2004 στην Αθήνα η προμηθεύτρια εταιρεία SAIC.
Το όνομα του C4i προέρχεται από τα αρχικά των λέξεων Command, Control, Coordination, Communication & Intelligance, δηλαδή Διοίκηση, Ελεγχος, Επικοινωνία, Συντονισμός και Ενοποίηση. Αποτελείται από χιλιάδες κάμερες νέας τεχνολογίας, μικρόφωνα, αισθητήρες, με δυνατότητα παρακολούθησης και καταγραφής των πάντων (εικόνα - ήχος) σε 24ωρη βάση. Σε πραγματικό χρόνο, τα δεδομένα μεταφέρονται στα κεντρικά και στα περιφερειακά Κέντρα Επιχειρήσεων. Ευθύνη για τη χρήση τους έχουν η Ελληνική Αστυνομία, η Πυροσβεστική, το Λιμενικό, το ΕΚΑΒ και το Κέντρο Διαχείρισης Κυκλοφορίας.
Το C4i αποτελείται από τα παρακάτω υποσυστήματα: Κέντρα Επιχειρήσεων. Κατά τη διάρκεια των Αγώνων προβλεπόταν η διασύνδεση 36 Κέντρων Επιχειρήσεων στην Αστυνομία, στην Πυροσβεστική, στο Λιμενικό, στο ΕΚΑΒ και στο Κέντρο Διαχείρισης Κυκλοφορίας. Επιπλέον, θα λειτουργούσαν 60 περιφερειακά Κέντρα Επιχειρήσεων στα Ολυμπιακά συγκροτήματα και στις άλλες εγκαταστάσεις. Συστήματα - Προγράμματα Πληροφορικής. Ψηφιακό Συγκαναλικό Ραδιοδίκτυο Επικοινωνιών (ΤΕΤΡΑ). Σχεδιάστηκε για να παρέχει τη βασική υποδομή επικοινωνίας για τις Δυνάμεις Ολυμπιακής Ασφάλειας. Συστήματα Φυσικής Ασφάλειας. Περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα ηλεκτρονικών μέσων παρακολούθησης και ελέγχου (κάμερες, αισθητήρες κλπ.). Εξειδικευμένα Συστήματα Ασφαλείας. Κάμερες νέας τεχνολογίας για τα ελικόπτερα της Ελληνικής Αστυνομίας, αερόπλοιο κ.ά.